Διαβάστε τη συνέχεια στο άρθρο της Μαρίας Καλοπούλου.
Πηγή: www.womanidol.com
«Η συστηματική φυσική δραστηριότητα μπορεί να αυξήσει την αυτοπεποίθηση του ατόμου ότι μπορεί να κόψει το κάπνισμα, να αντιμετωπίσει δυναμικά τα συμπτώματα στέρησης, που προκαλεί η εξάρτηση από την νικοτίνη, και που συνοδεύουν συνήθως το άτομο, όπως είναι το στρες, η κατάθλιψη, η οξυθυμία, οι ανησυχίες, η κακή συγκέντρωση» τονίζει, μεταξύ άλλων, στο Αθηναϊκό – Μακεδονικό Πρακτορείο Ειδήσεων ο Γιάννης Θεοδωράκης, καθηγητής στο ΤΕΦΑΑ και αντιπρύτανης στο πανεπιστήμιο Θεσσαλίας, αναφερόμενος στις ωφέλειες που μπορεί να έχει η άσκηση στη διακοπή του καπνίσματος.
Η άσκηση επίσης, συνεχίζει ο κ. Θεοδωράκης, βοηθάει μέσω της αύξησης κατανάλωσης των θερμίδων στη μεταβολική ισορροπία και την προστασία του ατόμου από την αύξηση του βάρους του σώματος. Οι σχετικές έρευνες, δείχνουν ότι τα άτομα αντιλαμβάνονται την άσκηση ως ένα τρόπο να ρυθμίσουν αισθήματα στρες και έντασης, να βελτιώσουν τη ζωή τους και να ακολουθήσουν έναν υγιεινό τρόπο ζωής. Επίσης, αντιλαμβάνονται τη φυσική δραστηριότητα ή τα οργανωμένα προγράμματα άσκησης ως μια βασική στρατηγική παρέμβασης στην προσπάθεια διακοπής του καπνίσματος και μείωσης της κατανάλωσης του αλκοόλ. Για παράδειγμα, σχετική έρευνα έδειξε ότι ακόμα και πρόγραμμα φυσικής δραστηριότητας που περιελάμβανε 15 λεπτά γρήγορο περπάτημα, ήταν ικανό να προκαλέσει μείωση της έντονης επιθυμίας για κάπνισμα και των ανάλογων στερητικών συνδρόμων και κατά τη διάρκεια της άσκησης και μετά από την άσκηση. Θεωρείται, όμως, ότι η προσκόλληση σε προγράμματα άσκησης διάρκειας 5 έως 7 ωρών την εβδομάδα, είναι αυτήν που έχει τις περισσότερες πιθανότητες να βοηθήσει περισσότερο τους καπνιστές να διακόψουν το κάπνισμα με βάση τις δικές μας έρευνες, σημειώνει ο ίδιος.
«Έχουν γίνει πολλές προσπάθειες από ειδικούς να αναπτύξουν παρεμβατικά προγράμματα που θα βοηθήσουν τους καπνιστές να μειώσουν ή και να κόψουν το τσιγάρο, χωρίς τη χρήση φαρμάκων, αλλά, κυρίως, με την ψυχολογική υποστήριξη ειδικών. Από τις παρεμβατικές μελέτες δε θα μπορούσε να λείπει η άσκηση η οποία, σε συνδυασμό με συμβουλευτική και γνωστική συμπεριφορά έχει θετική επίδραση στην προσπάθεια για διακοπή του καπνίσματος» καταλήγει ο κ. Θεοδωράκης.
ΑΠΕ-ΜΠΕ
Καθώς αυξάνονται οι συνδρομητές του Netflix σε πολλές χώρες (και στην Ελλάδα), συνεχώς αυξάνεται ο όγκος των ψηφιακών δεδομένων που διακινεί, σύμφωνα με νέα έκθεση της εταιρείας Sandvine, η οποία βασίσθηκε σε πάνω από 150 παρόχους Ίντερνετ παγκοσμίως με περίπου 2,1 δισεκατομμύρια συνδρομητές συνολικά. Συγκριτικά, το YouTube «τρώει» διεθνώς το 11,4% της διαδικτυακής κίνησης. Στην Ευρώπη πάντως, το YouTube προηγείται ακόμη και ακολουθεί το Netflix.
Συνολικά η διακίνηση και παρακολούθηση κάθε είδους βίντεο πλέον αποτελεί πάνω από το μισό (το 58%) της κίνησης δεδομένων στο Ίντερνετ, ενώ έπονται η πλοήγηση στο διαδίκτυο (17%), τα online παιγνίδια (7,8%) και τα μέσα κοινωνικής δικτύωσης (5,1%). Το Netflix και οι άλλες υπηρεσίες video streaming «ζορίζουν» όλο και περισσότερο τα δίκτυα των παρόχων πρόσβασης στο διαδίκτυο και η κατάσταση αναμένεται να χειροτερέψει, σύμφωνα με την έκθεση, καθώς σταδιακά κερδίζει έδαφος το βίντεο υψηλής ανάλυσης (4Κ).
Τις βραδινές ώρες αιχμής, όταν τα δίκτυα υφίστανται την μεγαλύτερη πίεση, το Netflix μπορεί να «τρώει» έως το 40% της κίνησης που αφορά το «κατέβασμα» δεδομένων (download) σε χώρες όπως οι ΗΠΑ. Από την άλλη, η «πειρατεία» καθόλου δεν έχει πεθάνει, καθώς οι υπηρεσίες διαμοιρασμού αρχείων (file-sharing) κατέχουν πάνω από το ένα πέμπτο (22%) της διεθνούς κίνησης «ανεβάσματος» δεδομένων (upload), ποσοστό που φθάνει το 31% στην Ευρώπη.
Επίσης, σύμφωνα με την έρευνα το μεγαλύτερο μέρος της διακίνησης δεδομένων στο διαδίκτυο γίνεται πια κρυπτογραφημένα, πράγμα όμως που δεν έχει σταθεί ικανό να αποτρέψει τις κυβερνοεπιθέσεις των χάκερ.
ΑΠΕ-ΜΠΕ
«Έχουμε καλύψει όλες τις κατηγορίες ανέργων. Επίσης, θεωρώ ότι είναι σημαντικό ότι και στα προγράμματα κοινωφελούς εργασίας αντιμετωπίζουμε το σκληρό πυρήνα της ανεργίας, ενώ, ταυτόχρονα, “τρέχουν” τα προγράμματα για τους νέους και θα “τρέξουν” και άλλα προγράμματα για τους νέους, σύμφωνα με τις εξαγγελίες της υπουργού Εργασίας Έφης Αχτσιόγλου και του υφυπουργού Εργασίας Νάσου Ηλιόπουλου. Έχουμε ένα πολύ μεγάλο φάσμα προγραμμάτων που καλύπτει όλες τις κατηγορίες ανέργων» ανέφερε η κ. Καραμεσίνη, επισημαίνοντας ότι υπάρχουν προγράμματα για τους άνω των 50 ετών που είναι μόνιμα προγράμματα και τα οποία μπορούν να αξιοποιηθούν για την πρόσληψη των ανέργων αυτών σε νέες θέσεις εργασίας.
