Ομιλία του Βουλευτή Σερρών Κωνσταντίνου Μπούμπα στην Επιτροπή Μορφωτικών Υποθέσεων, με θέμα ημερήσιας διάταξης την συνέχιση της επεξεργασίας και εξέτασης του σχεδίου νόμου του Υπουργείου Παιδείας, Θρησκευμάτων και Αθλητισμού «Ρυθμίσεις για την ενίσχυση του ερασιτεχνικού και του επαγγελματικού αθλητισμού» – ΟΛΟΜΕΛΕΙΑ
Κύριε Υπουργέ, κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, πριν πάμε στο νομοσχέδιο, το οποίο για ακόμα μία φορά είναι ένα νομοσχέδιο για τον αθλητισμό, εγείρει ερωτήματα, απορίες, που εμείς καταθέτουμε ως Ελληνική Λύση, δεν πήραμε απαντήσεις και μας προβληματίζει. Πάμε λίγο σε αυτή την εγκληματική συγκυρία των Τεμπών.
Να θυμίσω ότι όταν εδώ ο επικεφαλής της Ελληνικής Λύσης Κυριάκος Βελόπουλος μιλούσε για το παράνομο φορτίο, το ξυλόλιο, το οποίο είναι διαλύτης, μας λέγατε ότι λέμε ανοησίες. Έτσι έλεγε ο κ. Μητσοτάκης. Έλεγε ότι είμαστε «ψεκασμένοι». Δεν μιλάμε για τον Πρόεδρό μας, ο οποίος θα πούμε ότι έχει μια πολιτική διορατικότητα ή πολιτική ενόραση αλλά, δυστυχώς, επαληθεύεται, διότι η ιστορία επαναλαμβάνεται όχι απλά ως φάρσα αλλά ως τραγωδία.
Να θυμίσω ότι σε επίκαιρη ερώτηση της Ελληνικής Λύσης ο κ. Τριαντόπουλος είχε πει πέρυσι τον Μάρτιο ότι δεν έδωσε εντολή, ενώ άλλα είχε πει λίγες μέρες μετά το δυστύχημα σε τοπικό σταθμό της Μαγνησίας αλλά και στον ΣΚΑΙ, ήξεις αφίξεις. Το ίδιο και ο τοπικός περιφερειάρχης κ.ο.κ.
Αν δείτε το ξυλόλιο παραλύει το νευρικό σύστημα, φέρνει έμετους, ζαλάδες, ναυτίες. Οι άνθρωποι αυτοί, εξαιτίας αυτού του εύφλεκτου υλικού, το οποίο χρησιμοποιείται για παραγωγή καλλυντικών αλλά συνάμα και για νοθεία καυσίμων και να ήθελαν να κάνουν κινήσεις, αφού παραλύει το νευρικό σύστημα, ήταν αδύνατον να τις κάνουν. Άρα ήταν καταδικασμένοι.
Ξέρετε, το έχω πει και σε άλλη ομιλία, αν κάποιος απεικονίσει αυτό το δυστύχημα, είναι από τη μία το εμπορικό κέρδος, η εμπορική αμαξοστοιχία και η αμαξοστοιχία που κουβαλάει ζωές, νιότη από την άλλη. Άρα το εμπόριο σκότωσε τη νιότη σε αυτή τη σύγκρουση.
Χωρίς να υπονοώ κάτι, αν δούμε τα τρία μεγαλύτερα σιδηροδρομικά δυστυχήματα του 1968, του 1972 και αυτό τον Τεμπών στον σιδηρόδρομο, το 1972 περίπου στο ίδιο σημείο, στον Δοξαρά Λάρισας, έγινε με τον ίδιο τρόπο, λόγω έλλειψης διοικητικής μέριμνας. Δηλαδή, ο ιστορικός του μέλλοντος σε αυτόν τον μισό αιώνα θα καταγράψει ότι όπως έγινε το 1972, έγινε και τώρα. Καμία διαφορά. Άρα μιλάμε για ένα εγκαταλελειμμένο, παραμελημένο σιδηροδρομικό δίκτυο μέσα σε μισό αιώνα. Ακόμα λένε ότι οι ραδιοτηλέφωνα που χρησιμοποιούσαν τότε επί διάρκεια επταετίας είναι τα ίδια που χρησιμοποιούν και σήμερα. Όμως, τότε στους τρεις σταθμάρχες που επιβλήθηκε μεγάλη ποινή φυλάκισης, το δικαστήριο του 1972 σε αυτό το μεγάλο τραγικό και τότε δυστύχημα έγινε μόλις σε οκτώ μήνες. Σε οκτώ μήνες, λοιπόν, τον Νοέμβριο του 1972, τότε έγινε δικαστήριο και οι τρεις σταθμάρχες μπήκαν φυλακή και ο τότε Υπουργός ήταν σε κατ’ οίκον περιορισμό. Δεν υπονοώ κάτι. Η ιστορία το λέει ότι πρέπει δικαστικά να κινούμαστε τάχιστα.
