Ομιλία του Βουλευτή Σερρών Κωνσταντίνου Μπούμπα στην Επιτροπή Προστασίας Περιβάλλοντος με θέμα ημερήσιας διάταξης: «Το Πράσινο Ταμείο ως μοχλός Περιφερειακής Ανάπτυξης στη χώρα».
Ευχαριστώ, κυρία Πρόεδρε. Αυτές οι δύο Επιτροπές σήμερα που έχουμε μια κοινή συνεδρίαση, των Περιφερειών και της Προστασίας του Περιβάλλοντος είναι αυτές οι δύο Επιτροπές που μπορούν να σηματοδοτήσουν το μέλλον γενικότερα και της χώρας μας.
Δηλαδή, δεν εννοείται περιφερειακή αποκέντρωση αν θέλουμε να έχουμε ένα οργανωμένο επιτελικό κράτος και δεν εννοείται να μιλάμε σήμερα εμείς για κυκλική οικονομία, για πράσινη ανάπτυξη, για το φαινόμενο του θερμοκηπίου, το λιώσιμο των πάγων, χωρίς να υπάρχει μία σημαντική επιτροπή που αφορά την προστασία του περιβάλλοντος.
Αυτό το λέω, διότι, αυτές οι δύο Επιτροπές μελλοντικά στο κοινοβουλευτικό τόξο σε ότι αφορά και το νομοπαρασκευαστικό έργο θα πρέπει να είναι πιο ουσιαστικές και πιο παρεμβατικές εκ του κοινοβουλευτισμού. Όχι, από τη θεματολογία. Η θεματολογία είναι πάρα πολύ σημαντική. Απλά, δεν πρέπει να είναι μια Επιτροπή όπου θα λέμε βέβαια την άποψή μας, θα καταγράφονται αυτά στα πρακτικά, αλλά δεν μπορεί να συνδράμει όσο θα πρέπει προκειμένου να πάμε σε ψήφιση νόμου.
Δηλαδή, να δούμε ότι επί της ουσίας μιλάμε, να είναι πιο γόνιμη, πιο ουσιαστική, πιο παρεμβατική και πιο πιεστική και η μία και η άλλη Επιτροπή. Αυτό το λέω, διότι, σήμερα συζητάμε για ένα ταμείο που είναι ένα πολύ σημαντικό χρηματοδοτικό εργαλείο σε ότι αφορά την αειφόρο ανάπτυξη, σε ότι αφορά την κυκλική οικονομία και ότι αυτό συνεπάγεται για τις επόμενες γενεές.
Δηλαδή, εδώ χτίζουμε. Χτίζουμε ένα καλύτερο περιβάλλον κυρίως για τις επόμενες γενεές. Άρα, είναι πολύ σημαντικά όλα αυτά. Ένα Πράσινο Ταμείο που έχει προβλήματα ως νομικό πρόσωπο δημοσίου δικαίου, ως ένα ταμείο που δεν έχει τους απαιτούμενους πόρους, αλλά αν θέλετε δεν έχει ενδεχομένως σκιαγραφήσει σωστά κάποια προβλήματα ή δεν μπορεί να τα χρηματοδοτεί όπως θα έπρεπε.
Επειδή ο κ.Κυρίζογλου είναι ένας έμπειρος άνθρωπος, μπαρουτοκαπνισμένος στο μεγάλο σχολείο της αυτοδιοίκησης, απλά ήθελα να ρωτήσω: Το Πράσινο Ταμείο αυτή τη στιγμή πόσο έχει συνεισφέρει για τα απόβλητα που είναι ένα μεγάλο πρόβλημα, βραχνάς και ένα καρκίνωμα για τους Δήμους; Διότι, εδώ πρέπει να πούμε τα πράγματα με το όνομά τους.
Δεν έχουμε ολοκληρωμένη διαχείριση απορριμμάτων ως θα έπρεπε, δεν έχουμε κομποστοποίηση, δεν έχουμε διαλογή στην πηγή. Έχουμε απλά κάποιους ΧΥΤΥ που προσπαθούν να έχουν μια ολοκληρωμένη διαχείριση απορριμμάτων. Το ζητούμενο είναι αυτό που αντιμετωπίζουν οι τοπικές κοινωνίες που είναι τα απορρίμματα. Τι γίνεται εκεί; Τι χρηματοδότηση υπάρχει; Τι οργανόγραμμα; Τι σχεδιάγραμμα;
Διότι, αυτό πρέπει να το δούμε προκειμένου να έχουμε μια καλύτερη διαχείριση ως θα έπρεπε για το περιβάλλον αν θέλουμε να είμαστε μέλος της ενωμένης γηραιάς σαν Ευρώπη των περιφερειών και όχι, απλά Ευρώπη των χωρών.
