Παρακαλούνται οι πολίτες να περιορίζουν τις μετακινήσεις τους, λόγω των έντονων βροχοπτώσεων.

Ιδιαίτερη προσοχή θα πρέπει να δείχνουν στη δημοτική οδό Νάουσας Κοπανού, στο ύψος της σχολής Αριστοτέλους, όπου ξεχείλισε το παρακείμενο ρέμα με αποτέλεσμα νερά να καταλήγουν στο οδόστρωμα.

Επίσης ιδιαίτερη προσοχή θα πρέπει να δείχνουν οι πολίτες στο δρόμο προς 3-5 Πηγάδια μετά τη διασταύρωση προς Κουτσούφλιανη.

Επίσης ενημερώνουμε όλους τους πολίτες ότι απαγορεύεται η διέλευση από όλες τις ιρλανδικές διαβάσεις. Η διέλευση εγκυμονεί σοβαρούς κινδύνους για την ασφάλεια τους.

Με την αυτόφωρη διαδικασία συνελήφθησαν χθες τα ξημερώματα δύο 18χρονοι στη Θεσσαλονίκη, οι οποίοι εισήλθαν σε κατάστημα παροχής υπηρεσιών ταχυμεταφοράς δεμάτων και εγγράφων και αφαίρεσαν αντικείμενα από τρεις αυτόματες θυρίδες παραλαβής δεμάτων, ενώ προκάλεσαν φθορές σε ακόμη επτά, στην προσπάθειά τους να τις παραβιάσουν.

Κατασχέθηκαν διάφορα αντικείμενα και ένα κατσαβίδι. Τα κλοπιμαία θα αποδοθούν σε εκπρόσωπο της εταιρείας.
Οι συλληφθέντες, με τη δικογραφία που σχηματίστηκε σε βάρος τους, θα οδηγηθούν στην αρμόδια δικαστική Αρχή.

ΑΠΕ-ΜΠΕ

Μια εκκλησιά για έναν Άγιο του λαού όσο λίγοι Άγιοι. Μια εκκλησιά που από την πρώτη μέρα της λειτουργίας της ως το τέλος αποτέλεσε αιτία συγκρούσεων για το τίνος είναι…. Ο Άγιος Νικόλας στο Αϊβαλί…

Ο δρόμος σήμερα στα ανατολικά της πόλης, αυτός που σε φέρνει στην πολιτεία από τον παλιό δρόμο που περνά από τα πηγάδια του Αγίου Αντωνίου που θεόρατα πεύκα δείχνουν πια το πούθε βρισκόταν. Στα δεξιά το ερείπιο της Αγίας Τριάδας. Καθαρίστηκε, θα γίνει λέει ανακαίνιση του μνημείου…. Δεν είναι τούτη η εκκλησιά το αντικείμενο της ιστορίας μας σήμερα. Καρσί διαγώνια το σπίτι του Ηλία Μέλλου (Βενέζη)…. Το προσπερνάς. Από τη μια κι από την άλλη μεριά όμορφα σπίτια από τα τέλη του προπερασμένου αιώνα, σαν τα σπίτια της Μυτιληνιάς Κουλμπάρας ένα πράμα, αλλά χωρίς ανηφοριές…
Στα αριστερά κοντά 200 μέτρα μετά το σπίτι του Βενέζη ένα σπίτι που σου τραβά την προσοχή. Οι σιδεριές του στολισμένες όλες με μαιάνδρους. Και στο υπέρθυρο τα αρχικά του ιδιοκτήτου του τότες κι η ημερομηνία της κτήσης του. 1912. Πας πίσω να το φωτογραφίσεις κι ακουμπάς το αυλοντούβαρο ενός σχολειού. Από δαύτα τα άσχημα κτίσματα της δεκαετίας του 1960… Εδώ ήταν ο Άγιος Νικόλαος ο Αϊβαλιώτης… Στα αψηλά να αγναντεύει τη θάλασσα.