Να αναφέρω και κάτι ακόμα, για τον κόσμο, για αυτές τις πονεμένες ψυχές, γιατί όσο και αν θέλουμε να έχουμε ενσυναίσθηση και IQ ενσυναίσθησης, δεν είμαστε κοντά στους γονείς. Θα το έχουμε ξεχάσει. Αυτή η χαροκαμένη μάνα και αυτός ο πατέρας είναι ζωντανοί νεκροί. Στο δυστύχημα του Γιάκοβλεφ, παρακαλώ, του 1997, πέρασαν είκοσι τρία ολόκληρα χρόνια για να δικαιωθούν θύματα! Το αντιλαμβάνεστε; Πώς να μας πιστέψει ο κόσμος; Όχι ότι τα χρήματα θα φέρουν πίσω τις ζωές και θα ανακουφίσουν τις ψυχές που είναι λαβωμένες, αλλά τότε ξέρετε τι είπε το δικαστήριο για το Γιάκοβλεφ; Δεν επέδωσε χρήματα σε παιδιά που ήταν μικρά σε ηλικία, διότι, λέει, δεν είχαν ψυχολογικά τραύματα, καθώς δεν θυμόνταν τους γονείς τους που σκοτώθηκαν με το Γιάκοβλεφ. Εβδομήντα τέσσερις νεκροί τότε και οκτώ μέλη του πληρώματος. Και όμως, αυτό λέει η δικαστική απόφαση, που λέει ο κ. Μάρκος Φλώρος δικηγόρος και ο κ. Κουμπούρας δημοσιογράφος από την Κοζάνη. Το δικαστήριο αυτό είπε, τα παιδιά ήταν μικρά, λέει, δεν θυμόνταν τους γονείς τους και δεν πήραν χρήματα. Όχι ότι τα χρήματα φέρνουν πίσω μία ανθρώπινη ζωή, αλλά προσέξτε δικαστικές αποφάσεις. «Το δίκαιον ουκ άλλο τι ή του κρείττονος ξυμφέρον» σε πάρα πολλά ζητήματα.
Πριν πάω στο νομοσχέδιο, η τροπολογία που φέρνει ο Υπουργός Παιδείας καταστρατηγεί τον δικό του νόμο για ίδρυση ιδιωτικών πανεπιστημίων και κολεγίων, γιατί αλλοιώνει τον χωροταξικό σχεδιασμό. Είναι αντίθετη με τον ν. 5054/2024 που ίδιος ψήφισε, διότι φωτογραφικά δίνει τη δυνατότητα σε κάποια κολέγια να μπορέσουν να ιδρύσουν πανεπιστημιακά ιδρύματα τριτοβάθμιας εκπαίδευσης, ενώ δεν έχουν το δικαίωμα, διότι έπρεπε να είναι αυτοτελείς οι εγκαταστάσεις και ό,τι αυτό συνεπάγεται. Τώρα δημιουργείτε πανεπιστημιακή εκπαίδευση του ενός ορόφου. Αλλοιώνετε τον χωροταξικό σχεδιασμό αμιγούς κατοικίας, που μέχρι τώρα είχε τη δυνατότητα να ιδρυθεί μέχρι δευτεροβάθμια εκπαίδευση.
