Οι επιχειρηματικοί όμιλοι, τα μονοπώλια με τις κυβερνήσεις και τις ενώσεις τους στην Ελλάδα και σε όλη την ΕΕ άφησαν απροστάτευτους τους λαούς εν μέσω πανδημίας από το νέο κορονοϊό. Αφού πρώτα διέλυσαν τα δημόσια συστήματα υγείας με την πολιτική της ιδιωτικοποίησης κι εμπορευματοποίησης, άφησαν αβοήθητους εκατομμύρια ανθρώπους σε όλο τον κόσμο, εκατοντάδες χιλιάδες πέθαναν κλεισμένοι στα σπίτια τους σε Ιταλία, Γαλλία, Αγγλία και σε άλλες χώρες πάνω από 100.000 στις ΗΠΑ, πάνω από 176.000 στην Ευρώπη.
Με αφορμή την πανδημία του κορονοϊού επιταχύνουν τα μέτρα που αποτελούσαν διακαείς πόθους των επιχειρηματικών ομίλων. Με προκάλυμμα την «έκτακτη κατάσταση» τα “προσωρινά μέτρα” που πάρθηκαν και χτυπούν τους μισθούς, το ωράριο, τις εργασιακές σχέσεις, έχουν στόχο να τα μονιμοποιήσουν! Ήδη σε πολλούς χώρους δουλειάς η επόμενη μέρα της πανδημίας φέρνει νέα βάσανα για τους εργαζόμενους. Κυριαρχεί η ανασφάλεια, συνεχίζεται η απληρωσιά, δυναμώνει η επέκταση των ελαστικών μορφών απασχόλησης, χιλιάδες εργαζόμενοι βρίσκονται αντιμέτωποι με την ανεργία, κυνηγούν ένα κακοπληρωμένο χωρίς ασφάλιση μεροκάματο. Η καταπάτηση των εργατικών δικαιωμάτων σε κάθε κλάδο αποκτά μορφή χιονοστιβάδας.
Η εντατικοποίηση στα εργοστάσια τροφίμων, στα κονσερβοποιεία και αλλού χτυπάει κόκκινο. Δουλειά κάτω από εξαιρετικά αντίξοες συνθήκες, σε πολλές περιπτώσεις χωρίς ωράριο, συχνά χωρίς διάλειμμα κατά τη διάρκεια της βάρδιας. Κάτω από τέτοιες συνθήκες εντατικοποίησης αυξάνεται σημαντικά ο κίνδυνος εργατικού ατυχήματος ενώ οι βαριές εργασίες και οι ατελείωτες ώρες δουλειάς προκαλούν σοβαρά μυοσκελετικά προβλήματα. Τέτοια ατυχήματα είχαμε και σε πολλούς χώρους δουλειάς στην περιοχή μας μόνο που ελάχιστα από αυτά δηλώθηκαν εξαιτίας των πιέσεων και των εκβιασμών από την πλευρά της εργοδοσίας προς τους εργαζόμενους.
Μας ζητούν να βάλουμε πάλι πλάτη για να μη θιγούν τα κέρδη των επιχειρηματιών και αυτό το ονομάζουν «δίκαιη κατανομή των βαρών» της νέας κρίσης. Oι εργαζόμενοι όμως έχουμε πλέον πείρα. Ματώσαμε στην κρίση τους, εξακολουθήσαμε να ματώνουμε και στην ανάπτυξη τους. Πληρώσαμε πολλά, δε θα πληρώσουμε ξανά!
