ΟΜΙΛΙΑ ΒΟΥΛΕΥΤΗ ΣΕΡΡΩΝ ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΥ ΜΠΟΥΜΠΑ ΣΤΗΝ ΟΛΟΜΕΛΕΙΑ ΓΙΑ ΤΗΝ ΕΠΙΚΑΙΡΗ ΕΡΩΤΗΣΗ ΠΟΥ ΚΑΤΑΤΕΘΗΚΕ ΕΚ ΜΕΡΟΥΣ ΤΟΥ ΜΕ ΘΕΜΑ « Εν ψυχρώ δολοφονία των λαϊκών αγορών»
Υπάρχει μία αναστάτωση και ένας αναβρασμός στον χώρο των μικροπωλητών των λαϊκών αγορών και εύλογα δημιουργούνται πολλά ερωτηματικά και μια μεγάλη ανησυχία, διότι διαταράσσεται και ο επαγγελματικός αλλά και ο κοινωνικός ιστός.
Στην όλη επεξεργασία που κάνετε ανοίγετε τον δρόμο προς τους ιδιώτες. Υπάρχει ΣΔΙΤ, σύμπραξη δημοσίου και ιδιωτικού τομέα. Αλλά, εδώ τώρα ελλοχεύει ο κίνδυνος, γιατί με βάση το σχέδιο νόμου που δεν έχουν ερωτηθεί, όπως είναι το παράπονό τους, οι ομοσπονδίες και τα σωματεία των μικροπωλητών, θα υπάρχει μια πλειοδοσία σε ό,τι αφορά τις θέσεις της λαϊκής αγοράς.
Οπότε, αντιλαμβάνεται ο καθείς ότι αυτός που θα έχει να πληρώσει αυτός και θα μπει στην καλύτερη, σε μία περίοπτη θέση και έτσι θα εκτοπίσει κάποιον παραγωγό λαϊκής αγοράς ο όποιος είναι εκεί για αρκετά χρόνια.
Μάλιστα, ξέρετε πολύ καλά ότι είναι οικογενειακής φύσεως πολλές επιχειρήσεις. Δηλαδή, βοηθά η όλη οικογένεια, προκειμένου να ανταπεξέλθουν στο δύσκολο αυτό μεροκάματο. Διότι τους βάζετε κι άλλες παραμέτρους που τους ανησυχούν σε ό,τι αφορά και τη μοριοδότηση. Για παράδειγμα, λέει το σχέδιο νόμου, όπως το έχω διαβάσει, με βάση όλη αυτή την προεργασία, ότι αυτός που έχει πτυχία, αυτός που είναι πτυχιούχος πανεπιστημίου, θα μοριοδοτείται μέχρι και είκοσι μόρια. Τουναντίον, αυτός που είναι γυμνασίου πέντε μόρια.
Αν θέλει κάποιος πτυχίο πανεπιστημίου στο επίσταμαι, να έχει η διατριβή, για να μπορεί να πουλήσει δύο εσώρουχα, δύο κάλτσες και δύο παντελόνια, αντιλαμβάνεστε ότι εκεί διαταράσσεται ο κοινωνικός ιστός και τα κεκτημένα τόσων ετών.
Επίσης, υπάρχει το θέμα του αν γίνει μία παράβαση από κάποιον μικροπωλητή. Βέβαια, παραβάσεις δεν πρέπει να υπάρχουν, δεν πρέπει να υπάρχουν έκνομες ενέργειες. Πρέπει να εφαρμοστεί ο νόμος. Αν θα κάνει μία προσφυγή ενδικοφανούς ή δικαστικής προσφυγής, θα πρέπει να περιμένει μέχρι να εκδικαστεί η υπόθεσή του. Μπορεί να πάει σε βάθος χρόνου αυτό, ακόμη και μια πενταετία και δεν θα μπορεί να ασκήσει τα επαγγελματικά του καθήκοντα στις λαϊκές αγορές.
Το θέμα είναι: Πρώτον, αν έρθουν ιδιώτες μέσα στις λαϊκές αγορές, θα χαθεί ο χαρακτήρας των λαϊκών αγορών. Ποιος είναι; Να προωθηθούν κάποια προϊόντα από παραγωγούς, κυρίως παραγωγούς.
