Ομιλία του Αντιπροέδρου της Ευρωπαϊκής Επιτροπής κ. Μαργαρίτη Σχοινά στο 14ο Συνέδριο της Νέας Δημοκρατίας
Φίλες και φίλοι,
Βρεθήκαμε όλοι μαζί την τελευταία φορά – σε αυτό το μεγάλο ραντεβού κορυφής της παράταξης – την Κυριακή 1η Δεκεμβρίου του 2019. Εκείνο το 13ο Συνέδριο σήμανε για την Ελλάδα το τέλος μιας δύσκολης δεκαετίας και ταυτόχρονα την αρχή μιας νέας εποχής με τη Νέα Δημοκρατία όρθια και πάλι νικηφόρα. Εκείνη η Κυριακή ήταν επίσης και η πρώτη μέρα της θητείας της νέας Ευρωπαϊκής Επιτροπής που ξεκινούσε με ούριο άνεμο σε συνθήκες σταθερότητας και ανάπτυξης.
Το τι ακολούθησε τους επόμενους 30 μήνες από τότε μέχρι σήμερα είναι γνωστό και μοιάζει με σενάριο επιστημονικής φαντασίας : 1) πρώτα η πανδημία, 2) μετά η εργαλειοποίηση του μεταναστευτικού, 3) η κρίση στο Αιγαίο και τώρα 4) ο πόλεμος στην Ουκρανία. Αυτό που όμως δεν έχει συζητηθεί αρκετά και μάλιστα ορισμένοι συνειδητά επιχειρούν να υποβαθμίσουν, είναι το πως Ελλάδα και Ευρώπη μαζί, δίπλα δίπλα, έδωσαν ιστορικές μάχες, ανέτρεψαν ταμπού δεκαετιών και τελικά κατάφεραν να ξεπεράσουν αυτές τις πρωτοφανείς κρίσεις που σημάδεψαν τη γενιά μας.
Οι αρνητές, οι Κασσάνδρες και οι συνωμοσιολόγοι δεν θέλουν να θυμόμαστε πως τα καταφέραμε: Το πως σχεδιάσαμε και υλοποιήσαμε το μεγαλύτερο πρόγραμμα εμβολιασμών στην ιστορία της ανθρωπότητας με πάνω από 5 δις δόσεις ασφαλών εμβολίων για όλους τους Ευρωπαίους. Το πως πήραμε τη ζωή μας πίσω υιοθετώντας σε χρόνο ρεκόρ το πιστοποιητικό κινητικότητας εκδίδοντας πάνω από 1 δις έγγραφα, μοντέλο που ακολούθησαν 60 χώρες σε όλο τον κόσμο. Το πως πετύχαμε το υπερόπλο του Ταμείου Ανάκαμψης που – για πρώτη φορά στα 40 χρόνια της ένταξης – με κοινό δανεισμό που ανέλαβε η Ένωση κι όχι τα Κράτη Μέλη διπλασίασε τους κοινοτικούς πόρους για τη χώρα μας ουσιαστικά προσθέτοντας ένα νέο, επιπρόσθετο ΕΣΠΑ στην αναπτυξιακή μας φαρέτρα.
Το πώς εκείνη την κολασμένη Καθαρά Δευτέρα του 2020 φέραμε – για πρώτη φορά στην ιστορία των θεσμών – όλη την ηγεσία της ΕΕ στον Έβρο, στο πεδίο, έξω από τα γραφεία των Βρυξελλών ορθώνοντας την ευρωπαϊκή ασπίδα προστασίας απέναντι στην μεθοδευμένη υβριδική απειλή. Το πως στη συνέχεια μειώσαμε τις μεταναστευτικές ροές, αποσυμφορήσαμε τα νησιά μας και πάνω στις στάχτες της ντροπής της Μόριας δημιουργήσαμε σύγχρονες ευρωπαϊκές δομές 100% χρηματοδοτημένες από ευρωπαϊκά κονδύλια.
