Μια καλοκαιρινή σαλάτα με ντομάτες baby Lucia’s Farm, κάπαρη, φέτα, φρέσκια ρίγανη, και εξαιρετικό παρθένο ελαιόλαδο ΕΛΙΚΗ. Συνοδεύουμε με παξιμάδια με λιαστή ντομάτα και ελιές Κρητών Άρτος.
Από την εκπομπή “Κάθε Μέρα Chef με τον Βαγγέλη Δρίσκα”.
Από την εκπομπή “Κάθε Μέρα Chef με τον Βαγγέλη Δρίσκα”.

Για κάποιες που πάτησαν τα 40 χρόνια μπορεί να παρουσιάζουν συμπτώματα εμμηνόπαυσης αλλά η ηλικία των 50 ετών είναι η πιο κατάλληλη για να την προσδιορίσουμε ως την μέση ηλικία που εκδηλώνεται και καθιερώνεται.
Η εμμηνόπαυση ουσιαστικά είναι το τέλος της αναπαραγωγικής ζωής της γυναίκας, χωρίς όμως να σημαίνει και το τέλος της σεξουαλικής ζωής, αντίθετα η σεξουαλική ζωή μετά τα 50 μπορεί να παραμείνει υγιής και να είναι καλύτερη από πριν για πολλά χρόνια μετά.
Για λίγο χρονικό διάστημα πριν την εμμηνόπαυση, κατά την διάρκεια, αλλά και μετά, επιβαρύνεται το γυναικείο σώμα με δυσάρεστα συμπτώματα λόγω των χαμηλών επίπεδων των οιστρογόνων.
Εξάψεις, ξηρό δέρμα και ρυτίδες, παραπάνω βάρος, φουσκώματα, κατακράτηση υγρών, αλλά και υπερβολικό αδυνάτισμα, ταλαιπωρούν την γυναίκα που όλα στο σώμα της φωνάζουν πως χρειάζεται σωστή φροντίδα.
Φίλες μου στην εμμηνόπαυση πρέπει να βάλουμε τα λαχανικά και τα φρούτα στη διατροφή μας, να αποφεύγουμε το αλκοόλ, το κάπνισμα, να κάνουμε συστηματική αεροβική γυμναστική και γιόγκα, και σύμφωνα με μελέτες η απώλεια μερικών κιλών μπορεί να βοηθήσει στην μείωση των εξάψεων.
Οι ορμονικές αλλαγές που προκαλεί η εμμηνόπαυση, έχει σαν αποτέλεσμα το δέρμα μας να χρειάζεται προσοχή πάντα σε σχέση με την αυξομείωση του βάρους, γιατί η ελαστικότητα του μειώνεται και μπορεί να προκαλέσει χαλάρωση ειδικά στο δέρμα γύρω από τον λαιμό και στα μάγουλα που χρειάζονται ενυδάτωση αλλά και πολύ καλό καθαρισμό.
Τα υπέροχα μαλλιά μας χρειάζονται ενυδάτωση, λιγότερο μπιστολάκι και φάρμακα, μπορούμε τα βάψουμε με φυτικά προϊόντα και να προσέχουμε το σίδηρο αλλά και την βιταμίνη Β6 για να τα έχουμε στην ρίζα της κεφαλής μας και όχι στις βούρτσες.
Χρειαζόμαστε ξεκούραση και καλό ύπνο ακόμα και μεσημεριανό γιατί ο ύπνος μπορεί να βοηθήσει να αποτρέψουμε την εμφάνιση των μαύρων κύκλων γύρω από τα μάτια μας αλλά και να δώσει στο υπόλοιπο σώμα σας την ευκαιρία να ξεκουραστεί και να ανακτήσει την ενέργεια που χρειάζεται.
Αν βάλουμε στην διατροφή μας τα αμύγδαλα που είναι εξαιρετικοί ξηροί καρποί εξαιρετικά πλούσιοι σε θρεπτικά συστατικά και περιέχουν βιταμίνες E και K, ιχνοστοιχεία όπως ο ψευδάργυρος και ο σίδηρος, θα έχουμε μια υπέροχη επιδερμίδα.
Μπορούμε επίσης να φτιάξουμε με αμυγδαλέλαιο μια Μάσκα μαλλιών για θρέψη και τόνωση.
Θα χρειαστούμε
Η εμμηνόπαυση μπορεί να είναι μια λίγο δύσκολη φάση στη ζωή μας όμως αξίζει να την μετατρέψουμε σε ένα υπέροχο νέο κύκλο της γεμάτο αισιοδοξία και ομορφιά!
Σε «οδηγό» που δημοσιεύει η αστική μη κερδοσκοπική εταιρεία ‘Μέριμνα’ συστήνει σε γονείς ή κηδεμόνες τι πρέπει να κάνουν σχετικά με την έκθεση των παιδιών σε δυσάρεστες και σκηνές που διαδραματίζονται στις πληγείσες περιοχές, μέσω των μέσων μαζικής ενημέρωσης. Τα παιδιά όταν είναι διαρκώς εκτεθειμένα σε εικόνες και αφηγήσεις που αφορούν καταστροφικά γεγονότα όπως οι πυρκαγιές, καθίστανται ιδιαίτερα ευάλωτα σε εμφάνιση γενικευμένου άγχους, φοβιών αλλά και συμπτωμάτων μετατραυματικού στρες καθώς δεν έχουν τη γνωστική και συναισθηματική ωριμότητα να επεξεργαστούν όλες αυτές τις πληροφορίες.
