«Εθνικό Δίκτυο Μονάδων Αυξημένης Φροντίδας για την αντιμετώπιση ασθενών με Αγγειακά Εγκεφαλικά Επεισόδια». (ΟΛΟΜΕΛΕΙΑ)
Κύριοι του Υπουργείου, κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, ερχόμαστε πάλι σε ένα καυτό κοινωνικό ζήτημα που έχει να κάνει με την υγεία, έχει να κάνει με τη ζωή των συμπολιτών μας και με τη βελτίωση της ποιότητας ζωής. Μιλάμε βέβαια για τις Μονάδες Αυξημένης Φροντίδας που είναι μια συνέχεια από τις Μονάδες Εντατικής Θεραπείας. Όμως, αυτές οι Μονάδες θέλουν εξειδικευμένο προσωπικό, θέλουν καταγραφή σε ό,τι αφορά τα ζωτικά όργανα, τη φαρμακευτική αγωγή, ενδοφλέβια πρέπει να έχουν τους ορούς, άρα λοιπόν χρειάζεται μια οργάνωση, μια ευταξία σε ό,τι αφορά το πώς θα λειτουργήσουμε.
Κύριοι της Κυβέρνησης, βλέπουμε ότι χωρίς εξειδικευμένο προσωπικό δεν μπορούν να αποδώσουν αυτά, δεν μπορούν να υλοποιηθούν. Πρέπει να γίνουν προσλήψεις. Είναι αδήριτη ανάγκη. Δεν μπορείς με το υπάρχον ήδη ιατρονοσηλευτικό προσωπικό να πληρώσεις αυτές τις θέσεις που απαιτούνται για τη λειτουργία των Μονάδων Αυξημένης Φροντίδας και μάλιστα απέναντι στα εγκεφαλικά που λόγω και του πληθυσμού που ηλικιακά και βιολογικά έχει ανέβει, τα εγκεφαλικά είναι η δεύτερη αιτία παγκοσμίως για θανάτους.
Τα εγκεφαλικά επεισόδια έχουν και άλλες δυσμενείς κοινωνικές παραμέτρους. Δημιουργούν οικογένειες με πολλά προβλήματα, δηλαδή δημιουργούν οικογένειες που επωμίζονται αυτόν τον συναισθηματικό και οικονομικό πόνο, διότι θα περίμενε κανείς να είναι άρρηκτα συνδεδεμένα με τα κέντρα αποκατάστασης.
Σήμερα τα κέντρα αποκατάστασης στην Ελλάδα δεν επαρκούν. Είναι καθαρά ιδιωτικά, να μην κρυβόμαστε. Υπάρχει ιδιωτικοποίηση της υγείας για τον Έλληνα φορολογούμενο, ο οποίος αν δεν έχει να πληρώσει, δεν μπορεί να θεραπευτεί.
Μια πρόχειρη άγραφη μελέτηλέει ότι αν δεν υπάρχει μετρητό στην άκρη 10.000 με 15.000 -βρείτε μια μέση ελληνική οικογένεια που να μπορεί να το έχει- για μία απλή πάθηση να πάει, θα χρειαστούν αυτά τα χρήματα για να μην περιμένει στα δημόσια νοσοκομεία.
Τι να πω τώρα ως Βουλευτής του νομού Σερρών;Ένας νομός από τους μεγαλύτερους πληθυσμιακά εν Ελλάδι, η «Μέκκα» του Καραμανλισμού για τη «γαλάζια» κυβέρνηση και δεν έχει αναισθησιολόγο, δεν έχει ουρολόγο, δύο σε ένα, γίνεται σύμπτυξη κλινικών, η ουρολογική με την οφθαλμολογική. Δεν υπάρχει αξονικός τομογράφος, ούτε μαγνητική. Πάνε σε ιδιώτη. Αντιλαμβάνεστε πού έχουμε φτάσει; Δεν μιλάμε καν για τις κτιριακές υποδομές.