Άρα, λοιπόν, τώρα φωτογραφικά, για να ικανοποιήσει κάποια συμφέροντα κολεγίων, δίνει αυτή τη δυνατότητα του ισογείου ή του ενός ορόφου. Άρα καταστρατηγείται ο χωροταξικός σχεδιασμός σε ό,τι αφορά αυτή την τροπολογία που έχουμε και καλούμεθα σε αυτό το νομοσχέδιο να ψηφίσουμε. Αντιλαμβάνεστε τι γίνεται; Απλοποιούνται πολλά πράγματα. Γιατί άραγε; Γιατί άραγε του ενός ορόφου, γρήγορα-γρήγορα και φωτογραφικά;
Ακούστε τώρα, υπάρχουν θετικά στοιχεία του νομοσχεδίου, αλλά όλα αυτά που έχουν καταγγελθεί από τους αθλητές του μηχανοκίνητου αθλητισμού για διασπάθιση δημοσίου χρήματος, φέρνουν δημοσιογραφική ώσμωση και εγείρουν ερωτηματικά για το που πάνε τόσα λεφτά στον μηχανοκίνητο αθλητισμό και ποιοι τα διαχειρίζονται.
Με την επιστολή που έχουμε λάβει στα χέρια μας -φαντάζομαι όλοι σας- μιλάμε για τέρατα, μιλάμε για πάρτι εκατομμυρίων ευρώ στο Ράλι Ακρόπολις, που έρχονται από πίσω κάποιες άλλες εταιρείες, που ασχολούνται με κάτι άλλα ελαιόλαδα -δεν ξέρω- μόνο σχέση με τον μηχανοκίνητο αθλητισμό δεν έχουν. Και εγώ δεν υιοθετώ όλες αυτές τις καταγγελίες της κ. Δελαγραμμάτικα, αλλά με βάζει σε κάποιες υποψίες, πρέπει να απαντήσει ο Υπουργός. Αν δεν ευσταθούν. είναι μηνύσιμες.
Εδώ μιλάμε δόθηκαν, λέει, 300.000 στους εθελοντές, που δεν τα πήραν ποτέ. Εδώ λέει ότι ο προκάτοχος του κ. Βρούτση, ο κ. Αυγενάκης, ίδρυσε αυτόν τον συγκεκριμένο Οργανισμό Διεκπεραίωσης Μηχανοκίνητου Αθλητισμού και έβαλε μέσα τον κουνιάδο του ως εθελοντή, ο οποίος αμείφθηκε με 20.000 ευρώ, ο οποίος δεν είχε σχέση με το μηχανοκίνητο. Αυτά δε θα μας προβληματίσουν, που πήραν 5.000 ως 35.000 ή κιγκλιδώματα 150.000 ευρώ; Στον μηχανοκίνητο αθλητισμό έφυγαν οκτώ εκατομμύρια ευρώ, για να ξέρει ο κόσμος. Ποιος τα πληρώνει όλα αυτά, κύριοι; Είναι πολλά τα λεφτά. Ο φορολογούμενος πολίτης.
Αυτό, λοιπόν, εμάς μας βάζει σε έναν προβληματισμό, που καλείται ο Υπουργός να το αποσαφηνίσει, γιατί αυτό δημιουργεί υποψίες, καπελώνει αυτό το νομοσχέδιο αν θέλετε. Πρέπει να απαντηθούν αυτά. Μας βάζουν σε σκέψεις όλα αυτά τα οποία διαβάζουμε.
Τώρα απέναντι στα άρθρα, τα οποία τα είπαμε και στις Επιτροπές, παραδείγματος χάριν είπαμε ότι το επίμαχο άρθρο είναι το άρθρο 3, παράγραφος 4, αλλά αυτό με τα Σωματεία λέει ο κ. Βρούτσης ότι απλοποιούνται για να υπερκεράσουν γραφειοκρατικές αγκυλώσεις και δεν χρειάζονται θεώρημα τα ψηφιακά βιβλία. Γιατί ταλαιπωρούμε τόσο γραφειοκρατικά πολύ τα Σωματεία; Πρέπει να το απλοποιήσουμε. Σε ό,τι αφορά τα βιβλία που πρέπει να κρατούν, γιατί τους βάζουμε σ’ αυτήν την επίπονη διαδικασία;
Η Διαρκής Επιτροπή Ασφάλειας στο άρθρο 7 είναι ανούσια, πάλι χρήματα πρέπει ο φορολογούμενος πολίτης να τα πληρώσει. Να τους δούμε στα μάτια, αυτοί τα πληρώνουν αυτά. Όσον αφορά τον υπεύθυνο ασφαλείας, επίσης και εδώ είναι προς τη θετική κατεύθυνση, αλλά εγείρονται κάποια ερωτηματικά.