Μεταξύ άλλων, η διοικήτρια του ΟΑΕΔ υποστήριξε ότι μπαίνουμε με μία τροχιά ανάπτυξης λίγο πιο καθυστερημένα και «αυτό δικαιολογείται από το γεγονός ότι η αποκλιμάκωση της ανεργίας δεν έχει φτάσει στα επιθυμητά επίπεδα». «Ο πρωθυπουργός έχει θέσει στόχο στη Διεθνή Έκθεση Θεσσαλονίκης τη μείωση της ανεργίας στο τέλος της επόμενης πενταετίας στο 10%» σημείωσε η κ. Καραμεσίνη, σχολιάζοντας ότι είναι ένα άθλος, «καθώς ξεκινήσαμε από πολύ πιο υψηλά ποσοστά ανεργίας, στο 28% περίπου».
«Παρά το γεγονός ότι, τα τελευταία χρόνια, είχαμε μία μικρή ανάκαμψη, αλλά τα προηγούμενα είχαμε μία στασιμότητα ή μικρή ύφεση στην οικονομία, καταγράφηκε αποκλιμάκωση της ανεργίας κατά 7,5 ποσοστιαίες μονάδες» τόνισε η διοικήτρια του ΟΑΕΔ, υπογραμμίζοντας ότι αυτό είναι ήδη μία κατάκτηση και σε αυτό έχουν συμβάλει και τα προγράμματα του ΟΑΕΔ.
Παράλληλα, είπε ότι η επιτάχυνση του ρυθμού ανάπτυξης τα επόμενα χρόνια «θα μας επιτρέψει να φτάσουμε το στόχο που έχει θέσει ο πρωθυπουργός και να τον ξεπεράσουμε, αν μπορέσουμε».
ΑΠΕ-ΜΠΕ
Η Μόσχα γνωστοποίησε την Τρίτη ότι ανέπτυξε συστοιχίες του συστήματος πυραύλων εδάφους-αέρος, λίγο καιρό μετά την κατάρριψη ενός ρωσικού κατασκοπευτικού αεροσκάφους τον Σεπτέμβριο. Η Ρωσία κατηγόρησε το Ισραήλ ότι ευθυνόταν έμμεσα για το επεισόδιο, διότι η συριακή αντιαεροπορική άμυνα άνοιξε πυρ εναντίον ισραηλινών πολεμικών αεροσκαφών που εκτόξευαν πυραύλους, τα οποία χρησιμοποίησαν το ρωσικό κατασκοπευτικό ουσιαστικά σαν ασπίδα για να αποφύγουν τα συριακά πυρά.
«Η Γαλλία σημειώνει με ανησυχία την παράδοση από τη Ρωσία εξελιγμένων αντιαεροπορικών μέσων προς όφελος του συριακού καθεστώτος», τόνισε η εκπρόσωπος της γαλλικής διπλωματίας Ανιές βον ντερ Μιλ σε δημοσιογράφους.
«Εν μέσω των εντάσεων στην περιοχή, η παράδοση αυτού του είδους του εξοπλισμού από τη Ρωσία συμβάλλει στο να διατηρείται ο κίνδυνος στρατιωτικής κλιμάκωσης και απομακρύνει την προοπτική πολιτικής επίλυσης της συριακής κρίσης», πρόσθεσε.
ΑΠΕ-ΜΠΕ
Η Ρωσία εκσυγχρόνισε τα τελευταία χρόνια τον στόλο των υποβρυχίων της, αποκτώντας σκάφη νέας γενιάς, υπενθύμισε ο ναύαρχος Φόγκο κατά τη διάρκεια συνέντευξης Τύπου στο Πεντάγωνο.
Έξι υβριδικά υποβρύχια κλάσης Kilo «επιχειρούν αυτή τη στιγμή στη Μαύρη Θάλασσα και στην ανατολική Μεσόγειο», πρόσθεσε, διευκρινίζοντας ότι τα υποβρύχια αυτά είναι εφοδιασμένα με βαλλιστικούς πυραύλους μεγάλου βεληνεκούς τύπου Kalibr, ικανούς να πλήξουν οποιαδήποτε ευρωπαϊκή πρωτεύουσα.
«Αυτό είναι ένα ζήτημα που προκαλεί ανησυχία σ’ εμένα και είναι ένα ζήτημα που προκαλεί ανησυχία στους εταίρους και τους φίλους μου στο NATO», συνέχισε ο αμερικανός ναύαρχος, άλλοτε κυβερνήτης επιθετικού υποβρυχίου των ΗΠΑ.
Ερωτηθείς για την ικανότητα του NATO να επιτηρεί μόνιμα τις κινήσεις των ρωσικών υποβρυχίων, ο ναύαρχος Φόγκο προτίμησε να παραμείνει αόριστος. «Μπορώ να σας πω ότι διαθέτουμε ένα ακουστικό πλεονέκτημα το οποίο πρόκειται να διατηρήσουμε», περιορίστηκε να πει.
Συνεχείς παρεισφρήσεις στρατηγικών βομβαρδιστικών και πυρηνικών υποβρυχίων αναφέρονται τους τελευταίους μήνες κοντά στις ακτές χωρών-μελών του NATO.
Η Ατλαντική Συμμαχία ετοιμάζεται να οργανώσει τα μεγαλύτερα στρατιωτικά γυμνάσια μετά το τέλος του ψυχρού πολέμου, την άσκηση «Trident Juncture 18», με την συμμετοχή στα τέλη του Οκτωβρίου 45.000 στρατιωτικών του NATO, στη Νορβηγία.
Το σενάριό της προβλέπει την υπεράσπιση μιας χώρας-μέλους «εναντίον ενός αντιπάλου που έχει περάσει τα σύνορα ενός συμμάχου στο NATO», διευκρίνισε ο ναύαρχος Φόγκο. «Υπάρχει εδώ ένα ισχυρό μήνυμα αποτροπής», κατέληξε.
ΑΠΕ-ΜΠΕ
Από την άλλη, όπως λέει, η τεχνητή νοημοσύνη έχει τη δυνατότητα να αποδεσμεύσει τον ανθρώπινο εγκέφαλο από τετριμμένες νοητικές λειτουργίες, ώστε το μυαλό μας να απασχοληθεί με πιο δημιουργικά και ενδιαφέροντα πράγματα.
