Είμαι ο τελευταίος ομιλητής σε ένα νομοσχέδιο το οποίο έχει να κάνει με το αύριο αυτού του τόπου, με το μέλλον του κράτους, τα παιδιά μας και τα παιδιά των παιδιών μας και τις επόμενες γενιές.
Πάντα ένα νομοσχέδιο παιδείας, κυρία Υφυπουργέ, θέλει φιλοσοφία. Δεν είναι μόνο τεχνοκρατικού χαρακτήρα τα νομοσχέδια για την παιδεία. Διότι έχουν να κάνουν με ελεύθερη συζήτηση, έχουν να κάνουν και να καλλιεργήσουν χαρακτήρα, τον χαρακτήρα των παιδιών. Εξάλλου και η λέξη σχόλη αυτό σημαίνει, ελεύθερη, όμορφη, γόνιμη συζήτηση στον ελεύθερο χρόνο, σχόλη, σχολείο.
Έχουμε κάνει τις δικές μας προτάσεις ως Ελληνική Λύση. Έχουμε επιφυλάξεις για το πολλαπλό βιβλίο σε ό,τι αφορά την παραγωγή του διδακτικού έργου. Αναφέρθηκα και στην Επιτροπή, κυρία Υφυπουργέ, γιατί είστε και νομικός, σχετικά με αυτό που είπε η Υπουργός ότι δεν μιλάμε για χορηγία, αλλά μιλάμε για δωρεά σύμφωνα με το 434 -το ξέρετε- του αστικού κώδικα δεν υπάρχει μεγάλη διαφορά ανάμεσα στη δωρεά και στη χορηγία. Είναι μία αμφιτεροβαρής σχέση αρκεί να μην υποκρύπτει μία συναλλαγή.
Και το λέγω τούτο διότι, αν πάμε σε σχολεία με δωρεές-χορηγίες, θα δημιουργήσουμε σχολεία δύο και τριών ταχυτήτων ανάλογα στην περιοχή που θα βρίσκονται. Αυτό σημαίνει ότι δεν θα παίζουμε επί ίσοις όροις για τα παιδιά μας. Διότι νομίζω, κύριοι συνάδελφοι, όπου και αν ανήκετε ιδεολογικά συμφωνείτε ότι στη γνώση η αφετηρία είναι η ίδια. Με το όχημα της παιδείας-εκπαίδευσης σε ποια στάση θα κατέβει ο μαθητής, ο σπουδαστής είναι δικό του θέμα ανάλογα με τις βλέψεις του, την κοινωνική, οικονομική, βιολογική του κατάσταση.
Μιλάμε για αξιολόγηση. Είναι μία μοντέρνα λέξη, το έχουμε πει.
Δεν υπήρχε στην αρχαιότητα. Μόνο ο Θουκυδίδης αναφέρεται κάπου και λέει αξιολογότατο τον τριακονταετή πελοποννησιακό πόλεμο. Είναι μια μοντέρνα λέξη από το άξιον και λέγω, αλλά αυτό το άξιο πρέπει να το κρατήσουμε στα σωθικά μας από την αρχαιότητα.
Παρεξηγήθηκα από κάποιους που είπα για την αξιολόγηση η οποία γίνεται και είναι ακριβοδίκαιη από γονείς και μαθητές. Δεν μπορώ να ακούω όμως για φινλανδικό μοντέλο. Ή δεν το έχετε μελετήσει σωστά ή το λέτε όπου σας συμφέρει.
Σήμερα για μένα είναι μια μαύρη μέρα προσωπικού πένθους για μία φίλη μου και συμμαθήτρια δασκάλα, που έχασα πριν από λίγες ώρες, από την Καβάλα, τη Λίλα Κυπριώτου. Ήταν βαθιά πολιτικοποιημένο άτομο, κυρία Υφυπουργέ, που ανήκε σε εσάς, στον δικό σας ιδεολογικό χώρο.