Πάμε τώρα στο άρθρο 10, για τα Αλλοδαπά Σωματεία, που μπορούν να συμμετέχουν στο μηχανοκίνητο αθλητισμό. Έτσι χάνουν τη μοριοδότηση οι Έλληνες αθλητές του μηχανοκίνητου. Τα Αλλοδαπά Σωματεία, δεν ξέρω μπορεί να έρχονται και μέσω κάποιων περίεργων ΜΚΟ, όπως συστήνονται, να παίρνουν μέρος στους αγώνες, τους δίνει το δικαίωμα το άρθρο 10. Δεν συμφωνούμε.
Πάμε τώρα και σε άλλα πολλά, όπως για τους διακριθέντες αθλητές, εκεί θα συμφωνήσουμε. Μας έχουν κάνει υπερήφανους. Έχουν ανεβάσει το εθνόσημο. Τους δίνετε αναδρομική ισχύ, όπως είπε ο κ. Βρούτσης. Σε καλή φάση είναι, θα το δούμε.
Όσον αφορά στον απινιδωτή, που λέτε στο άρθρο 15, βεβαίως, ο απινιδωτής αν υπήρχε στις αθλητικές εγκαταστάσεις, θα μπορούσε να έχει σώσει ζωές.
Όσον αφορά στους ελέγχους, που πρέπει να γίνονται στις αθλητικές εγκαταστάσεις, σήμερα υπάρχουν εγκαταλειμμένες αθλητικές εγκαταστάσεις. Ξέρετε, φέρνουμε ακόμη ένα νομοσχέδιο για τον αθλητισμό και αυτά τα εγκαταλελειμμένα επί Αγγελοπούλου έργα των Ολυμπιακών Αγώνων ερημώνουν, κόστισαν αδρά στον ελληνικό λαό, που τα πλήρωσε μετά για πάρα πολλά χρόνια και στα χρόνια του μνημονίου και δεν αξιοποιούνται. Μιλάμε, βεβαίως, για το ΣΕΦ, όπου εκεί διαβάζω και την επιστολή των εργαζομένων, κύριε Βρούτση, που έχουν αγωνία οι άνθρωποι, οι οποίοι είναι στο νομικό πρόσωπο ιδιωτικού δικαίου, πρέπει να καλύψουν με την αλλαγή χρήσης οργανικές θέσεις και αν δεν υπάρχουν, πρέπει να καλυφθούν σε προσωποπαγείς θέσεις, με τα ίδια ασφαλιστικά, μισθολογικά και υπηρεσιακά δικαιώματα. Αυτό πρέπει να το δείτε, μιλάμε για οικογένειες, μην χάσουν τη δουλειά τους. Οι άνθρωποι στο Ειρήνης και Φιλίας είναι σε αναβρασμό και αγωνιούν για το μέλλον τους. Τι θα γίνουν αυτοί οι οποίοι είναι μια ζωή εκεί πέρα και προσφέρουν τις υπηρεσίες τους; Για να το δούμε και αυτό το κοινωνικό ζήτημα. Μην οδηγήσουμε οικογενειάρχες ανθρώπους στην ανεργία. Γιατί η πολιτική αυτό έχει σκοπό, να εξασφαλίζει θέσεις εργασίας και τα δικαιώματα των εργαζομένων.
Σε ό,τι αφορά την προσβασιμότητα των ατόμων με αναπηρία, φυσικά θα συμφωνήσουμε για να υπάρχει μία προσβασιμότητα σωστή για τα άτομα με αναπηρία.