Ειδικότερα λοιπόν συμβουλεύει:
Δωρεάν ψυχολογική υποστήριξη σε όσους έζησαν τον εφιάλτη της πυρκαγιάς και στους συγγενείς των θυμάτων
Στο πλευρό των ανθρώπων που έζησαν τον εφιάλτη της φωτιάς ή που ζούνε την απώλεια αγαπημένων τους προσώπων βρίσκεται η αστική μη κερδοσκοπική εταιρεία «Μέριμνα» που προσφέρει δωρεάν ψυχολογική υποστήριξη σε παιδιά, γονείς, οικογένειες, που θρηνούν την απώλεια ή απώλειες οικείων προσώπων. Όπως χαρακτηριστικά αναφέρει στο ΑΠΕ ΜΠΕ η Ελευθερία Ράλλη, ψυχολόγος και υπεύθυνη στο συμβουλευτικό κέντρο της ‘Μέριμνας’, «ιδιαίτερα τα παιδιά χρήζουν μεγάλης προσοχής καθώς θα πρέπει να έχουν πλήρη στήριξη από τους δικούς τους ανθρώπους, το περιβάλλον τους. Το πώς θα κυλήσει η ζωή τους από δω και πέρα έχει να κάνει με πολλούς παράγοντες. Ένας βασικός παράγοντας είναι η στήριξη που θα έχουν, κι όχι μόνο ψυχολογική στήριξη από κάποιον ειδικό. Το πρώτο πράγμα που χρειάζεται να διασφαλιστεί έπειτα από ένα τέτοιο γεγονός είναι η ασφάλεια. Για αυτό κι όλος ο κοινωνικός μηχανισμός πρέπει να έχει αυτό ως προτεραιότητα. Όσο πιο ασφαλή συνθήκη ζωής δημιουργηθεί αυτήν την στιγμή γύρω τους κι όσο πιο σταθερό είναι το οικογενειακό τους περιβάλλον και κοντά τους τόσο πιο ασφαλή νιώθουν τα παιδιά. Η πρωταρχική ανάγκη που έχουν τα παιδιά είναι να νιώσουν ασφάλεια, να υπάρχει ένα ασφαλές περιβάλλον για εκείνα».
Συγκεκριμένα σε ανακοίνωσή της η «Μέριμνα» αναφέρει ότι τις δύσκολες αυτές στιγμές λειτουργεί καθημερινά, 10:00 με 16:00 τηλεφωνική γραμμή στήριξης 210 64.63.622 για γονείς, συγγενείς, εκπαιδευτικούς και επαγγελματίες ψυχικής υγείας, που είτε στηρίζουν παιδιά που έχουν χάσει συγγενείς ή φίλους τους, είτε οικογένειες που θρηνούν την απώλεια παιδιού. Παράλληλα, παρέχει ψυχολογική στήριξη στις οικογένειες με παιδιά ή εφήβους, που έχασαν αγαπημένο τους άτομο, κατόπιν ραντεβού (210 64.63.622), στα γραφεία της «Μέριμνας», Παπανικολή 2Α Χαλάνδρι. Ταυτόχρονα, οι υπεύθυνοι της «Μέριμνας» δηλώνουν τη διαθεσιμότητά τους να συνεργαστούν με τους αρμόδιους Δήμους και τη Νομαρχία Ανατολικής Αττικής, για να επιμορφώσουν εκπαιδευτικούς και εθελοντές στην κατανόηση και αντιμετώπιση των αντιδράσεων των παιδιών και εφήβων της περιοχής.
ΑΠΕ-ΜΠΕ
Ακολουθεί η συνέντευξη του ακαδημαϊκού Χρήστου Ζερεφού στο Αθηναϊκό – Μακεδονικό Πρακτορείο Ειδήσεων
Τι εξήγηση δίνετε για την καταστροφή;
Η καταστροφή ήταν προφανές ότι θα συμβεί όπως θα συμβούν και άλλες καταστροφές εάν δεν αλλάξουμε νοοτροπία.
Σε τι αναφέρεστε συγκεκριμένα;
Έχουμε εμποδίσει τις εξόδους διαφυγής σε περιπτώσεις όπως αυτή που αντιμετωπίσαμε προχθές στο Μάτι. Είναι πραγματική αυτοκτονία η ανυπαρξία διόδου προς τη θάλασσα. Επαιτώ, έχουμε υπερεκτιμήσει την ικανότητα ενός δρόμου να εμποδίσει την πυρκαγιά να περάσει από τη μία στην άλλη πλευρά. Αυτό ακριβώς συνέβη στη Λεωφόρο Μαραθώνος. Η κατάσταση δεν εκτιμήθηκε σωστά, η πυρκαγιά πέρασε χωρίς να έχει δοθεί εντολή εκκένωσης. Αλλά το μείζον, επαναλαμβάνω, είναι η μη έξοδος διαφυγής.
Έχει και στο παρελθόν συμβεί ένας δρόμος να μην λειτουργήσει ως φυσικό φράγμα;
Μπορώ να θυμηθώ αμέσως το 2009 στο Ντράφι. Όλοι θεωρούσαν ότι η οδός Αχαιών θα αποτελούσε ένα φράγμα στην εξάπλωση της πυρκαγιάς η οποία ερχόταν τότε από τον Διόνυσο. Αλλά την πυρκαγιά δεν την σταματάει τίποτε όταν φουντώσει. Απλώς πρέπει να είναι έτοιμοι οι κάτοικοι να εκκενώσουν την περιοχή έχοντας σαφείς οδηγίες. Πράγμα δυστυχώς που δεν συμβαίνει στη χώρα μας.
Πρέπει να μάθουμε να ζούμε με τις φωτιές;
Έως τώρα οι μηχανικοί εστίασαν στην αντισεισμική προστασία. Και πολύ σωστά αφού η χώρα μας είναι σεισμογενής. Από την άλλη πλευρά όμως είναι και πυρογενής. Οι πυρκαγιές στη χώρα μας, το ξέρουμε πολύ καλά πια, μπορούν να σκοτώσουν. Έγινε δυστυχώς τώρα στην Αττική, όπως έγινε και στην Ηλεία πριν από έντεκα χρόνια και θα επαναληφθεί στο μέλλον εάν δεν λάβουμε τα κατάλληλα μέτρα.