Πολύ πριν το Αϊβαλί γίνει η πολιτεία που ξέρουμε. Πάνω στον ίδιο δρόμο εδώ στη γειτονιά που είμαστε, ήταν το Μετόχι της Μονής Παντοκρτάτορος του Αγίου Όρους με μια μικρή εκκλησιά για τους λιγοστούς καλογέρους που υπηρετούσαν στο Μετόχι και στην περιουσία του. Σε αυτή τη μικρή εκκλησιά στα χρόνια του Οικονόμου Ιωάννη Δημητρακέλλη έρχεται σταλμένος από τη Μονή Παντοκράτορος νεωκόρος στον Άγιο Νικόλαο ένας νεαρός καλόγερος. Ο Βενιαμίν από το Μεγαλοχώρι της Λέσβου. Ετούτος ο νεαρός καλόγερος που ήρτε στο Αϊβαλί νεωκόρος ήταν από δαύτους που βαλαν φωτιά στη νύχτα. Χρόνια μετά ως Βενιαμίν ο Λέσβιος πια με το Γρηγόριο Σαράφη στήσαν καθηγητές όντες, τη μεγάλη Ακαδημία Κυδωνιών εκφράζοντας όσο λίγοι τον Ελληνικό Διαφωτισμό.
Όλα αυτά τα χρόνια το Αϊβαλί μεγάλωνε. Έποικοι συνέρεαν από παντού χάρη και στα φιρμάνια που είχε αποσπάσει ο Οικονόμος Ιωάννης Δημητρακέλλης κι είχαν κάνει το Αιβαλί «μέρος αυτόνομο μέσα στην Τουρκοκρατία», αυτό που σήμερα θα λέγαμε φορολογικό παράδεισο.
Γυρω τριγύρω από το Μετόχι άρχισαν να χτίζονται σπίτια, το Αιβαλί ανηφόριζε κατά τα ανατολικά. Η εκκλησιά του μετοχιού άρχισε να λειτουργεί σαν ενοριακός ναός. Τίνος ήταν η Εκκλησιά της Κοινότητας ή του μετοχιού. Καυγάδες συνεχείς… Ο Αϊ Νικόλας καθόταν κι έβλεπε από μακριά φαίνεται….
Η μικρή εκκλησιά του μετοχιού γκρεμίστηκε, μια άλλη εκκλησιά με καλφάδες από τη Μυτιλήνη χτίστηκε στη θέση της για να πάθει μεγάλες ζημιές στο τζουλούσι, το μεγάλο διωγμό του 1821. Η Ακαδημία Κυδωνιών, η φωτιά στη νύχτα της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας που λέγαμε.