Σε ό,τι αφορά βεβαίως τώρα για τη βία, το έχουμε πει και σας έχουμε κάνει συγκεκριμένες προτάσεις ως Ελληνική Λύση για την πάταξη της βίας. Κατ’ αρχάς αυτό που έπρεπε να γίνει για τα μέτρα που θα παρθούν για τη βία, δεν αφορά μόνο το Υπουργείο Αθλητισμού, αφορά συνάμα και το Υπουργείο Παιδείας. Αυτά τα δύο Υπουργεία, λοιπόν, θα συγκλίνουν, προκειμένου να γίνει μια κοινοβουλευτική συζήτηση και να παρθούν ψυχολόγοι, των ψυχολόγων. Το να πάρεις έναν ψυχολόγο για την πάταξη της βίας, δεν λέει κάτι. Πρέπει να πάρεις μία ειδίκευση στην ειδίκευση του «επίσταμαι», να είναι επαΐων ο ψυχολόγος για θέματα αντιμετώπισης της μάζας και πώς αυτή συμπεριφέρεται και να γίνουν ομάδες γονέων, όπως κάποτε ξεκίνησαν από την τοπική αυτοδιοίκηση για την καταπολέμηση των ναρκωτικών, να γίνει και στη βία. Θέλει πολλή δουλειά για να ξεκινήσουν μαθήματα από την ηλικία την προσχολική, του δημοτικού ακόμη, για να το εντρυφήσουν τα παιδιά, να το εμφυσήσουν, προκειμένου να δουν την μορφή βίας μέσα από τον οπαδό, που πρέπει να είναι φίλαθλος και όχι οπαδός.
Τώρα όσον αφορά στις μετακινήσεις των φιλάθλων, που τους απαγορεύεται στο άρθρο 25, που λέτε και για την παράνομη είσοδο, στο 23 είναι η απαγόρευση των οπαδών. Δεν είναι η πανάκεια, η πεμπτουσία στο αθλητικό ιδεώδες είναι να βλέπουμε και τη φιλοξενούμενη ομάδα, όπως γίνεται στη Γηραιά. Προχθές όλοι οι Ολυμπιακοί ήταν στη Λιβαδειά. Πώς πήγαν; Ξέρετε τώρα τι γίνεται. Το βιώνω και στον Πανσερραϊκό στις Σέρρες. Έρχονται, όταν έχουμε ντέρμπι, με αυτοκίνητα διασκορπισμένα, πέντε άτομα σε κάθε αυτοκίνητο και άντε να τους ελέγξει μετά η ΕΛΑΣ. Δεν γίνεται, πάλι θα μπούνε μέσα. Καλύτερα να τους συνοδεύουν τα αυτοκίνητα της αστυνομίας όμορφα με ευταξία στο γήπεδο, παρά να γίνεται αυτός ο διασκορπισμός. Για δείτε το. Δηλαδή, έτσι θα συνεχίσουμε στα ελληνικά γήπεδα; Θα απαγορεύεται ο φίλαθλος από την άλλη ομάδα να πάει να υποστηρίξει την ομάδα του εκτός έδρας; Αυτό είναι το ποδόσφαιρο; Και να κάνουμε τελικούς κυπέλλου κεκλεισμένων των θυρών; Το αφρικανικό πρωτάθλημα είναι καλύτερο. Δηλαδή, έτσι θα πορευτούμε; Αυτή είναι η βελτίωση;.
Για να πάμε στο άρθρο 28. Το έχω πει, αν διαβάσει κάποιος την ψυχιατρική στο θέμα του τζόγου, θεραπεύονται λέει τα πάντα, ακόμη και τα ναρκωτικά, το τσιγάρο, το αλκοόλ, ο τζόγος δεν θεραπεύεται. Και υπάρχει ένας εθισμός της νεολαίας μας στο τζόγο είτε παράνομος είτε νόμιμος. Ακόμη και πόσες φορές θα δέσει τα κορδόνια του ο παίκτης, πόσες φορές θα φτερνιστεί, πόσες φορές θα χαμογελάσει, κύριε Γραμμένο -έτσι είναι- μπαίνουν στα στοιχήματα και έχουμε εθισμό στη νεολαία μας στο στοίχημα.