Είναι οι κλιματικές συνθήκες που κάνουν αναπότρεπτη αυτήν την πραγματικότητα;
Η άνοδος της θερμοκρασίας και η ξηρασία είναι φονικός συνδυασμός. Φέτος βέβαια δεν είχαμε ξηρασία, είχαμε πολλές βροχές. Και συνέβη το εξής: Λόγω της υγρασίας στο έδαφος δεν κάηκαν τα κάτω μέρη των δέντρων, αλλά η φωτιά διαδόθηκε από τα ψηλότερα κλαδιά.
Η ζωή στις δεντρόφυτες περιοχές τι κανόνες επιβάλλει;
Ο καθαρισμός είναι πολύ σημαντικός. Συνήθως οι οικοπεδούχοι που δεν μένουν στην περιοχή δεν καθαρίζουν τα οικόπεδά τους. Οι δήμοι θα πρέπει να τιμωρούν όσους δεν μεριμνούν για τον καθαρισμό από ξερά χόρτα, εύφλεκτα σκουπίδια κλπ. Δυστυχώς κάτι τέτοιο δεν γίνεται. Το αποτέλεσμα είναι όσοι ζουν στα βουνά της Αττικής να έχουν πάντα τον φόβο να καούν από τη μία ημέρα στην άλλη.
Τα πεύκα κάνουν τον κίνδυνο ακόμη μεγαλύτερο;
Μου δίνετε την αφορμή για να θίξουμε το φλέγον θέμα των αναδασώσεων. Οι αναδασώσεις γίνονται με πεύκα, τα οποία λόγω του ρετσινιού είναι μπουρλότα έτοιμα να ανάψουν. Οι αναδασώσεις δεν γίνονται με την χλωρίδα που υπήρχε. Στο Πεντελικό Όρος για παράδειγμα μόνο ένα μικρό κομμάτι είχε πεύκα. Και ήταν μάλιστα το κομμάτι προς την πλευρά που υπήρχαν έλη, στον Σχοινιά κλπ. Στο υπόλοιπο όρος δεν υπήρχαν πεύκα, το γράφει ο Δημήτριος Αιγινήτης στον τόμο που εξέδωσε το 1910 «Το κλίμα της Αττικής».
Και τώρα; Στον 21ο αιώνα;
Αρκεί να σας πω ότι έως το τέλος του αιώνα θα έχουμε σαράντα ημέρες επιπλέον δασικές πυρκαγιές. Αλλά ήδη φαντάζει αδιανόητο να νομιμοποιούνται κτίσματα σε εύφλεκτες περιοχές. Έχουμε τεράστιο έλλειμμα στο θέμα της ορθής χωροταξικής κατανομής κατοικιών και δρόμων. Πρέπει να μελετήσουμε σε βάθος τα φαινόμενα, είδαμε τι συνέβη με τις εκρηκτικές ροές ύδατος στη Μάνδρα, είδαμε και τώρα τι συνέβη με την εκρηκτική μεταφορά θερμικής ενέργειας.
ΑΠΕ-ΜΠΕ

Ο αμερικανός ηγέτης δήλωσε την Πέμπτη στους Αμερικανούς αγρότες, μια ημέρα μετά την ανακοίνωση μιας ανακωχής στις εμπορικές εχθροπραξίες με την Ευρώπη: «Έχουμε μόλις ανοίξει την Ευρώπη για σας »!!
Μία εκπρόσωπος της Ευρωπαϊκής Επιτροπής, η Mina Andreeva, αμφισβήτησε το ζήτημα αυτό, ωστόσο, κατά τη διάρκεια μιας συνέντευξης τύπου στις Βρυξέλλες, είπε :«Αν διαβάσετε την κοινή δήλωση, θα δείτε ότι εκεί δεν υπάρχει καμία αναφορά για τη γεωργία, θα δείτε όμως, ότι υπάρχει μια αναφορά για τους αγρότες και μια αναφορά για την σόγια, και είναι ένα μέρος των συζητήσεων που θα το ακολουθήσουμε».
Ο Πρόεδρος της Ευρωπαϊκής Επιτροπής Jean-Claude Juncker ήταν πολύ σαφής: «δεν ασχολούμαστε με γεωργικά προϊόντα, είναι εκτός του πεδίου εφαρμογής».
Είναι σημαντικό να υπάρξουν εγγυήσεις από τους Ευρωπαίους για τη σόγια..!!
Οι Trump και Juncker είχαν συνάψει ένα είδος εμπορικής ανακωχής όσο η ΕΕ και οι ΗΠΑ διεξάγουν διαπραγματεύσεις, ο Trump καταργεί τις απειλές τιμολογίων στις ευρωπαϊκές εισαγωγές αυτοκινήτων στις Ηνωμένες Πολιτείες. Και σε αντάλλαγμα, ο κ. Juncker είχε υποσχεθεί μεγάλες εισαγωγές σόγιας και υγροποιημένου αερίου στην Ευρώπη από την Αμερική.
Για το Trump, ήταν ιδιαίτερα σημαντικό να υπάρξουν οι εγγυήσεις της ΕΕ για τη σόγια, επειδή οι αμερικανοί αγρότες, παραδοσιακοί Ρεπουμπλικανοί υποστηρικτές, έχουν χάσει τις αγορές τους, ως αποτέλεσμα της εμπορικής διαμάχης μεταξύ Κίνας και Ηνωμένων Πολιτειών.
Ο Γάλλος Υπουργός Οικονομίας, Μπρούνο Λε Μάγιερ, απαίτησε απαντήσεις. Είχε ζητήσει η γεωργία να παραμείνει εκτός του πεδίου των συζητήσεων, ΕΕ –ΗΠΑ.
«Έχουμε υψηλά πρότυπα για την υγεία, τα τρόφιμα, το περιβάλλον, και τους κανόνες παραγωγής για τους οποίους δεσμευόμαστε επειδή εγγυώνται την προστασία και την ασφάλεια των καταναλωτών μας», ανέφερε.

Της φταίει ο αέρας, της φταίει ο ένας, ο άλλος και δεν βλέπει την απλή πραγματικότητα. Τη αποδιάλυση των πάντων επί των ημερών της.
