ΟΜΙΛΙΑ ΤΟΥ ΒΟΥΛΕΥΤΗ ΣΕΡΡΩΝ ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΥ ΜΠΟΥΜΠΑ για το σχέδιο νόμου του Υπουργείου Εργασίας και Κοινωνικής Ασφάλισης «Δίκαιη Εργασία για Όλους: Απλοποίηση της Νομοθεσίας – Στήριξη στον Εργαζόμενο – Προστασία στην Πράξη – Συνταξιοδοτικές ρυθμίσεις».
Κυρία Υπουργέ, τα πράγματα είναι σοβαρά, όσο κι αν θέλετε να τα εξωραΐσετε. Έρχομαι από την επιτροπή του ΟΠΕΚΕΠΕ. Παρ’ όλο που είναι εξεταστική, είναι πιο επιδερμική έναντι της προανακριτικής ή προκαταρκτικής, παρά ταύτα, βγάζει ειδήσεις για το πώς λειτουργούσε ο Οργανισμός στην κατανομή των κοινοτικών κονδυλίων.
Κυρία Κεραμέως, τώρα με το χέρι στην καρδιά. Εγώ να σας προστατεύσω θέλω, την υστεροφημία σας. Ο ιδρυτής του κόμματός σας, ο Κωνσταντίνος Καραμανλής, γιατί πριν από λίγες ημέρες είχατε γενέθλια, 4 Οκτωβρίου 1974, γι’ αυτό μας έβαλε στην Ευρωπαϊκή Ένωση με τη συνθήκη της Ρώμης το ’80; Για να δουλεύουν σήμερα οι πολίτες δεκατρείς ώρες; Γι’ αυτό μπήκαμε στην Ευρωπαϊκή Ένωση; Για να χάσουμε την αξία της ζωής;
Δεκατρείς ώρες. Είστε από τη Θεσσαλονίκη, είναι η γενέτειρά σας. Όταν έγιναν οι εξεγέρσεις των καπνεργατών στη Θεσσαλονίκη, τότε που εμπνεύστηκε ο Γιάννης Ρίτσος τον «Επιτάφιο» από τον νεκρό Τάσο Τούση, οι καπνεργάτες δούλευαν δεκατρείς ώρες. Τυχαίο; Ρωτάω, τυχαίο; Αυτό με τις δεκατρείς ώρες έγινε και στην πόλη της Δράμας το 1880. Πάλι δεκατρείς ώρες οι καπνεργάτες, επί οθωμανικής τότε εποχής. Δεν είναι τυχαίο. Και έρχεται μετά από τόσα χρόνια η εργασία των δεκατριών ωρών; Βγάλτε τις δεκατρείς ώρες από το νομοσχέδιο και συζητάμε τα υπόλοιπα.
Ποια είναι η ποιότητα ζωής που διακυβεύεται, απέναντι σε έναν μισθό που, σύμφωνα με τη λίστα, είμαστε στις τρεις τελευταίες θέσεις; Ακολουθεί η Ουγγαρία και η Βουλγαρία, που μόνο αν δείτε στη Βουλγαρία, ανάμεσα σε άνδρες και γυναίκες δεν υπάρχει μεγάλη διαφορά στο εργασιακό περιβάλλον που θέλουν να το βελτιώσουν. Αν πάμε στη Γαλλία αυτήν τη στιγμή, το τριανταπεντάωρο έχει ως στόχο στο εργασιακό η Γαλλία. Αλλά και ολόκληρη η Γηραιά, η Ευρωπαϊκή Ένωση, έχει βάλει όριο τις σαράντα οκτώ ώρες.
Φαίνεται ότι μιλάμε εκτός πραγματικότητας. Φαίνεται ότι είμαστε έξω από την αγορά. Όσοι στη ζωή μας κάναμε πολλές δουλειές -και φαντάζομαι ότι και πολλοί που εκπροσωπείτε τον λαό έχετε τον ίδιο κάματο- θα ξέρουμε ότι κάποιοι όντως το δίμηνο, το τρίμηνο του καλοκαιριού δεν θέλουν ρεπό, γιατί είναι μια εποχική εργασία και θέλουν ό,τι μπορέσουν να πάρουν για να βγάλουν τον χειμώνα.