Αν δείτε τι μηνύματα της έχουν στείλει μαθητές και γονείς από τα χρόνια που ήταν στο δημοτικό σχολείο, θα δείτε πραγματικά ότι τα παιδιά και οι γονείς έχουν το αισθητήριο για να αξιολογήσουν τον παιδαγωγό τους, τον δάσκαλό τους. Και να δείτε τι θέρμη είχε αυτή η φίλη μου, η Λίλα Κυπριώτου από την Καβάλα να κάνει μια συνάντηση το Σάββατο για όσους αποφοιτήσαμε από το 3ο Λύκειο Καβάλας πριν από είκοσι χρόνια.
Μέσα στις συζητήσεις λοιπόν που κάναμε με τους συμμαθητές μου το Σάββατο, λίγες ώρες πριν φύγει η Λίλα ψηλά, αξιολογούσαμε και θυμόμασταν τους καθηγητές μας αν ήταν μεταδοτικοί, αν ήταν καλοί, αν είχαν πειθώ.
Γι’ αυτό λέω ότι, αν θέλουμε να το διευρύνουμε κατά το φινλανδικό μοντέλο, τότε σε ένα ανοικτό αμφιθέατρο, όπως κάνουν οι Φιλανδοί, στη λεγόμενη εκκλησία του δήμου με τη σύνδεση πολιτών βλέπουν το επίπεδο των μαθητών.
Να ξέρετε όμως, κύριοι, ότι στη Φιλανδία το παιδί πηγαίνει στο σχολείο επτά ετών, δεν πάει από τα έξι. Ο Πρωθυπουργός, που λέει πρέπει να «περάσουμε» αγγλικά στο νηπιαγωγείο γιατί ο εγκέφαλος μπορεί να πάρει ξένες γλώσσες τότε με το ίδιο σκεπτικό λένε οι ψυχίατροι ότι από μηδέν μέχρι τριών ετών ο κύριος χαρακτήρας του παιδιού πάνω από 50% πλάθεται τότε, δεν πλάθεται κατά την εφηβεία.
Διίστανται οι επιστημονικές μελέτες από τους επαΐοντες. Η Φιλανδοί λοιπόν δίνουν προτεραιότητα στο παιχνίδι. Δεν βάζουν πολλές εξετάσεις διότι αυτό που απαντούν ως εκπαιδευτικό σύστημα είναι ότι «στη Φιλανδία δεν εξεταζόμαστε, αλλά μαθαίνουμε». Και ο αμειβόμενος δάσκαλος εκεί, που ο μέσος όρος μισθού είναι 3000 ευρώ, έχει μεγάλη αυτονομία.
Όταν λοιπόν μιλάμε για ένα φινλανδικό σύστημα που αποτυπώνεται σε αυτό το σχεδιάγραμμα ανάμεσα στον γονιό και στον μαθητή ανάλογα με την ηλικία του μαθητή αυξάνει η κριτική του σκέψη προς τον δάσκαλο και τον καθηγητή του. Είναι το πιο δημοκρατικό σύστημα, είναι το ιδεατό. Ξέρει να κρίνει ο μαθητής και ο σπουδαστής τον δάσκαλό του. Και αυτό έχει ξεκινήσει στα λεγόμενα σχολεία του μέλλοντος με ένα δημοκρατικό ιδεώδες είτε στο Ήτον, είστε στη Βοστόνη, είτε στη Φινλανδία.
Από εκεί και πέρα όμως όταν η αξιολόγηση γίνεται από έναν διευθυντή, από έναν υποδιευθυντή, από έναν μέντορα σχολικό σύμβουλο, ο οποίος θα έχει συγκέντρωση εξουσιών θα μπορεί να αντιμετωπιστεί πλέον ο δάσκαλος από έναν Κρέοντα ανάλογα με τον χαρακτήρα, αυταρχικό, αλαζονικό.
Ο μεγάλος Σωκράτης έλεγε «της αυτής αμαρτίας είναι το διδόναι οίς μη δει και το μη διδόναι οίς δεί. Δηλαδή είναι η ίδια αμαρτία το να δίνεις σε κάποιον που δεν πρέπει με το να μη δίνεις σε αυτόν που πρέπει. Αυτό πρέπει να δούμε γιατί παιδεία ίσον φιλοσοφία. Και είναι αυτό που λέγαμε στην Επιτροπή. Δεν είναι να σε σπρώξω στον οίκο της παιδείας. Το θέμα είναι να σε πάω στο κατώφλι του μυαλού σου, έλεγε ο Χαλίλ Γκιμπράν. Και αυτό είναι περιεκτικό, το τι παραδίδουμε στα παιδιά μας για μην είναι Σισύφειος η προσπάθεια.