ΦΟΡΤΩΝΟΥΝ ΤΗΝ ΚΑΠΙΤΑΛΙΣΤΙΚΗ ΚΡΙΣΗ ΣΤΟ ΛΑΟ
Κυβέρνηση-ΕΕ και μεγαλοεργοδοσία αξιοποιούν από το ξεκίνημά της την πανδημία ως ευκαιρία για να φορτώσουν στους εργαζόμενους τη νέα καπιταλιστική οικονομική κρίση, για την οποία η πανδημία ήταν η αφορμή κι όχι η αιτία. Αιτία για τη νέα κρίση είναι η ίδια με την προηγούμενη. Τα τεράστια κέρδη, τα τεράστια συσσωρευμένα κεφάλαια στα χέρια ελάχιστων. Το 1% του παγκόσμιου πληθυσμού κατέχει το μισό πλούτο της γης. Θέλουν να σαρώσουν όποιο εργατικό δικαίωμα έχει απομείνει όρθιο από την προηγούμενη οικονομική κρίση, αλλά και από την “κανονικότητα” της όποιας ανάπτυξής τους των τελευταίων ετών. Μετά από τόσους νεκρούς η Κομισιόν αποφάσισε, ότι είναι “χαμηλός ο κίνδυνος του κορονοϊού στους εργαζόμενους”.
Το στόμα του πρωθυπουργού και των υπουργών του έσταζαν μέλι όταν μιλούσαν για τους επιχειρηματικούς ομίλους , ανάβουν λαμπάδα στο όνομα του μεγάλου κεφαλαίου. Για μια ακόμη φορά δεκάδες δισεκατομμύρια θα οδηγηθούν στα ταμεία τους, στους μετόχους.
Για τη συντριπτική πλειοψηφία των εργαζομένων τα ψίχουλα στήριξης τέλειωσαν το Μάη. Για τους χιλιάδες εργαζόμενους και ανέργους στον επισιτισμό – τουρισμό, τον πολιτισμό, τον αθλητισμό τα ψίχουλα για το επόμενο διάστημα θα είναι ακόμη λιγότερα.
Κάλεσαν τους εργαζόμενους να πειθαρχήσουν, να υπακούσουν στις κυβερνητικές αποφάσεις, να στοιχηθούν πίσω από την διάσωση των κερδών των μεγάλων επιχειρηματικών ομίλων.
Οι αποφάσεις τους περιλαμβάνουν μειώσεις μισθών, εκ περιτροπής εργασία, πλήρη δυνατότητα στην εργοδοσία να χρησιμοποιεί τους εργαζόμενους, όπου, όσο, όταν, όπως θέλει και στο τέλος να πετάει και ένα ξεροκόμματο.
Καταργούν ότι δικαιώματα είχαν. Χιλιάδες εργαζόμενοι θα βρεθούν χωρίς εισόδημα, οι χώροι δουλειάς θα μετατραπούν σε ζούγκλα για τους εργαζομένους, η ομηρία και η απληρωσιά θα φουντώσει, ενώ προετοιμάζεται τσουνάμι νέων απολύσεων.
Όμως το ζήτημα δεν είναι μόνο ότι τα δεκάδες δισεκατομμύρια θα κατευθυνθούν στις τσέπες των επιχειρηματιών, αλλά ότι θα τα αρπάξουν από το λαό, ο οποίος στο τέλος θα κληθεί να ξαναπληρώσει τα σπασμένα για να σωθούν τα παράσιτα της μεγαλοεργοδοσίας.
Οι εργαζόμενοι θα συνεχίσουν να είναι έρμαια της εργοδοσίας αλλά και της έλλειψης υγείας και ασφάλειας, μιας και από ότι φαίνεται δεν θα τηρούνται ούτε καν τα μέτρα για τα οποία μας καλούσαν να τηρήσουμε. Τα πάντα υποτάσσονται -ακόμη και η υγεία- στη λογική του κέρδους.
Τώρα τους πήρε ο “ πόνος” για το Δημόσιο Σύστημα Υγείας. Με βαρύγδουπες δηλώσεις υποσχέθηκαν προσλήψεις προσωπικού στα Νοσοκομεία , που είναι σταγόνα στον ωκεανό των αναγκών που χρόνια τώρα υπάρχουν ενώ κι αυτές δεν θα είναι μόνιμες .Για τους κλινικάρχες όμως βρήκαν ζεστό χρήμα να δώσουν , διπλασιάζοντας τη δαπάνη για μια μέρα νοσηλείας στις ΜΕΘ των ιδιωτικών κλινικών. Δεν ξεχνάμε τη δήλωση του Γεωργιάδη , που ως υπουργός υγείας της κυβέρνησης Σαμαρά φούσκωνε σαν γάλος , γιατί δεν άφησε τον Τόμσεν να του κλέψει τη δόξα και προχώρησε στο κλείσιμο Νοσοκομείων και σε απολύσεις προσωπικού.