Μιλώντας για την εστίαση του δικού του έργου στο ΜΙΤ, εξηγεί την πρακτική χρησιμότητα των αλγόριθμων, προκειμένου να υπάρξει μια πιο «έξυπνη» οικονομία, με online διασυνδεμένες αγορές που θα εξυπηρετούν καλύτερα τους καταναλωτές, αναφέροντας ενδεικτικά τον τρόπο που η Uber ή το Taxibeat (σήμερα πια σκέτα Beat) τείνουν να μεταμορφώσουν τα ταξί.
Στόχος του είναι το καλύτερο «πάντρεμα» της ζήτησης και της προσφοράς με τη βοήθεια της «έξυπνης» τεχνολογίας, κάτι που δεν αφορά μόνο τις εγχρήματες αγορές, αλλά και άλλες κοινωνικά ωφέλιμες υπηρεσίες, όπως π.χ. οι πλατφόρμες ανταλλαγής νεφρών, έτσι ώστε δότες και λήπτες να ταιριάζουν πιο αποτελεσματικά, ή οι online υπηρεσίες εύρεσης ταιριαστού συντρόφου.
Εξηγεί γιατί το ποίημα «Σατραπεία» του Καβάφη υποδέχεται τους χρήστες στην ιστοσελίδα του στο ΜΙΤ (παίζει το ρόλο «ηθικής πυξίδας», όπως λέει), συμβουλεύει τους νέους να σπουδάσουν μαθηματικά μόνο αν έχουν πάθος γι’ αυτά και μιλάει για την ενδιαφέρουσα εμπειρία του που είχε κατά το πρόσφατο «ντεμπούτο» του στο Φόρουμ της Χαϊδελβέργης, τη διεθνή σύναξη των βραβευμένων μαθηματικών.
Δεν βλέπει να εμφανίζει μείωση η «διαρροή εγκεφάλων» (brain drain) από την Ελλάδα, αντίθετα διαπιστώνει ότι ακόμη και κάποιοι αρχικά αισιόδοξοι δημιουργοί εγχώριων νεοφυών εταιρειών (start-ups) τελικά απογοητεύονται και φεύγουν σε άλλες χώρες. Όπως λέει, «αν έχεις μια κατάρτιση, είναι δύσκολο να μείνεις μέσα, γιατί θα πρέπει να παλέψεις, και πολύ πιο εύκολο, επειδή υπάρχουν πολλές ευκαιρίες, να βγεις εκτός (της χώρας)».
Τέλος, υπογραμμίζει την επιθυμία του ίδιου και άλλων Ελλήνων επιστημόνων του εξωτερικού να βοηθήσουν την Ελλάδα, αρκεί να υπάρχουν κάποιες προϋποθέσεις. Όπως λέει, «είμαστε έτοιμοι να βοηθήσουμε, ωστόσο πρέπει να υπάρχει μια δομή και ένα πλαίσιο, ώστε ο χρόνος που θα αφιερώσουμε, να είναι αποδοτικός. Να έρθουμε χωρίς να έχουμε αποτέλεσμα, δεν υπάρχει λόγος».
Ακολουθεί το απομαγνητοφωνημένο κείμενο της συνέντευξης στο ΑΠΕ-ΜΠΕ και στον Παύλο Δρακόπουλο (μετά από επεξεργασία και συντόμευση του προφορικού λόγου):
ΕΡ: Έχουμε τη χαρά να φιλοξενούμε στο Αθηναϊκό και Μακεδονικό Πρακτορείο Ειδήσεων τον κ. Κωνσταντίνο Δασκαλάκη, ο οποίος στα 37 του χρόνια είναι ήδη καθηγητής στο MIT και πήρε φέτος το μαθηματικό βραβείο Νεβανλίνα, από τα σημαντικότερα στον κόσμο. Είχε την τιμή και τη χαρά να συναντηθεί χθες και με τον πρόεδρο της Δημοκρατίας τον κ. Π.Παυλόπουλο, ο οποίος τον συνεχάρη. Είναι συχνό στο MIT σε τόσο μικρή ηλικία να γίνεται κανείς καθηγητής; Είναι κάτι σπάνιο ή συνηθισμένο;
ΑΠ: Εξαρτάται από την (επιστημονική) περιοχή. Έγινα καθηγητής στα 27 μου και τακτικός καθηγητής το 2015, ενώ από φέτος το καλοκαίρι είμαι ‘φουλ’ καθηγητής. Στην επιστήμη των υπολογιστών αρχίζεις από τα 27 έως τα 32 περίπου, οπότε ήμουν από τους νεότερους. Σε άλλες περιοχές μπορεί να αρχίζεις και στα 40 σου, εξαρτάται καθαρά από την περιοχή.
ΕΡ: Ίσως σου το έχουν ξαναρωτήσει, αλλά όταν μπαίνει κανείς στην ιστοσελίδα σου στο ΜΙΤ, περιμένει να δει κάτι πάνω στο αντικείμενο σου, όμως βλέπει πρώτο-πρώτο το ποίημα «Σατραπεία» του Καβάφη. Για ποιό λόγο συμβαίνει αυτό; Τι συμβολίζει;
ΑΠ: Αυτό το ποίημα το έβαλα εκεί, από την πρώτη ακαδημαϊκή σελίδα που έφτιαξα με το που πήγα στην Αμερική, πρώτα απ’ όλα γιατί είναι κάτι καθαρά ελληνικό, αλλά επίσης γιατί βρέθηκα σε ένα καινούργιο τόπο, με στόχους και ένα όνειρο να γίνω επιστήμονας. Αλλά δεν ήθελα ποτέ να ξεχάσω μια ηθική πυξίδα και ένας ωραίος τρόπος να αφήσεις ένα αποτύπωμα αυτής της ηθικής πυξίδας, είναι η «Σατραπεία» του Καβάφη. Τι πιο ωραίο για να εκφράσεις κάτι, από ένα ποίημα!