Και πάω στην εκκλησιαστική εκπαίδευση. Άκουσα τον εκπρόσωπο της Εκκλησίας, αλλά εδώ πρέπει να σας πω -και θα τα καταθέσω στα Πρακτικά- κυρία Υφυπουργέ, και απευθύνομαι και στην κ. Κεραμέως και σε εσάς, που εκπροσωπείτε βεβαίως το Υπουργείο, ότι η συγχώνευση σε ό,τι αφορά την Ανώτατη Εκκλησιαστική Ακαδημία της Θεσσαλονίκης και των Ιωαννίνων -έχω τα Πρακτικά και την επιστολή που απέστειλε η Ιερά Σύνοδος στην κ. Κεραμέως- δεν συμφωνεί.
Είναι το ένα. Δεν έχω χρόνο να σας πω, αλλά εδώ τι λέει; «Η Ιερά Σύνοδος επισημαίνει τη σημαντική προσφορά στις ανώτατες εκκλησιαστικές ακαδημίες» και λέει «τυχόν κατάργηση ή συγχώνευση του προγράμματος αυτού για κανέναν λόγο δεν συνιστά, κατά τη γνώμη της Ιεράς Συνόδου, αναβάθμιση της ανώτατης εκκλησιαστικής εκπαίδευσης».
Η Ιερά Σύνοδος διαφωνεί, δεν συμφωνεί, και υπάρχουν τα Πρακτικά, που θα τα καταθέσω. Θέλετε ως δημοσιογράφος τα εντόπισα; Ως δημοσιογράφος. Αυτά θα κατατεθούν για να δείτε ότι η Ιερά Σύνοδος διαφωνεί με το κλείσιμο της Ανώτατης Εκκλησιαστικής Ακαδημίας και πρέπει να το γνωρίζει ελληνικός λαός.
Και θα επαναλάβω αυτό που είπε και ο ομοϊδεάτης μου ο κ. Χήτας. Ο ν.3255 του Κώστα Καραμανλή έδινε προνόμια στους διακόσιους πενήντα πολυτέκνους να διοριστούν. Ήρθε ο ν.3448 με την κ. Διαμαντοπούλου το 2010 τα κατήργησε αυτά τα προνόμια και τους υποσχέθηκε.
Κάνετε πολλές προσλήψεις, και μπράβο σας και καλώς, αλλά πάρτε αυτές τις διακόσιες πενήντα ψυχές, που το ξέρετε, κυρία Μακρή, κυρία Υφυπουργέ μου, και πιστεύω στις ικανότητες σας, όπως και πολλοί ομοϊδεάτες σας Βουλευτές απέστειλαν επιστολές στην κ. Κεραμέως που έχει υπερκεράσει κάθε νομικό εμπόδιο από τον Νομικό Συμβούλιο να τους προσλάβει.
Και η δεύτερη μεγάλη αδικία είναι γι’ αυτούς που έδωσαν εξετάσεις από το Ανώτατο Συμβούλιο Επιλογής Προσωπικού και πέτυχαν. Είναι κοινωνικό το ζήτημα έχει να κάνει με συμπατριώτες μας που δεν διορίζονται αυτοί που δεν προσέφυγαν στα δικαστήρια ενώ αυτοί που προσέφυγαν το 2008 διορίζοντα. Γιατί; Και τώρα προσφεύγουν και οι υπόλοιποι. Δεν είμαστε στο κράτος του δικαίου; Πρέπει να προσφύγουν στη δικαιοσύνη;
Κλείνω με ένα τραγούδι το οποίο είναι από την έβδομη τέχνη, τον ασπρόμαυρο ελληνικό κινηματογράφο και «Το ξύλο βγήκε από τον παράδεισο». «Κυριακή γιορτή και σχολή να ‘ταν η βδομάδα όλη». Αυτή τη σχόλη ψάχνουμε στην παιδεία, αυτή την ανάπαυλα, αυτήν την ανεμελιά γιατί πραγματικά πρέπει το σχολείο να είναι σχόλη.
Σας ευχαριστώ πολύ.
