Γράφει ο Πάρης Παπαχρήστος
Αναμφίβολα, η παχυσαρκία αποτελεί ένα θέμα με ανησυχητικές διαστάσεις. Αφορά τουλάχιστον 800 εκατομμύρια ανθρώπους παγκοσμίως και μπορεί να συσχετιστεί με πλήθος νόσων, ενώ αποτελεί και ένα σοβαρό παράγοντα κινδύνου για την εμφάνιση επιπλοκών από τη νόσο Covid-19.
Με αφορμή την Παγκόσμια Ημέρα Παχυσαρκίας εν μέσω πανδημίας, προσκλήθηκα στη ραδιοφωνική εκπομπή της δημοσιογράφου Νατάσας Βησσαρίωνος ‘’Γλυκιά ζωή’’ για το Πρώτο Πρόγραμμα της ΕΡΤ 91,6/105,8 για να συζητήσουμε για αυτό το σημαντικό ζήτημα που απασχολεί πολύ κόσμο. Κατά τη διάρκεια της συνέντευξης εστιάσαμε στο πώς οι διατροφικές συνήθειες επηρεάζουν το σωματικό βάρος καθώς και στην επίλυση αποριών γύρω από μύθους στη διατροφή μας.
Πάμε να δούμε κάποιες από τις πληροφορίες που συζητήθηκαν στη συνέντευξη.
Η Παχυσαρκία αυξάνει την πιθανότητα επιπλοκών από τη νόσο Covid19
Η παχυσαρκία αποτελεί ένα θέμα που αφορά είναι πάρα πολύ κόσμο καθώς επηρεάζει περίπου 800 εκατομμύρια ανθρώπους παγκοσμίως. Παράλληλα, αποτελεί ένα σοβαρό παράγοντα κινδύνου για την εμφάνιση επιπλοκών από τη νόσο Covid-19. Μάλιστα, από μελέτες έχει φανεί ότι τα άτομα με ΔΜΣ πάνω από 30 Kg/m2 (παχύσαρκοι) εμφανίζουν τις διπλάσιες σχεδόν πιθανότητες για νοσηλεία σε ΜΕΘ.
Τα παχύσαρκα άτομα έχουν κάποιας μορφής εθισμό;
Ίσως ναι, αλλά η απάντηση δεν κρύβεται μόνο σε αυτό. Ουσιαστικά, οι ανθυγιεινές διατροφικές συνήθειες και συμπεριφορές οδηγούν σταδιακά στην αύξηση του βάρους και στην εμφάνιση παχυσαρκίας. Θα ήθελα να θυμάσαι, επίσης, ότι και η κληρονομικότητα ευθύνεται για την εμφάνιση της παχυσαρκίας. Για παράδειγμα, ένα παιδί έχει 50 % μεγαλύτερες πιθανότητες να είναι παχύσαρκο στην ενήλικη ζωή του, αν ο ένας γονιός του είναι παχύσαρκος, ενώ αν είναι και οι δύο γονείς του παχύσαρκοι, το ποσοστό, αυτό, ανέρχεται στο 75%.
Πως το περιβάλλον συμβάλλει στην εμφάνιση της παχυσαρκίας;
Η συμβολή του περιβάλλοντος στην εμφάνιση της παχυσαρκίας ξεκινάει από την παιδική ηλικία, καθώς οι συνήθειες που έχουν οι γονείς μπορεί εύκολα να μεταφερθούν και στα παιδιά. Για παράδειγμα, φαντάσου ένα παιδί να κάθεται με τους γονείς του στο τραπέζι και να τους βλέπει να τρώνε γρήγορα μια μεγάλη μερίδα φαγητού. Όπως αντιλαμβάνεσαι, το παιδί θα το θεωρήσει φυσιολογικό και θα μιμηθεί τη συμπεριφορά αυτή. Επίσης, πάντα υπάρχει και το άγχος του γονέα, να αδειάσει το παιδί του το πιάτο του, πιστεύοντας ότι με αυτόν τον τρόπο δε θα μείνει πίσω στην ανάπτυξή του. Είναι φυσικό τέτοιες συνήθειες να έχουν καταστρατηγήσει την έννοια του φυσιολογικού τρόπου διατροφής.
Μπορεί να υπολογιστεί η διατροφική αξία του fast food;
Τα τελευταία 20 χρόνια έχει αυξηθεί η ενεργειακή πυκνότητα των τροφίμων.; Με άλλα λόγια, τα τρόφιμα που καταναλώνουμε από τη βιομηχανία των τροφίμων έχουν πολύ περισσότερες θερμίδες. Δεν είναι, όμως, μόνο αυτό. Τα περισσότερα από αυτά τα τρόφιμα έχουν κενό θρεπτικό περιεχόμενο, δηλαδή δεν σου προσφέρουν απαραίτητα θρεπτικά συστατικά για τον οργανισμό σου.
Οι ετικέτες των τροφίμων μπορούν να σε βοηθήσουν να μάθεις, ακριβώς, τη θρεπτική του αξία. Για παράδειγμα, τα πρόσθετα σάκχαρα που περιέχει κάτι που θέλεις να φας προέρχεται από φρούτα, από το μέλι ή από οποιαδήποτε άλλη φυσική τροφή; Ή μήπως μόνο από ζάχαρη, που σημαίνει ότι σου δίνει κενές θερμίδες;
Ακόμη, μία τυρόπιτα που αγοράζεις από ένα φούρνο μπορεί να έχει τις τριπλάσιες θερμίδες και 5 φορές περισσότερα λιπαρά σε σχέση με ένα τοστ. Καταλαβαίνεις ότι εκείνη την στιγμή δεν ξεκινάς τη μέρα σου με ένα απλό πρωινό γεύμα ή σνακ αλλά ουσιαστικά τρως ένα μεσημεριανό γεύμα, αντάξιο ενός μεγάλου γεύματος σε ένα εστιατόριο.
Διαβάστε τη συνέχεια του άρθρου του Πάρη Παπαχρήστου εδώ.