Έλλειψη νοσηλευτικού προσωπικού. Πάτε σε Μονάδες Αυξημένης Φροντίδας χωρίς να έχετε επιλύσει το πρόβλημα σύνθεσης πληρώματος του ΕΚΑΒ και χωρίς να χαίρουν ισονομίας και ισοπολιτείας οι νοσηλευτές. Γιατί; Όσοι προσλήφθηκαν προ του 2009 δεν είναι ενταγμένοι στα βαρέα και ανθυγιεινά. Είναι οι μετέπειτα. Άρα, δηλαδή, μιλάμε για πληβείους και πατρικίους. Μιλάμε για δύο κατηγορίες εργαζομένων στο νοσηλευτικό προσωπικό. Μπορεί να υπάρχει σύμπνοια, συνέργεια, ομαδικό πνεύμα,συμφιλίωση όταν αυτοί ξεχωρίζουν, όταν ο ένας χαίρει προνομίων και ο άλλος όχι;
Να πάμε στο ΕΚΑΒ που δεν το ξέρετε; Επειδή πέρασα από ιδιωτική κλινική, πέρα από δημοσιογράφος, τα θέματα για τους νεφροπαθείς, για τη μονάδα αυτή, μπορούμε να τα αναλύσουμε. Αλλά στο ΕΚΑΒ; Στο ΕΚΑΒ ο ένας στο πλήρωμα, στη σύνθεση του ασθενοφόρου είναι καλυμμένος σε περίπτωση συμβάντος –χτύπα ξύλο-με 150.000 για την οικογένειά του ασφαλιστική κάλυψη και εξοπλισμό στα ρούχα και ο άλλος δεν είναι. Γιατί; Διότι ξεκίνησε πιλοτικά η σύνθεση πληρώματος του ΕΚΑΒ επειδή δεν υπήρχαν θέσεις. Δείτε το. Εκεί, λοιπόν, υπάρχει μια αδικία, ένας διαχωρισμός ανάμεσα στο πλήρωμα του ΕΚΑΒ. Θα περιμέναμε από μια Κυβέρνηση να δώσει βαρύτητα όχι μόνο στο ιατρικό και νοσηλευτικό προσωπικό.
Εμείς στην Ελληνική Λύση προτείνουμε και στο πρόγραμμά μας,αλλά δείτε τι γίνεται και σε χώρες της περιβόητης Ενωμένης Γηραιάς, που όταν θέλετε την ευαγγελίζεστε και όταν δεν θέλετε δεν την φέρνετε ως απτό παράδειγμα. Πού χωλαίνουν τα νοσοκομεία σήμερα; Δεν το ξέρει ο Υπουργός ότι ευθύνεται και αυτό που οι Άγγλοι λένε administration, δηλαδή η διοίκηση; Υπάρχει σήμερα στη διοίκηση των νοσοκομείων εξειδικευμένο προσωπικό; Έχουν αποφοιτήσει άνθρωποι από τη διοίκηση επιχειρήσεων που είναι ειδικοί για κλινικές. Δεν γίνονται τέτοιες προσλήψεις.
Ξέρετε, για ένα νοικοκύρεμα στα νοσοκομεία παίζει πάρα πολύ μεγάλο ρόλο το διοικητικό προσωπικό. Ο διοικητής του νοσοκομείου δεν είναι απαραίτητο να είναι γιατρός. Να είναι καλός μάνατζερ, υπό ποία έννοια; Να φέρει τα πράγματα σε μια σειρά, να τα βάλει σε μια σειρά. Το προσωπικό όμως για να διεκπεραιώσει ανάγκες των πολιτών για μια καλή οργανωτική δομή ενός νοσοκομειακού ιδρύματος, πρέπει να έχει εξειδίκευση. Αυτό δεν το ακούμε πουθενά. Σίγουρα υπάρχουν ελλείψεις σε ιατρικό και νοσηλευτικό προσωπικό. Δεν τις αρνείται κανείς. Αλλά στο διοικητικό προσωπικό άραγε μπήκαν σωστά κριτήρια επιλογής ανθρώπων για να μπορούν να διεκπεραιώνουν γραφειοκρατικά και να μην κωλυσιεργούμε, για να υπερκεράσουν άλλου είδους εμπόδια; Έγινε ποτέ αυτό; Από εκεί ξεκινάς για ένα καλό νοικοκύρεμα.
Να πάμε στο θέμα ότι μετατρέψαμε τα νοσοκομεία όλα αυτά τα χρόνια σε κέντρο διερχομένων ιατρικών επισκεπτών; Δεν το ξέρετε εσείς αυτό; Το θέμα είναι ότι οι ίδιοι οι ιατρικοί επισκέπτες συναλλάσσονται με γιατρούς. Το «επίσταμαι» τι δουλειά έχει πάνω σε αυτό; Το «επίσταμαι» του γιατρού εννοώ. Ογιατρός θα συνδιαλέγεται με ιατρικούς επισκέπτες, που άφηναν τις κλινικές τους και σχηματιζόταν ουρά απ’ έξω για το ποιος θα μπει μέσα να κλείσει τη δουλειά; Μπίζνα δηλαδή θα κάνουμε;
Και μιλάτε τώρα για μονάδες αυξημένης φροντίδας που σίγουρα θα μειώσουν και τις μέρες νοσηλείας ανθρώπων στο νοσοκομείο. Αυτό είναι καλό. Το θέμα είναι χωρίς προσωπικό;Χωρίς εξειδίκευση; Δηλαδή θέλει απλή λογική. Θέλετε να κάνετε ως προέκταση των μονάδων εντατικής θεραπείας τις μονάδες αυξημένης φροντίδας χωρίς τους επαΐοντες. Γίνεται; Εγώ αύριο θέλω να γίνω πιλότος μαχητικού. Παίρνω δηλαδή το μαχητικό χωρίς τον πιλότο.