Χτες ψηφίστηκε άλλο ένα ακόμα κατάπτυστο νομοσχέδιο για την Παιδεία. Ένα ν/σ που θα βάλει ακόμα περισσότερους ταξικούς φραγμούς στη μόρφωση των παιδιών των λαϊκών οικογενειών. Ένα ν/σ που θα κάνει ακόμα δυσκολότερη την πρόσβασή τους στην τριτοβάθμια εκπαίδευση. Ένα ν/σ που θα απαξιώσει την παιδαγωγική διαδικασία και θα την μετατρέψει σε ριάλιτι σόου.
Η κριτική του ΣΥΡΙΖΑ και η αντιπαράθεσή του με τη ΝΔ στα θεμελιώδη ζητήματα της Υγείας και της Παιδείας είναι κούφια και αποπροσανατολιστική. Κρύβει ουσιαστικά την στρατηγική τους σύμπλευση κάτω από τη σημαία των αγορών και της ΕΕ .
Συνάδελφοι και συναδέλφησες.
Οι απαιτήσεις του ΣΕΒ, της μεγαλοεργοδοσίας με αφορμή και την πανδημία έγιναν Πράξεις Νομοθετικού Περιεχομένου (ΠΝΠ) και ήρθαν για να μείνουν και να ενισχυθούν, να προστεθούν στους εκατοντάδες μνημονιακούς νόμους που ψήφισαν όλες οι κυβερνήσεις ΝΔ, ΠΑΣΟΚ, ΣΥΡΙΖΑ.
Πανηγυρίζουν οι βιομήχανοι, οι εφοπλιστές, οι τραπεζίτες και τα κόμματά τους για το “Ταμείο Ανάκαμψης”. Το “Ταμείο Ανάκαμψης” της ΕΕ και η κρατική παρέμβαση έχουν ως στόχο τη σωτηρία της κερδοφορίας των βιομηχάνων, των επιχειρηματικών ομίλων με νέα πακέτα στήριξης, για τα οποία ο λογαριασμός θα σταλεί στους εργαζόμενους, ενώ όπως πάντα συνοδεύονται με αντεργατικές μεταρρυθμίσεις, μέτρα διαρκείας, νέα μνημόνια.
Έχουν ρίξει πολύ χρήμα στα ΜΜΕ για να συσκοτίσουν την πραγματικότητα. Η πραγματικότητα είναι ότι οι νέες επιχορηγήσεις και τα δάνεια, θα κατευθυνθούν στις τσέπες των μεγάλων επιχειρηματικών ομίλων, όχι στους εργαζόμενους. Είναι ψέμα ότι το χρήμα δίνεται απλόχερα και τζάμπα, χωρίς νέες θυσίες.
Με την εξαπάτηση και το θράσος να περισσεύουν, καλούν τους εργαζόμενους να σκύψουν το κεφάλι στο βωμό της «επανεκκίνησης» της οικονομίας και της κερδοφορίας των επιχειρήσεων. Μας καλούν να ξεχάσουμε τη σταθερή εργασία με 8ωρο, τις Συλλογικές Συμβάσεις Εργασίας, να αποδεχτούμε ως αναγκαιότητα τη σύγχρονη σκλαβιά, τη γενίκευση των ελαστικών μορφών απασχόλησης, την τηλεργασία, να συμβιβαστούμε με τα ελάχιστα. Ο στόχος είναι να πέσει κοντά στα 550 ευρώ η μεγάλη πλειοψηφία των μισθών.
