Στις 25 Σεπτεμβρίου 2014, αίσθηση προκαλεί η είδηση ότι ομάδα που εκπροσωπούσε την Ομοσπονδία Εργαζομένων στην ΕΥΠ, πέρασε το κατώφλι των γραφείων του ΣΥΡΙΖΑ στην Κουμουνδούρου και συναντήθηκαν με τον πρόεδρο του κόμματος και αρχηγό της αξιωματικής αντιπολίτευσης Αλέξη Τσίπρα. Ήταν η ημέρα που στην (επικείμενη τότε) «πρώτη φορά αριστερά» έπεφτε άλλο ένα ταμπού. Ήταν αυτή η πρώτη επαφή με εκείνους που η Αριστερά στοχοποιούσε συλλήβδην με απαξιωτικές εκφράσεις.
Στη, διάρκεια εκείνης της… συνάντησης γνωριμίας, καταβλήθηκε προφανώς προσπάθεια να σπάσει ο πάγος. Σε συνδικαλιστικό επίπεδο μοιράστηκαν οι γνωστές προεκλογικές συριζαϊκές υποσχέσεις. Αλλά τέθηκαν και κάποια «θεσμικά» ζητήματα προκειμένου ο κ. Τσίπρας να εξωραΐσει και να μακιγιάρει με διάφορες πομφόλυγες το… τόλμημά του να υποδεχθεί αυτούς που γενικά δεν ήθελε να βλέπει στα μάτια του. Διευκρινίστηκε μάλιστα ότι η συνάντηση έγινε μετά από αίτημα της Ομοσπονδίας.
Η επίσκεψη των συνδικαλιστών της ΕΥΠ, παραμονές εκλογών στο σωματείο τους, είχε προκαλέσει σάλο. Κυρίως επειδή η συνάντηση δεν έγινε στα γραφεία του κόμματος στην Βουλή, αλλά στην Κουμουνδούρου. Δηλαδή οι μυστικοί πράκτορες, που υποτίθεται ότι πηγαίνουν στη δουλειά τους με απόλυτη μυστικότητα και από την «πίσω πόρτα» και δεν αποκαλύπτουν ποτέ την ταυτότητά τους, τελικά μπήκαν στα γραφεία του ΣΥΡΙΖΑ από την κεντρική είσοδο.
Ο πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ Αλέξης Τσίπρας, μαζί με τον τότε βουλευτή και υπεύθυνο ΕΚΚΕ Προστασίας του Πολίτη Δημήτρη Τσουκαλά και τον Κώστα Ήσυχο, μέλος της Πολιτικής Γραμματείας και υπεύθυνο Εξωτερικής Πολιτικής και Άμυνας, άκουσαν τους συνδικαλιστές να διεκτραγωδούν «τα σοβαρά εργασιακά προβλήματα που αντιμετωπίζουν, καθώς και το πλαίσιο των διεκδικήσεών τους».
Το… όραμα Τσίπρα και η κρυφή ατζέντα για την ΕΥΠ
Από την πλευρά του, όπως επίσης ανακοινώθηκε, «ο πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ ανέλυσε τις θέσεις του κόμματος για τη θεσμική αναδιοργάνωση της ΕΥΠ με σκοπό οι υπηρεσίες της να τεθούν υπό πλήρη διαφάνεια και κοινοβουλευτικό έλεγχο, προκειμένου να προασπίζονται τα εθνικά συμφέροντα της χώρας».
Υπογράμμισε επίσης την ανάγκη κατοχύρωσης των εργασιακών δικαιωμάτων των υπαλλήλων, προσθέτοντας ότι «αυτός ο νευραλγικός τομέας της πολιτείας πρέπει να πάψει να αξιοποιείται για μικροκομματικά συμφέροντα της εκάστοτε κυβερνητικής εξουσίας».
Για να επιτευχθούν όλα αυτά, ο κ. Τσίπρας μίλησε για την ανάγκη «θεσμικής αναδιοργάνωσης» της ΕΥΠ.
Στην πραγματικότητα, απλά έκλεινε το μάτι στους εργαζομένους της ΕΥΠ και για πρώτη φορά πατούσε πάνω στην τόσο νευραλγική για την εθνική μας ασφάλεια αυτή υπηρεσία ακριβώς για να εξυπηρετήσει τα δικά του μικροκομματικά συμφέροντα, αλλά και για να στείλει το μήνυμα πως και θα τους ικανοποιούσε τα συνδικαλιστικά τους αιτήματα με την έλευσή του στην εξουσία και δεν θα τους αντιμετώπιζε ως… «εχθρούς του λαού»!