ΕΡ: Μερικοί νομίζουν ότι είσαι καθαρά θεωρητικός μαθηματικός. Στην πραγματικότητα έχεις τελειώσει τη Σχολή Ηλεκτρολόγων Μηχανικών και Μηχανικών Υπολογιστών του Εθνικού Μετσόβιου Πολυτεχνείου και διδάσκεις στο αντίστοιχο Τμήμα του ΜΙΤ. Ασχολείσαι και με τα μαθηματικά και με τους υπολογιστές και με την οικονομία. Είσαι και μαθηματικός και μηχανικός και οικονομολόγος. Εσύ πώς αυτοπροσδιορίζεις τον εαυτό σου;
ΑΠ: Πάντα με ενδιέφεραν τα μαθηματικά αλλά και οι υπολογιστές και μπήκα στη Σχολή αυτή του Πολυτεχνείου, γιατί μπορούσα να ακολουθήσω και τα δύο μου ενδιαφέροντα . Τελικά αφιερώθηκα σε μια πτυχή της επιστήμης των υπολογιστών, που έχει να κάνει με τα μαθηματικά θεμέλια του υπολογισμού. Η περιοχή μου λέγεται θεωρητική πληροφορική. Οι αλγόριθμοι είναι μια οπτική γωνία με την οποία μπορείς να μελετήσεις πολλές πτυχές του κόσμου. Έτσι, βρέθηκα να μελετάω και οικονομικά συστήματα και, πιο πρόσφατα, συστήματα που προσπαθούν να επιτελέσουν νοητικές διεργασίες παρόμοιες με αυτές του ανθρώπου.
Οι αλγόριθμοι αφορούν το πώς επεξεργαζόμαστε την πληροφορία. Αν σκεφτούμε πολλές από τις αλληλεπιδράσεις που γίνονται στον κόσμο γύρω μας, από κοινωνικές, οικονομικές ως και βιολογικές αλληλεπιδράσεις, αυτές ουσιαστικά είναι αλληλεπιδράσεις που επεξεργάζονται πληροφορία και την μετατρέπουν σε κάτι καινούργιο, το οποίο μετά χρησιμοποιεί κάποιος άλλος για να κάνει το δικό του υπολογισμό κ.ο.κ. Επομένως οι αλγόριθμοι επεξεργασίας της πληροφορίας είναι ένας τρόπος να βλέπεις τον κόσμο γύρω σου και αυτή η οπτική γωνία με έχει φέρει να μελετάω, εκτός από τα μαθηματικά θεμέλια του υπολογισμού, και ποιά είναι η εφαρμογή αυτής της προοπτικής, αυτής της οπτικής γωνίας, για να βλέπεις τον κόσμο γύρω σου.
ΕΡ: Δώσε μας με απλά λόγια, για να μπορεί να καταλάβει και ο κόσμος, ένα πρακτικό παράδειγμα του πώς η δουλειά σου έχει αντίκτυπο στην οικονομία, στις αγορές και στην καθημερινότητα.
ΑΠ: Θα σας δώσω μια οικογένεια παραδειγμάτων, τα οποία είναι μάλιστα πολύ σημαντικά, αν δεις τον κόσμο γύρω μας και ειδικά πώς έχει αλλάξει από τις αρχές του Ίντερνετ μέχρι τώρα. Αυτό που θα παρατηρήσεις κοιτώντας γύρω σου, είναι ότι πολλές από τις αγορές που ήταν offline και ήταν και γι’ αυτό το λόγο δυσλειτουργικές, πολλές φορές και μη παγκόσμιες, έχουν πλέον έρθει στο Ίντερνετ, έχουν γίνει πολύ πιο λειτουργικές και πολύ πιο παγκόσμιες.
Παράδειγμα είναι οι μεταφορές. Οι εφαρμογές σαν το Uber, το Lyft και το Taxi Beat φέρνουν online αγορές, οι οποίες ήταν offline. Παλιά, για να πάρεις ένα ταξί να μεταφερθείς κάπου, έπρεπε ή να το βρεις στο δρόμο ή να πάρεις τηλέφωνο κάποιο ραδιοταξί. Αυτή τη στιγμή με το κινητό σου, όπου και να βρίσκεσαι έξω στο δρόμο, καλείς ένα ταξί για να σε πάει κάπου. Σημαντικό είναι ότι πας σε μια άλλη πόλη και επίσης μπορείς να χρησιμοποιήσεις εκεί την εφαρμογή σου. Δηλαδή αφενός μεν μια αγορά που ήταν τελείως offline, γίνεται πια online, αφετέρου έχεις και μια καθολικότητα, μπορείς να πάρεις την ίδια εφαρμογή σου σε διάφορες πόλεις του κόσμου και να τη χρησιμοποιήσεις.
‘Αλλο παράδειγμα είναι το Airbnb και οι εφαρμογές που λέγονται sharing economy, όπου πάλι έχεις μια αγορά, η οποία ήταν offline. Για παράδειγμα, στην περίπτωση του Airbnb, η αγορά του να ταιριάξεις αυτούς που έχουν σπίτια, με αυτούς που θέλουν να μείνουν σε σπίτια και να την κάνεις online και πολύ πιο παγκόσμια, ώστε η ίδια εφαρμογή να λειτουργεί σε όλες τις πόλεις του κόσμου και να είναι έτσι πολύ πιο λειτουργική. Κι εδώ είναι πολύ σημαντική η χρήση των αλγορίθμων, προκειμένου να ταιριάξουν τις δυο πλευρές της αγοράς και να φέρουν όσο το δυνατό καλύτερο αποτέλεσμα για όλους.
ΕΡ: Θα έλεγα επιγραμματικά -και με διορθώνεις αν δεν είναι σωστό- ότι η δουλειά σου ουσιαστικά φέρνει πιο κοντά μια πιο «έξυπνη» και πιο αποτελεσματική οικονομία.
ΑΠ: Ναι, αυτό. Ένα άλλο παράδειγμα είναι οι εφαρμογές online dating ή οι πλατφόρμες ανταλλαγής νεφρών. Εννοώ ότι δεν πρόκειται μόνο για αγορές ανταλλαγής αγαθών ή υπηρεσιών. Η ανταλλαγή νεφρών είναι μια αγορά χωρίς χρήματα. Απαγορεύεται στην Αμερική να πληρώσεις χρήματα για να πάρεις ένα νεφρό, ωστόσο ο παλιός τρόπος με τον οποίο γινόταν το ταίριασμα δοτών και ασθενών, δεν έφερνε πολύ αποτελεσματικά ταιριάσματα. Παλιά, γινόταν μόνο ανά ζευγάρια, δηλαδή αν ταιριάξεις τον δότη του ενός ζευγαριού με τον ασθενή του άλλου και αντιστρόφως, έχεις ένα ταίριασμα. Αυτό που συνειδητοποιήσαμε, είναι ότι αν έχεις αλυσίδες από ταιριάσματα, δημιουργείς πολύ καλύτερα αποτελέσματα. Αυτό είναι ένα άλλο παράδειγμα, που οι αλγόριθμοι χρησιμοποιούνται για να φέρουν καλύτερα και πιο επιθυμητά αποτελέσματα για το κοινωνικό σύνολο.