Τα ταξικά συνδικάτα καλούμε όλους τους εργαζόμενους να απειθαρχήσουν. Να μην αποδεχτούμε τη λογική «δεν μπορεί να γίνει αλλιώς». Να δώσουμε απάντηση με την οργάνωση στα συνδικάτα. Να πάρουμε μαζικά μέρος στις δραστηριότητες των σωματείων μας. Ο κάθε ένας εργαζόμενος ιδιαίτερα στον κλάδο του να πάρει τη θέση που του ανήκει. Όχι στην μοιρολατρία και στην μιζέρια. Αλλά στην οργάνωση του αγώνα. Να γίνει δύναμη μαζί με όλους τους συναδέλφους του. Για να πάρουν απάντηση κυβέρνηση και βιομήχανοι.
Έχουμε ζήσει πολλά! Το 2020 δεν είναι 2010!
Η πείρα για τους εργαζόμενους, για το εργατικό κίνημα είναι πλούσια και αυτό το γνωρίζουν πολύ καλά οι ιδιοκτήτες των επιχειρηματικών ομίλων, η κυβέρνηση και τα κόμματά τους, γι’ αυτό ζητάνε “ομοψυχία”, διαλαλούν πως τάχα είμαστε στην ίδια όχθη, για να υποταχθούμε στους δικούς τους στόχους, στη δική τους αντεργατική πολιτική. Η περίοδος της πανδημίας απέδειξε, ότι χωρίς εργαζόμενους η οικονομία δεν κινείται. Επιβεβαίωσε, ότι εμείς παράγουμε τον πλούτο κι όχι τα αφεντικά.
Συνάδελφοι, συναδέλφισσες,
η πλειοψηφία του κυβερνητικού και εργοδοτικού συνδικαλισμού, η ηγεσία της ΓΣΕΕ “βαράει στον ίδιο σκοπό” της στήριξης των μεγαλοεργοδοτών με τα εργατικά δικαιώματα σε μόνιμη καραντίνα. Συνδιαμορφώνουν μαζί με την κυβέρνηση και τον ΣΕΒ τα αλλεπάλληλα χτυπήματα στα εργατικά δικαιώματα. Η στάση τους πλέον δεν προκαλεί έκπληξη σε κανέναν εργαζόμενο.
Οι ταξικές δυνάμεις ήταν στο πόδι από την πρώτη μέρα της καραντίνας με παρέμβαση σε όλους τους χώρους δουλειάς για την οργάνωση των εργαζομένων, για την διασφάλιση της υγείας τους, για την αποτροπή αλλαγής των εργασιακών τους σχέσεων. Από την άλλη νυχτερίδες κι αράχνες στα γραφεία των δυνάμεων του εργοδοτικού κυβερνητικού συνδικαλισμού, των ΠΑΣΚΕ, ΔΑΚΕ στο ΕΚΒ. Τρεις μήνες ανελέητης επίθεσης της εργοδοσίας σε κάθε κλάδο με προσπάθεια να τσακίσει κάθε εργατικό δικαίωμα.