Και εγώ σας ρωτώ: Μία γυναίκα ή ένας άντρας στο σουπερμάρκετ δεκατρείς ώρες στο ταμείο; Αυτός ή από λόρδωση θα πάει ή από σκολίωση θα πάει ή από οσφυαλγία. Πείτε μου: Ένας αποθηκάριος σε ένα σουπερμάρκετ που τακτοποιεί τα δέματα δεκατρείς ώρες, πώς θα πάει στο σπίτι; Μια μάνα που έχει και διαφορετικό ωράριο από τον σύζυγο πότε θα δει το παιδί της; Ή η γειτόνισσα πρέπει να το δει, που και αυτή θα δουλεύει δεκατρείς ώρες…
Φεύγετε, κυρία Κεραμέως!
ΝΙΚΗ ΚΕΡΑΜΕΩΣ (Υπουργός Εργασίας και Κοινωνικής Ασφάλισης): Εδώ είμαι!
ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ ΜΠΟΥΜΠΑΣ: Α, εδώ είστε, ωραία, να τα ακούτε γιατί ο ιστορικός του μέλλοντος -εγώ να προστατεύσω την υστεροφημία σας θέλω- θα πει ότι η κ. Κεραμέως στον ρου της ιστορίας κατήργησε το οκτάωρο που δόθηκε με μάχη και αγώνες και έβαλε το δεκατριάωρο. Πείτε μου, δεν είναι Ερινύες αυτές για σας; Εγώ πιστεύω ότι έχετε και συναίσθημα, άλλο να κάνεις μία ελεύθερη δουλειά έξω που είναι δική σου.
Και ρωτώ: Αυτά τα παιδιά, αυτό το ζευγάρι που θα είναι δεκατρείς ώρες τι ποιότητα ζωής θα έχει; Πώς οραματίστηκε την Ενωμένη Ευρώπη; Λένε για τους Έλληνες. Εδώ: Χίλιες οχτακόσιες ογδόντα έξι ώρες δουλεύει ο Έλληνας ετησίως, όταν ο μέσος όρος στην Ευρώπη είναι χίλιες πεντακόσιες εβδομήντα μία. Η απόκλιση είναι μεγάλη.
Θέλετε να πάμε σε αυτά που λέει ο κ. Μητσοτάκης για νέες θέσεις εργασίας; Πού; Στην Pfizer; Στην Amazon; Πόσοι εργαζόμενοι μπήκαν εκεί; Στις Σέρρες όπου έκλεισε το Εργοστάσιο Ζάχαρης, στον πρωτογενή τομέα, στη μεγάλη απάτη εις βάρος αγροτών και κτηνοτρόφων από τον ΟΠΕΚΕΠΕ, πόσοι ήταν οι εργαζόμενοι που απολύθηκαν;
Όταν εγώ δούλευα στο Εργοστάσιο Φωσφορικών Λιπασμάτων, το διάλειμμα υπολογιζόταν μέσα στο ωράριο και η προετοιμασία του εξοπλισμού. Αυτά είναι τερτίπια, έχουν καταργηθεί με τις συλλογικές συμβάσεις εργασίας. Το ωράριο εκτός, άλλοι παίρνουν επίδομα γάμου, άλλοι δεν το παίρνουν, άλλοι παίρνουν επίδομα μητρότητας, άλλοι δεν το παίρνουν.
Θα συμφωνήσουμε σε κάποια που λέτε, στην Ψηφιακή Κάρτα. Πείτε, όμως, όλη την αλήθεια, ότι ο εργοδότης μπορεί να απολύσει πανεύκολα τον εργαζόμενο και μάλιστα, στην Ψηφιακή Κάρτα που εσείς είχατε ψηφίσει -τότε δεν ήσασταν Υπουργός Εργασίας- παρακρατεί και το 10% της αποζημίωσης και μετά ο εργαζόμενος πρέπει να τρέχει στα δικαστήρια για να πάρει το υπολειπόμενο 10%. Άμα είναι 200 ευρώ, δεν θα του το δώσει, θα απολύσει δέκα εργαζόμενους, δυο χιλιάρικα στην τσέπη. Δεν λέω ότι όλοι οι εργοδότες λειτουργούν εις βάρος των εργαζομένων.