Ο συγκυβερνήτης Καμμένος πήγε στα καμένα κι ούτε λίγο ούτε πολύ έδειξε ως φταίχτες τους κατοίκους!!! Την ώρα που οι νεκροί παραμένουν άταφοι κι η οσμή της καμένης σάρκας αιωρείται στην ατμόσφαιρα.
Κι αργότερα, πέντε κακόμοιρα ανθρωπάκια (ένας υπουργός που διέλυσε αστυνομία και πυροσβεστική, ένας προπαγανδιστής της, ο αρχηγός της Αστυνομίας και δυο προϊστάμενοι των Πυροσβεστών) έδωσαν συνέντευξη Τύπου για να μας πουν ότι όλα έγιναν καλά από πλευρά κράτους κι ότι οι ίδιοι δεν νιώθουν ευθύνη για την τραγωδία!!!
Τα απλά γεγονότα τους ξεβρακώνουν όλους.
Προφανώς αφού δεν είχαν αυτοί ευθύνη, την είχαν όσοι απανθρακώθηκαν κλαίγοντας κι ουρλιάζοντας…
Ανθρωπάκια μικρά κι ανίκανα που δεν γνωρίζουν την αίσθηση της ευθύνης παρά μόνο όταν όλα βαίνουν καλώς… Μας μιλάνε για ακραία καιρικά φαινόμενα. Τα ίδια λένε ακόμη κι όταν πιάνει ψιλόβρχο. .. Ακόμη κι όταν χιονίζει…
Ανθρωπάκια του κόμματος, φιλόδοξοι ανίκανοι. Που αναζητούσαν γαλόνια για τη ματαιοδοξία τους. Ανθρωπάκια που ουδέποτε έκαναν ασκήσεις προσομοίωσης με τις δυνάμεις τους και τους πολίτες. Ανθρωπάκια που στα συρτάρια των γραφείων τους δεν υπήρχαν σοβαρά σχέδια αντιμετώπισης πυρκαγιών, πλημμυρών, ίσως και σεισμών.
Ο ανίκανος Τόσκας μας είπε ότι έθεσε την παραίτησή σου στη διάθεση του Τσίπρα, που δεν την έκανε δεκτή. Προφάσεις εν αμαρτίαις. Αν την εννοούσε θα επέμενε και θα κρατούσε ελάχιστη από την όποια πολιτική και στρατιωτική αξιοπρέπεια του έχει απομείνει.
Κι όχι μόνο αυτό.
Ο Τόσκας μας είπε κατάμουτρα ψέματα όταν δήλωσε ότι έδωσε εντολή εκκένωση των κατασκηνώσεων του Λούριου ιδρύματος. Μας είπε ψέματα ότι έδωσε στον Τσίπρα την πραγματική εικόνα της καταστροφής, το βράδυ της μοιραίας Δευτέρας.
Μας μίλησε για εμπρηστές όταν ο δήμαρχος της Πεντέλης κι αυτόπτες μάρτυρες έδειξαν ως υπεύθυνη τη ΔΕΗ, αφού καλώδιο της βρέθηκε στο σημείο απ’ όπου άρχισε η φωτιά κι εικάζεται σοβαρά ότι οι σπινθήρες έβαλαν φωτιά στα παρακείμενα πεύκα.
Όταν, λοιπόν, υπάρχουν μαρτυρίες που καταδεικνύουν ως βασικό ύποπτο της συμφοράς μια κρατική εταιρεία που δεν κάνει σωστά τη δουλειά της στα πλαίσια της πρόληψης και συντήρησης του δικτύου της μέσα σε δασικές εκτάσεις κι είναι αίτιος, επανειλημμένως, για μεγάλες φωτιές (Κάλαμος, Πεντέλη, Πάρνηθα), πώς ο Τόσκας μιλάει για εμπρηστές; Και μάλιστα γενικώς κι αορίστως;
Επιπλέον, τα υπόλοιπα θλιβερά ανθρωπάκια μας είπαν ότι η φωτιά εξαπλώθηκε με μεγάλη ταχύτητα και ένταση και δεν πρόλαβαν να κάνουν κάτι.
Ψέματα! Ψέματα! Ψέματα!
Η φωτιά άναψε στις 16.00 και στο Μάτι που κάηκε ο κόσμος έφτασε στις 20.00. Πώς δεν πρόλαβαν λοιπόν;
Και πώς πρόλαβε ο δήμος Αθηναίων να εκκενώσει – με δική του πρωτοβουλία- τις παιδικές κατασκηνώσεις; Απλούστατα επειδή έδρασε ακαριαίως, υπεύθυνα και με σχέδιο.
Πώς πρόλαβαν οι καλόγριες του Λούρειου ιδρύματος – με δική τους πρωτοβουλία- να εκκενώσουν το ίδρυμα και να σώσουν τα παιδιά; Απλούστατα επειδή κι εκείνες έδρασαν ακαριαίως, υπεύθυνα και με σχέδιο, όταν ακόμη η φωτιά ήταν στην Καλλιτεχνούπολη, επάνω από Βουτζά, Ραφήνα και Μάτι.
Αν, λοιπόν, ο κρατικός μηχανισμός, ο Τόσκας, η Δούρου και τα ανθρωπάκια με τα μεγάλα γαλόνια είχαν την υπευθυνότητα του Καμίνη και των απλών καλογριών, οι καμμένοι συνάνθρωποί μας θα ήταν ανάμεσά μας ακόμη, δεν θα καταστρεφόταν μια από τις ωραιότερες περιοχές της χώρας και δεν θα χάνονταν χιλιάδες περιουσίες ανθρώπων.
Εξ ου και μιλώ για ανθρωπάκια που είναι ικανά να πηγαίνουν στα γραφεία τους μόνο με λιακάδα για να πίνουν το καφεδάκι τους…
Ο Καμμένος
Ο Καμμένος πήγε στον τόπο της τραγωδίας για να πει ότι ο στρατός έδρασε ακαριαία.