Συνεπείς στο ρόλο τους σαν άνθρωποι της εργοδοσίας στο εργατικό κίνημα, συνέχιζαν να απουσιάζουν από την οργάνωση του αγώνα των εργαζομένων και τα καινούρια προβλήματα που προέκυψαν την περίοδο των περιοριστικών και αντεργατικών μέτρων. Με αφορμή το δίκαιο αίτημα των εργατών γης να διαπραγματευτούν την αξία της εργατικής τους δύναμης, βγήκε από την “καραντίνα” ο εργατοπατέρας πρόεδρος του ΕΚΒ να καταθέσει τις σκέψεις και τις προτάσεις του για να επιλυθεί το πρόβλημα της έλλειψης εργατικών χεριών στις αγροτικές εποχικές εργασίες. Πρότεινε μάλιστα .όπως χαρακτηριστικά δήλωσε, την “ αυτόματη διακοπή όλων των προνομίων και των επιδομάτων που μπορεί ο μακροχρόνια άνεργος να παίρνει” . Το μάθαμε κι αυτό : ώστε προνομιούχοι οι άνεργοι για τον εργατοπατέρα πρόεδρο του ΕΚΒ. Κοντολογίς αν κάποιος άνεργος δε συμμορφωθεί με την ιδέα της εργασιακής περιπλάνησης , να βρίσκεται με μια βαλίτσα στο χέρι, για να πάει να μαζέψει το Νοέμβρη ελιές στην Καλαμάτα, κατόπιν να μετακινηθεί λίγο βορειότερα στο Άργος για τη συγκομιδή των εσπεριδοειδών ή στη Μανωλάδα για τη συγκομιδή της φράουλας και αργότερα το Μάη και το καλοκαίρι στην Ημαθία και την Πέλλα για το αραίωμα και το μάζεμα του ροδάκινου θα πρέπει να χάσει και τα λίγα ψίχουλα του ταμείου ανεργίας. Μάλλον κι αυτός όπως και υπόλοιποι εργατοπατέρες δεν μπορεί να συνέλθει ακόμη από τις διακοπές στα πεντάστερα ξενοδοχεία και ετοιμάζεται για τις νέες.
Εμείς λέμε ότι Έλληνες και ξένοι εργάτες γης δεν έχουν να χωρίσουν τίποτα με τους μικρομεσαίους αγρότες. Απεναντίας οι αιτίες που τσακίζουν τις ζωές τους έχουν την ίδια πηγή. Τα χαμηλά μεροκάματα , οι εξευτελιστικές τιμές των αγροτικών προϊόντων , το ψηλό κόστος παραγωγής είναι που γεμίζουν τις τσέπες μεγαλεμπόρων και βιομηχάνων , αυτών δηλαδή που πρέπει να βάλουν στο στόχαστρό τους και οι εργάτες γης και οι μικρομεσαίοι αγρότες μαζί με την πολιτική όλων των αστικών κυβερνήσεων και της ΕΕ.
Συνάδελφοι και συναδέλφισσες.
Η δολοφονία του GeorgeFloyd, ήταν μια ακόμη στις χιλιάδες των νεκρών στην πιο πλούσια χώρα του κόσμου. Δολοφονημένοι είτε από τον ρατσισμό, είτε από την φτώχεια. Ο πόνος και η δυστυχία εκατομμυρίων φτωχών αμερικανών είναι κοινός με αυτόν των χιλιάδων Ελλήνων μεταναστών στην Αμερική, όπως και των χιλιάδων προσφύγων και μεταναστών σήμερα στην Ελλάδα που βίωσαν και βιώνουν τον ρατσισμό.
Χαιρετίζουμε με περηφάνια και ταξική αλληλεγγύη τα συνδικάτα, τους συνδικαλιστές και τους εργαζόμενους που αυτές τις δύσκολες και κρίσιμες ώρες στέκονται στο πλευρό των διαδηλωτών και εναντιώνονται πολύμορφα και οργανωμένα στην καταστολή και τις συλλήψεις αγωνιστών.
Η αξιοποίηση των εξελίξεων από τα αστικά κόμματα, τόσο στις ΗΠΑ, όσο και στην Ελλάδα, δείχνει την υποκρισία και την ευκαιριακή τους εκμετάλλευση για να αποπροσανατολίσουν από το ότι η πολιτική όλων τους θρέφει και καλλιεργεί τον εθνικισμό, τον ρατσισμό και την ξενοφοβία. Η πολιτική των πολέμων και της σφαγής λαών στο εξωτερικό, της φτώχειας, της καταπίεσης στο εσωτερικό.
Ο ρατσισμός και η καταστολή εναντίον των φτωχών, των έγχρωμων ή των μεταναστών και των προσφύγων, είναι εκδήλωση της σαπίλας ενός συστήματος που δολοφονεί και καταπιέζει τους πολλούς για τα κέρδη των λίγων. Ο ιός είναι ο καπιταλισμός και δολοφονεί είτε με την βία είτε με την φτώχεια.
