Ομιλία του βουλευτή Σερρών Κωνσταντίνου Μπούμπα στην Υποεπιτροπή Υδατικών Πόρων της Ειδικής Μόνιμης Επιτροπής Προστασίας του Περιβάλλοντος, με θέμα ημερήσιας διάταξης: Προγραμματισμός των εργασιών της Υποεπιτροπής.
Σας ευχαριστώ πολύ κυρία Πρόεδρε. Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, ξέρουμε και λόγω της έλλειψης νερού και λόγω της ανομβρίας που το βιώσαμε κατά την περσινή χρονιά μάλιστα μας θύμισε τότε που στα τέλη της δεκαετίας του 90 είχαμε επίσης μια παρατεταμένη περίοδο ξηρασίας και ανομβρίας ότι το νερό είναι πηγή ζωής και ότι χωρίς νερό όλοι το ξέρουμε δεν μπορεί να αναπτυχθεί μια περιοχή.
Εκείνο νομίζω που πρέπει να μελετήσουμε κατ’ αρχάς σε αυτή την επιτροπή Υδατικών Πόρων είναι, να μας πουν οι επιστήμονες εξειδικευμένοι στην πολιτική που ασκείται για τους υδατικούς πόρους στην Ελλάδα, ποια είναι τα αποθέματα του νερού. Δηλαδή, εάν συνεχιστεί αυτή η παρατεταμένη ανομβρία τα τελευταία χρόνια που θα οδηγηθούμε; Και του πόσιμου νερού αλλά και του νερού άρδευσης. Ο συνάδελφος είπε πριν κάτι πάρα πολύ σημαντικό, το Ισραήλ κατάφερε σε ξερικές εκτάσεις στα υψίπεδα του Γκολάν να κάνει εύφορη μια περιοχή η οποία ήταν έρημος με μία μέθοδο στάγων άρδευσης κάτι που δεν γίνεται στην Ελλάδα. Θα ήταν πολύ ορθό κυρία Πρόεδρε να κληθούν εδώ τοπικοί οργανισμοί εγγείων βελτιώσεων είναι οι λεγόμενοι ΤΟΕΒ που έχουν αναλάβει τη διαχείριση του νερού σε ότι αφορά την άρδευση των χωραφιών, πλην όμως και τα αποθέματα που μολύνονται και τα αποθέματα που ελαττώνονται.Χρησιμοποιώντας τα παραδοσιακά καρούλια οι αγρότες από τους πομόνες αυτό σημαίνει ότι υπάρχει μια αλόγιστη χρήση νερού και παρά την πολιτική που λέμε ότι θα εφαρμόσουμε μια πιο λελογισμένη διαχειριστική πολιτική δεν κάνουμε τίποτα.
Τι σημαίνει καρούλια. Θα μας το πουν οι ίδιοι μέσα από τους τοπικούς οργανισμούς εγγείων βελτιώσεων και τα προβλήματα που βιώνουν, σε ό τι αφορά τη διαχείριση του νερού, καθώς το νερό χάνεται γιατί εκσφενδονίζετε από απόσταση 40 μέτρων. Δεν κάνουν αυτό που κάνουν οι ισραηλίτες με μία επιστημονική μέθοδο που κάνανε και προσφορά αν θέλετε στην Ελλάδα. Το ιδεατό θα ήταν βέβαια να μας μιλήσει κάποιος από το Ισραήλ γιατί είναι πρωτοπόροι παγκοσμίως. Όπως είπαμε το Ισραήλ κατάφερε την έρημο να την κάνει εύφορη. Αυτό δεν έχει ξαναγίνει και να πάει σε μια οργανωμένη αγροτική παραγωγή. Οι τοπικοί οργανισμοί εγγείων βελτιώσεων λοιπόν βιώνουν τα προβλήματά τους και σε θέμα οργάνωσης, ευταξίας, στελεχιακού δυναμικού εξοπλισμού, οπότε καλό είναι να τους καλέσουμε και να μας τα πουν.