Αυτά είναι λίγο επιδερμικά, ξέρετε, όταν ξεκινάς κάτι καλό που το έχει ανάγκη ο κόσμος, διότι και τα στοιχεία τα έδωσε ηΕλληνική Λύση. Τα ξέρετε βέβαια, δεν χρειάζεται να τα παρουσιάζουμε. Αλλά όταν έχεις πενήντα επτά χιλιάδες επεισόδια ετησίως, έντεκα χιλιάδες τριακόσια θανατηφόρα και οι ανάπηροι είναι δεκατέσσερις χιλιάδες από τα εγκεφαλικά, δημιουργείς προβλήματα πραγματικά, σοβαρά στον παραγωγικό ιστό της κοινωνίας. Διότι όταν ένας άνθρωπος θα πάθει εγκεφαλικό και πρέπει να είναι στο καροτσάκι -και έχω πάει σε περιπτώσεις παλαιότερα, όταν πέρασα και από αυτό το πόστο-, όλη η οικογένεια ζει ένα δράμα και κάποιοι στερούνται και να παράξουν στην ελληνική κοινωνία. Δεν μπορούν να δουλέψουν, γιατί πρέπει να είναι κάποιος στο σπίτι.
Όταν, λοιπόν, έρχεται ένα νομοσχέδιο κοινωνικού χαρακτήρα -που εμείς στην Ελληνική Λύση θα συμφωνήσουμε, είναι για το καλό της κοινωνίας- το θέμα είναι να το κάνεις σωστά, να το θεμελιώσεις σωστά, με σωστές περγαμηνές. Δεν μπορείάλλα να συμβαίνουν και άλλα να οραματιζόμαστε και να παρουσιάζουμε.
Εδώ μιλάμε για μία κατάσταση τραγική από ελλείψεις σοβαρών ειδικοτήτων. Για χειρουργούς δεν το συζητάω. Περιμένει ο άλλος για μια χολοκυστεκτομήδύο χρόνια. Το καταλαβαίνετε; Και πρέπει να πάρει τονΒουλευτή τηλέφωνο για να κάνει ο άνθρωπος χολοκυστεκτομή. Ο άλλος παθαίνει τροχαίο και τρέχεις να του βάλουν «Λεβάιν» και δεν έχουν. Το καταλαβαίνετε τι γίνεται;
Καλές αυτές οι μονάδες, σίγουρα, συμφωνούμε αλλά με προσωπικό, με υποδομή υλικοτεχνική. Διότι εδώ έχουν γίνει μεταστάσεις στο «καρκίνωμα» στο θέμα της υγείας, έχει γίνει διείσδυση, έχουν πάει στους λεμφαδένες. Θα χρησιμοποιήσω, χωρίς να είμαι γιατρός, τέτοιους όρους. Και πάτε να σώσετε μια κατάσταση μόνο για να λέτε ότι κάνουμε αυτές τις μονάδες; Και αφήνετε τις Κυκλάδες απ’ έξω υποστελεχωμένες; Αφήνετε, δεν ξέρουμε,τα Δωδεκάνησα να πηγαίνουν στα τούρκικα παράλια, στα μικρασιατικά μας παράλια; Και αφήνετε μια Περιφέρεια Κεντρικής Μακεδονίας,τη δεύτερη πληθυσμιακά, τη μεγαλύτερη γεωγραφικά εν Ελλάδι, με δύο μονάδες μόνο στη Θεσσαλονίκη;
Πάντα ακόμη και στο επιτελικό κράτους -το έχετε χούι, ρε παιδί μου, στη γαλάζια κυβέρνηση- βλέπετε τον πυρήνα, βλέπετε το Κολωνάκι -δεν έχω κάτι με τη γειτονιά- και αφήνετε απ’ έξω την περιφέρεια. Ε, λοιπόν, νομοτελειακά ο πυρήνας χωρίς το δορυφόρο που λέγεται επαρχία δεν μπορεί να λειτουργήσει. Σε μια χώρα που είναι λάθος δομημένη, με πάνω από τον μισό πληθυσμό σε ένα αστικό κέντρο, με χίλια μύρια σύνθετα προβλήματα, μην αφήνουμε και μια επαρχία, όπου για να λειτουργήσει το σώμα πρέπει να οξυγονωθεί και αυτή.
Είναι ένα νομοσχέδιο τύποις. Συγγνώμη. Αυτό λέμε εμείς. Παρατηρήσεις πολλές. Καλό κοινωνικά, υλοποιήσιμο όμως δεν μπορεί να είναι χωρίς τις ειδικότητες, χωρίς την οργάνωση, χωρίς το οργανόγραμμα που απαιτείται για να έχει απτά αποτελέσματα. Είναι μία ακόμη τρύπα, αν όχι στο νερό -να μη χρησιμοποιήσω αυτό- που δεν θα ευοδώσειγια τους λόγους που στοιχειοθετούμε και βολιδοσκοπούμε στην Ελληνική Λύση.
Σας ευχαριστώ.