Και λέτε τώρα εσείς για την ανάλογη πλατφόρμα, που είναι το άρθρο, όπως είπαμε, 28. Ξέρετε εμείς με τον τρόπο μας έχουμε αναγάγει το στοίχημα σε πάρα πολλές πτυχές και έχουμε παρασύρει νεολαία, υπάρχει και ανεργία και όλοι τρέχουν από το πρωί έως το βράδυ με το στοίχημα. Λέτε ότι πρέπει να διασφαλίσουμε ότι η εφαρμογή αυτής της διάταξης, όμως, σε ό,τι αφορά την υποχρέωση των παρόχων στοιχήματος να ειδοποιούν άμεσα την πλατφόρμα για ύποπτα ή παράτυπα στοιχήματα, θα πρέπει να υπάρχει μία συνεργασία μεταξύ αρμόδιων αρχών. Αν δεν εξασφαλιστεί η επαρκής υποδομή και τα κατάλληλα μέσα επικοινωνίας, υπάρχει κίνδυνος να μειωθεί αυτή η αποτελεσματικότητα όπου είναι υποχρέωση των παρόχων στοιχήματος να ειδοποιούν αυτήν την πλατφόρμα, που λέγεται «ΕΠΑΘΛΑ» και θεωρούμε ότι η θέσπιση ενός απαιτούμενου κανονιστικού πλαισίου και όχι μόνο με την έκδοση υπουργικής απόφασης, χωρίς οποιοδήποτε κοινοβουλευτικό έλεγχο, εγείρει, παρακαλώ, πολλά ερωτηματικά.
Τώρα, το έλεγα και στις Επιτροπές, ως κόμμα λάβαμε μία επιστολή από το Πανελλήνιο Σωματείο Επαγγελματιών Άσκησης και λένε οι άνθρωποι, με αυτό που κάνετε με τους προπονητές ποδοσφαίρου υποβαθμίζετε το «επίσταμαι» στους καθηγητές φυσικής αγωγής, οι οποίοι σε νησιά κάτω των 3.100 κατοίκων δίνετε το δικαίωμα σε κάποιον αναπληρωτή διορισμένο καθηγητή φυσικής αγωγής να ασκεί παράλληλα, συνάμα χρέη προπονητή στο τοπικό σωματείο. Καλό ακούγεται για να μπορέσουν τα σωματεία να ορθοποδήσουν σε μικρά νησιά. Νησιώτης είναι εξάλλου ο κ. Βρούτσης, αλλά φυσικά το ιδεατό ήταν να έχει και την απαιτούμενη εξειδίκευση, δηλαδή το τοπικό σωματείο μπορεί να είναι σωματείο καλαθοσφαίρισης και ο καθηγητής φυσικής αγωγής να έχει γνώσεις ποδοσφαίρου, αλλά εν πάση περιπτώσει μέσα από το «επίσταμαι». Έλα, όμως, τώρα που αυτό που κάνετε, να μπορούν κάποιες σχολές σε λίγους μήνες να βγάζουν προπονητές ποδοσφαίρου, υποβαθμίζεται αυτό που λέει ο κ. Γελάδης, ο κ. Πατίκας, ο καθηγητής Πανεπιστημίου κ. Αλεξίου, που πήρε χθες να συγχαρεί την Ελληνική Λύση για τη θέση της. Ευχαριστούμε για τα συγχαρητήρια τον πανεπιστημιακό καθηγητή του Αριστοτελείου, αλλά αυτό είναι μία αλήθεια. Μην υποβαθμίζουμε το «επίσταμαι», να μπορεί ο άλλος να κάνει ένα κέντρο διαλογισμού «γιόγκα, μόγκα, Δαλάι Λάμα». Καλά ακούγονται όλα αυτά, αλλά ο οποιοσδήποτε δεν θέλει «επίσταμαι». Τότε τι την έχουμε την τριτοβάθμια πανεπιστημιακή εκπαίδευση σ’ ό,τι αφορά τον καθηγητή φυσικής αγωγής, αν τον παραγκωνίσουμε;
Και του δίνετε μισθό 250 ευρώ ή 150 ευρώ για νησιά κάτω των είκοσι πέντε χιλιάδων κατοίκων. Βλέπε Λευκάδα, δηλαδή. Καλά, έτσι καθορίζουμε την αμοιβή ενός καθηγητή φυσικής αγωγής μέσα από την πανεπιστημιακή του εκπαίδευση; Αυτό πρέπει να καλύπτεται, παρακαλώ, από τις συλλογικές συμβάσεις εργασίας. Αυτό λένε οι άνθρωποι και τους διαβάζω με προσοχή.