ΕΡ: Είσαι και μέλος του Εργαστηρίου Τεχνητής Νοημοσύνης του ΜΙΤ. Κατά τη γνώμη σου η τεχνητή νοημοσύνη είναι ένα μεγάλο κακό που έρχεται να μας βρει ή ένα φωτεινό παράδειγμα μιας τεχνολογίας που θα κάνει καλύτερη τη ζωή μας; Ή μήπως δεν είναι μαύρο-άσπρο τα πράγματα και θα κινηθούμε σε μια γκρίζα περιοχή, κάπου ανάμεσα;
ΑΠ: Η τεχνητή νοημοσύνη είναι μια μεγάλη ευκαιρία, που ταυτόχρονα ενέχει και πολλούς κινδύνους. Όπως όλες οι τεχνολογίες, η χρήση της είναι πολύ σημαντική. Δηλαδή το πώς θα χρησιμοποιηθεί, μπορεί να φέρει καλά και αρνητικά αποτελέσματα. Αλλά μπορεί να γίνει και λίγο πιο επικίνδυνη, γιατί, αντίθετα με άλλες τεχνολογίες, αυτή σκέφτεται κιόλας.
Τώρα, ποιά είναι η ευκαιρία που μας δίνει η τεχνητή νοημοσύνη; Είναι ότι μπορεί να αντικαταστήσει τον άνθρωπο σε νοητικές λειτουργίες, που δεν θα έπρεπε να απασχολούν τον άνθρωπο. Δηλαδή, αν σκεφτείς την καθημερινότητά μας, χρησιμοποιούμε τον εγκέφαλό μας, ο οποίος είναι από τα καλύτερα κατασκευάσματα που έχει φέρει η εξέλιξη, για πολλές τετριμμένες εργασίες. Η τεχνητή νοημοσύνη είναι μια ευκαιρία να αποδεσμεύσουμε τον ανθρώπινο εγκέφαλο από τετριμμένες νοητικές λειτουργίες και να τον απασχολήσουμε σε πιο δημιουργικές, πιο ενδιαφέρουσες και πιο ταιριαστές -για ένα τόσο καλό βιολογικό υπολογιστή- λειτουργίες.
ΕΡ: Είχες την ευκαιρία -και ήταν νομίζω μεγάλη τιμή- να προσκληθείς προ ημερών μαζί με τους κατόχους των άλλων μεγάλων μαθηματικών βραβείων Abel, Fields, Nevanlinna και Turing, στο Φόρουμ της Χαϊδελβέργης, που είναι η σημαντικότερη σύναξη κατόχων μαθηματικών βραβείων. Πώς ήταν η εμπειρία;
ΑΠ: Είχε πολύ ενδιαφέρον. Ο σκοπός της σύναξης είναι αφενός οι βραβευθέντες να βρεθούν μεταξύ τους και να αλληλεπιδράσουν, αλλά επίσης -και αυτό είναι πολύ σημαντικό κομμάτι- οι νεαροί διδακτορικοί φοιτητές και καθηγητές που μόλις άρχισαν την καριέρα τους, να έλθουν σε επαφή με αυτούς τους σημαντικούς επιστήμονες. Έτσι, υπάρχει μια ζύμωση και μια κατεύθυνση από τους παλαιότερους, μια ανταλλαγή εμπειριών από πιο νεαρούς επιστήμονες όπως εγώ.
ΕΡ: Θα συμβούλευες ένα νέο παιδί να γίνει μαθηματικός, να ασχοληθεί με την πληροφορική ή να γίνει μηχανικός;
ΑΠ: Η γνώμη μου πάντα ήταν ότι πρέπει να κάνεις κάτι που σε ενδιαφέρει πραγματικά, ασχέτως με το τι σου λένε οι άλλοι, διότι μόνο τότε θα κάνεις κάτι ενδιαφέρον. Όπως είπα και πριν, ο εγκέφαλός μας πρέπει να χρησιμοποιείται για δημιουργικές και μη τετριμμένες εργασίες. Νομίζω ότι μόνο αν έχεις πάθος και πραγματικό ενδιαφέρον για κάτι, θα χρησιμοποιήσεις το μυαλό σου με τον τρόπο που του αρμόζει. Θα συμβούλευα, λοιπόν, για να απαντήσω ευθέως και στην ερώτηση, ναι, εφόσον έχει πάθος για τα μαθηματικά, να το κάνει.
ΕΡ: Ζεις στην Αμερική βασικά, κάνεις όμως συχνά ταξίδια και στην Ελλάδα. Έχεις την ευκαιρία να βλέπεις και Έλληνες που φεύγουν από την Ελλάδα και έρχονται στην Αμερική. Έχεις κάποια αίσθηση εάν το φαινόμενο της «διαρροής εγκεφάλων», το brain drain όπως είναι γνωστό διεθνώς, έχει τα τελευταία χρόνια αλλάξει, αν έχει υπάρξει κάποια αναστροφή; Πολλοί Έλληνες επιστήμονες έφυγαν έξω. Συνεχίζεται η κατάσταση με τον ίδιο ρυθμό ή έχει βελτιωθεί τελευταία;
ΑΠ: Από την αρχή της κρίσης και μετά, έχει σίγουρα ενταθεί το φαινόμενο της διαρροής εγκεφάλων και είναι πολύ λογικό. Το εκπαιδευμένο εργατικό δυναμικό της χώρας δεν μπορεί να απασχοληθεί μέσα στη χώρα. Όταν έφυγα εγώ το 2004, δεν συνέβαινε αυτό, δηλαδή πολλοί από τους συμφοιτητές μου μείνανε εδώ, διότι ήταν εποχή προ Ολυμπιακών Αγώνων, υπήρχε μια άνοδος της ελληνικής οικονομίας, ίσως ψευδεπίγραφη απ’ ό,τι φαίνεται, αλλά εν πάση περιπτώσει υπήρχε μεγάλη δυνατότητα για απασχόληση μέσα στη χώρα. Πλέον αυτό το παραμύθι έχει ξεχαστεί και, αν έχεις μια κατάρτιση, είναι δύσκολο να μείνεις μέσα, γιατί θα πρέπει να παλέψεις, και πολύ πιο εύκολο, γιατί υπάρχουν πολλές ευκαιρίες, να βγεις εκτός (της χώρας).