Έτσι, ξετυλίγοντας το «όραμά» του για την ΕΥΠ, από την μία πλευρά ικανοποιούσε το 3% της βασικής του εκλογικής πελατείας και από την άλλη έμπαινε για τα καλά στο παιχνίδι, προκειμένου να θέσει ομαλά και… φιλικά την υπηρεσία υπό τον έλεγχό του.
Ωστόσο, εκείνη η συνάντηση στάθηκε η αφορμή για να γραφτεί άλλο ένα κεφάλαιο της κρυφής ατζέντας του ΣΥΡΙΖΑ. Μια κρυφή ατζέντα την οποία θα βλέπαμε να ξετυλίγεται (χωρίς κανένα… όραμα) στους μήνες και στα χρόνια που θα ακολουθούσαν. Γνώριζε άλλωστε ο κ. Τσίπρας ότι στην ΕΥΠ χρειαζόταν συμμάχους και όχι αντιπάλους.
Έπιασαν αμέσως δουλειά!
Βέβαια, η δήλωσή του (Σεπτεμβρίου 2014, για να μην ξεχνιόμαστε) σύμφωνα με την οποία χρειάζεται «απόλυτη διαφάνεια και διακομματικός κοινοβουλευτικός έλεγχος», ουδέποτε εκπληρώθηκε: Ούτε υπήρξε διαφάνεια – πώς θα μπορούσε άλλωστε; – ούτε η υπηρεσία ετέθη υπό… κοινοβουλευτικό έλεγχο, ούτε είδαμε ποτέ κάποια… «αυτονόητη δημοκρατική δικλείδα»! Η υπηρεσία ανατέθηκε στον υπουργό Προστασίας του Πολίτη κ. Τόσκα, διορίστηκε ο διοικητής της και έπιασαν δουλειά!
Από τις 5.800 έγγραφες αιτήσεις για συνακροάσεις του 2014, ο αριθμός έφθασε στις 8.124 το 2016, 10.376 άρσεις απορρήτου το 2017 και 14.513 το 2018 – αριθμός που αποτέλεσε ρεκόρ όλων των εποχών.
Και όχι μόνο δεν υπήρξε ο παραμικρός κοινοβουλευτικός έλεγχος, αλλά πολύ αργότερα αποκαλύφθηκαν (Βήμα της Κυριακής, 1η Ιανουαρίου 2020) έγγραφα των ελεγκτικών αρχών, από όπου προέκυπταν μεγάλες παρατυπίες, ενώ ουδέποτε υλοποιήθηκε η Πολιτική Ασφάλειας Συστήματος Νόμιμης Επισύνδεσης.
Σε ερώτημα της ΑΔΑΕ (που τώρα έχει ανέβει στα κάγκελα) για ποιον λόγο δεν υλοποιήθηκε η Πολιτική Ασφάλειας, που είχε σταλεί στην Ανεξάρτητη Αρχή για έγκριση από τον Ιούλιο του 2014, η ΕΥΠ επικαλέστηκε «τεχνικά και οικονομικά προβλήματα». Αφού προηγουμένως πολλές φορές είχαν κωφεύσει σε επανειλημμένα έγγραφα της ΑΔΑΕ – την οποία τώρα τάχα υπερασπίζονται και εξυψώνουν!
Εδώ να σημειώσουμε ότι ουδενός ίδρωσε το αυτί όταν, σύμφωνα με το CitizenLab από το 2016 εντοπίστηκαν παράνομες παρακολουθήσεις (και μάλιστα και στρατιωτικού προσωπικού). Ούτε όταν έγινε γνωστό πως ίχνη του λογισμικού Πήγασος βρέθηκαν από το 2018 σε 45 χώρες, μεταξύ των οποίων και η Ελλάδα.
Στο σκοτάδι έμειναν και οι παρακολουθήσεις του τηλεφωνικού κέντρου του ΚΚΕ το 2016, ενώ τον Δεκέμβριο του 2016, κατά την συνεδρίαση της Επιτροπής Θεσμών και Διαφάνειας για το ζήτημα του ΚΚΕ, συμφώνησαν όλοι με τον τότε πρόεδρο της ΑΔΑΕ Χρήστο Ζαμπίρα, που είπε πως «δεν διασφαλίζεται το απόρρητο των επικοινωνιών, είμαστε εκτεθειμένοι μπροστά στην εξέλιξη των νέων τεχνολογικών δυνατοτήτων».