Πόσα ψέματα Θεέ μου; Πόσα;
Την ώρα που μισκοκαμμένοι άνθρωποι ζητούσαν βοήθεια μέσα στη θάλασσα και κολυμπούσαν 5 -7 ώρες με μόνη βοήθεια από εθελοντές συνανθρώπους μας με τα δικά τους σκάφη, ο πολέμαρχος Καμμένος μας είπε ότι όλα ήταν καλώς καμωμένα.
Κι όχι μόνο αυτό.
Χωρίς ίχνος τσίπας και με το κλασικό θράσος που τον χαρακτηρίζει έριξε τις ευθύνες στους απανθρακωμένους συνανθρώπους μας, ότι δήθεν αυτοί εγκλωβίστηκαν και κάηκαν μέσα στα σπίτια που έφτιαξαν παράνομα.
Ακόμη κι αν είναι έτσι (που όντως είναι) ο Καμμένος δεν μπορεί να μη γνωρίζει ότι κανένας πολίτης δεν μπορεί να κτίσει παράνομα αν το κράτος δεν το επιτρέψει, αν το κράτος δεν του δώσει ρεύμα και νερό. Δεν μπορεί να μη γνωρίζει ότι κι ο ίδιος –με τόσα χρόνια στη Βουλή και στην πολιτική- έκανε τα στραβά μάτια. Γιατί δεν βγήκε ποτέ να πει ότι πρέπει να γκρεμιστούν τόσα αυθαίρετα στο Μάτι; Γιατί δεν βγαίνει τώρα να πει ότι πρέπει να γκρεμιστούν εκατοντάδες οικισμοί σαν το Μάτι, που είναι κτισμένοι σε όλη την Ελλάδα;
Απλά, επειδή κι εκείνος ψηφοθηρούσε! Επειδή κι εκείνος, όπως σύσσωμη η Αριστερά, κάθε φορά που κάποιος σοβαρός υπουργός (Μάνος, Τρίτσης) επιχειρούσαν κάτι αντίστοιχο, έλεγαν να μη γκρεμιστεί τι σπιτάκι του φτωχού…
Ας το βουλώσουν, λοιπόν.
Και μόλις το βουλώσουν, να πάρουν την ανικανότητά τους υπό μάλης και να ξεκουμπιστούν…
ΕΛΕΥΘΕΡΟΣ ΤΥΠΟΣ: «Ανεύθυνος μέχρι τέλους»
ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ: «Ζητείται ηγέτης»
EΣΤΙΑ: «Συνεργάτης πρώην υπουργού νέος προστατευόμενος μάρτυς»
ΕΘΝΟΣ: «11 εμπρηστικοί μηχανισμοί»
Η ΕΦΗΜΕΡΙΔΑ ΤΩΝ ΣΥΝΤΑΚΤΩΝ: «Τολμήστε, τολμήστε, τολμήστε!»
Η ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ: «Ανάληψη ευθύνης μετά την κατακραυγή»
Η ΑΥΓΗ: «Ποτέ ξανά»
Η άποψη: «Το φονικό κοκτέιλ της δαντικής τραγωδίας»
Καρφί: «Να φύγουν τώρα πριν κάνουν στάχτη τη χώρα»
ΜΑΚΕΛΕΙΟ: «Ο Λάτσης τον πλήρωσε να μας κάψει»
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ: «Όχι άλλες ζωές θυσία στο βωμό της ανάπτυξης για τα κέρδη»
ΤΑ ΝΕΑ: «Η Ελλάδα είναι θανάσιμα εγκλωβισμένη»
ΠΑΡΑΠΟΛΙΤΙΚΑ: «Κυβέρνηση – δολοφόνος»
ΠΑΡΑΣΚΗΝΙΟ: «Γιατί»
KONTRA: «Ξένοι πράκτορες πυρπόλησαν την Αττική»
ESPRESSO: «Αγώνας ζωής για την Ρίκα»
STAR: «Μπαρά γεγονότων και τον Αύγουστο»
Axia news: «Οι δύο όψεις του επιχειρηματικού φεγγαριού»
ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΕΣ
ΝΑΥΤΕΜΠΟΡΙΚΗ:”Έρχονται βελτιώσεις στον αναπτυξιακό”
«Η Νέα Δημοκρατία χαιρετίζει τη δήλωση της Ευρωπαίας Επιτρόπου για την Περιφερειακή Πολιτική, κ. Κορίνα Κρέτσου η οποία -ανταποκρινόμενη θετικά στην επιστολή του κ. Μητσοτάκη προς τον κ. Ζαν-Κλοντ Γιούνκερ- ανέφερε ότι θα επιταχύνει τις διαδικασίες για την εκταμίευση της πρώτης δόσης της οικονομικής ενίσχυσης προς τους πυρόπληκτους από τα Ευρωπαϊκά Διαρθρωτικά Ταμεία και θα διευκολύνει την ένταξη της Ελλάδας στο Ευρωπαϊκό Ταμείο Αλληλεγγύης προκειμένου να αντιμετωπιστούν οι καταστροφικές συνέπειες από την πυρκαγιά στην Αττική.
Η αλληλεγγύη είναι μία από τις θεμελιώδεις αξίες της Ευρωπαϊκής Ένωσης και δεν μπορούμε παρά να είμαστε ικανοποιημένοι όταν αυτό αποδεικνύεται στην πράξη».
Αγαπητοί συνάδελφοι,
Ζήτησα σήμερα εκτάκτως να συνεδριάσει το υπουργικό συμβούλιο σε μια δύσκολη στιγμή, ίσως την πιο βαριά της κυβερνητικής μας θητείας.
Δεν σας κρύβω ότι με διακατέχουν ανάμικτα συναισθήματα τούτη την ώρα. Όπως φαντάζομαι και σε όλους σας.