Υπεισέρχεται τώρα ένας καινοφανής όρος, ο όρος «μη παραγωγός λαϊκής αγοράς». Τι σημαίνει αυτό; Το «μη παραγωγός» ελλοχεύει κίνδυνο, είναι μία παραλλαγή. Δηλαδή, δεν μπορεί -μια και είναι των ημερών αυτών- να δημιουργήσουμε τέτοια αντισώματα στη λαϊκή αγορά που θα φέρουν δράση και αντίδαση και κυρίως αντίδραση από ανθρώπους του μόχθου. Το μεροκάματο είναι πολύ δύσκολο στις λαϊκές. Το θέμα είναι ότι θα χαθεί ο χαρακτήρας και η φυσιογνωμία της λαϊκής αγοράς.
Η λαϊκή αγορά είναι ένας σημαντικός κοινωνικός ιστός. Είναι το «πανεπιστήμιο του πεζοδρομίου» ή, αν θέλετε, είναι η Βουλή των Ελλήνων, διότι έχει και έναν άλλο χαρακτήρα. Εάν θα πρέπει να υπάρχει ευταξία, μια εύρυθμη κατάσταση, μια οργάνωση μέσα στις λαϊκές αγορές, ευχαρίστως να το συζητήσουμε. Υπάρχουν δυστυχώς λαϊκές αγορές σε πρωτεύουσες νομών που δεν υπάρχουν τουαλέτες. Αυτό είναι μια αλήθεια.
Το να βάλουμε, όμως, εμείς μέσα τους ιδιώτες, να ανοίξουμε «κερκόπορτα», να ανοίξει «ο ασκός του Αιόλου», να μπουν μέσα τα ιδιωτικά συμφέροντα και να μπορεί να γίνει ένα υπαίθριο εμπορικό κέντρο η λαϊκή αγορά, ενώ έχει έναν άλλο χαρακτήρα, μια άλλη φυσιογνωμία και μια άλλη αύρα προς τον λαό, αντιλαμβάνεστε ότι εύλογα αυτοί οι άνθρωποι ανησυχούν για το μέλλον τους. Διότι ο σκοπός είναι να βοηθηθεί το μη στεγασμένο εμπόριο. Σε ανθρώπους που είναι άνεργοι, που δεν μπορούν να ασκήσουν ένα επάγγελμα να δώσουμε αυτή τη δυνατότητα μέσω της περιφέρειας να πάρουν μια άδεια για να πουλήσουν τα προϊόντα τους.
Τώρα όσον αφορά το «εν ψυχρώ», για να κάνω ένα λογοπαίγνιο, μπορεί να πάει και στις καιρικές συνθήκες. Εν ψυχρώ στήνουν τους πάγκους, εν θερμώ στήνουν τους πάγκους, νύχτα-μέρα. Όταν, όμως, αυτό το σχέδιο νόμου λέτε ότι είναι προσχέδιο, το δέχομαι. Το προλαμβάνειν καλύτερο του θεραπεύειν. Άρα, λοιπόν, προετοιμάζουμε κάτι να δούμε να θεραπεύσουμε εκεί που υπάρχει αν θέλετε πρόβλημα.
Όταν, όμως, και μόνο ακούγεται ότι θα υπάρχει φορέας διαχείρισης λαϊκών αγορών και ότι θα μπει ο ιδιώτης μέσα, έστω και το 5%, στις μεγάλες λαϊκές αγορές, εδώ κάτι μαγειρεύεται. Αν μαγειρεύεται, να δούμε τον Τσελεμεντέ. Διότι δεν μπορεί κάποια στιγμή να μπαίνει ο ιδιώτης μέσα, να δίνει περισσότερα και να φεύγει ο άλλος στη γωνία, κύριε Υπουργέ. Άρα, λοιπόν, εδώ εύλογο είναι το ερώτημα.
Μιας και είναι και οι μέρες του κορωνοϊού, οι λαϊκές αγορές λειτουργούν ως μια εκτόνωση. Έχουν ένα εκτόπισμα. Υπάρχει μια ιεροτελεστία για την νοικοκυρά να πάει στη λαϊκή αγορά και ορθά υπάρχει. Εκεί και τα παράπονα θα ακουστούν και συζητήσεις θα γίνουν και αισθήματα χαρμολύπης θα έχουμε. Άρα, η λαϊκή αγορά λειτουργεί έως ένα κοινωνικό φαινόμενο από την εποχή του 1929 επί Ελευθερίου Βενιζέλου.
Υπάρχει, λοιπόν, το ερώτημα. Λένε οι ομοσπονδίες, τα σωματεία και οι μικροπωλητές. Θα μπαίνουν οι άλλοι γιατί θα δίνουν τα περισσότερα ή θα μοριοδοτείται ο πτυχιούχος; Η δουλειά δεν είναι ντροπή, αλλά δεν μπορείς εσύ τον εξειδικευμένο επιστήμονα να τον πριμοδοτείς με 20 ευρώ και τον απόφοιτο του γυμνασίου ή του λυκείου ή του δημοτικού με 5 ευρώ.