Σαν γύρισαν οι Αιβαλιώτες μετά το 1830 και ξανάχτισαν την Πολιτεία τους επισκευάσθηκε πρόχειρα κι ο Άγιος Νικόλας. Και κάποια στιγμή σαν τα χρυσά άρχισαν να τρέχουν από τα μπατζάκια των Αϊβαλιωτών αγόρασαν κι ένα κομμάτι γης στο μετόχι να σταματήσουν οι καυγάδες που κράταγαν ένα σχεδόν αιώνα. Του μετοχιού ο ναός αλλά και ενοριακός… Παγκάρι πια δε χρειαζόταν για να λειτουργεί. Παράδες είχαν οι γείτονες του ναού. Εκκλησιά θέλαν σαν στοιχείο της ταυτότητας τους.
Και φώναξαν καλφάδες από τη Μυτιλήνη να φτιάξουν τον καινούργιο Άγιο Νικόλα τους. Μα δεν τους άρεσε αυτό που έβλεπαν να χτίζεται και στα 1870 ανάθεσαν το χτίσιμο του νέου ναού «εκ βάθρων» στον αρχιτέκτονα Εμμανουήλ Κουνά. Σε ένα χρόνο η εκκλησιά είχε χτιστεί. Και στα 1874 είχε τελειώσει και το εσωτερικό του με το τέμπλο. Τα πρωτότυπα σχέδια του ναού με την υπογραφή του αρχιτέκτονα σώζονται στη Μονή Παντοκράτορος στο Άγιο Όρος.
«Ήταν ένας μεγάλος νεοκλασικός ναός, σταυροειδής με τρούλο και με πρόβλεψη για δυο καμπαναριά ενσωματωμένα στην πρόσοψη. Είχε στην κόγχη του ιερού και στα δυο άκρα του εγκάρσιου κλίτους από ένα μεγάλο σταυρόσχημο παράθυρο, παρόμοιο με αυτά που ο Εμμανουήλ Κουνάς κατασκεύασε και στους άλλους ενοριακούς ναούς που έχτισε στην περιοχή. Η μαρμαρόστρωση του δαπέδου φαίνεται ότι έγινε το 1896, όμως τα εξωτερικά επιχρίσματα δεν είχαν ολοκληρωθεί ούτε ως το 1922. Μέχρι τότε ο ναός λειτουργούσε ως ενοριακός, παραμένοντας πάντα μετόχι της μονής Παντοκράτορος. Ο Φώτης Κόντογλου αναφέρει ότι στο ναό υπήρχαν αξιόλογες αγιογραφίες του Γεωργίου Αγραφιώτη» μας λέει ο Δημητρός Ψαρρός.
Πριν από την καταστροφή του 1922 η ενορία του Αγίου Νικολάου είχε κάπου 500 σπίτια, κοντά 2.500 ανθρώπους δηλαδή. Κυρίως αγρότες και κτηνοτρόφους, αλλά και κτηματίες και έμποροι, με μεγάλα σπίτια Από την ενορία του Αγίου Νικολάου εκλέγονταν δύο αντιπρόσωποι για τη Δημογεροντία.

Μετά το 1922 ο Άγιος Νικόλας έγινε τζαμί και ονομάστηκε Μπιμπερλί τζαμί. Το 1947 το κτίριο έπαθε σοβαρές ζημιές από το σεισμό. Την εκκλησία επισκέφθηκε το καλοκαίρι του 1955 ο Δημήτριος Ι. Παγίδας, που έφυγε μικρός το 1922 από το Αϊβαλί. Να τι γράφει:
