ΟΜΙΛΙΑ ΒΟΥΛΕΥΤΗ ΣΕΡΡΩΝ ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΥ ΜΠΟΥΜΠΑ ΣΤΗΝ ΟΛΟΜΕΛΕΙΑ ΤΗΣ ΒΟΥΛΗΣ
για την συζήτηση και ψήφιση επί της αρχής, των άρθρων, των τροπολογιών και του συνόλου του σχεδίου νόμου του Υφυπουργού στον Πρωθυπουργό, αρμόδιου για θέματα Επικοινωνίας και Ενημέρωσης.
Μιλάμε για ένα δίκοπο μαχαίρι σήμερα, διότι πρέπει να ξεχωρίσουμε ότι έχουμε δύο ταχυτήτων τηλεοπτικές οικογένειες. Έχουμε το αθηνοκεντρικό μοντέλο σε τηλεοπτικό επίπεδο όπως είναι δομημένο και τα κανάλια της περιφέρειας, τα οποία πραγματικά φυτοζωούν.
Θα προσπεράσω λίγο το άρθρο 8 που εκεί παίζετε με τη φωτιά, αυτό που καταγγείλαμε ως Ελληνική Λύση περί αντισυνταγματικότητας, σε ό,τι αφορά την ιδιότητα μέλους εθνικής μειονότητας.
Γιατί, ξέρετε, οι λέξεις κάνουν τη διαφορά, αλλά οι λέξεις ελλοχεύουν κινδύνους μελλοντικά, για τους ιστορικούς του μέλλοντος, για να μην ανοίξει ο ασκός του Αιόλου και πληρώσουν οι επόμενες γενιές αμαρτίες. Άρα λοιπόν επιδερμικά μην το αγγίζετε αυτό, γιατί έχει την ιστορική σημασία απέναντι στη Συνθήκη της Λωζάννης και στη Συνθήκη του Νεϊγύ, σε ό,τι αφορά τις θρησκευτικές μειονότητες, και εκεί πρέπει να επιμένουμε.
Όμως, το συζητήσαμε αυτό. Απλά, για μία ακόμη φορά, η Ελληνική Λύση προειδοποιεί για την ιστορία.
Πάμε λίγο στα κανάλια. Σήμερα όλα αυτά τα παιδιά που δουλεύουν στα κανάλια δουλεύουν κάτω από δύσκολες και μαύρες εργασιακές συνθήκες –και σε μεγάλα και σε μικρότερα κανάλια- διότι ούτε τις Κυριακές πληρώνονται, ούτε νυχτερινά παίρνουν, ούτε το περισσότερο ωράριο, αλλά βασίζονται οι περισσότεροι καναλάρχες στην αγάπη αυτών των παιδιών για το αντικείμενο που υπηρετούν.
Και το λέω αυτό, διότι κάνω τηλεόραση από το 1989 στην περιφέρεια, μια τριακονταετία. Είχα την τιμή να κάνω το πρώτο δελτίο ειδήσεων, διότι η TVS ήταν το πρώτο κανάλι ιδιωτικό που εξέπεμψε στην Ελλάδα πριν από τα κανάλια των Αθηνών τον Αύγουστο του 1989.
Όμως, προσέξτε. Τα κανάλια της περιφέρειας στη νέα ψηφιακή εποχή τα δολοφονείτε με την DIGEA. Υπάρχει ένα μονοπώλιο, με συμβάσεις που υπεγράφησαν για δεκαπέντε χρόνια και σήμερα τα κανάλια πληρώνουν ουκ ολίγα λεφτά στην DIGEA, όπου οι μισές και παραπάνω διαφημίσεις του προγράμματος είναι για να καλύψουν μόνο την DIGEA.
Τι να μείνει για τα υπόλοιπα λειτουργικά; Τι να μείνει για τους εργαζόμενους; Τι να μείνει κέρδος; Για άλλους λόγους δίνουν μία μάχη, για να τα έχουν καλά και με την τοπική εξουσία, για να μην κρυβόμαστε.
Όμως, σας δίνω ένα παράδειγμα. Τα δύο κανάλια των Σερρών ναι μεν ανήκουν διοικητικά στην Κεντρική Μακεδονία, εκπέμπουν όμως στην DIGEA στην Ανατολική Μακεδονία. Πληρώνουν 3.500 ευρώ το μήνα, αλλά αν «κουμπώσουν» στην Κεντρική Μακεδονία, θα πληρώνουν 5.000, γιατί μπαίνουν πληθυσμιακά κριτήρια.