Όλα αυτά είναι σε επεξεργασία. Εγώ να το δεχτώ. Αν υλοποιηθούν, όμως, έστω και μερικά από αυτά και μπει, θεσπιστεί, θεμελιωθεί ο όρος «ο μη παραγωγός πωλητής» αλλού πάει η δουλειά. Το ξέρετε πολύ καλά ότι ως εκπρόσωποι και όχι ως αντιπρόσωποι κάποιων κοινωνικών ομάδων, είμαστε υποχρεωμένοι να μιλήσουμε για εν ψυχρώ δολοφονία, αν υλοποιηθούν όλα αυτά.
Του λέτε τώρα ότι θα πρέπει να έχει τιμή εκκίνησης, να μπει σε μια ψηφιακή πλατφόρμα, να μιλά για την ποσότητα του προϊόντος πριν ακόμη στήσει τον πάγκο. Δεν είναι το μεγάλο πρόβλημα στις λαϊκές αγορές να τρέχει ο μικροπωλητής με ένα λάπτοπ στην ψηφιακή εποχή που ζούμε για να δώσει την τιμή εκκίνησης. Αν το προϊόν μείνει αδιάθετο, ξέρετε πολύ καλά πώς είναι ο νόμος της λαϊκής αγοράς ή παζαριού. Δεν μ’ αρέσει αυτός ο όρος, αλλά έτσι το έχουμε συνηθίσει. Μπορεί να μείνει απούλητη μια ποσότητα ή να πέσουν οι τιμές στο μέσο γιατί ο άλλος λέει «ξεπούλα, δεν κάναμε σεφτέ, να τα μαζέψω να φύγω».
Εάν υπάρχουν μέσα παραβάσεις, έκνομες ενέργειες θα το δούμε. Και τα πρόστιμα να είναι τσουχτερά και για τις τρεις αποδείξεις που λέτε. Ασφαλιστικές και φορολογικές εισφορές. Να τις φέρνουν -και τις φέρνουν οι άνθρωποι- αλλά αν τους βάλουμε κι άλλα, και να έχει πληρώσει τον φορέα διαχείρισης κι αν τον καθυστερήσει τον φορέα διαχείρισης, όπως λέει το προσχέδιο, σε τριάντα μέρες δεν θα μπορεί να μπει στη λαϊκή αν δεν ξοφλήσει, είναι πράγματα που ανησυχούν τους μικροπωλητές και τους μεροκαματιάρηδες. Γιατί ξέρετε κάτι; Και μόνο που ακούγεται, σου λέει κάτι θα γίνει. Πάμε να το προλάβουμε. Να κάνουμε διαβούλευση, να κάνουμε διάλογο, να κατατεθούν επιχειρήματα κι εκεί που χωλαίνει μια λαϊκή αγορά να το δούμε.
Στην Ιταλία στην Καμπάνια είναι η περιοχή με τις περισσότερες λαϊκές αγορές. Στη Γερμανία προστατεύεται η τοπική γαστρονομία. Στη Γαλλία έχουν και φοροαπαλλαγές της τάξεως του 2,31% στις οικογενειακές υποχρεώσεις για εισοδήματα κάτω των 43.000 ευρώ. Εδώ δεν πρέπει να στηρίξουμε αυτή την κοινωνική ομάδα; Εγώ δεν αντιλέγω, είστε ευαίσθητος, θα την στηρίξετε. Πρέπει να στηρίξετε τον κοινωνικό ιστό που αυτή τη στιγμή απορροφά κραδασμούς στην κοινωνία. Η λαϊκή αγορά που ο ντελάλης πρέπει να πουλήσει την πραμάτεια του θα κάνει και ωραία ομοιοκαταληξία για να την πουλήσει. Είναι και ποιητές, είναι και φιλόσοφοι, είναι και πολιτικοί. Τα πάντα ακούγονται σε μια λαϊκή αγορά. Είναι το πανηγύρι, με τον καλό χαρακτήρα, του λαού. Είναι η υπαίθρια Εκκλησία του Δήμου. Αυτή πρέπει να στηρίξετε. Την υπαίθρια συνάθροιση και Εκκλησία του Δήμου. Γιατί οι λαϊκές είναι ένας ζωντανός κυτταρικός κοινωνικός μηχανισμός, όπου υπάρχει ένας επαγγελματικός οργασμός και μια κοινωνική συναίνεση.
Δείτε το βίντεο της ομιλίας εδώ