«Ο τρούλος της κι ένα απ’ τα δυο καμπαναριά της δεν υπάρχουν. Έχουν πέσει απ’ τους τελευταίους σεισμούς που έγιναν στην Τουρκία, πριν από λίγα χρόνια. Γι’ αυτό το λόγο έπαψαν πια οι Τούρκοι να την χρησιμοποιούν για τζαμί.
Ανεβαίνω τη μεγάλη σκάλα και φτάνω στον Νάρθηκα. Οι τρεις πόρτες είναι κλειστές. Στην κεντρική, ένα λουκέτο με χοντρή αλυσίδα είναι περασμένο μέσα απ’ τους δύο μεγάλους μπρούντζινους χαλκάδες. Πάνω από την πόρτα αυτή, υπάρχει ακόμα η μαύρη μαρμαρένια πλάκα με γραμμένο το ιστορικό της ανεγέρσεως του Ναού. Διαβάζω: ‘Ο Ναός ούτος ανηγέρθη από της Ιεράς Μονής του Παντοκράτορος του Αγίου Όρους, επί Ηγουμένου Ανθίμου’… Η εκκλησιά όλη ανασκαμμένη. Οι περισσότερες πλάκες βγαλμένες και στοιβαγμένες στις άκρες… Πλάι σε κάτι σωρούς από χώματα, βλέπω μισοσπασμένο ένα μεγάλο, έως δυο μέτρα, στρογγυλό τσαλακωμένο τσίγκο. Έμοιαζε σαν να’ ταν εικόνισμα. Με το πόδι μου σπρώχνω τα χώματα. Με έκπληξη και συγκίνηση είδα να παρουσιάζεται η μορφή του Χριστού. Γονατίζω και με τα χέρια μου αρχίζω γρήγορα να καθαρίζω τον τσίγκο αυτόν απ’ τα χώματα και τα μόλια. Σε λίγο παρουσιάσθηκε ολόκληρη η εικόνα του Παντοκράτορα. Ήταν αυτή που βρισκόταν στον τρούλο του Ναού… Στέκω και την παρατηρώ. Δεν έμοιαζε να ‘ταν έργο του Αγραφιώτη. Φαινότανε σαν Αγιορείτικο. Κάνω το σταυρό μου και φιλώ το εικόνισμα… Στέκω μπρος στο ιερό και παρατηρώ το τέμπλο. Παραμένει όπως ήταν. Είναι το ίδιο με του Αγίου Γεωργίου, μα λιγότερο πλούσιο σε διακόσμηση απ’ αυτό. Διατηρείται σε καλή κατάσταση. Ο Άμβωνας και το Δεσποτικό που ‘ταν από κάτασπρο, πεντελικό μάρμαρο δεν υπάρχουν…Θυμόμουνα πως δεξιά κι αριστερά της εκκλησιάς, πάνω απ’ τα στασίδια, υπήρχαν κάτι μεγάλες ολόσωμες εικόνες με χοντρές γύψινες κορνίζες. Ήτανε έργα του Αγραφιώτη. Δεν υπήρχε τίποτα. Κι εδώ ο ασβέστης έχει καλύψει τα πάντα. Μόνον κάτι ίχνη απ’ τις κορνίζες διακρίνονται. Οι κολώνες, κι αυτές ασβεστωμένες. Τα χρυσά κορινθιακά κιονόκρανα, σκεπασμένα από σκόνες κι άφθονες αράχνες, παραμένουν όπως ήταν. Τα δυο προσκυνητάρια που υπήρχαν στις δυο πρώτες κολώνες εξακολουθούν να παραμένουν στη θέση των. Διατηρούνται σε καλή κατάσταση….»

