Ο αναπληρωτής υπουργός Δικαιοσύνης, ο κ. Μίμης Παπαγγελόπουλος, που πριν λίγο καιρό μας είχε πει ότι η ιστορία της Νοβάρτις αποτελεί το μεγαλύτερο σκάνδαλο από συστάσεως του ελληνικού κράτους κι η υπόθεση κράτησε τελικά τρεις ημέρες ως αντιπερις[ασμός στο τεράστιο συλλαλητήριο της Αθήνας για το Σκοπιανό, έκανε προχθές μια εμπνευσμένη ομιλία με την οποία ασχολείται πλέον το παρδαλό κατσίκι.
Τι είπε ο κύριος Μίμης;
Είπε ότι «Στη Μεταδημοκρατία δεν χρειάζονται πραξικοπήματα και αποστασίες για να ανατραπούν δημοκρατικά εκλεγμένες κυβερνήσεις. Υπάρχουν άλλοι τρόποι πιο εξευγενισμένοι, πιο ραφιναρισμένοι και πολύ πιο εύπεπτοι. Όμως τα σκοτεινά σχέδια των σκοτεινών κύκλων –άλλωστε όλοι οι κύκλοι είναι σκοτεινοί γιατί προτιμούν το σκοτάδι και απεχθάνονται το φως- δεν πρόκειται να πραγματοποιηθούν ούτε στην Ελλάδα ούτε πουθενά αλλού. Οι λαοί έχουν καταλάβει πλέον και θα αντιδράσουν».
Τι μας είπε ουσιαστικά ο πρώην αρχηγός της ΕΥΠ και νυν άμεσος συνομιλητής της Δικαιοσύνης; Μας είπε για συνωμοσίες, τονίζοντας ότι εκείνος είναι το φως κι οι άλλοι το σκοτάδι. Αφού, όμως είναι το φως, τι στα κομμάτια φοβάται το σκοτάδι; Τι φοβάται τις μεταδημοκρατίας και τους μινώταυρους (που λέει κι ο σεβαστός πρόεδρος της Δημοκρατίας που έχει και την ίδια καταγωγή μ’ εκείνον;). Πολύ περισσότερο αφού το φως νικά πάντα το σκοτάδι;
Μάθαμε, λοιπόν και για τη μεταδημοκρατία.
Τι είναι αυτή;
Μια μπούρδα και μισή, μια νεφελώδης έννοια που τη συνδέουν οι ψεκασμένοι με την παγκοσμιοποίηση. Κι είναι μπούρδα επειδή ουσιαστικά περιγράφει μια κατάσταση που ίσχυε, ισχύει και θα ισχύει όσο υπάρχουν άνθρωποι στον πλανήτη.
Άλλωστε σε όλη τη διαδρομή της ανθρωπότητας οι οικονομικά ισχυροί επιχειρούσαν κι επιχειρούν να επηρεάζουν τις εξελίξεις και να υποβαθμίζουν τον ρόλο των πολιτών. Άρα δεν είναι κάτι νέο, ούτε μια εφεύρεση για πλήξει το σκοτάδι το φως. Χώρια που οι διάφοροι φιλόσοφοι των τσιπουράδικων και των καφενείων που αναμασούν καθημερινά ανοησίες, επικαλούνται συχνά τη μεταδημοκρατία …συνοδεία πολλών χικ….
Βεβαίως, μιλώντας ο πρώην αρχηγός της ΕΥΠ (που τοποθέτησε εκεί ο Κώστας Καραμανλής αλλά καθόταν μαζί με τον Προκόπη Παυλόπουλο κι έβλεπαν την Αθήνα να καίγεται, το 2008) και νυν αναπληρωτής υπουργός Δικαιοσύνης κι υπηρέτης δυο αφεντάδων, ανέφερε ότι τα σύγχρονα πραξικοπήματα δεν γίνονται με τανκς ή αποστασίες βουλευτών αλλά
Δεν μας είπε όμως πώς γίνονται, γιατί δεν είχε τίποτα να πει. Ούτε είχε κάτι να πει περί αποστασίας της νυν υφυπουργού Προστασίας του Πολίτη.
Δεν είχε να πει τίποτα και για πολλά άλλα.
Όπως το γεγονός ότι τα μεγάλα οικονομικά συμφέροντα της μεταδημοκρατίας στάθηκαν και στέκονται εν πολλοίς δίπλα στην κυβέρνηση που υπηρετεί σήμερα.
Δεν θυμάται άραγε το χάδι μέγιστου ολιγάρχη στο μάγουλο της πρωθυπουργικής συντρόφου;
Δεν θυμάται άραγε την αμέριστη στήριξη ετέρας ολιγάρχου προς τον πρωθυπουργό τόσο σε επίπεδο ψήφων όσο και με το άνοιγμα μεγάλων αμερικανικών σαλονιών, όπως του Κλίντον;
Δεν θυμάται άραγε κατεβατά συμπαράστασης ολιγαρχών προς τον Αλέξη;
Δεν θυμάται άραγε ότι ποτέ δεν μάθαμε τους ακριβείς σκοπούς εκείνου του περίφημου ταξιδιού του πρωθυπουργού στο Παρίσι και στο άντρο μεγάλης πολυεθνικής …. μεταδημοκρατικής εταιρείας;
Δεν θυμάται ο κύριος Μίμης τους επίδοξους ολιγάρχες που υπηρετούσαν τα σχέδια του ΣΥΡΙΖΑ για το τηλεοπτικό τοπίο;
Δεν θυμάται τι έγινε με τους μεταδημοκρατικούς ολιγάρχες και τη σύμβαση του Ελευθέριος Βενιζέλος; Ή με την ιστορία του Θριάσιου πεδίου προσφάτως; Με ωφελημένους κάποιους ολιγάρχες της μεταδημοκρατίας;
Πώς γίνεται λοιπόν, η μεταδημοκρατία να έχει τόσο στενές σχέσεις με την κυβέρνηση που σήμερα υπηρετεί ο κύριος Μίμης;
Πάντως, επειδή η απόσταση του σοβαρού από το γελοίο είναι μικρή, μια δυο τρεις συναντήσεις με τους φιλοσόφους Ράμφο και Δουζίνα για κάποια ταχύρυθμα σεμινάρια μεταδημοκρατίας δεν θα έβλαπταν…