ΕΡ: Υπάρχει τελικά κάποια βελτίωση;
ΑΠ: Δεν το βλέπω. Για να υπάρξει κάποια βελτίωση, δεν μπορεί να γίνει εκ θαύματος. Η κρίση είναι μια ευκαιρία να αναλογιστούμε τι πήγε στραβά και πώς αυτό μπορούμε να το φτιάξουμε. Αρχικά είχε διαφανεί ότι υπήρχε μια ανάγκη από τους νέους να αλλάξουν την κατάσταση και να δημιουργήσουν εταιρείες start ups κλπ. Υπάρχει μια start up ‘σκηνή’ στην Αθήνα, παρόλα αυτά βλέπω ότι πολλοί που άρχισαν τις start ups, πιο πρόσφατα, λόγω του μακρού μήκους αυτής της κρίσης, έχουν απογοητευθεί και έχουν φύγει στο εξωτερικό.
ΕΡ: Να ρωτήσω το αντίστροφο. Εσένα, ο οποίος ζεις όλα αυτά τα χρόνια και κάνεις καριέρα έξω και νοσταλγείς, φαντάζομαι, την Ελλάδα, υπάρχουν κάποιες προϋποθέσεις που θα μπορούσαν να σε δελεάσουν για να επιστρέψεις;
ΑΠ: Προς το παρόν, δεν βλέπω να επιστρέφω 100%. Ωστόσο εγώ, όπως και πολλοί άλλοι Έλληνες που είμαστε στο εξωτερικό, είμαστε έτοιμοι να βοηθήσουμε τη χώρα. Αλλά για να γίνει αυτό, πρέπει να υπάρξουν οι κατάλληλες δομές. Επιτυχημένοι επιστήμονες και επιχειρηματίες που βρίσκονται στο εξωτερικό και -συζητώντας μαζί τους- θέλουν πραγματικά να βοηθήσουν τη χώρα, θα γυρνούσαν, αρκεί να μην γινόταν δύσκολη η ζωή τους, κάνοντάς το αυτό.
Είδαμε κάποια παραδείγματα πρόσφατα με τα συμβούλια καθηγητών στα πανεπιστήμια. Είδαμε πώς μπορεί το σύστημα να κάνει δύσκολη τη ζωή κάποιου, ο οποίος έρχεται πραγματικά για να βοηθήσει τη χώρα και βρίσκεται τελικά, όπως, ας πούμε, ο συνάδελφός μου ο Δημήτρης Μπερτσιμάς, σε ένα πόλεμο μηνύσεων με καθηγητές μέσα στη χώρα.
Είμαστε έτοιμοι να βοηθήσουμε, ωστόσο πρέπει να υπάρχει μια δομή και ένα πλαίσιο, ώστε ο χρόνος που θα αφιερώσουμε, να είναι αποδοτικός. Να έρθουμε χωρίς να έχουμε αποτέλεσμα, δεν υπάρχει λόγος…
ΑΠΕ-ΜΠΕ
Το διάρκειας τεσσάρων λεπτών βίντεο είχε γυριστεί το 2012 με σκοπό να προωθήσει ένα ερευνητικό πρόγραμμα (Extreme Light Infrastructure-ELI) πάνω στα λέιζερ, που χρηματοδοτήθηκε με 850 εκατ. ευρώ από την ΕΕ και στο οποίο επικεφαλής ήταν ο Μουρού. Το βίντεο δείχνει μια αρκετά πρωτότυπη αντίληψη περί επικοινωνίας της ερευνητικής δουλειάς των επιστημόνων, αφού ο Μουρού, ο συνάδελφός του Ζαν-Πολ Σαμπαρέ και το γυναικείο ερευνητικό προσωπικό έχουν στήσει στο εργαστήριο λέιζερ ένα είδος καμπαρέ!
Δύο από τις γυναίκες επιστήμονες φοράνε ημιδιαφανή λευκές ποδιές εργαστηρίου, τις οποίες πετάνε για να αποκαλύψουν σέξι εσώρουχα από κάτω. Ο Μουρού και ο Σαμπαρέ δεν κάνουν στριπτίζ, αλλά παίρνουν «μάτσο» πόζες. Σε άλλα σημεία του βίντεο μια νεαρή ερευνήτρια φαίνεται να φλερτάρει τον Μουρού, ο οποίος λίγο πιο κάτω επανεμφανίζεται σε μια απαστράπτουσα ανοιχτή BMW ως αστέρας του Χόλιγουντ.
Δεν είναι σαφές ποιος χρηματοδότησε την παραγωγή του ασυνήθιστου για επιστήμονες βίντεο, σύμφωνα με τη βρετανική «Γκάρντιαν». Το Εθνικό Κέντρο Ερευνών της Γαλλίας (CNRS) αρνήθηκε κάθε ανάμιξη και ανέφερε ότι το βίντεο υπήρξε πρωτοβουλία του Μουρού και της ομάδας του.
Ο ίδιος ο γάλλος νομπελίστας δήλωσε «ειλικρινά και βαθιά λυπημένος για την εικόνα που μεταφέρει αυτό το βίντεο. Την εποχή που γυρίστηκε, ο στόχος ήταν να εκλαϊκεύσει την έρευνα που πραγματοποιείτο στο πλαίσιο του προγράμματος ELI και να καταρρίψει την εικόνα αυστηρότητας που μερικές φορές μπορεί να μεταδώσει το πεδίο της επιστήμης».
Δήλωσε επίσης ότι είναι τιμή του που μοιράσθηκε το Νόμπελ Φυσικής 2018 με μια γυναίκα συνάδελφό του, τη Ντόνα Στρίκλαντ, «για την οποία έχω τρομερό σεβασμό και θαυμασμό», όπως είπε. Από την άλλη, ο Σαμπαρέ δήλωσε στη «Λε Μοντ» ότι στόχος του βίντεο «ήταν να παρουσιάσει με χιουμοριστικό τρόπο την ερευνητική ομάδα».
Το βίντεο είχε κυκλοφορήσει όλα αυτά τα χρόνια μεταξύ των ερευνητών στο πεδίο των λέιζερ, αλλά δεν είχε γίνει ευρύτερα γνωστό. Μάλιστα, κάποιοι συνάδελφοί του λένε τώρα ότι το εν λόγω βίντεο θα μπορούσε να του έχει κοστίσει το Νόμπελ, το οποίο όμως τελικά πήρε (κατά το ένα τέταρτο).
Μπορεί να δει κανείς το βίντεο στο YouTube: https://www.youtube.com/watch?v=k6i7A8Plqb8
ΑΠΕ-ΜΠΕ
Tο μεγαλύτερο μερίδιο των δαπανών του μέσου προϋπολογισμού των νοικοκυριών αφορά στα είδη διατροφής κατά 20,4% και ακολουθούν στη στέγαση (14,1%) και στις μεταφορές (12,9%) ενώ στις υπηρεσίες εκπαίδευσης αντιστοιχεί το μικρότερο μερίδιο των δαπανών (3,2%).