Λέω εγώ το εξής. Ένας γονέας θα στείλει το παιδί του να σπουδάσει καθηγητής φυσικής αγωγής, γιατί είναι λάτρης ενός αθλήματος, και θα του πει ο γονιός ότι δεν πας σε μια σχολή να βγεις σε τρεις μήνες, δεν πας να κάνεις ένα γυμναστήριο; Δηλαδή, μην το υποβαθμίζουμε. Είναι τριτοβάθμια πανεπιστημιακή εκπαίδευση. Είναι το «επίσταμαι».
Αυτό που λέτε για όσους δεν είχαν πτυχία προ του 2021 να μπορούν να ασκήσουν τα καθήκοντά τους ως προπονητές σε πολλά αθλήματα, ακούγεται κοινωνικά καλό, αλλά να τελειώνουμε με αυτούς.
Κύριε Βρούτση, να τελειώνουμε με αυτούς, γιατί ο προπονητής δεν είναι για να κλοτσάει μια μπάλα. Ο προπονητής πρέπει να έχει κουλτούρα, κύριοι, να έχει επίπεδο, να έχει μόρφωση, να έχει γνώσεις, να το μεταλαμπαδεύει στα παιδιά, να κάνει συζήτηση με τα παιδιά. Ο αθλητής δεν πάει εκεί μόνο για να κλωτσάει μια μπάλα. Πρέπει να μάθει από ομαδικό πνεύμα, να μάθει να έχει κριτική σκέψη, να έχει μια καλή ψυχολογία. Πολλές φορές μεταφέρουν και τα προβλήματα που έχουν στο σπίτι και πρέπει ως παιδαγωγός να λειτουργεί ο προπονητής.
Τέλος, κλείνω με αυτό που λέγαμε, ότι για λάθος που έκανε μία εταιρία ζητάει τώρα ο ΟΠΕΚΕΠΕ των αγροτών από εκατό ενενήντα έξι χιλιάδες αγρότες αχρεωστήτως πίσω χρήματα ύψους 53 εκατομμυρίων ευρώ, γιατί –λέει- έδωσε επιδοτήσεις το 2023 για επιδοτήσεις του 2022, της προηγούμενης χρονιάς, αλλά με στοιχεία του 2021.
Και το λέω αυτό, διότι μέσα σε όλα αυτά που ακούγονται για τον μηχανοκίνητο αθλητισμό είναι και μια εταιρεία διοργάνωσης εκθέσεων στον μηχανοκίνητο, που παράλληλα είναι και εταιρεία που σχετίζεται με τον αγροτικό τομέα.
Και μπαίνει το ερώτημα πώς μπορεί αυτή η εταιρεία από τον μηχανοκίνητο παράλληλα να ασχολείται και με τον αγροτικό τομέα; Το λέω αυτό, γιατί οι αγρότες είναι στους δρόμους –δικαίως είναι στους δρόμους- για τα πολλά προβλήματα που έχουν και τη μη σωστή κατανομή της νέας Κοινής Αγροτικής Πολιτικής. Δεν μπορεί ο μηχανοκίνητος αθλητισμός να έχει σχέση με τον αγροτικό τομέα. Εκτός αν τα τρακτέρ είναι Φόρμουλα! Γιατί ένα αυτοκίνητο των αγώνων της Φόρμουλα κοστίζει 500.000 ευρώ. Μόνο τα ανταλλακτικά του…
Ως προς το ότι δίνετε τη δυνατότητα τώρα σε έναν έμπορο ανταλλακτικών να είναι παράλληλα και στο διοικητικό συμβούλιο ή σε έναν που είναι διαιτητής, κύριε Βρούτση, παράλληλα να είναι και μέλος του διοικητικού συμβουλίου, υπάρχει μεροληψία. Είναι σαν να βάζεις τον Μαρινάκη να είναι διαιτητής στο ντέρμπι Ολυμπιακός – Παναθηναϊκός. Δεν γίνονται αυτά, ρε παιδιά! Δεν γίνονται!
Σας ευχαριστώ.