Πόνος, συντριβή, για τις ανθρώπινες ζωές που χάθηκαν απροσδόκητα και άδικα. Αλλά και αγωνία. Αγωνία αν πράξαμε σωστά, πράξαμε σωστά σε όσα έπρεπε να πράξουμε. Αν αντιδράσαμε σωστά τις κρίσιμες ώρες. Αν μπορούσαμε να κάνουμε τίποτα παραπάνω. Αν μπορούσαμε να σώσουμε έστω και μια ψυχή παραπάνω από όσες έφυγαν άδικα.
Όπως, επίσης, δεν θέλω να κρύψω ότι δεν αποφεύγω και την σκέψη ή τον φόβο, μήπως από κάποιο ένστικτο αυτοσυντήρησης, διαπράττουμε κι εμείς το ίδιο λάθος, που πολλές φορές έχουμε δει να διαπράττουν άλλοι στο παρελθόν. Να υπερβάλλουμε σε δικαιολογίες για να μειώσουμε τις ευθύνες.
Για αυτό θέλω να είμαι απόλυτα ειλικρινής. Δεν πρόκειται, σε ό,τι με αφορά, να ακολουθήσω την αλυσίδα των χαρακτηρισμών, των εύκολων καταδικαστικών αποφάσεων, της χωρίς όρια και χωρίς τον αυτονόητο σεβασμό στους νεκρούς, πολεμικής, που κινείται ολοφάνερα από την προσπάθεια εκμετάλλευσης της οδύνης και της συντριβής απέναντι στην τραγωδία. Και δεν οδηγεί παρά μόνο στη συσκότιση της αλήθειας, εν ονόματι μιας μακάβριας κομματικής σκοπιμότητας.
Λέω αποφασιστικά όχι σε μια τέτοια τακτική και σας καλώ να πείτε και εσείς όχι.
Γιατί οι νεκροί δεν μπορούν να μιλήσουν, αλλά το λιγότερο που οφείλουμε στη μνήμη τους είναι σεβασμός. Τουλάχιστον, ως προς την αλήθεια.
Σας κάλεσα, λοιπόν, σήμερα, πρώτα από όλα, γιατί θέλω να αναλάβω ακέραια, ενώπιον του υπουργικού συμβουλίου, αλλά και ενώπιον του ελληνικού λαού, την πολιτική ευθύνη για την τραγωδία.
Θεωρώ ότι κάτι τέτοιο είναι αυτονόητο για τον Πρωθυπουργό της χώρας.
Και σας καλώ να την αναλάβετε και εσείς, όσο βαρύ και αν είναι.
Γιατί είναι, επίσης, αυτονόητο για την κυβέρνηση της χώρας.
Εμείς δε θα επιχειρήσουμε ποτέ να αποδράσουμε από τις ευθύνες μας. Όπως δεν το κάναμε όταν αναλάβαμε τη χώρα χρεοκοπημένη και φορτωθήκαμε, εθελοντικά, τα λάθη και τις παραλείψεις δεκαετιών.
Όπως δεν το κάναμε, όταν αντιμετωπίσαμε το φάσμα μιας τεράστιας οικονομικής, εθνικής και ανθρωπιστικής -θα έλεγα- καταστροφής, για την οποία άλλοι ήταν υπεύθυνοι. Έτσι, δεν θα το κάνουμε και τώρα.
Δεν είμαστε εδώ για να διαιωνίζουμε την όποια εξουσία μας έδωσε ο λαός, διαιωνίζοντας τα λάθη και τις συμπεριφορές που ζήσαμε στο παρελθόν.
Εμείς οφείλουμε να πάμε βαθιά στην πραγματικότητα, γιατί πιστεύουμε ότι μόνον έτσι μπορούμε να την αλλάξουμε.
Οι τραγωδίες, ξέρετε, γίνονται συχνά αφορμή για να έρθουν στην επιφάνεια προβλήματα, καταστάσεις και ολιγωρίες, που σε ομαλές συνθήκες κρύβονται από τον δημόσιο διάλογο. Ακόμα και από τη δημόσια θέα θα έλεγα.
Σήμερα, λοιπόν, κατανοούμε όλοι με οδυνηρό τρόπο και σε όλο του το βάθος, ότι κυβερνάμε μια χώρα που, επί χρόνια, κυριάρχησαν στρεβλώσεις. Που ολόκληροι οικισμοί χτίστηκαν αυθαίρετα πάνω σε ρέματα και παραλίες. Που με ευθύνη και του πελατειακού κράτους, δημιουργήθηκαν ολόκληρα οικιστικά συμπλέγματα, χωρίς καμιά πρόβλεψη για την ασφάλεια των πολιτών τους, των κατοίκων τους.
Αυτό το κράτος, όμως, σήμερα το διοικούμε εμείς.
Κι όσο και αν είναι σωστό και είναι σωστό ότι δεν μπορούσαμε σε τρία χρόνια να λύσουμε τεράστια προβλήματα δεκαετιών, πρέπει να προβληματιστούμε αν κάναμε πάντα ότι πρέπει για να το αλλάξουμε.
Μήπως, δηλαδή, διστάσαμε, δίνοντας προτεραιότητα στη μάχη για την αντιμετώπιση της ανθρωπιστικής καταστροφής που προκάλεσαν οι μνημονιακές πολιτικές, μήπως διστάσαμε να αντιμετωπίσουμε, όσο έπρεπε αποφασιστικά, τον κίνδυνο άλλων καταστροφών, από στρεβλώσεις, βεβαίως, που δημιούργησε το φαύλο παρελθόν.
Αλλά έτσι κι αλλιώς, έχουμε την ευθύνη, όσο οι στρεβλώσεις αυτές παραμένουν. Όσο τα αυθαίρετα είναι εκεί και δεν γκρεμίζονται, όσο τα ρέματα δεν ξεμπαζώνονται, όσο η πρόσβαση στην παραλία παραμένει απαγορευμένη από φράχτες και βίλλες χτισμένες πάνω στην άμμο.