Ένα άλλο ζήτημα είναι το πώς μπορούμε να αποταμιεύσουμε και να χρησιμοποιήσουμε το έχω ξαναπεί σε πολλές επιτροπές το λεγόμενο βρόχινο νερό. Σε αυτό χρειάζεται να μας πουν κάποιοι από την Ευρώπη, γιατί η Ευρώπη το χρηματοδοτεί το Horizon Europe το περιβόητο πρόγραμμα. Πώς μπορούν να κατασκευαστούν ταμιευτήρες βρόχινου νερού στα νησιά και έτσι θα είχαν επιλύσει κατά ένα πολύ μεγάλο μέρος το πρόβλημα. Οι νησιώτες βέβαια με ειδικές υποδοχές και δεξαμενές που κάνουν στις στέγες των σπιτιών εξοικονομούν νερό, αλλά φανταστείτε να είχαμε και μια χρηματοδότηση μέσω της Commission που θα αγγίξει ακόμη και το 70 και 80 % από ότι διαβάζω σε ξένα sitesστα ευρωπαϊκά αυτά προγράμματα κι εμείς καθυστερούμε και δεν το υλοποιούμε.
Άρα λοιπόν πρέπει να το δούμε κι αυτό, γιατί είναι πάρα πολύ σημαντικό. Στους τρόπους διαχείρισης του νερού, υπάρχουν λίμνες που κινδυνεύουν. Αυτή τη στιγμή πέρα από τη λίμνη του Μαραθώνα ή την δική μας λίμνη στην εκλογική μου περιφέρεια στον υδροβιότοπο της λίμνης Κερκίνης μια τεχνητή λίμνη που κατασκευάστηκε πριν από έναν αιώνα και φιλοξενεί πάνω από 180 είδη αποδημητικών σπάνιων πουλιών, κινδυνεύει και αυτή να χαθούν σπάνιες ράτσες πουλιών, νούφαρα, ψάρια, διότι έχουμε το πρόβλημα και βεβαίως και με τις φερτές ύλες των ποταμών. Άρα πρέπει να εξετάσουμε επειδή το βάλανε οι συνάδελφοι για τα ποτάμια, τι γίνεται με τα ποτάμια τα οποία πηγάζουν από άλλες χώρες του εξωτερικού, τι φερτές ύλες φέρνουν και πόσο αυτό εγκυμονεί και ελλοχεύει κινδύνους.
Να πάμε λίγο σε ένα άλλο μεγάλο ζήτημα που αφορά την κυκλική ανακύκλωση που λέμε το νερό. Δηλαδή,αν το νερό μέσω καθαρισμό λυμάτων, μπορεί να χρησιμοποιηθεί εκ νέου για άρδευση. Αν αυτό μπορεί να γίνει θα εξοικονομήσουμε και χρόνο και χρήμα. Αυτό όμως θέλει εξειδίκευση, θέλει ανθρώπους που το γνωρίζουν γιατί είναι μέσα στις μεθόδους διαχείρισης υδατικών πόρων που έχει βάλει η Ελλάδα και δεν το έχει υλοποιήσει, άρα λοιπόν πάμε και στην κυκλική ανακύκλωση του νερού. Βέβαια το νερό το οποίο βρέχει ανακύκλωση είναι αλλά εδώ μιλάμε για νερό μέσα από λύματα, το οποίο μπορεί να φιλτραριστεί και να επαναχρησιμοποιηθεί. Η λίμνη αυτή τη στιγμή που κρούει τον κώδωνα του κινδύνου μια και αναφερθήκαμε για λίμνες προηγουμένως, πραγματικά είναι ένα διαμάντι για την περιοχή και κινδυνεύει και αυτή είναι η λίμνη της Καστοριάς.
Η λίμνη της Καστοριάς έχει ένα πολύ σοβαρό πρόβλημα διαβάζοντας κάποια ρεπορτάζ και συνομιλώντας με κάποιους κατοίκους από την ακριτική πόλη της Δυτικής Μακεδονίας.Η λίμνη έχει ένα σοβαρό πρόβλημα και καλό ήταν να ακούσουμε την αγωνία αυτών των ανθρώπων με μία λίμνη η οποία σηματοδοτεί και είναι ένα στολίδι πραγματικά για την όμορφη πόλη της Καστοριάς με τους κύκνους και τα πουλιά και ότι αυτό συνεπάγεται. Άρα λοιπόν βλέπουμε ότι θα αντιμετωπίσουμε σοβαρό πρόβλημα σε ό τι αφορά την υδροδότηση σε πολλές περιοχές.
