«Η 17 Νοέμβρη δεν έχει στον πυρήνα της τη ναζιστική ιδεολογία, έχει απλά μία στρεβλή αντίληψη των πραγμάτων». Αυτό ήταν το επιχείρημα του τομεάρχη Δικαιοσύνης του ΣΥΡΙΖΑ, κ. Θεόφιλου Ξανθόπουλου, για να μην αποκλειστεί η 17Ν από ενδεχόμενη κάθοδό της στις εκλογές ως κόμμα!
Αναφερόμαστε, βέβαια, στην πρόσφατη κοινοβουλευτική συζήτηση για την τροπολογία που αποκλείει τη συμμετοχή εγκληματικών ομάδων σε εκλογές, όπου ο κ. Ξανθόπουλος ζήτησε να γίνει διαχωρισμός ανάμεσα σε συλλογικότητες τύπου 17Ν και σε ναζιστικές οργανώσεις. Μας είπε, δηλαδή, ότι επί της ουσίας μόνο οι ναζιστικές οργανώσεις μπορούν να είναι εγκληματικές ομάδες, ενώ η 17Ν είναι ένας αθώος ιδεολογικός σύλλογος που έτυχε να έχει μερικά μέλη που έκαναν εγκλήματα.
Συγγνώμη, αλλά αν ο τομεάρχης Δικαιοσύνης της αξιωματικής αντιπολίτευσης της χώρας έχει τέτοιο τρόπο σκέψης και, ειδικότερα, θεωρεί ότι η 17Ν έχει «απλά μία στρεβλή αντίληψη των πραγμάτων», τότε μάλλον αποδεικνύεται ότι στην Ελλάδα ακόμα δυσκολευόμαστε να επεξεργαστούμε βασικά ζητήματα δικαίου και, κατ’ επέκταση, δημοκρατίας, τα οποία σε άλλες ανεπτυγμένες χώρες έχουν λυθεί προ πολλού.
Η 17Ν, εν προκειμένω, δεν έχει «στρεβλή αντίληψη των πραγμάτων». Έχει ως οργάνωση μία ιδεολογία, την οποία υπηρετεί με τον ίδιο τρόπο που όλοι οι ιδεολόγοι υπηρετούν τις ιδεολογίες τους: Προσπαθούν να τις εφαρμόσουν στον πραγματικό κόσμο. Για την ακρίβεια, τα μέλη της 17Ν θεωρούν ότι η κοινωνία θα γίνει καλύτερη μέσω του ένοπλου αγώνα, συγκεκριμενοποιώντας έτσι το γενικότερο ζητούμενο της Αριστεράς, το οποίο θεωρητικά είναι η πορεία προς μία δικαιότερη κοινωνία διά του ριζοσπαστισμού.
Ή ας το πάρουμε και αντίστροφα… Ας πούμε ότι η 17Ν έχει όντως μία στρεβλή αντίληψη των πραγμάτων. Το ίδιο τότε ισχύει και για τους ναζιστές. Όταν οι Γερμανοί εγγράφονταν μαζικά στο κόμμα του Χίτλερ, δεν περίμεναν ότι η ιδεολογία τους θα αιματοκυλίσει την υφήλιο. Η Αριστερά θέλει να μας πείσει ότι η ιδεολογία της είναι αγνή και ανώτερη από τις υπόλοιπες επιμένοντας ότι δεν έγιναν εγκλήματα από τον κομμουνισμό, αλλά λάθη από κομμουνιστές… Θα μπορούσε να ισχυριστεί κάνεις το ίδιο, ωστόσο, και για το ναζισμό. Γιατί, δεν μπορεί, θα υπήρχαν και κάποιοι ναζιστές που πίστευαν σε κάτι ανώτερο όταν έκαναν κι αυτοί τα «λάθη» τους. Αν αυτά τα «λάθη» ο κ. Ξανθόπουλος θέλει να τα αποκαλεί «στρεβλή αντίληψη των πραγμάτων», καμία αντίρρηση. Κάτι τέτοιο, όμως, ισχύει και για τις δύο πλευρές.
Σε ό,τι αφορά τώρα την αντίληψη των πραγμάτων που έχει ο ΣΥΡΙΖΑ, ο Αλέξης Τσίπρας και οι βουλευτές του προφανώς προτιμούν να αφήσουν το εκλογικό πεδίο ελεύθερο σε ναζιστικά κόμματα παρά να στερήσουν στη 17Ν το όνειρο να μπει κάποτε στη Βουλή, καθώς δεν υπερψήφισαν τελικά την εν λόγω τροπολογία ως έχει. Το ίδιο έκαναν και τα υπόλοιπα αριστερά κόμματα της Βουλής, αποδεικνύοντας έτσι κάποια πράγματα περί της σχέσης Αριστεράς και Ακροδεξιάς τα οποία πολλοί ήδη ξέραμε μεν, αλλά κάποιοι άλλοι, επίσης πολλοί, προτιμούν να αγνοούν…
Πιο συγκεκριμένα, η μη υπερψήφιση της τροπολογίας από την Αριστερά αποδεικνύει, πρώτον, ότι η άποψη που λέει πως το εγχώριο «αντιφασιστικό μέτωπο» είναι αριστερό δεν είναι παρά ένα παραμύθι για παιδάκια και, δεύτερον, ότι ο ΣΥΡΙΖΑ, στα πλαίσια της από μέρους του αποδοχής της βίας και του διαχωρισμού της σε καλή και κακή, αισθάνεται μία ανομολόγητη συμπάθεια για την «αντίπαλη» Ακροδεξιά. Δεν είναι τυχαίο, άλλωστε, ότι μέχρι πριν λίγα χρόνια συγκυβερνούσαν παρέα. Με δυο λόγια λοιπόν και για να μην το κουράζουμε παραπάνω, η αριστερή αντιπολίτευση της χώρας επιβεβαιώνει πανηγυρικά, για άλλη μία φορά, τη θεωρία των δύο άκρων.