Νοικοκυριά που αποτελούνται από ένα ζευγάρι με δυο παιδιά έως και 16 ετών έχουν περισσότερες δαπάνες κατά 145,7% της μέσης μηνιαίας δαπάνης των νοικοκυριών.
Ξόδεψαν μηνιαίως τα ελληνικά νοικοκυριά το 2017!
Η συνολική μηνιαία δαπάνη των νοικοκυριών (αγορές) για το 2017 ανήλθε στα 5.768.848.031 ευρώ, παρουσιάζοντας αύξηση 1%, ή 55.696.602 ευρώ σε σύγκριση με το 2016. Η μέση μηνιαία δαπάνη των νοικοκυριών για αγορές ανήλθε στα 1.414,09 ευρώ, καταγράφοντας αύξηση 1,6% (22,06 ευρώ). Η μέση συνολική δαπάνη για κάθε άτομο ανήλθε στα 547,51 ευρώ, καταγράφοντας αύξηση 1,6% (8,57 ευρώ).
Γράφαμε και για την έλλειψη μιας bad bank, δηλαδή μιας τράπεζας που θα μπορούσε ν’ απορροφήσει τα «κόκκινα» δάνεια των τραπεζών και να τις ελευθερώσει από τα βάρη. Είδατε τι συνέβη προχθές στο χρηματιστήριο με την κατακρήμνιση των μετοχών τους.
Προχθές, λοιπόν, λίγο μετά το τραπεζικό κραχ στο χρηματιστήριο, έγινε μια σύσκεψη στο Μέγαρο Μαξίμου για να αποφασιστεί ο τρόπος παρέμβασης και διαχείρισης της κυβέρνησης. Σύσκεψη αμιγώς κυβερνητική. Δεν εκλήθη καν ο επικεφαλής του τραπεζικού τομέα στην Ελλάδα, Γιάννης Στουρνάρας, που γνωρίζει πρόσωπα και πράγματα αλλά ήταν παρόντες ο Τσακαλώτος, ένας υφυπουργός παρά τω πρωθυπουργώ κι οι πρόεδροι της Επιτροπής Κεφαλαιαγοράς και του χρηματιστηρίου.
Προσέξτε:
Ο Στουρνάρας, από το 2015, λίγο μετά την εποχή της βαρουφακειάδας επέμενε ότι η Ελλάδα πρέπει ν’ αντλήσει περισσότερα κεφάλαια από τα διαθέσιμα 25 δισ. ευρώ για την ανακεφαλαιοποίηση των τραπεζών ώστε να υπάρχουν σήμερα περιθώρια διαχείρισης των «κόκκινων δανείων». Ο Στουρνάρας επέμενε και για κάτι ακόμη. Ότι θα έπρεπε να δημιουργηθεί η περιβόητη bad bank, δηλαδή μια εταιρεία διαχείρισης των κόκκινων δανείων, ενός «οχήματος ειδικού σκοπού» για να προστατεύσει το τραπεζικό σύστημα.
Ουδείς τον άκουσε. Παρεμπιπτόντως, ήταν η εποχή που η πρόεδρος της Βουλής, ζητούσε επιμόνως να …προσαχθεί δια της αστυνομίας ο Στουρνάρας στη Βουλή για να καταθέσει σε μια από τις επιτροπές που είχε φτιάξει…
Προχθές, στη σύσκεψη που πραγματοποιήθηκε στο Μέγαρο Μαξίμου κάποιοι εκ των παρευρισκομένων πρότειναν στον Ευκλείδη Τσακαλώτο να «κρατικοποιήσει» πάλι τις τράπεζες, να τις πιέσει δηλαδή για νέα αύξηση κεφαλαίου, με λεφτά που θα έβαζε το Δημόσιο. Κι εκείνος ρώτησε:
– Πού θα βρεθούν τα χρήματα που θα βάλει το δημόσιο για να προχωρήσουμε σε τέτοια ενέργεια;
– Να μας τα δώσει ο ISM…
– Ναι, αλλά αν μας τα δώσει θα μας τα δώσει με νέο μνημόνιο…
Κάπου εκεί, μπήκαν τα κεφάλια μέσα.
Οι άνθρωποι δεν ξέρουν τι τους γίνεται. Ζουν σ’ ένα δικό τους παράλληλο σύμπαν, έξω από κάθε πραγματικότητα.
Να σας πούμε κι αυτό:
Αν η κυβέρνηση είχε ακούσει τον Στουρνάρα κι όλους τους οικονομικούς και πολιτικούς αναλυτές κι είχε δημιουργηθεί η bad bank, (δηλαδή μια εθνική εταιρεία διαχείρισης περιουσιακών στοιχείων, τουτέστιν των «κόκκινων» δανείων), ίσως να μη χρειαζόταν προληπτική γραμμή στήριξης. Αφού θα είχε δημιουργηθεί ένα «εργαλείο» που θα φορτωνόταν τα «κόκκινα» δάνεια και θα επέτρεπε στις τράπεζες ν’ ανασάνουν ξεφορτώνοντας.
Το «εργαλείο» αυτό θα χρηματοδοτείτο με ποσό 5 δις ευρώ, από τα αδιάθετα ελληνικά χρήματα του Μηχανισμού Στήριξης του ΕSM. Θα ήταν το αρχικό κεφάλαιο κι αμέσως μετά αυτή η «κακή τράπεζα» θα μπορούσε να πουλήσει σε funds τα «κόκκινα» δάνεια. Και με καλύτερους όρους απ’ ότι τώρα (που τα πουλάνε κοψοχρονιά) οι τράπεζες.
Τότε, όμως, ο Στουρνάρας που το πρότεινε λοιδορήθηκε. Όπως λοιδορήθηκαν κι οι οικονομικοί αναλυτές που ανέφεραν ότι αυτό είναι αναγκαίο. Όπως έγινε πάλι πριν ένα χρόνο που το ξαναπρότειναν. Βλέπετε, η κυβέρνηση εμπιστευόταν αυτόν τον απίθανο πολιτικό σαλτιμπάγκο, τον Μοσκοβισί, επειδή συμφωνούσε μαζί της για …καθαρή έξοδο από τα μνημόνια κι… ανάκτηση της δημοσιονομικής μας ανεξαρτησίας.
Προχθές, έστω και κατόπιν εορτής αποφάσισαν να προχωρήσουν στη δημιουργία αυτής της bad bank, που θα λειτουργήσει ως φορέας διαχείρισης των «κόκκινων» δανείων. Τώρα, άρχισαν τα παρακάλια (κατά τα άλλα είχαμε «καθαρή» έξοδο από τα μνημόνια) για την έγκρισή της από την Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα.