Μου κάνει εντύπωση, επίσης, αγαπητοί συνάδελφοι, ότι μειώνονται οι τιμές -λέει- σε αγαθά στα σουπερμάρκετ σε δύο χιλιάδες κωδικούς από σήμερα, κύριε Πολάκη, μέχρι 31 Δεκεμβρίου. Ξαφνικά οι «σουπερμαρκετάδες» μείωσαν τις τιμές; Μήπως τους ευνοεί το δεκατριάωρο; Γιατί είναι πέντε στον αριθμό και αυτοί είναι που κάνουν το λόμπι και το καρτέλ της τιμοληψίας και άλλες πέντε πολυεθνικές, στρώσαμε το χαλί.
Λέμε τώρα: Επενδύσεις, από την εξηκοστή έβδομη θέση περάσαμε στην τριακοστή τέταρτη, κύριε Βιλιάρδο, που είστε και οικονομολόγος και κυρία Ασημακοπούλου, ομοϊδεάτες μου και τώρα εξωραΐζετε το χάπι. Ακούστε: Τα τελευταία πέντε χρόνια στην Κάτω Αχαΐα κλείνει μεγάλο εργοστάσιο με ψυκτικούς θαλάμους, κλείνει η Bosch στην Pitsos στου Ρέντη, κλείνει στη Θήβα και στα Οινόφυτα άλλο εργοστάσιο. Κλείνει η Tupperware στη Θήβα και αυτοί που έβγαζαν το απορρυπαντικό Quanto στη Χαλκίδα και τα παίρνει -λέει- ο Σκλαβενίτης εκεί τώρα και έκλεισαν πάνω από δέκα μεγάλα εργοστάσια σε λιγότερο από πέντε χρόνια. Αυτό θεωρείται επένδυση;
Διαβάζω προσεκτικά τη Γενική Συνομοσπονδία Εργατών Ελλάδος. Μας αρέσει, δεν μας αρέσει η ΓΣΕΕ, έχει μια παράδοση ετών. Λέει ότι παραβιάζεται ο Χάρτης Θεμελιωδών Δικαιωμάτων με το άρθρο 31, απέναντι στις συνθήκες εργασίας και τα διεθνή ελεγκτικά όργανα του Συμβουλίου της Ευρώπης, άρθρο 9, είστε και νομικός, εξαίρετος νομικός, η 553/2023.
Καταθέτουμε εμείς ως Ελληνική Λύση για την αντισυνταγματικότητα. Λέτε ότι δεν υπάρχει, αλλά εδώ ακούστε τώρα να δείτε: Ο κόσμος δεν έχει αντιληφθεί ακόμη το τι τον περιμένει. Το μεγαλύτερο εθνικό πρόβλημα ανά τον πλανήτη είναι το οικονομικό, όταν ο άλλος θα αναγκάζεται δεκατρείς ώρες για τον κάματό του, που δεν μπορεί να πληρώσει ούτε το ενοίκιο, όπου τα στατιστικά λένε ότι μια τετραμελής οικογένεια χρειάζεται 1.387 ευρώ τον μήνα χωρίς το ενοίκιο. Σήμερα για ένα δυάρι στην Αθήνα ανεξαρτήτου περιοχής το ενοίκιο έχει πάει πάνω από τα 600 ή 500 ευρώ, άντε, βγάλε τα πέρα.
Θα μας διακατέχει το σύνδρομο της μοναξιάς του πλήθους και η ιστορία δεν θα μας δικαιώσει. Εκείνο το οποίο με λυπεί -και νομίζω πολλούς από εσάς- είναι ότι αρχίζει και χάνεται ο άνθρωπος στις μέρες μας από εμάς τους πολιτικούς. Δεν υπάρχει συναίσθημα, δεν υπάρχει ενσυναίσθηση απέναντι στους παλιούς πολιτικούς. Γιατί, αν είναι τότε, να φέρουμε τεχνοκράτες, οικονομολόγους, νομικούς. Εδώ ο κόσμος έχει ανάγκη από όραμα και από ποιότητα ζωής. Να μην χάσουμε τον άνθρωπο. Πραγματικά όπου ευημερούν οι αριθμοί, θα υποφέρουν οι άνθρωποι. Αυτό κάνετε.