Κι επειδή από πολλές πλευρές έχει μπει, τις τελευταίες ώρες, ένα ζήτημα αποκεφαλισμών υπευθύνων ή δήθεν υπευθύνων, δεν θα μασήσω τα λόγια μου. Οι αποκεφαλισμοί την ώρα της μάχης, που είχαν γίνει κανόνας σε προηγούμενες τραγωδίες, δεν αποτελούν πράξη πολιτικής γενναιότητας, αλλά πολιτικής δειλίας. Πολύ περισσότερο η εύκολη καταδίκη και οι αποκεφαλισμοί των ανθρώπων εκείνων –πυροσβεστών, αστυνομικών, λιμενικών, στρατιωτικών- και της ηγεσίας τους, που έδωσαν και δίνουν τη μάχη με αίσθημα καθήκοντος και με ηρωισμό, με κίνδυνο τη ζωή τους.
Ας μην πυροβολούν, λοιπόν, οι διάφοροι κριτές και πολέμαρχοι του καναπέ, εκείνους που, με κίνδυνο τη ζωή τους, στα μέτωπα της φωτιάς, έδωσαν τη μάχη και έσωσαν χιλιάδες συνανθρώπους μας.
Ας μην πυροβολούν τους πυροσβέστες και την ηγεσία τους, που έσπευσαν ηρωικά στον αγώνα κοντά και στον τελευταίο πολίτη.
Τους αστυνομικούς, που αν δεν βρίσκονταν στο πεδίο της μάχης, σήμερα θα θρηνούσαμε πολύ περισσότερους νεκρούς.
Τους λιμενικούς, που στη θάλασσα γλίτωσαν από θάνατο εκείνο το βράδυ εκατοντάδες συμπολίτες μας, αλλά και τους υπαλλήλους κρατικούς και της αυτοδιοίκησης, των δήμων, που έσπευσαν με αυταπάρνηση να συνδράμουν το έργο της μάχης με τη φωτιά.
Ας πυροβολούν εμάς, εν πάση περιπτώσει, όχι εκείνους. Εδώ είμαστε. Και δεν έχουμε σκοπό να αποδράσουμε.
Αφού η μάχη αυτή τελειώσει, αφού και η τελευταία εστία κινδύνου εκλείψει, τότε θα υπάρξει η ψύχραιμη αποτίμηση και η πιθανή απόδοση ευθυνών.
Διαφορετικά, ξεπέφτουμε σε κυνήγι μαγισσών και σε μία προσπάθεια ανεύρεσης αποδιοπομπαίων τράγων. Εγώ αυτό δεν πρόκειται να το κάνω. Εμείς αυτό δεν πρόκειται να το κάνουμε.
Το αφήνουμε σε όσους το έκαναν στο παρελθόν και το επικαλούνται και σήμερα εναντίον μας.
Και σε τελική ανάλυση, αν πρέπει να κάνουμε αυτοκριτική -κατά τη γνώμη μου- αυτή δεν αφορά στις επιχειρησιακές πλευρές της κολοσσιαίας αυτής προσπάθειας διάσωσης, απέναντι σε μια πρωτοφανή καταστροφή, που βιώσαμε το βράδυ της Δευτέρας.
Αυτή η συζήτηση θα γίνει, όταν έρθει η ώρα, από τους αρμόδιους, τους ανθρώπους της πρώτης γραμμής, που και ξέρουν και μπορούν και θέλουν να αποτιμήσουν το έργο των μηχανισμών διάσωσης και να επισημάνουν πιθανά λάθη και παραλείψεις.
Από πολιτική άποψη, όμως, έχει σημασία, πέρα κι έξω από τις εμφανείς προσπάθειες εκμετάλλευσης της τραγωδίας, έχει σημασία, όχι γενικά και αόριστα, η αυτοκριτική. Αλλά μια έμπρακτη έκφραση αυτοκριτικής. Αυτό ναι, έχει την αξία του. Και δεν έχω πρόβλημα να το επωμιστώ. Ίσα-ίσα.
Όχι στα εύκολα λόγια, όμως, που δεν οδηγούν πουθενά, αλλά στη δύσκολη πράξη.
Στη δέσμευση ότι δεν πρόκειται μετά από αυτό να μείνουμε, μόνο στα μέτρα της ανακούφισης των θυμάτων της τραγωδίας, που ήδη εξαγγείλαμε, όσο σημαντικά, όσο γενναία κι αν είναι αυτά.
Αλλά θα προχωρήσουμε με ταχύτητα και με αποφασιστικότητα στην κατάρτιση ενός εθνικού σχεδίου, που θα αντιμετωπίσει, επιτέλους, τις οικιστικές στρεβλώσεις δεκαετιών στη χώρα μας.
Με τη συμμετοχή επιστημονικών φορέων, πανεπιστημιακών ιδρυμάτων και άλλων ειδικών. Και στην προσπάθεια αυτή καλώ από τώρα να συμμετάσχουν οι πάντες. Και τα κόμματα της αντιπολίτευσης.
Γιατί είναι μια προσπάθεια, θα έλεγα, εθνική και ένα καθήκον που απορρέει για όλους, από τη σημερινή τραγωδία, που ζει η χώρα και ο ελληνικός λαός.
Και αν χρειαστεί να «σπάσουμε αβγά» να δουλέψουν μπουλντόζες, να υπάρξουν συγκρούσεις, ας γίνει.
Δεν μπορούμε και δεν πρόκειται, όμως, σε κάθε περίπτωση, να περιμένουμε με σταυρωμένα τα χέρια και με μέτρα-ασπιρίνες και μεγάλα λόγια, να περιμένουμε άβουλοι την επόμενη τραγωδία.
Ταυτόχρονα, με ταχύτατους ρυθμούς, θα πρέπει να αναμορφώσουμε και θα αναμορφώσουμε, θα αναβαθμίσουμε, με βάση τις νέες ανάγκες, τους νέους κινδύνους και την ευρωπαϊκή εμπειρία, τον μηχανισμό πολιτικής προστασίας.
Να εγγυηθούμε έτσι το απλό και αυτονόητο για κάθε πολιτισμένη κοινωνία: ότι δεν θα υπάρξουν άλλες παρόμοιες τραγωδίες.
