Ομιλία του Βουλευτή Σερρών Κωνσταντίνου Μπούμπα στην Υποεπιτροπή Ορεινών Περιοχών της Ειδικής Μόνιμης Επιτροπής Περιφερειών με θέμα ημερήσιας διάταξης: «Ανάδειξη και Ανάπτυξη ορεινών περιοχών: το παράδειγμα του ορεινού όγκου της Πίνδου».
Καταρχάς γενεαλογικά κι εγώ, όπως είπε και ο δήμαρχος και χαίρομαι, είμαι και βλάχος στην καταγωγή και είμαι υπερήφανος γι’ αυτό και δη είμαι και από το Μέτσοβο, από τις ρίζες μου, από τους προγόνους μου που αναγκάστηκαν να φύγουν από το Μέτσοβο να έρθουν στα ορεινά του Παγγαίου και οπότε είμαι και Βουλευτής Σερρών, δυο τόπους που αγαπάω πάρα πολύ, γιατί όπως είπε και ο δήμαρχος προηγουμένως, αν ξεχάσουμε το εναρκτήριο σημείο του γενεαλογικού μας δένδρου ουαί και αλίμονο μας.
Σχετικά με την Επιτροπή αυτή, πιστεύω ότι πρέπει να αναβαθμιστεί όπως έχω πει κατά κόρον, πρέπει να είναι επί της ουσίας και όχι μόνο για να κάνει απλές εισηγήσεις, αλλά πρέπει να γίνει μια πιο ουσιαστική παρεμβατική γόνιμη εποικοδομητική Επιτροπή, η οποία θα έχει πιο παρεμβατικό χαρακτήρα για ένα νομοπαρασκευαστικό έργο μέσω του κοινοβουλίου. Τότε θα πετύχουμε. Η δήμαρχος είπε κάτι το οποίο είναι μια πραγματικότητα. Δεν γνωρίζουμε τα ορεινά της Ελλάδος και κυρίως τα μικρά χωριά. Μη νομίζουμε ότι το knowhow θα μας φέρει ανάπτυξη. Αν δεν δούμε εκ του σύνεγγυς κατοίκους εκεί να συνομιλήσουμε για τα προβλήματα της περιοχής όσο και να το βλέπουμε απ’ έξω υπάρχει μια σοφή ρήση που λέει, ότι άμα στο πω θα το ξεχάσεις, άμα το δεις μπορεί και να το θυμηθείς, αλλά άμα το βιώσεις δεν το ξεχνάς ποτέ. Είναι λοιπόν βιώματα. Οι προτάσεις πρέπει να είναι συγκεκριμένες, γιατί το κάθε χωριό έχει τα ιδιαίτερα χαρακτηριστικά του αλλά και όλα τα χωριά δεν είναι το ίδιο. Υπάρχουν κάποια χωριά που έχουν αναπτυχθεί τουριστικά και μπράβο τους, έχουν κάνει μια αναπτυξιακή πορεία τα τελευταία χρόνια. Υπάρχουν όμως και χωριά τα οποία είναι ξεχασμένα από το χάρτη της Ελλάδος και λόγω των κλιματολογικών συνθηκών και λόγω της μορφολογίας του εδάφους, είναι δύσβατες περιοχές και θα είναι δύσβατες και θέλει πάρα πολλή δουλειά για να εξομαλυνθεί η κατάσταση.
Οι επαΐοντες και εξειδικευμένοι δήμαρχοι που ήρθαν εδώ είναι οι κατάλληλοι να μιλήσουν και εσείς κύριε Πρόεδρε αυτοδιοικητικός είστε, το μεγάλο σχολείο της αυτοδιοίκησης διδάσκει πάρα πολλά και είναι ένας καλός προθάλαμος ενασχόλησης με τα κοινά, δίνει γνώσεις και εμπειρίες. Οι βουνίσιοι είναι οι άνθρωποι που φέρνουν τις επαναστάσεις. Η επανάσταση είναι μια σοφή λέξη. Έχουν οξυδέρκεια, πενία τέχνες κατεργάζεται, στα βουνά σκέφτονται διαφορετικά οι άνθρωποι, είναι αγωνιστές, είναι μάχιμοι, έχουν επιμονή και υπομονή και έχουν διαπρέψει και στις επιστήμες και στα γράμματα και τις τέχνες, παντού, αυτό δείχνει η ιστορία και ευεργέτες του έθνους είναι.
Πέρα από το Μέτσοβο υπάρχουν και άλλες περιοχές με πραγματικούς ευεργέτες. Κύριε Πρόεδρε, καταρχάς πρέπει να συσταθεί μία οικονομική επιτροπή, ένα ταμείο για τους ορεινούς όγκους, ειδική επιτροπή. Δεύτερον, πρέπει να θεσμοθετηθεί ένα συμβούλιο το οποίο θα απαρτίζουν επιστήμονες που σχετίζονται με τη μορφολογία του εδάφους και δη με τον ορεινό όγκο και θα είναι γεωλόγοι, γεωπόνοι, βοτανολόγοι, αρχιτέκτονες, μηχανικοί, διότι εδώ ελλοχεύει ο κίνδυνος με τις ΑΠΕ να αλλάξουν άρδην το αρχιτεκτονικό τοπίο στην Ελλάδα είτε στα νησιά μας είτε στον ορεινό όγκο. Θαχάσουμε πανίδα, χλωρίδα, μορφολογία εδάφους και πλέον θα χάσουμε την ουσία της ομορφιάς της ίδιας της φύσης. Θα πρέπει να θεσμοθετηθεί λοιπόν και αυτό το συμβούλιο, το οποίο θα κάνει προτάσεις, θα σκιαγραφεί και θα καταγράφει τα προβλήματα των ορεινών όγκων. Για παράδειγμα, επιτέλους να χαραχθούν τουριστικά μονοπάτια. Θα πρέπει να δοθούν φορολογικά εχέγγυα σε μικρούς συνεταιρισμούς για να αναδείξουν τα τοπικά προϊόντα. Δεν νοείται να τρέχει ο ΦΠΑ σε μικρούς συνεταιρισμούς που δίνουν τη δυνατότητα ενασχόλησης των ντόπιων κατοίκων και να προωθήσουν τα τοπικά προϊόντα. Φορολογικά κίνητρα σε γιατρούς που αναφέρθηκε πριν – έχουμε κάνει πρόταση και για τις νησιωτικές περιοχές – αλλά και μια παραμονή αρκετών ετών σε ένα ορεινό χωριό, όχι για κάποιους μήνες ή 1 – 2 χρόνια και μετά να φεύγουνε, αν θέλει κάποιος να έχει τα εχέγγυα που πρέπει να δοθούν.
