Ομιλία του βουλευτή Σερρών Κωνσταντίνου Μπούμπα στην Υποεπιτροπή Νησιωτικών Περιοχών της Ειδικής Μόνιμης Επιτροπής Περιφερειών με θέμα ημερήσιας διάταξης: «Προς μία σύγχρονη δημόσια πολιτική για τη νησιωτικότητα.».
Σας ευχαριστώ πολύ, κύριε Πρόεδρε, όπως και τον κύριο Γραμματέα και τον Υπουργό, ο οποίος δεν μπόρεσε να είναι εδώ, αλλά εγώ θα ξεκινήσω από αυτό. Κατ’ αρχάς, επειδή έχουμε και την Ολομέλεια συνάμα, αντιλαμβάνεστε δεν μπορώ να επεκταθώ πολύ, θα έχουμε την ευκαιρία. Η Επιτροπή αυτή όχι απλά πρέπει να γίνει μόνιμη, αλλά έχει ένα νομοπαρασκευαστικό χαρακτήρα, να είναι πιο ουσιαστική, να κάνει προτάσεις και εισηγήσεις τα οποία θα έρχονται στην Ολομέλεια προς ψήφιση. Είναι αδήριτη ανάγκη. Δεν μπορούμε να μιλάμε σήμερα κύριε Πρόεδρε που εσείς κάνετε μια φιλότιμη προσπάθεια και όλα τα μέλη, για μια νησιωτική Ελλάδα, χωρίς να μην υπάρχει μια μόνιμη, παρεμβατική, ουσιαστική, εποικοδομητική και νομοπαρασκευαστική επιτροπή νησιωτική. Είναι οξύμωρο. Η Ελλάδα βασίζεται στα νησιά της κυρίως, για πάρα πολλούς λόγους που δεν είναι τώρα της παρούσης να το αναλύσουμε τόσο διεξοδικά και αναλύθηκαν από τους προλαλήσαντες. Το θέμα είναι ότι η επιτροπή η νησιωτική, πέρα από τα θέματα τα οποία συζητά τα οποία είναι πάρα πολύ σοβαρά, αν θέλουμε να μιλάμε για ένα επιτελικό κράτος περιφερειακά αποκεντρωμένο, να έχει έναν πιο ουσιαστικό χαρακτήρα. Να μην είναι δηλαδή μια επιτροπή έκθεσης ιδεών. Να είναι επί του πρακτέου, να προτείνει, να εισηγείται, να αναλύει, να στοιχειοθετεί και να έρχεται προς ψήφιση και ένα νομοσχέδιο. Πιστεύω αυτό είναι το ιδεατό. Είναι αδήριτη ανάγκη να υπάρξει αυτό, για να μιλάμε για ένα ουσιαστικό επιτελικό κράτος.
Επειδή εθίχθησαν πάρα πολλά ζητήματα, κατ’ αρχάς σε ό,τι αφορά την ΚΕΔΕ, επειδή πέρασα κι εγώ από το δεύτερο βαθμό της τοπικής αυτοδιοίκησης, η ΚΕΔΕ πρέπει να έχει και περισσότερες αρμοδιότητες, αλλά κυρίως και θεσμοθετημένους πόρους αυξημένους και μεγαλύτερη ευελιξία και πρωτοβουλία, για να μπορεί να ασκήσει η αυτοδιοίκηση, γιατί επί της ουσίας στην Ελλάδα, με βάση που αναφέρθηκαν και άλλα κράτη, έχουμε ετεροδιοίκηση και δεν έχουμε ουσιαστική αυτοδιοίκηση, για πολλούς λόγους. Διότι το ίδιο το αθηνοκεντρικό μοντέλο -το βάζω όχι γεωγραφικά περιορισμένο, αλλά για να το στοιχειοθετήσω αλλιώς- δεν δίνει αρμοδιότητες περαιτέρω και πόρους στην αυτοδιοίκηση, διότι υπάρχει ο φόβος το να παρθεί η εξουσία από πλευράς της αυτοδιοίκησης. Να είμαστε ρεαλιστές πάνω σε αυτό το ζήτημα. Η αυτοδιοίκηση όχι ότι δεν φταίει σε πάρα πολλά ζητήματα, όπως τα διεκπεραιώνει ή όπως το αναλύει, αλλά θα έπρεπε να έχει περισσότερους πόρους, να έχει αυτή την ευελιξία για να μπορεί να υλοποιήσει και έργο είτε είναι τα αντιπλημμυρικά, είναι το χωροταξικό που κάποια στιγμή πρέπει να περάσει στην αυτοδιοίκηση, διότι η αυτοδιοίκηση, το σχολείο της αυτοδιοίκησης, που είναι ο προθάλαμος ο σημαντικός προθάλαμος και ο σημαντικός δορυφόρος, για να λειτουργήσει ο πυρήνας ενός κράτους, για να μπορεί να ασκήσει και μια πιο ουσιαστική πολιτική στις τοπικές κοινωνίες όπου γνωρίζει τα ιδιαίτερα χαρακτηριστικά και τα προβλήματα των νησιών.