Ένα άλλο σημείο το οποίο η Ελλάδα δεν το έχει εκμεταλλευτεί όπως θα έπρεπε. Αυτό έχει ξεκινήσει από την εποχή του αείμνηστου Κωνσταντίνου Καραμανλή και μιλάμε για το φράγμα των Κρεμαστών. Μιλάμε για τη λεγόμενη υδροηλεκτρική ενέργεια, αυτό που κάνανε στον Άγρα του νομού Πέλλας οι Ιταλοί ως ένδειξη αποζημίωσης τότε για τον Δεύτερο Παγκόσμιο Πόλεμο και είναι ένα εργοστάσιο το οποίο παράγει ηλεκτρικό ρεύμα μέσω του νερού. Μιλάμε συνέχεια για αέρα, μιλάμε για ήλιο και έχουμε αφήσει το νερό, πώς μπορούμε να το χρησιμοποιήσουμε; Έχουμε τη δυνατότητα να το χρησιμοποιήσουμε; Είναι πάρα πολύ σημαντικό. Και φυσικά ένα άλλο μεγάλο ζήτημα στο οποίο δεν έχουν γίνει έρευνες, καθώς ξεκίνησαν δειλά-δειλά να γίνονται στα τέλη της πιο προηγούμενης δεκαετίας στα τέλη του 2010, τα αποτελέσματα χλωρίωσης του νερού. Το έχουμε ξαναπεί ότι το χλώριο είναι αναγκαίο κακό, για να χτυπηθούν βακτήρια και μικροοργανισμοί.
Μάλιστα εντυπωσιάστηκα όταν διάβασα ότι μια σταγόνα νερού έχει πάνω από 2.100 μικροσωματίδια, οπότε αντιλαμβάνεστε τι γίνεται. Το χλώριο όμως έχει και κάποιες επιπτώσεις στην υγεία και κυρίως η αλόγιστη χρήση του χλωρίου. Υπάρχουν αυτοματοποιημένα συστήματα χλωρίωσης, αλλά υπάρχουν όμως και περιοχές που δεν έχουν αυτοματοποιημένα. Αν υπάρχει έλεγχος και αν έχουμε αποτελέσματα υπερ χλωρίωσης του νερού ή η έλλειψη χλωρίωσης του νερού τι σημαίνειαυτό; Όταν ένα νερό σε μεγάλη περιοχή δεν έχει μέσα του το χλώριο για να καταπολεμήσει κάποιους μικροοργανισμούς, βακτήρια τα οποία είναι επικίνδυνα. Από την άλλη αν έχει πολύ χλώριο λένε οι επιστήμονες δημιουργεί πονοκεφάλους, δημιουργεί πρόβλημα στα μάτια και ούτω καθεξής, άρα λοιπόν πρέπει να υπάρχει μια ισορροπία. Το χλώριο είναι κάτι καλό, αλλά δεν έχουμε κάτι καλύτερο. Ας δούμε όμως λίγοεπιστημονικές μελέτες το τι γίνεται με την χλωρίωση. Είναι ορθή, χρειάζονται να μπουν και άλλοι αυτοματοποιημένοι σταθμοί χλωρίωσης; Να υπάρχει εξειδίκευση με κάποιο προσωπικό των δήμων μέσω των υπηρεσιών ύδρευσης που διοχετεύουν το χλώριο. Αυτό, είναι πάρα πολύ σημαντικό.
Άλλο ζήτημα. Πριν από χρόνια ξεκίνησε ένα πρόγραμμα Απονιτροπής των Χωραφιών στη Θεσσαλία κι εγώ κατάγομαι από μεγάλη αγροτικοκτηνοτροφική ενότητα των νομών Σερρών. Η απονιτροποίηση είχε σκοπό να καθαρίσει όσο μπορεί το υπέδαφος των χωραφιών τα οποία είναι μολυσμένα κυρίως από φυτοφάρμακα και τα οποία είναι επικίνδυνα. Τώρα έχει ομαλοποιηθεί κάπως κατάσταση. Άρα λοιπόν στην απονιτροποίηση, η βλάβη αυτή γίνεται μέσω του ποτίσματος, δηλαδή το νερό είναι αυτό το οποίο θα μεταφέρει τα φυτοφάρμακα και τα τοξικά βαρέα μέταλλα στο υπέδαφος. Αν μπορεί να μας πει το Υπουργείο Αγροτικής Ανάπτυξης το αν προσανατολίζεται στο σκεπτικό να συνεχίσει το πρόγραμμα απονιτροποίησης όπου βέβαια θα καθαριστούν οι καλλιεργήσιμες εκτάσεις για να μπορούν και πάλι να παράξουν.