Ο Άγιος Νικόλαος του Αϊβαλιού κατεδαφίστηκε λίγο μετά το 1956 και στη θέση του χτίστηκε το σχολείο που υπάρχει σήμερα. Η εκκλησιά – ποια εκκλησιά; – δεν ανήκει πια σε κανέναν πάρεξ στη μνήμη.
Αιβαλιώτες πρόσφυγες από την ενορία του Αϊβαλιώτη Αϊ Νικόλα που εγκαταστάθηκαν μετά το 1922 στην Απάνω Σκάλα της Μυτιλήνης πίεσαν για να γίνει το Βίγλα Τζαμί, ναός του Αγίου Νικολάου για να τιμήσουν τον Άγιο της παλιάς ενορίας τους. Τα καταφέραν. Ποιος το θυμάται ετούτο από όσους περνάν απόξω από αυτήν την προσφυγοεκκλησιά; ;
Η μνήμη που λέγαμε. Πού να ‘ναι και δαύτη;

*Φωτογραφίες Αρχείο Στρ. Μπαλάσκα

Στρατής Μπαλάσκας / ΑΠΕ-ΜΠΕ

Μια νέα αρχή έκανε στη ζωή του ο αρσενικός κύκνος από τη λίμνη της Καστοριάς, ο οποίος έχασε το ταίρι του το 2022 (υπέκυψε στα τραύματα της μετά από επίθεση από αδέσποτα σκυλιά) και συγκίνησε με την αφοσίωση του και την πρόδηλη στεναχώρια του.