Το πως μετά την ένταση και τις προκλήσεις στο Αιγαίο και την Ανατολική Μεσόγειο εκείνο το δύσκολο καλοκαίρι του 2020 πετύχαμε στο ανώτατο ευρωπαϊκό επίπεδο τη διαμόρφωση ενός πειστικού πλαισίου κυρώσεων και κινήτρων, που και με τις ανάλογες διεθνείς συμμαχίες-αλλά και την αποφασιστικότητα των Ενόπλων Δυνάμεων της χώρας, γύρισε τα τουρκικά ερευνητικά σκάφη πίσω στα λιμάνια τους.
Και τέλος πως εδώ και 70 ημέρες, όλη η ευρωπαϊκή οικογένεια μαζί με τους συμμάχους μας στην Αμερική και την Ασία δίνουμε ενωμένοι τη μάχη απέναντι στην φρίκη του πολέμου, απέναντι σε αυτούς που σκοτώνουν και ξεσπιτώνουν αμάχους, βομβαρδίζουν ορθόδοξους χριστιανούς, λεηλατούν αρχαιολογικούς θησαυρούς και στέλνουν φανατικούς ισλαμιστές να ξεριζώσουν τους ομοεθνείς μας από τις πατρογονικές τους εστίες στη Μαύρη Θάλασσα, την μήτρα της νεότερης Ελλάδας. Ναι φίλες και φίλοι, σε όλα αυτά τα καταφέραμε. Και ήταν η Ευρώπη που τα κατάφερε μαζί με την Ελλάδα. Με τη δύναμη του νόμου, όχι με τον νόμο της δύναμης.
Φίλες και φίλοι,
Στις κρίσιμες τωρινές στιγμές, δεν χωράει εφησυχασμός. Αυτές οι επιτυχίες του παρελθόντος, συνδέονται και με σημαντικά καθήκοντα και διδάγματα για το μέλλον. Και για την Ευρώπη και για την Ελλάδα. Για την Ευρώπη, ο πήχης των προσδοκιών είναι πια πολύ ψηλά. Δεν υπάρχουν πλέον περιθώρια για δισταγμούς, αμφισβητήσεις, καυγάδες και διχογνωμίες. Οι πολίτες απαιτούν την ενότητα στη δράση και τολμηρές αποφάσεις. Ειδικά τώρα που προσεγγίζουμε τη κρίσιμη Σύνοδο Κορυφής στα τέλη του μήνα για συλλογική δράση στις τιμές στην ενέργεια, δεν υπάρχει άλλος δρόμος από την κοινή, πειστική ευρωπαϊκή απάντηση.
Ένα άλλο δίδαγμα για την Ευρώπη είναι η ανάγκη μεγαλύτερης πολιτικής νομιμοποίησης της ευρωπαϊκής ηγεσίας. Μια Ένωση που αγοράζει συλλογικά εμβόλια, όπλα και αύριο φυσικό αέριο και πετρέλαιο. Που δανείζεται από κοινού για να χρηματοδοτήσει την ανάκαμψη. Που έχει τη μεγαλύτερη αγορά, τη βαθύτερη δημοκρατία και το δεύτερο νόμισμα στον κόσμο. Αυτή η νέα Ευρώπη της δράσης πρέπει να έχει και εξουσία που να νομιμοποιείται από τη βούληση των πολιτών, όχι από αποφάσεις σε κλειστές αίθουσες και παζαρέματα. Οι ευρωεκλογές του 2024 και οι πρόσφατες προτάσεις του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου προς αυτή την κατεύθυνση μας προσφέρουν μια μοναδική πολιτική ευκαιρία βγάλουμε την ΕΕ έξω από τις Βρυξέλλες. Επιθυμώ και ελπίζω να συζητηθούν και στην χώρα μας μέσα και έξω από τη Βουλή των Ελλήνων.