Και επειδή ο επόμενος ομιλητής είναι γιατρός, ο κ. Γκολιδάκης, να του πω ότι ο Παγκόσμιος Οργανισμός Υγείας, γιατρέ μου που είστε και καρδιολόγος, μιλάει για επιπτώσεις της υγείας από τις πενήντα ώρες εργασίας την εβδομάδα, με καρδιαγγειακά και ψυχολογικά προβλήματα. Ξέρετε, η θεωρία είναι κάτι διαφορετικό από την πράξη. Η θεωρία, όμως, είναι απαραίτητη για να πάμε στην πράξη.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Ιωάννης Πλακιωτάκης): Ολοκληρώστε, παρακαλώ.
ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ ΜΠΟΥΜΠΑΣ: Εμείς εδώ θεωρητικά πιστεύουμε ότι έξω είναι όλα καλώς καμωμένα. Στην πράξη, όμως, είναι τελείως το αντίθετο. Τα παιδιά παίρνουν πτυχία, έχουν εφόδια γιατί έτσι γαλουχήθηκαν. Οι μισοί είναι γιατροί και οι άλλοι μισοί είναι δικηγόροι και δεν έχουμε τεχνίτες -αυτό είναι αλήθεια- και πάνε να δουλέψουν στην εστίαση και προσπαθούν μέσα σε ένα δίμηνο να μην πάρουν ούτε ρεπό, για να μαζέψουν 5 ευρώ, που λέει ο λόγος.
Και τώρα εσείς σε μόνιμες εργασίες -σουπερμάρκετ, αποθήκες, οδηγούς αυτοκινήτου- βάζετε δεκατρείς ώρες, κυρία Υπουργέ, το καταλαβαίνετε; Είναι φύσει αδύνατο να αντεπεξέλθει κανείς σωματικά και ψυχικά.
Μου θυμίζει -και θα κλείσω, κύριε Πρόεδρε- ένα ρητό του Καζαντζάκη που λέει «παίρνω τα σύνεργά μου, όσφρηση, αφή, ακοή, εβασίλεψεν ο ήλιος, τέλεψε το μεροκάματο και φεύγω όχι γιατί κουράστηκα, γιατί εβασίλεψεν ο ήλιος». Σχήμα λόγου. Αντιλαμβάνεστε τι πάτε να κάνετε; Πάτε να υποβαθμίσετε την ποιότητα ζωής.
Και πώς σήμερα μια μάνα, διαζευγμένη, χήρα, μονογονεϊκή οικογένεια, θα μεγαλώσει το παιδί της, όταν θα πρέπει να φεύγει 5.00΄ το πρωί, για να γυρνάει -πότε;- 5.00΄ το απόγευμα; Θα μας διακατέχει το σύνδρομο της μοναξιάς του πλήθους.
Ανασκουμπωθείτε! Δεν ξέρω πόσο πιεστήκατε από κάποιους επιχειρηματικούς κύκλους και πόσο δέσμιοι είστε σε αυτούς, διότι οι πραγματικοί επιχειρηματίες τον εργαζόμενο τον θέλουν χαρούμενο και τον θέλουν υγιή ψυχικά και σωματικά. Δεν τον θέλουν δούλο, διότι εδώ πρόκειται για την ετυμολογία της λέξης από «δουλειά», «δουλεία».
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Ιωάννης Πλακιωτάκης): Παρακαλώ, ολοκληρώστε.
ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ ΜΠΟΥΜΠΑΣ: Αυτό, αν το οραματιζόμαστε, να παραδώσει αυτή η Βουλή από όλους μας ανεξαιρέτως στα παιδιά δεκατρείς ώρες δουλεία, θα μας γράψει η ιστορία ως ανθρώπους οι οποίοι καταπατήσαμε την ανθρώπινη αξιοπρέπεια, την ποιότητα ζωής και αυτό που έλεγε ο Τολστόι, ότι η κυβέρνηση είναι μια κακή παρέα που ενοχλεί τους υπόλοιπους.
Αυτό κάνετε, κύριοι, είστε μια κακή παρέα που ενοχλείτε τους υπόλοιπους και την κοινωνία. Σηκωθείτε, ανασκουμπωθείτε, διότι δεν το έχει καταλάβει, δεν το έχει συνειδητοποιήσει ακόμα ο ελληνικός λαός. Θα τιμωρηθείτε για το εργασιακό θέμα, γιατί αποτελεί την κορωνίδα της καθημερινότητας και της ποιότητας ζωής. Έλα, γιατρέ, τώρα εσύ εδώ, να πεις αν οι πενήντα ώρες εργασίας δεν επηρεάζουν την ψυχική και σωματική υγεία.