Ακούστε να δείτε. Εάν δεν ψηφιστεί στον ετήσιο προϋπολογισμό του Κράτους ειδικός κώδικας προϋπολογισμού από τον κρατικό προϋπολογισμό αποκλειστικά για τα νησιά, δεν θα μπορεί να επέλθει μια ανάπτυξη στα νησιά. Επειδή ετέθη το ζήτημα, κατ’ αρχάς μιλάμε για μία περιφερειακή ανισότητα με ένα μεταφορικό ισοδύναμο, το οποίο δεν είναι παντού το ίδιο. Έχουμε 3 διαφορετικές κατηγορίες νησιών. Έχουμε τα πολύ φημισμένα νησιά, τα οποία αποτελούν πόλο έλξης τουριστικό και καλό κάνουν με ένα ΑΕΠ και ένα βιοτικό επίπεδο αρκετά καλό, έχουμε τα νησιά, τα οποία τα τελευταία χρόνια έχουν αναπτυχθεί τουριστικά, ήταν περιοχές που είχαν προοπτικές και έχουν αναπτυχθεί και έχουμε τα μικρά νησιά τα οποία ούτε εμείς οι Έλληνες τα γνωρίζουμε και δεν έχουν βοηθηθεί και είναι απομονωμένα και είναι στο περιθώριο.
Θα ξεκινήσουμε λοιπόν αντίστροφα, διότι τα μικρά νησιά είτε οι Φούρνοι είτε οι Αρκιοί είτε τα μικρά νησιά στο Ιόνιο, αν θέλετε επειδή έχω σχέση και εγώ με την Αμμουλιανή, που είναι και το μόνο κατοικημένο μικρό νησί της κεντρικής Μακεδονίας, θα έπρεπε να δοθούν περισσότερα εχέγγυα. Εδώ ήμασταν στην Επιτροπή που συζητούσαμε για τα κίνητρα και τα εχέγγυα που πρέπει να δοθούν στους γιατρούς για να ακούμε νοσηλευτικό και ιατρικό προσωπικό, εδώ είμαστε που πρέπει να επιλύσουμε το στεγαστικό πρόβλημα κυρίως στο εκπαιδευτικό προσωπικό, πρώτο και δεύτερο βαθμό και να μπορούν να πληρωθούν αυτές οι θέσεις από διδακτικό προσωπικό, αλλά να μην τους βγάζουν κακήν κακώς μόλις έρχονται οι πρώτες μέρες του Ιουνίου και είναι τουριστική σεζόν και ούτω καθεξής. Αυτά είναι τα αυτονόητα. Αλλά εδώ πρέπει να ξεκινήσουμε από τις λεγόμενες άγονες περιοχές όπως και στη χερσαία έτσι και στη νησιωτική Ελλάδα, αν θέλουμε να μιλούμε και με βάση τα όσα είχαν συζητηθεί πριν από χρόνια για τη νησιωτική Ευρώπη στη Μάλτα, να γίνουν πράξη.
Πρέπει να δοθούν φορολογικά κίνητρα.Και να κατανοήσουμε όλοι οι ιθύνοντες και οι επαΐοντες και οι ταγοί ότι όλα τα νησιά δεν είναι το ίδιο. Δεν μπορείς δηλαδή αυτή τη στιγμή να έχεις κάποια νησιά τα οποία τα παραμελείς και να έχουν τον ίδιο φορολογικό συντελεστή όπως έχουν τα μεγάλα νησιά τουριστικής ανάπτυξης.Είναι οι λεγόμενες περιφερειακές ανισότητες.Είναι τα νησιά πολλών κατηγοριών τα οποία θα πρέπει να συγκλίνουν αν θέλουμε να μιλάμε για μία επί της ουσίας νησιωτική πολιτική και για μία περιφερειακή ανάπτυξη.
Δεν έχω άλλο χρόνο, κύριε Πρόεδρε. Ελπίζω να ανταποκρίνονται, και προσδοκώ ότι θα ανταποκρίνονται οι υπεύθυνοι, και ο Υπουργός και Υφυπουργός Ναυτιλίας, να είναι εδώ να συζητάμε, να προτείνουμε και να βάζουμε μια παρακαταθήκη, αν θέλετε, μελλοντική για τις επόμενες γενεές αλλά και για τις επόμενες κοινοβουλευτικές περιόδους. Επιτέλους, αυτή η Επιτροπή να μπορεί να ασκήσει ένα νομοπαρασκευαστικό, παρεμβατικό, ουσιαστικό έργο. Σας ευχαριστώ.