Και σας ερωτώ, επειδή γίνεται μεγάλη συζήτηση με την ΕΡΤ γιατί δολοφονούμε την περιφερειακή τηλεόραση με αυτόν τον τρόπο, όπως και με την «Αυτοδιαχείριση», όπως και με τη GEA, όπως και με τα πνευματικά δικαιώματα, που λέμε όχι να μην πληρώνουν τα κανάλια, αλλά το θέμα είναι πού πάνε τα λεφτά. Είναι μία άλλη παράμετρος εκεί.
Η Ελληνική Λύση δεσμεύεται απέναντι στον καλλιτεχνικό κόσμο να προσκομίσει στοιχεία και ντοκουμέντα πού έχουν πάει τα χρήματα και πού πηγαίνουν τα χρήματα που πληρώνουν και τα κανάλια και τα ραδιόφωνα και όλα τα καταστήματα και σήμερα οι καλλιτέχνες έπρεπε να είναι καλά αμειβόμενοι, στην περίπτωση της πανδημίας που ζούμε. Διότι δεν έγινε ένας ουσιαστικός έλεγχος για το πού πάει τα χρήματα και της ΑΕΠΙ και τώρα της «Αυτοδιαχείρισης» που πληρώνουν και τα κανάλια.
Συνεπώς, είναι ανενημέρωτοι οι κάτοικοι εδώ της Κεντρικής Μακεδονίας για τα τεκταινόμενα, διότι τα κανάλια είναι αναγκασμένα να είναι «κουμπωμένα» σε άλλη περιφέρεια, όπου και τώρα δεν μπορούν να επωμιστούν όλα αυτά τα έξοδα. Έτσι, λοιπόν, οι δημοσιογράφοι και οι εργαζόμενοι στα κανάλια της περιφέρειας δουλεύουν με την καλή τους την καρδιά και την καλή τους θέληση και δεν πληρώνονται τα χρήματα που τους αναλογούν.
Όμως, εσείς σπρώχνετε τους καναλάρχες σε αυτή την κατάσταση με μία ληστρική DIGEA. Και ερωτώ, επειδή γίνεται αυτή τη στιγμή μεγάλος λόγος για τη δημόσια τηλεόραση: Για να μην έχουν δικαίωμα να «κουμπώσουν» σε έναν ψηφιακό πάροχο στη δημόσια τηλεόραση; Για να έχουμε συναγωνισμό- ανταγωνισμό; Όχι όμως με αυτόν τον τρόπο, όπου πέντε-έξι κανάλια είναι αυτά που διαχειρίζονται πραγματικά την ψηφιακή επίγεια πλατφόρμα εξ ου και οι λέξεις DIGEA και GEA απέναντι στα κανάλια της περιφέρειας.
Σήμερα λοιπόν τα κανάλια της περιφέρειας καλούνται να πληρώσουν την DIGEA, χωρίς να έχουν έσοδα. Διότι, για παράδειγμα, αν ένα κατάστημα της Ορεστιάδας διαφημίζεται σε ένα κανάλι των Σερρών, δεν θα μπορούν πραγματικά εκεί να έχουν έσοδα γιατί δεν μπορεί ο καταναλωτής να πάει από τις Σέρρες στην Ορεστιάδα. Τουναντίον, τα μεγάλα κανάλια έχουν το πλεονέκτημα με τις πολυεθνικές και έτσι τα έσοδα είναι πάρα πολύ μεγάλα.
Σας δίνω παράδειγμα. Η ΑΕΠΙ -και νυν «Αυτοδιαχείριση»- στα μέσα μαζικής ενημέρωσης της περιφέρειάς ζητάει χρήματα συγκεκριμένα με απειλητικά τηλεφωνήματα, όπως και στα κανάλια και απειλεί με αγωγές όχι επί του τζίρου, διότι ο κύκλος εργασιών είναι μικρός. Τους λέει «μόνιμο χαράτσι».
Τουναντίον, στα κανάλια και στα ραδιόφωνα των Αθηνών κυρίως, όπου η διαφήμιση είναι ανά δευτερόλεπτο, ανά second που λέμε στις εντολές διαφημίσεις, τους παίρνει χρήματα ανάλογα με τον κύκλο εργασιών. Δύο μέτρα και δύο σταθμά.
Πού είναι αυτός ο περιβόητος νόμος του 1995, του 30% της κρατικής διαφήμισης; Δεν εφαρμόζεται, παρά τις καταγγελίες που έχουν γίνει. Δεν δεσμεύεται το Υπουργείο, όπως και τώρα με τη Νέα Δημοκρατία, για να βγει μια αναλυτική κατάσταση. Το 30% πρέπει να πάει στην περιφερειακή τηλεόραση για να επιβιώσει, γενικότερα η περιφέρεια. Ξέρετε είναι ένα δείγμα κατά πόσο ευαγγελίζεται και η Κυβέρνηση της Νέας Δημοκρατίας την περιφερειακή ανάπτυξη.