(Συνέχεια ομιλίας κυρίου Κωνσταντίνου Μπούμπα)
Είναι ένα πάρα πολύ σημαντικό ζήτημα και αυτό, το οποίο σχετίζεται με τη διαχείριση του νερού. Εάν διαβάσει κανείς μια παγκόσμια κλίμακα να φανταστείτε ότι στο υπέδαφος της γης υπάρχουν εκατομμύρια τόνοι νερού, τα οποία όμως δεν θα μπορούν να γίνουν πόσιμο ποτέ διότι έχουν βαρέα μέταλλα, τα οποία μέχρι στιγμής τουλάχιστον δεν έχει ανακαλυφθεί καμία τεχνική μέθοδος να καθαρίσει το λεγόμενο αυτό νερό, αλλά είναι τόσο βαθιά στα έγκατα της γης -κάτω από το φλοιό της γης δεν είναι μόνο η λάβα είναι και το νερό- τα οποία δεν θα χρησιμοποιηθούν.Γεννάται ένα ερώτημα μόνο το 6% είναι πολύ μικρό το νούμερο, προσέξτε, των παγκόσμιων αποθεμάτων νερού είναι πόσιμο. Δηλαδή, όλος ο πλανήτης με τη ραγδαία αύξηση του πληθυσμού πίνει μόνο το 6% του νερού. Αντιλαμβάνεστε πόσο χρήσιμο και πόσο ανεκτίμητης αξίας είναι αυτό που λέμε H2O,αυτό που λέμε νερό που είναι πηγή ζωής.
Η Επιτροπή είναι σημαντική,κυρίως όμως πρέπει να υπάρξει μια πολιτική και μέσα αν θέλετε όσο μπορούμε από τις δικές μας παρεμβάσεις να ευαισθητοποιήσουμε λίγο παραπάνω γενικότερα τους ιθύνοντες -και μας όλους τους πολιτικούς-για να πάμε σε μία λελογισμένη διαχείριση του νερού. Γιατί αν συνεχίσουμε με αυτόν τον τρόπο δεν είναι μόνο ότι θα έχουμε τις ξαφνικές πλημμύρες λόγω των φαινομένων και δεν είναι μόνο που λόγω της λειψυδρίας και της ανομβρίας θα έχουμε πρόβλημα, αλλά και το ίδιο νερό αν δεν φροντίσουμε να το προστατεύσουμε είτε με τη χρήση του είτε με τον σωστό καθαρισμό δεν θα είναι σε μεγάλο ποσοστό πόσιμο και θα μπούμε σε άλλες περιπέτειες. Όπου πάμε το πρώτο που κοιτάμε είναι το νερό. Άρα, λοιπόν, είναι πάρα πολύ σημαντικό να το προστατεύσουμε. Σωστά έβαλε ο συνάδελφος και το θέμα της αφαλάτωσης και άλλα τα οποία χρειάζονται προκειμένου να μπούμε σε μια πολιτική αυτό το ύψιστο αγαθό που μας προσφέρει η μάνα γη να το τιμήσουμε, να το αξιοποιήσουμε λελογισμένα και πάνω από όλα να το διαφυλάξουμε διότι θα έχουμε ζήτημα κυρίως μόλυνσης του νερού μέσω αν θέλετε της μόλυνσης του περιβάλλοντος. Είναι πάρα πολύ σημαντικό το θέμα για να βάλουμε αυτό το πλάνο της θεματολογίας το τι θα συζητήσουμε στις επόμενες Επιτροπές και να δούμε ακριβώς πώς μπορούμε και εμείς να συνδράμουμε όσο μπορούμε μέσω της Επιτροπής για να υπάρχει ευαισθητοποίηση, αλλά και να ενημερωθούμε και αυτό να το μεταλαμπαδεύσουμε στους άλλους το τι μέλλει γενέσθαι, γιατί είναι πάρα πολύ σημαντικό το νερό, το καταλαβαίνει ο καθένας στη ζωή μας.
Σας ευχαριστώ κυρία Πρόεδρε.