Σε μια προσπάθεια να αλλάξει περιβάλλον, μεταφέρθηκε στις 27 Φεβρουαρίου του ίδου χρόνου στη λίμνη Παμβώτιδα των Ιωαννίνων, όπου για πολύ καιρό ήταν μοναχικός, ωστόσο μετά από 3,5 χρόνια εντοπίστηκε, όχι μόνο με ταίρι, αλλά με οικογένεια!
Για αυτή την ιστορία αγάπης, απώλειας και ελπίδας μίλησε στο ΑΠΕ-ΜΠΕ ο Νίκος Παναγιωτόπουλος από την «Εταιρία Προστασίας Περιβάλλοντος και Σταθμός Περίθαλψης Άγριων Ζώων Καστοριάς». Όπως επισήμανε και είχε καταγράψει και το ΑΠΕ-ΜΠΕ, σε κείμενο το 2022, ο αρσενικός κύκνος και το πρώτο του ταίρι βρέθηκαν στη λίμνη της Καστοριάς για περίθαλψη από την Κρήτη και την Εύβοια.
Η ψυχρή αντιμετώπιση των ντόπιων κύκνων τούς έφερε κοντά και, έκτοτε, περνούσαν μαζί κάθε λεπτό της ημέρας. Η σχέση τους μετρούσε 8 με 10 μήνες όταν, σε ένα απομακρυσμένο σημείο της λίμνης η θηλυκιά του ζευγαριού δέχτηκε επίθεση από σκυλιά και μεταφέρθηκε τραυματισμένη στον Σταθμό Περίθαλψης της Εταιρίας Προστασίας Περιβάλλοντος Καστοριάς,.
Εκεί εκτυλίχθηκαν σκηνές που έκαναν τον κ. Παναγιωτόπουλο να σκιρτήσει,καθώς ο κύκνος δεν έφευγε από το πλευρό της. Όταν, δυστυχώς, η θηλυκιά υπέκυψε στα τραύματα της, ο αρσενικός παρέμενε έξω από τον Σταθμό για μέρες, περιμένοντάς τη να γυρίσει. Έπειτα, σταμάτησε να τρώει και δεν δεχόταν καμία βοήθεια.
Τελικά, μεταφέρθηκε στη λίμνη Παμβώτιδα στα Ιωάννινα, με την ελπίδα η αλλαγή περιβάλλοντος να του κάνει καλό. «Δεν τον μεταφέραμε σε μια λίμνη στη Δυτική Μακεδονία για να μην μπορέσει να γυρίσει πίσω», ανέφερε χαρακτηριστικά ο κ. Παναγιωτόπουλος,
Στο νέο του περιβάλλον ο αρσενικός κύκνος ήταν θλιμμένος και μοναχικός, κάτι που πιστοποίησε και ο ίδιος και ο κ. Παναγιωτόπουλος, ο οποίος τον επισκέφθηκε.
Ο χρόνος, όμως, αποδείχθηκε γιατρός και έχει πλέον νέο ταίρι και τρία μικρά κυκνάκια για να φροντίζει. «Είναι αρκετά δύσκολο ο κύκνος να ξαναζευγαρώσει γιατί είναι μονογαμικά ζώα», εξήγησε ο κ. Παναγιωτόπουλος και πρόσθεσε χαριτολογώντας ότι η θηλυκιά που τον έπεισε να αφήσει πίσω τον μοναχικό βίο, σίγουρα είναι ξεχωριστή.

*Επισυνάπτεται φωτογραφία του αρσενικού κύκνου από το αρχείο του ΑΠΕ-ΜΠΕ που είχε παραχωρήσει ο κ. Παναγιωτόπουλος

ΑΠΕ-ΜΠΕ

«Η Βόρεια Ελλάδα είναι ζωτικής σημασίας για τη δύναμη και το βάθος της διμερούς σχέσης ΗΠΑ-Ελλάδας», τόνισε η πρέσβης των Ηνωμένων Πολιτειών στην Ελλάδα Κίμπερλι Γκιλφόιλ, μιλώντας απόψε στο επετειακό δείπνο «ΣΕΒΕ: 50 Χρόνια Εξωστρέφειας».