Δεν εφαρμόζεται λοιπόν αυτός ο νόμος του 30%. Γιατί; Τώρα θα μου πείτε, αφού τα ιδιωτικοποιήσαμε όλα, κάποια στιγμή έδινε η ΔΕΗ. Και εκεί βέβαια μεσολαβούν αυτά τα media shop, οι διαφημιστικές εταιρείες και παίρνουν ουκ ολίγα λεφτά ως προμήθεια και μένουν λιγότερα στα κανάλια. Όμως, ούτε αυτό δεν γίνεται.
Τώρα με την ιδιωτικοποίηση της ΔΕΗ, με την ιδιωτικοποίηση των τραπεζών, παρά την ανακεφαλαιοποίησή τους, θα χαθεί και ένα μεγάλο κομμάτι βεβαίως της κρατικής διαφήμισης, αλλά παρά ταύτα δεν εφαρμόζεται.
Στις παραγωγές οπτικοακουστικών μέσων να υπάρχουν ποιοτικές παραγωγές. Ξέρετε, συζητάμε για παιδί και τηλεόραση. Μπείτε σε μία μεγάλη έρευνα που έχει γίνει στη Γαλλία. Είναι το λεγόμενο «3-6-9-12» ενός μεγάλου Γάλλου ψυχιάτρου το πώς θα προστατευθούν οι νέες γενιές από την ψηφιοποιημένη τεχνολογία της εποχής, δηλαδή τηλεόραση και διαδίκτυο. Εκεί λοιπόν υπάρχει μία μελέτη που έγινε αποδεκτή στη Γαλλία από την ένωση γενικότερα παιδιάτρων. Είναι μια έρευνα του Serge Tisseron που εφαρμόζεται απαρέγκλιτα, αν θέλουμε να προστατεύσουμε και τα παιδιά και τις ευάλωτες ομάδες.
Κάποτε επί Κώστα Καραμανλή –θυμάμαι- μιλούσαμε για ένα αγροτικό κανάλι που δεν υπάρχει στην Ελλάδα. Εδώ δεν έχουμε δώσει καν στη Βουλή –που το έχουμε πει και το έχουμε επισημάνει ως Ελληνική Λύση- έμφαση στην παραγωγή γενικότερα στον πρωτογενή αγροτοκτηνοτροφικό τομέα. Θυμάμαι, λοιπόν, τότε που ο Κώστας Καραμανλής –το 2005 πρέπει να ήταν- μιλούσε για ίδρυση ενός αγροτικού τηλεοπτικού καναλιού προς ενημέρωση των αγροτών, κτηνοτρόφων και αλιέων –κάτι που λείπει από την Ελλάδα-, με θεματικές τηλεοπτικές ενότητες τότε που θα κάναμε.
Εν πάση περιπτώσει, μιλάμε για μία τηλεόραση δύο ταχυτήτων. Υπάρχουν οι λεγόμενοι «πληβείοι» και «πατρίκιοι» στην τηλεόραση, αυτοί που καρπούνται ένα μεγάλο μέρος των χρημάτων από προϊόντα μεγάλης εμβέλειας που διαφημίζουν –έχουν αυτή τη δυνατότητα- και τα χρήματα που παίρνουν από την Κυβέρνηση και η τηλεόραση της περιφέρειας, που είναι παραμελημένη και αδικημένη.
Όμως, για μία ακόμη φορά να τονίσουμε ότι ο πυρήνας χωρίς τους δορυφόρους δεν μπορεί να λειτουργήσει. Πρέπει να έχει τα πρωτόνια και τα ηλεκτρόνια.
Αλλιώς, δεν μπορούμε να έχουμε μία ολοκληρωμένη –ολοκληρώνω, κυρία Πρόεδρε- περιφερειακή τηλεόραση με ουσία.
Να εφαρμοστεί και ο νόμος του 1995 και σε ένα ΕΣΡ το οποίο βλέπει να δείχνουν κάτι τραγικές εικόνες που φοβίζουν τον κόσμο και τους πειράζουν άλλα, αν θέλει το Εθνικό Ραδιοτηλεοπτικό Συμβούλιο πραγματικά να έχει μια αυστηρή κριτική από την εποχή του Δημήτρη Μαρούδα και το 1989 που έχει θεσπιστεί. Και σήμερα τα κανάλια περιμένουν κρατική διαφήμιση για να ορθοποδήσουν.
Σας ευχαριστώ πολύ, κυρία Πρόεδρε.
Σύνδεσμος με την ομιλία σε βίντεο στο διαδίκτυο