Μάλιστα, στις ερωτήσεις βουλευτών κατά πόσο σήμερα μπορεί να διασφαλιστεί η απόρρητη τηλεφωνική επικοινωνία, ο πρόεδρος της ΑΔΑΕ, κουνώντας καταφατικά το κεφάλι του, είχε παραδεχτεί ότι έχει βάση η επισήμανση της προέδρου της Επιτροπής Θεσμών Τασίας Χριστοδουλοπούλου, αλλά και άλλων βουλευτών, πως «είτε μέσω δορυφόρου είτε με τη βοήθεια της νέας τεχνολογίας μπορούν να γίνονται παρακολουθήσεις που φθάνουν ακόμα και μέχρι την αναγνώριση φωνών»!
Γι’ αυτό άλλωστε, όταν στην Επιτροπή έφθασε η υπόθεση του τότε αναπληρωτή υπουργού Προστασίας του Πολίτη Γιάννη Πανούση – όταν διέρρευσαν έγγραφα με συνομιλίες των Πυρήνων της Φωτιάς που αφορούσαν απειλές εναντίον του – είχε κληθεί μόνο ο κ. Πανούσης και όχι ο τότε διοικητής της ΕΥΠ κ. Ρουμπάτης.
Αυτονόητες παρακολουθήσεις και απόρρητο για τον ΣΥΡΙΖΑ
Ήταν τότε που η κ. Χριστοδουλοπούλου είχε – με μεγάλη φυσικότητα – διερωτηθεί: «Να φωνάξουμε τον κ. Ρουμπάτη να πει τι; Ότι έκανε παρακολουθήσεις;».
Ήταν τότε που δύο υπουργοί (Τόσκας, Παρασκευόπουλος) είχαν καταθέσει μηνυτήρια αναφορά, προκειμένου να διερευνηθεί πώς διέρρευσαν τα έγγραφα της ΕΥΠ, τα οποία, όπως μάθαμε, ο κ. Ρουμπάτης τα είχε δώσει στον κ. Τσίπρας και εκείνος… είχε προβληματιστεί!
Δηλαδή επί Τσίπρα ήταν παράνομο να αποκαλύπτεται το περιεχόμενο εγγράφων της ΕΥΠ για παρακολουθήσεις, ενώ τώρα ο Τσίπρας έκανε φέιγ-βολάν το περιεχόμενο του φακέλου που του παρέδωσε ο κ. Ράμμος!
Φυσικά η ΕΥΠ δεν εκλήθη στην Επιτροπή ούτε όταν – μέσω Wikileaks – αποκαλύφθηκε υποκλοπή τηλεφωνικής επικοινωνίας Τόμσεν – Βελκουλέσκου, μεταξύ Χίλτον στην Αθήνα και έδρας του ΔΝΤ στις ΗΠΑ. Επί του προκειμένου, η κ. Χριστοδουλοπούλου είχε χαρακτηρίσει «άκαιρο» το αίτημα Νέας Δημοκρατίας και ΠΑΣΟΚ.
Τέλος, ουδενός το αυτί ίδρωσε όταν ξέσπασε στη Βουλή (10 Μαΐου 2019) καυγάς μεταξύ Καμμένου και Κοτζιά, δηλαδή μεταξύ του υπουργού Άμυνας και του υπουργού Εξωτερικών. Τότε, ο κ. Καμμένος είχε παρουσιάσει ένα απόρρητο e-mail και ο κ. Κοτζιάς είχε απαντήσει πως… «ή χάκερ της ΕΥΠ το έκαναν ή οι ρωσικές υπηρεσίες ή οι κινέζικες ή έχουμε πλαστογράφηση κειμένων ή έχουμε υποκλοπή»!
Με λίγα λόγια, ένας υπουργός της κυβέρνησης Τσίπρα παραδεχόταν δημόσια ότι στην ΕΥΠ υπάρχουν χάκερς και γίνονται υποκλοπές!
Κάπως έτσι, το όραμα έγινε συριζαϊκός εφιάλτης…
*Η Σοφία Βούλτεψη είναι δημοσιογράφος, βουλευτής Β3 Νοτίου Τομέα Αθηνών, υφυπουργός Μετανάστευσης και Ασύλου,