Προσέξτε:
Την ίδια ώρα, η κατακόρυφη και πάλι αύξηση του επιτοκίου δανεισμού των δεκαετών ομολόγων δημιουργεί νέο προβληματισμό για πιθανούς κινδύνους αποκλεισμού της Ελλάδας από τις αγορές για μεγάλο διάστημα. Αυτός ο προβληματισμός αποτυπώνεται ήδη στις αναλύσεις εφημερίδων, διαδικτύου αλλά και σε εκθέσεις διεθνών οίκων Διατυπώνεται μάλιστα η άποψη ότι βάσει του πολιτικού και οικονομικού σκηνικού που διαμορφώνεται μετά την κατάθεση του προσχεδίου προϋπολογισμού κι ενόψει εκλογών αλλά και από τη διάθεση της κυβέρνησης να μη τηρήσει τις δεσμεύσεις της (π.χ. περικοπές συντάξεων που έχει υπογράψει), τίθενται σε κίνδυνο οι προοπτικές της Ελλάδας να ανακτήσει την πρόσβασή της στις αγορές πριν εξαντληθεί το «μαξιλάρι» ρευστότητάς της, το 2020».
Αυτά και πολλά άλλα καταδεικνύουν ότι η εικόνα της χώρας δεν είναι εικόνα χώρας που βγήκε από τα μνημόνια. Έστω και χρονικά.
Πολύ περισσότερο όταν η Μεσαία τάξη που παράγει τον όγκο του πλούτου, όχι μόνο δεν τον παράγει πια, αλλά παράγει χρέη. Άλλα τρία δις προστέθηκαν τους τελευταίους μήνες στα ήδη δυσθεώρητα 103 δις, που οφείλονται στα δημόσια ταμεία. Και από τα οποία ούτε το ένα τρίτο δεν είναι εισπράξιμα.
Η μεσαία τάξη αφαιμάζεται από φόρους κάθε είδους προκειμένου η κυβέρνηση να κάνει όχι οικονομία, αλλά πολιτική. Μαζεύει λεφτά για να παριστάνει ότι δεν έχει ανάγκη τον μηχανισμό δανεισμού της τρόικας, ώστε να πουλάει το προεκλογικό παραμύθι της εξόδου «από τα μνημόνια». Νομίζοντας, ότι «το μαξιλάρι» που μαζεύει της φτάνει για να πληρώνει τις οφειλές του δημοσίου μέχρι το 2022. Λες και η οικονομία είναι ακίνητη. Λες και δεν έχει απρόοπτα, που να την αναγκάζουν να ξοδεύει, να καλύπτει κενά, να υπερασπίζεται τα περιουσιακά της στοιχεία απέναντι στη ρευστότητα του παγκόσμιου συστήματος. Το προχτεσινό μινι κραχ στο Χρηματιστήριο είναι ένα παράδειγμα.
Την ίδια ώρα της αφαίμαξης της Μεσαίας και παραγωγικής τάξης η ίδια δεν μπορεί να δανειστεί επειδή το δυναμό της μηχανής, οι τράπεζες, δεν μπορούν να δανειστούν για να δανείσουν. Αποτέλεσμα; Η μεσαία τάξη έχει γονατίσει και δεν αποπληρώνει.
Προσέξτε και κάτι ακόμη.
Είπαμε ότι οι τράπεζες δεν μπορούν να δανειστούν. Κι έτσι είναι αφού χάθηκε η φτηνή χρηματοδότηση από την ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα. Κι όποιες βολιδοσκοπήσεις έγιναν στην ελεύθερη αγορά, βρήκαν επιτόκια δανεισμού της τάξης του 12%, δηλαδή απολύτως απαγορευτικά.
Προσέξτε κι αυτό: Την ίδια ώρα που η μεσαία επιχειρηματική τάξη δεν μπορεί να δανειστεί, στον εξωτερικό της ανταγωνισμό όλα λειτουργούν εύρυθμα. Έτσι, οι ελληνικές μικρές, μεσαίες και μεγάλες επιχειρήσεις δεν μπορούν να είναι ανταγωνιστικές πουθενά.
Την ίδια ώρα, ο ρυθμιστής της ζωής μας, ο ρυθμιστής της καθημερινότητάς μας, αυτός που βάζει τους κανόνες ,δηλαδή το ελληνικό δημόσιο, όχι μόνο δεν παράγει πλούτο αλλά υπονομεύει και την παραγωγή του. Επειδή έτσι είναι στημένος κι επειδή έτσι βολεύονται οι πολιτικές κι οικονομικές ελίτ που θρέφονται από αυτό. Αποτέλεσμα; Συντηρούμε ένα βρυκόλακα που μας τρώει καθημερινά. Χωρίς να απολαμβάνουμε το παραμικρό. Ούτε στην Υγεία, ούτε στην Παιδεία, ούτε στην Ενέργεια, ούτε στις Συγκοινωνίες, ούτε στην ασφάλεια, ούτε στην Γεωργία… Τα πάντα λειτουργούν με απαρχαιωμένες μεθόδους. Παρ’ όλα αυτά κοστίζουν ένα σκασμό χρήματα σε όλους μας χωρίς να παράγουν ούτε καν ελάχιστη προστιθέμενη αξία. Χώρια που αυτός ο μπαταχτσής που λέγεται ελληνικό κράτος, δεν πληρώνει τις υποχρεώσεις του στον ιδιωτικό τομέα. Δυο μήνες πια εκτός μνημονίων κι ήδη τα χρέη του δημοσίου προς τον ιδιωτικό τομέα ξεπέρασαν τα 3 δις. Όλα αυτά, ενώ τα ξέρουμε, ενώ τα βιώνουμε, ενώ τα επισημαίνουμε όλοι μας καθημερινά, δεν θέλουμε να τα αλλάξουμε…
Έτσι, όμως, δεν πάμε πουθενά. Κι είναι ολοφάνερο ότι δεν μπορούμε να συνεχίζουμε με τη σημερινή κατάσταση. Μαθηματικά κι αφού δεν παράγουμε πλούτο κι αφού δεν μπορούμε να δανειστούμε, όταν τελειώσει το μαξιλάρι των δις που έχει συγκεντρώσει η κυβέρνηση με τους αιματοβαμμένους φόρους, θα οδηγηθούμε πάλι σε ακραίες καταστάσεις. Και τότε τα μνημόνια που θα έρθουν θα μας θυμίζουν ότι αυτά που έφυγαν ήταν παιδικές χαρές… Αλλά, τότε, αυτοί οι άσχετοι, επικίνδυνοι κι ιδεοληπτικοί άνθρωποι δεν θα είναι στην εξουσία αλλά πάλι στα πεζοδρόμια…