Το δεύτερο κομμάτι είναι ότι ακούμε, για παράδειγμα, στο θέμα της ύδρευσης την αντικατάσταση σωληνώσεων αμιάντου που είναι μια καρκινογόνα ουσία. Δεν θέλω να μπλέξουμε με νούμερα λογιστικού τύπου. Θέλω απλά να δούμε κατά πόσο απασχολεί το Πράσινο Ταμείο που πρέπει να έχει μία άρρηκτα σύνδεση και συνεργασία και είναι αδήριτη ανάγκη να έχει συνεργασία με το πρώτο και τον δεύτερο βαθμό της αυτοδιοίκησης, όπου η αυτοδιοίκηση γνωρίζει τα προβλήματα της τοπικής κοινωνίας και μπορεί να προτείνει στο Πράσινο Ταμείο τι μπορεί να συνεισφέρει στο περιβάλλον και ούτω καθεξής.
Σε ποιο σημείο είμαστε σε αντικατάσταση σωληνώσεων αμιάντου που έχει να κάνει με την υγεία της τοπικής κοινωνίας; Η κάθε τώρα Περιφέρεια και ο κάθε Δήμος έχουν τα δικά τους ιδιαίτερα χαρακτηριστικά λόγω γεωλογικού περιβάλλοντος, αλλά και κλιματολογικού. Δηλαδή, ένας παραθαλάσσιος Δήμος έχει να αντιμετωπίσει την καταπάτηση αιγιαλού και τις αμμοβολές που αλλάζουν κατά περιόδους γεωλογικά και την ακτογραμμή.
Ένας ορεινός Δήμος έχει την παράνομη υλοτομία που αλλάζει άρδην το φυσικό περιβάλλον της περιοχής και ένας πεδινός Δήμος έχει τα δικά του προβλήματα που αφορούν τη μόλυνση του περιβάλλοντος, φυτοφάρμακα, το πρόβλημα που έχουμε με τα κουνούπια που πρέπει να γίνουν μελέτες.
Άρα, λοιπόν, ο κάθε Δήμος έχει τα δικά του ιδιαίτερα χαρακτηριστικά, αν είναι στην ηπειρωτική Ελλάδα ή αν είναι στη νησιωτική.Σίγουρα τα χρήματα δεν επαρκούν, αλλά κατά πόσο είναι έτοιμο να μη χάνονται προγράμματα ευρωπαϊκά, δηλαδή, για μια ακόμη φορά να πω ότι τρέχει ένα πρόγραμμα αποθήκευσης βρόχινου νερού στα νησιά και δεν έχουμε κάνει ακόμη τις ενδεδειγμένες ενέργειες προκειμένου να το αξιοποιήσουμε και να λύσει και το πρόβλημα της ανομβρίας και της λειψυδρίας.
Για το θέμα των απορριμμάτων- είναι πολύ σημαντικό πρόβλημα- για το θέμα αντικατάστασης των σωληνώσεων αμιάντου, για το θέμα προστασίας σε αγροτικούς δήμους από την αλόγιστη χρήση φυτοφαρμάκων, πρέπει να γίνουν κάποια σεμινάρια. Το νομοσχέδιο που περνάει σήμερα για το Αγροτικής, έχει κάτι σημαντικό στο άρθρο 10, που λέει ότι θα υπάρχει έλεγχος πιστοποίησης ISO προέλευσης φυτοφαρμάκων- αυτό είναι καλό- δίνει τη δυνατότητα ταφής νεκρών ζώων- με τα κουφάρια είναι ένα μεγάλο ζήτημα- αλλά οι δήμοι όμως δεν έχουν την απαιτούμενη χωροθέτηση και την απαιτούμενη χρηματοδότηση, προκειμένου να γίνει η κατάλληλη χωροθέτηση για την ταφή των νεκρών ζώων, άρα λοιπόν μην είναι σισύφειος η προσπάθεια για μία ακόμη φορά, πρέπει να το δούμε.
Το Πράσινο Ταμείο μπορεί να παίξει, εν κατακλείδι, έναν ουσιαστικό ρόλο διαχείρισης κονδυλίων, κοινοτικών και μη, για την αειφόρο λεγόμενη «πράσινη ανάπτυξη», αυτή δηλαδή που σχετίζεται με το περιβάλλον, με τα χρηματοδοτικά εργαλεία, ο πρώτος όμως συνέταιρος, συνεργάτης, συνοδοιπόρος του Ταμείου, θεωρώ ότι είναι οι Οργανισμοί Τοπικής Αυτοδιοίκησης, για να αλλάξει άρδην η εικόνα, να πάμε σε μια καλύτερη εικόνα μελλοντικά. Δεν ξέρω σε ποιο σημείο είμαστε αυτή την ώρα, πάνω σε αυτά τα ζητήματα τα οποία απασχολούν τις τοπικές κοινωνίες.
Σας ευχαριστώ.
