Όσα συνέβησαν το τριήμερο στην Μύκονο ή σε άλλες γκλαμουράτες γωνιές της πατρίδας μας συνιστούν τον απόλυτο ορισμό του σημερινού μας τίτλου. Το ίδιο θα μπορούσαμε να πούμε και για όσα συνέβησαν στον Πειραιά, όπου οι παραγωγικοί φορείς μαζί με τους θρησκευτικούς ταγούς της πόλης και τον υπουργό Άδωνι Γεωργιάδη έδωσαν ρεσιτάλ ανευθυνότητας αναφορικά με τη λήψη μέτρων και κανόνων ασφαλείας.
Στη Μύκονο το κράτος έκλεισε το μαγαζί για δυο μήνες ενώ στον Πειραιά ψέλλισε…. αουγκιγκι αουγκιγκι μπαγκαλα γκαουγκα γκα…
Την ίδια ώρα εμφανίστηκαν πάλι δεκάδες κρούσματα του κορωνοϊού στη χώρα μας, προφανώς αποτέλεσμα των συνωστισμών εδώ κι εκεί και της έλλειψης ατομικής ευθύνης κάποιων. Ενώ εξακολουθητικά κυκλοφορούν εν αφθονία ανάμεσά μας εκείνοι οι περίεργοι που διακινούν τις θεωρίες συνωμοσίας ότι… πανδημία δεν υπάρχει κι ότι όλα αποτελούν εφαρμογή σχεδίων κάποιων σκοτεινών δυνάμεων.
Η ευθύνη λοιπόν είναι σαφής. Και των επιχειρηματιών και του αλαλάζοντος όχλου. Να δείτε μάλιστα πως όταν αρχίσουν να γίνονται γνωστά κρούσματα (που μαθηματικά είναι βέβαιο ότι θα υπάρξουν) και αναγκαστικά ληφθούν μέτρα , θα φταίει ο … Μητσοτάκης, ο ….Τσιόδρας, ο … Χαρδαλιάς ή ο… Χατζηπετρής…. Κι αν τα μέτρα περιλαμβάνουν και κάποια καραντίνα και …σφραγιστεί η Μύκονος ή όποιος άλλος τόπος, θα φταίει η ….λέσχη Μπίλντεμπεργκ… Μπορεί κι ο Σώρρος…
Πρέπει να πούμε κάτι ακόμη για να είμαστε δίκαιοι με την κριτική που ασκούμε στις ανοησίες της Αριστεράς. Δεν μπορεί ο Άδωνις Γεωργιάδης από τη μια να επιβάλλει πρόστιμα και λουκέτα σε επιχειρήσεις που δεν τηρούν τα πρωτόκολλα και από την άλλη ο ίδιος να εμφανίζεται σ’ εκδηλώσεις (Πειραιά) που ο ένας βρίσκεται επάνω στον άλλον… Σ’ εκείνον ποιος θα βάλει πρόστιμο; Ποιος θα του βάλει «λουκέτο»;
Όπως και νάναι λοιπόν, η απουσία φαιάς ουσίας μερικών, μπορεί να προκαλέσει δεινά σε πολλούς. Μπορεί κάποιοι να κέρδισαν μερικές δεκάδες χιλιάρικα ή να «κατέβασαν» μερικά λίτρα ξύδια, αλλά αν κλειδωθούμε πάλι μέσα εμείς θα μετράμε πενηντάλεπτα…
Άρα; Άρα οι πολλοί πρέπει να προσέχουμε διπλά και τρίδιπλα για να σωθούμε από τους τύπους του σημερινού τίτλου… Δεν γίνεται να λειτουργούμε με το πνεύμα του «ό, τι φάμε, ό, τι πιούμε και ό, τι αρπάξει ο κώλος μας»! Μπορούμε να το καταλάβουμε; Ή όλοι είμαστε έρμαια του κάθε …ουγκάγκα μπουμ μπουμ χι γκάπα γκουμ μπιρλί γκαγκά;