Γιατα παραδοσιακά σπίτια θα πρέπει να γίνει μια ουσιαστική μελέτη και να δημιουργηθούν ξενώνες, για να μπορούν αυτοί οι ξενώνες να φιλοξενούν και επισκέπτες και φοιτητές. Ηπαρατήρηση είναι το παν για το περιβάλλον και να μπορούν να έρθουν και κάποια πανεπιστήμια τα οποία σχετίζονται με το επίσταμαι που έχει σχέση με τους ορεινούς όγκους είτε είναι γεωπονία είτε είναι κτηνιατρική. Μέσα στην ΚΕΔΕ να δώσετε αγώνα από την κεντρική ένωση δήμων και κοινοτήτων να γίνει μια ειδική επιτροπή που θα απαρτίζεται από δημάρχους, να έχει διοικητικό συμβούλιο, η οποία θα είναι επιτροπή ειδική για τους ορεινούς όγκους, όπου αυτή η επιτροπή θα έχει και έναν δίαυλο επικοινωνίας και με τον δεύτερο βαθμό της αυτοδιοίκησης αλλά και με το αθηνοκεντρικό μοντέλο όπως είναι δομημένο κοινοβουλευτικά. Είναι απλά πράγματα, αλλά το απλό είναι δύσκολο και το σύνθετο είναι εύκολο. Απλά πράγματα που πρέπει να υλοποιηθούν για να μπορέσει να έχει μέλλον η ορεινή Ελλάδα, διότι αν καταστραφεί η ορεινή Ελλάδα καταστρέφεται ένα σημαντικό κομμάτι που σηματοδότησε και συμβολικά και σημειολογικά έπαιξε σημαντικό ρόλο σε αυτό που λέμε πορεία του έθνους.
Μικρά νησιά και ορεινές περιοχές είναι τα άκρα της Ελλάδος, όπου η Ελλάδα ξεκινάει από κει δεν τελειώνει εκεί και πρέπει να τα στηρίξουμε. Από εκεί και πέρα, τα υπόλοιπα είναι απλά ευχολόγια. Πρέπει να συσταθούν όργανα τα οποία επιτέλους θα σχετίζονται με τον ορεινό όγκο. Δεν νοείται στον ετήσιο Προϋπολογισμό να μην υπάρχει ειδικό κονδύλιο για ορεινές, δύσβατες περιοχές και για μικρά νησιά.Οι λεγόμενες άγονες γραμμές για να ευδοκιμήσουν, θα πρέπει να δοθούν κίνητρα. Αλλιώς μια ζωή θα είναι αγώνες.
Αυτά είχα να πω, κ. Πρόεδρε. Και επιτέλους, αυτή η Επιτροπή που έχει συσταθεί στο Κοινοβούλιο ως Υποεπιτροπή Ορεινών Όγκων όπως είπαμε, ευελπιστώ και αισιοδοξώ να είναι πιο παρεμβατική και απλά να μην αναλώνεται μόνο σε κάποιες συζητήσεις για το ποια είναι τα προβλήματα των ορεινών δήμων. Τα ξέρουμε, τα έχουμε συζητήσει κατά κόρον. Το θέμα είναι τι στρατηγική υπάρχει από όλους μας, για να μπορέσουμε να λύσουμε και το δημογραφικό. Γιατί, «κακά τα ψέματα», ένα νέο παιδί – ακούσαμε το παράδειγμα προηγούμενος με τον τσέλιγκα που θέλει να γίνει σεκιούριτι και όχι κτηνοτρόφος με χίλια πρόβατα. Αδήριτη ανάγκη λοιπόν είναι να κάνουμε κάτι, γιατί εγκαταλελειμμένα είναι τα περισσότερα χωριά μας. Και η εγκατάλειψη θα είναι μεγαλύτερη, διότι κανείς νέος και κανένα νέο ζευγάρι δεν θα πάει.
Υπάρχουν χωριά, όπως για παράδειγμα το Μικρό Σούλι των Σερρών, το χωριό της μητέρας μου, που δίνει και δωρεάν οικόπεδα σε νέα ζευγάρια για να πάνε. Ή το παράδειγμα της Σικελίας, που κάποια χωριά που είναι εγκαταλελειμμένα και παραμελημένα δίνουν κάποια γενναία κίνητρα οι Ιταλοί στη Νότια Ιταλία, για να ξαναζωντανέψουν αυτά τα χωριά.
Κύριε Πρόεδρε, σας ευχαριστώ.