Φαντάζομαι, θα έχετε όλοι ενημερωθεί ότι οι ενδείξεις που έχουμε και που ερευνούν ήδη οι αρμόδιες αρχές, οδηγούν στο συμπέρασμα ότι πίσω από τις φονικές πυρκαγιές, είχαμε εμπρησμούς.
Δεν ξέρουμε ποιος κρύβεται από πίσω, δεν ξέρουμε ποιος είναι ο στόχος τους και δεν πρόκειται να μπούμε σε ένα κυνήγι μαγισσών, να μπούμε σε ένα παιχνίδι σεναρίων.
Ούτε και πρόκειται εμείς να κάνουμε αυτά που έκαναν άλλοι. Να κρυφτούμε πίσω από θεωρίες συνωμοσίας για να δώσουμε εύκολες απαντήσεις.
Ξέρουμε, όμως, και πρέπει να γίνει σαφές αυτό σε κάθε πολίτη ότι, έχοντας αυτή τη γνώση, οφείλουμε, εδώ και τώρα, να οργανώσουμε με τον καλύτερο δυνατό τρόπο, την άμυνα της πολιτείας και της κοινωνίας, απέναντι σε τέτοιου είδους εγκληματικές πράξεις. Το λέω αυτό περισσότερο για να κουβεντιάσουμε το από δω και πέρα. Όχι για να αλλάξουμε τη συζήτηση για το χθες.
Και το λέω, κυρίως, γιατί το καλοκαίρι δεν τελείωσε και αυτό σημαίνει ότι δεν μπορούμε να εφησυχάζουμε.
Αν στόχος των δραστών είναι να πλήξουν την κοινωνική συνοχή, να δημιουργήσουν αίσθημα ανασφάλειας στους πολίτες, τότε ίσως προσπαθήσουν ξανά.
Πρέπει να είμαστε, λοιπόν, όλο το καλοκαίρι σε εγρήγορση και ετοιμότητα, από κάθε άποψη. Να οργανώσουμε με τον καλύτερο δυνατό τρόπο την άμυνα της πολιτείας και της κοινωνίας. Να εγγυηθούμε την προστασία και την ασφάλεια του κάθε πολίτη, αλλά και να οργανώσουμε, θα έλεγα, την εθελοντική κινητοποίηση όλων, όλων των πολιτών, για την αντιμετώπιση παρόμοιων προκλήσεων.
Άλλωστε, οι εθελοντές στην αντιμετώπιση της τελευταίας καταστροφής -η προσφορά τους, η συμμετοχή τους- δείχνει ότι αυτό είναι εφικτό. Και θα έλεγα είναι και ο μόνος τρόπος να οργανώσουμε αποτελεσματική άμυνα απέναντι σε κάθε σχέδιο, που δεν μπορεί να αντιμετωπιστεί με συμμετρικούς όρους.
Επιτρέψτε μου, τέλος, να σας θυμίσω, εδώ, ότι η Ελλάδα βρίσκεται σε μία κρίσιμη καμπή.
Ανακτά σε λίγες μέρες από σήμερα, έπειτα από οκτώ σκληρά χρόνια, την κυριαρχία της και διεκδικεί με αξιώσεις τον ηγετικό ρόλο που της αναλογεί στην ευαίσθητη περιοχή μας.
Στις συνθήκες αυτές, λοιπόν, το θέμα της ασφάλειας αποκτά πρωταρχική σημασία. Αποφασιστική και κρίσιμη. Ο καθένας νομίζει καταλαβαίνει το γιατί.
Έχουμε, συνεπώς, ιστορική ευθύνη να μην επιτρέψουμε σε κανέναν, σε όποιο σκοτεινό κέντρο και αν αναφέρεται, να ανακόψει την πορεία μας και να μας απομακρύνει από αυτό τον εθνικό στόχο.
Κι αυτό, βεβαίως, δεν αφορά μόνο ένα υπουργείο και κάποιες υπηρεσίες. Αυτό μας αφορά όλους.
Σας καλώ, λοιπόν, να εργαστούμε άμεσα και να εργαστούμε, κυρίως, αποτελεσματικά προς αυτή την κατεύθυνση.
Σας καλώ να συμβάλετε με όλες σας τις δυνάμεις.
Πρώτα από όλα για να σταθούμε, όλοι, να σταθεί η Πολιτεία με αποτελεσματικό τρόπο, κοντά στους ανθρώπους, που πλήρωσαν βαρύ φόρο, ζωής και περιουσίας, στη φωτιά.
Σας καλώ να συμβάλετε με όλες σας τις δυνάμεις, ώστε κανείς και καμιά να μην μείνει αβοήθητη. Κανένας και τίποτε από αυτή την τραγωδία να μην ξεχαστεί.
Σας ευχαριστώ.
Ο κ. Τσίπρας μετά το κυνικό και απεχθές show που έστησε το βράδυ της καταστροφής, προχώρησε σήμερα στο δεύτερο μέρος ενώπιον του Υπουργικού του Συμβουλίου. Ο κ.Τσίπρας φέρει ακέραια την πολιτική ευθύνη για την τραγωδία. Οι χειρισμοί της Κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑΝΕΛ οδήγησαν στο χαμό τόσων ανθρώπων, οδήγησαν σε μια καταστροφή.
Η προσπάθεια να βρει άλλοθι στο παρελθόν, «στη χώρα που παρέλαβε» είναι προκλητική, προσβλητική και αποδεικνύει τον πανικό τους.
Το ερώτημα επομένως που τίθεται είναι αν αυτοί που φέρουν αυτές τις εγκληματικές ευθύνες, μπορούν να εγγυηθούν την ασφάλεια και τη ζωή των πολιτών. Η απάντηση είναι ένα μεγάλο ΟΧΙ.
Όποιος αναλαμβάνει την πολιτική ευθύνη , δεν το κάνει ενώπιον του Υπουργικού του Συμβουλίου, αλλά ενώπιον του Ελληνικού λαού. Η παραίτηση είναι μονόδρομος.