Αυτή η περιοχή είναι η κινητήρια δύναμη της οικονομικής ανάπτυξης, που καθοδηγείται από την καινοτομία, την εξερεύνηση και την εφευρετικότητα, ανέφερε χαρακτηριστικά, επισημαίνοντας πως «το γεγονός ότι τόσο πολλές αμερικανικές επιχειρήσεις έχουν επιλέξει να επενδύσουν και να επεκταθούν στη Βόρεια Ελλάδα – είτε πρόκειται για την Deloitte, την Pfizer ή την Chubb – και το απίστευτο ανθρώπινο κεφάλαιο που βρίσκεται εδώ, μαρτυρά την αυξανόμενη οικονομική σημασία της περιοχής».
Αυτό, όπως είπε, «έχει εμπνεύσει και άλλους να το λάβουν υπ’ όψιν και να εξετάσουν το ενδεχόμενο να έρθουν εδώ».
«Η συνεργασία μεταξύ των Ηνωμένων Πολιτειών και της Ελλάδας δεν ήταν ποτέ πιο ισχυρή και πιο ζωτική από ό,τι είναι σήμερα», υπογράμμισε η κ. Γκιλφόιλ, επισημαίνοντας ότι από τη ΔΕΘ του 2018, όπου οι ΗΠΑ ήταν η τιμώμενη χώρα, «η Θεσσαλονίκη μπήκε στον χάρτη και οι αμερικανικές εταιρείες ανταποκρίθηκαν».
Ο ρόλος της Β. Ελλάδας στην ενέργεια
Σε ό,τι αφορά την ενέργεια, είπε πως στο σύντομο χρονικό διάστημα που βρίσκεται στην Ελλάδα, «έχουμε ήδη συνεργαστεί με τους Έλληνες εταίρους μας για να προωθήσουμε ιστορικές συμφωνίες μέχρι την τελική γραμμή, συμπεριλαμβανομένης της πρώτης μακροπρόθεσμης συμφωνίας για την προμήθεια υγροποιημένου φυσικού αερίου των ΗΠΑ μέσω του Κάθετου Διαδρόμου στην Ελλάδα και τις χώρες της νοτιοανατολικής Ευρώπης».
Η Βόρεια Ελλάδα, τόνισε η πρέσβης των ΗΠΑ, «διαδραματίζει ουσιαστικό ρόλο στη διευκόλυνση αυτών των εξαγωγών των ΗΠΑ, μέσω της Πλωτής Μονάδας Αποθήκευσης και Επαναεριοποίησης Αλεξανδρούπολης (FSRU) και της επέκτασης των υποδομών, συμπεριλαμβανομένου του πρόσφατα εγκαινιασμένου συμπιεστή αερίου Κομοτηνής, που επιτρέπουν στην Ελλάδα να χρησιμεύσει ως περιφερειακός κόμβος ενέργειας».
Όπως τόνισε, «αυτές οι πρόσφατες συμφωνίες ενισχύουν επίσης την ενεργειακή και οικονομική ασφάλεια των δύο χωρών μας και δημιουργούν τις απαραίτητες εναλλακτικές λύσεις για τους Ευρωπαίους εταίρους μας για να μειώσουν την εξάρτηση από το ρωσικό φυσικό αέριο».
Είπε, επίσης, ότι υπάρχουν ακόμη περισσότερες ευκαιρίες, ιδιαίτερα στον διατροφικό, αγροτικό, βιομηχανικό και κατασκευαστικό τομέα, και απευθυνόμενη στο πολυπληθές επιχειρηματικό κοινό της εκδήλωσης σημείωσε πως το πρόγραμμα SelectUSA βοηθά τους υποψήφιους επενδυτές να συνδεθούν με τις κατάλληλες τοποθεσίες επενδύσεων στις Ηνωμένες Πολιτείες, εντοπίζοντας παράλληλα τις αλυσίδες εφοδιασμού, τα φορολογικά κίνητρα και τις ανάγκες σε ανθρώπινο κεφάλαιο.
«Ανυπομονώ να συνεργαστώ μαζί σας καθώς προχωράμε και εμβαθύνουμε την ιστορική μας σχέση -εστιάζοντας στην καινοτομία, τις επενδύσεις, την εκπαίδευση και τη συνεργασία, όχι μόνο ως σύμμαχοι, αλλά και ως φίλοι».
Τρία στρατηγικά λιμάνια συμβάλλουν στην αναμόρφωση της οικονομίας της περιοχής
«Επιπλέον, τρία στρατηγικά τοποθετημένα λιμάνια – η Θεσσαλονίκη, η Αλεξανδρούπολη και η Καβάλα – συμβάλλουν στην αναμόρφωση της οικονομίας της περιοχής και στη δημιουργία εμπορικών, επενδυτικών και τουριστικών ευκαιριών που είμαστε περήφανοι που υποστηρίζουμε. Και οι Αμερικανοί ανταποκρίνονται: Φέτος, περισσότεροι από 40.000 Αμερικανοί έχουν επισκεφθεί το λιμάνι της Θεσσαλονίκης με κρουαζιερόπλοια των ΗΠΑ. Και αυτοί οι αριθμοί αναμφίβολα θα αυξηθούν», συμπλήρωσε.
Κρίσιμο πλεονέκτημα το Γενικό Προξενείο των ΗΠΑ στη Θεσσαλονίκη
Η κ. Γκιλφόιλ υπογράμμισε, επίσης, τη σημασία του Γενικού Προξενείου των ΗΠΑ στη Θεσσαλονίκη, λέγοντας πως πρόκειται για «ένα κρίσιμο πλεονέκτημα, ένα πλεονέκτημα που σκοπεύω να διασφαλίσω ότι θα παραμείνει μακροπρόθεσμος πυλώνας αυτής της κρίσιμης σχέσης».