Το ΠΑΜΕ, τα ταξικά συνδικάτα της Ελλάδας εκφράζουν την αλληλεγγύη και την στήριξη τους στον αγώνα των λαών, των εργαζομένων όλου του κόσμου που ενώνουν τις φωνές τους ενάντια στην αδικία και τον ρατσισμό, για ένα κόσμο που εργάτες θα ζουν αδελφωμένοι, χωρίς εκμετάλλευση.
Συνάδελφοι και συναδέλφισσες
Η πείρα που έχουμε αποκτήσει πρέπει να γίνει ενεργή συμμετοχή, συνειδητή δράση. Το “χωρίς εσένα γρανάζι δε γυρνά” έχει γίνει απολύτως καθαρό. Μένει να συνειδητοποιηθεί από την εργατική τάξη και το “ μπορείς χωρίς αφεντικά”. Να μετατραπεί η επίθεση του κεφαλαίου σε αμφισβήτηση της πρωτοκαθεδρίας του και σε αντεπίθεση της εργατικής τάξης . Δεν αντέχεται περισσότερη βαρβαρότητα !Να παλέψουμε για τη ζωή μας! Να διεκδικήσουμε με επίκεντρο τις δικές μας ανάγκες, για το μεροκάματο, την ασφάλιση, για τη διασφάλιση του εργατικού εισοδήματος, για μέτρα υγείας και ασφάλειας, για την εξάλειψη των αιτιών των εργατικών – λαϊκών προβλημάτων, για την οριστική εξάλειψη της οικονομικής κρίσης, για να απαλλαγούμε οριστικά από τους εκμεταλλευτές του δικού μας μόχθου. Η ελπίδα μας βρίσκεται στη συσπείρωση στα συνδικάτα μας, στην οργάνωσή μας, στην ενίσχυση της ταξικής γραμμής πάλης απέναντι στο συμβιβασμό, την ηττοπάθεια, τη συναίνεση.
Δεν αποδεχόμαστε την κανονικότητά τους! Η κανονικότητά τους είναι ο συμβιβασμός με την ανεργία, τη φτώχεια, τη ζωή με τα ελάχιστα!
Απαιτούμε:
- Κατάργηση των αντεργατικών διατάξεων των ΠΝΠ και όλων των αντεργατικών νόμων.
- Κανένας χωρίς αξιοπρεπές εισόδημα. Να πληρώσουν κράτος κι εργοδοσία.
- Καμία μείωση μισθού, απώλεια του εισοδήματος των εργαζομένων.
- Καμία απόλυση. Καμία δυσμενής μεταβολή των εργασιακών σχέσεων.
- Κατάργηση πλειστηριασμών και κατασχέσεων για την εργατική-λαϊκή οικογένεια. Απαλλαγή των εργαζομένων από χρέη για ηλεκτρικό ρεύμα, νερό, ενοίκιο, τηλέφωνο, internet για όλο το διάστημα της καραντίνας και για όσο διαρκούν τα έκτακτα μέτρα.
- Ουσιαστική προστασία των ανέργων. Επίδομα ανεργίας για όλους τους ανέργους χωρίς όρους και προϋποθέσεις.
- Πλήρη, επαρκή κι αποκλειστική χρηματοδότηση από τον κρατικό προϋπολογισμό του δημόσιου συστήματος Υγείας με προσλήψεις μόνιμου ιατρικού και νοσηλευτικού προσωπικού με πλήρη εργασιακά δικαιώματα. Να ανοίξουν όλες οι δημόσιες δομές υγείας που έκλεισαν τα προηγούμενα χρόνια.
Οργανώνουμε την πάλη μας απέναντι στους επιχειρηματικούς ομίλους, την ΕΕ, τις κυβερνήσεις και τα κόμματά τους, για να μη ματώσουμε ξανά για τα κέρδη των εκμεταλλευτών μας Οργανώνουμε την αντεπίθεσή μας για δουλειά με δικαιώματα.