Αλλά και για εμάς εδώ στην Ελλάδα υπάρχουν διδάγματα από τα όσα ζήσαμε αυτά τα τελευταία εφιαλτικά δυόμισι χρόνια, γιατί σημαίνουν την απόλυτη δικαίωση αλλά ταυτόχρονα την ύψιστη ευθύνη υπεράσπισης των αρχών και αξιών που αντιπροσωπεύει η μεγάλη, ιστορική μας παράταξη. Δικαίωση γιατί πολεμήσαμε και νικήσαμε τις κρίσεις όχι μόνοι μας αλλά με την πολλαπλασιαστική ισχύ που μας δίνει η θέση μας στον σκληρό πυρήνα, την 1η ταχύτητα της ΕΕ και της ευρωζώνης. Εκεί που βρεθήκαμε γιατί εμείς επιλέξαμε να είμαστε, όχι από σπόντα η ατύχημα της Ιστορίας. Με την ηθική στήριξη που πηγάζει από το δημοκρατικό μας πολίτευμα. Με κέντρο τον άνθρωπο, χωρίς να αφήσουμε κανέναν πίσω.
Ταυτόχρονα όμως και ευθύνη γιατί τώρα – περισσότερο από ποτέ-πρέπει να θυμόμαστε – και ειδικότερα η νέα γενιά – ότι το μοντέλο της κοινωνίας που μας αντιπροσωπεύει και η διαφύλαξη του ευρωπαϊκού τρόπου ζωής μας δεν είναι αυτονόητα ούτε δεδομένα. Ότι πρέπει να χτίζουμε συνεχείς άμυνες απέναντι στις πολλαπλές απειλές που ορθώνονται απέναντι μας. Να σταθούμε, να συνεχίσουμε να στεκόμαστε περήφανα, σταθερά, ξεκάθαρα απέναντι σε :
Αυταρχικούς γείτονες. Σε απολυταρχικούς δήθεν φίλους, λαϊκιστές των άκρων. Τους λαϊκιστές των άκρων. Τους απάτριδες αλλά και τους υπερεθνικιστές. Απέναντι για πάντα σε όλους όσους θέλουν να μας γυρίσουν σε διχαστικές και ιδεοληπτικές επιλογές. Σε όλους όσους θέλουν την Ελλάδα περιχαρακωμένη, μικρή και φοβική, όχι ευρυγώνια, ισχυρή και ευρωπαϊκή. Αυτή είναι η παρακαταθήκη του Ιδρυτή της Νέας Δημοκρατίας. Δεν τη ξεχνάμε, δεν τη παραδίδουμε στους αρνητές της.
Φίλες και φίλοι,
Σε αυτόν τον νέο δρόμο εθνικής ανάταξης βαδίζουμε: 1) με την δύναμη της κοινωνίας που βλέπει, κρίνει και συγκρίνει, 2) τη σιγουριά και το σταθερό χέρι ενός ηγέτη του Κυριάκου του Μητσοτάκη που αυτή τη στιγμή αποτελεί χωρίς αμφιβολία τον πιο κεντρικό και πιο σημαντικό Πρωθυπουργό της πολιτικής μας οικογένειας, του ΕΛΚ. Ενός ηγέτη που κυβερνά χωρίς τους μεσσιανισμούς του παρελθόντος και που αναγνωρίζεται στην Ευρώπη ως αξιόπιστος πρωταγωνιστής, διαμορφωτής αλλά και εμπνευστής κρίσιμων ευρωπαϊκών αποφάσεων. Βαδίζουμε με την ισχύ των ιδεών, των αρχών και των θέσεων μας που δικαιώθηκαν από την ιστορία. Και τέλος βαδίσουμε με την ακλόνητη πεποίθηση ότι τα δύσκολα είναι πίσω μας και τα καλύτερα μπροστά μας.
Φίλες και φίλοι συναγωνιστές,
Σε αυτό το τελευταίο Συνέδριο πριν τις επόμενες εκλογές, αγωνιζόμαστε όλοι μαζί. Για μια Ευρώπη των λύσεων και όχι των αντεγκλήσεων. Για μια Ελλάδα που πιστεύει, θέλει και μπορεί. Για μια Ελλάδα της αυτοπεποίθησης, της προόδου και της συνοχής. Για μια Ελλάδα που μας ενώνει, που θέλουμε και που μας αξίζει. Καλό αγώνα !