ΑΠΕ-ΜΠΕ

Το μέλι είναι κάτι πολύ περισσότερο από μια γεύση στο τραπέζι.

Πίσω από κάθε βαζάκι κρύβεται ένας ολόκληρος κόσμος: χιλιάδες μελισσοκόμοι, εκατομμύρια κυψέλες, ολόκληρα οικοσυστήματα που εξαρτώνται από έναν μικροσκοπικό, αλλά κρίσιμο οργανισμό. Η χώρα μας βρίσκεται στις πρώτες θέσεις ανάμεσα στα ευρωπαϊκά κράτη όσον αφορά τόσο την παραγωγή, όσο και τους επαγγελματίες που δραστηριοποιούνται στον κλάδο.
Συγκεκριμένα, περισσότεροι από 20.000 μελισσοκόμοι οι οποίοι κατέχουν 2,2 εκατομμύρια κυψέλες παράγουν μεταξύ 15.000-20.000 τόνων ανά έτος σύμφωνα με εκτιμήσεις, με τη χώρα μας να διαθέτει τις περισσότερες κυψέλες ανά κάτοικο στην Ευρώπη.
“Η μελισσοκομία έχει έντονο κοινωνικό και οικονομικό αποτύπωμα, ειδικά σε ορεινές, νησιωτικές και μειονεκτικές περιοχές” ανέφερε ο γενικός γραμματέας Αγροτικής Πολιτικής, Σπύρος Πρωτοψάλτης μιλώντας στο Αθηναϊκό – Μακεδονικό Πρακτορείο Ειδήσεων τονίζοντας ότι “το ελληνικό μέλι – από το πευκόμελο και το θυμαρίσιο μέχρι τα μονοανθικά και τα ιδιαίτερα τοπικά προϊόντα – έχει κερδίσει τη θέση του στις αγορές, αλλά κυρίως στην καθημερινή διατροφή των Ελλήνων”.
Ο κ. Πρωτοψάλτης σημειώνει ότι τα τελευταία χρόνια η Πολιτεία και το υπουργείο Αγροτικής Ανάπτυξης και Τροφίμων προσπαθούν να στηρίξουν τον κλάδο με τρόπο ουσιαστικό, όχι απλώς τυπικό. Στο νέο πλαίσιο της ΚΑΠ, η μελισσοκομία απέκτησε το πρώτο της Τομεακό Πρόγραμμα, προϋπολογισμού 61,6 εκατ. ευρώ για την πενταετία.
Η απορρόφηση αγγίζει το 99%, κάτι που όπως λέει “αποδεικνύει ότι οι πόροι φτάνουν πραγματικά στους δικαιούχους”.
Επιπλέον, το πρόγραμμα καλύπτει ένα μεγάλο φάσμα δράσεων όπως εκπαίδευση και συμβουλευτική για επαγγελματισμό και σύγχρονες πρακτικές, επιτήρηση ασθενειών, όπως το μικρό σκαθάρι της κυψέλης, ενίσχυση της νομαδικής μελισσοκομίας και του εξοπλισμού, αναλύσεις ποιότητας σε διαπιστευμένα εργαστήρια, εφαρμοσμένη έρευνα σε συνεργασία με επιστήμονες αλλά και προώθηση και μάρκετινγκ του ελληνικού μελιού στην Ελλάδα και στο εξωτερικό.
“Παράλληλα, ειδικά για τα μικρά νησιά του Αιγαίου υπάρχουν πρόσθετες ενισχύσεις, αναγνωρίζοντας ότι η μελισσοκομία είναι συχνά «στήριγμα» για μικρές νησιωτικές κοινωνίες”, λέει στο ΑΠΕ-ΜΠΕ ο κ. Πρωτοψάλτης.
Το επόμενο βήμα του μελισσοκομικού κλάδου είναι η μετάβαση στην ψηφιακή εποχή. Το Εθνικό Ηλεκτρονικό Μελισσοκομικό Μητρώο και η Ατομική Ψηφιακή Ταυτότητα δίνουν για πρώτη φορά μια καθαρή εικόνα για το ποιοι είναι οι μελισσοκόμοι και πόσες κυψέλες υπάρχουν.
“Πάνω σε αυτό το υπόβαθρο αναπτύσσεται το “e-honey”, μια πλατφόρμα που θα επιτρέπει ιχνηλασιμότητα σε όλη την αλυσίδα παραγωγής και διακίνησης μελιού, θα ενισχύει τον έλεγχο στις εισαγωγές και θα προστατεύει τον καταναλωτή από φαινόμενα νοθείας. Ήδη, σε συνεργασία με το υπουργείο Ανάπτυξης, γίνονται αλλαγές στο θεσμικό πλαίσιο ώστε τα νέα εργαλεία να λειτουργήσουν στην πράξη” επισημαίνει ο κ. Πρωτοψάλτης.
Παρά τις θετικές εξελίξεις, η κλιματική αλλαγή αποτελεί ίσως τη μεγαλύτερη απειλή για το μέλλον του κλάδου. Η κλιματική κρίση αλλάζει τα πάντα: μετακινεί τις ανθοφορίες, μειώνει τη διαθεσιμότητα γύρης και νέκταρ, επηρεάζει την υγεία των μελισσών. Η απώλεια ενδιαιτημάτων και η πίεση στη βιοποικιλότητα συμπληρώνουν την εικόνα, ενώ ο διεθνής ανταγωνισμός και οι πιέσεις στις τιμές δημιουργούν νέες δυσκολίες για τον παραγωγό.
“Η απάντηση δεν μπορεί να είναι απλώς επιδοτήσεις”, υπογραμμίζει ο γενικός Γραμματέας και προσθέτει “Χρειάζεται μια ολιστική προσέγγιση: πράσινες πρακτικές, προστασία της βιοποικιλότητας, σύνδεση με την ευρύτερη βιωσιμότητα της ελληνικής υπαίθρου”.
Τέλος, ο κ. Πρωτοψάλτης καταλήγει με ένα ξεκάθαρο μήνυμα στο οποίο τονίζει πως η επιτυχία της ελληνικής μελισσοκομίας δεν είναι υπόθεση ενός μόνο φορέα.
“Πολιτεία, παραγωγοί, επιστήμονες και καταναλωτές πρέπει να δουλέψουμε μαζί. Η πολιτεία να προσφέρει στήριξη και διαφάνεια, οι παραγωγοί να επενδύουν στην ποιότητα, οι καταναλωτές να εμπιστεύονται και να επιλέγουν συνειδητά το ελληνικό μέλι” καθώς όπως τονίζει “γιατί χωρίς τις μέλισσες δεν υπάρχει βιώσιμη γεωργία – και χωρίς βιώσιμη γεωργία δεν υπάρχει ζωντανή ύπαιθρος”.

ΑΠΕ-ΜΠΕ