Ο Κυριάκος Μητσοτάκης εμφανίστηκε στη Θεσσαλονίκη τολμηρά μεταρρυθμιστής και κυρίως σε ζητήματα ουσίας.
Η μετακύλιση του ΕΝΦΙΑ στου δήμους αποτελεί μια σημαντική τομή σε συνδυασμό με την μείωσή του κατά 30%. Στην ουσία ο πολίτης θα πληρώνει ΕΝΦΙΑ που ουσιαστικά θα έχει άμεση ανταποδοτική μορφή στα του οίκου του. Με μορφή παροχών από τους ΟΤΑ στους οποίους βρίσκεται το σπίτι του. Το σχέδιο για πιο φιλικό κράτος στις επιχειρήσεις είναι απολύτως αναγκαίο κι απαραίτητο, σ’ ένα κράτος και μια πολιτική κουλτούρα που δεν αρέσκεται στην επιχειρηματικότητα και συχνά πυκνά της προκαλεί προσκόμματα, είτε με τη γραφειοκρατία, είτε με την πολυνομία, είτε με τις πολιτικές αγκυλώσεις προϊσταμένων αρχών.
Πλην αυτών πρέπει να κρατήσουμε:
- Ο Κυριάκος Μητσοτάκης ανέπτυξε έξι συγκεκριμένους και κοστολογημένους στόχους για την αναγέννηση της χώρας, ζητώντας από τους Έλληνες να δουλέψουμε όλοι μαζί και να δημιουργήσουμε ένα νέο συμβόλαιο αλήθειας κι εμπιστοσύνης. Ο Αλέξης Τσίπραςεγήγγειλε ένα δεκάλογο δσμεύσεων (σαν εκείνες που επανειλημμένως έχει δεσμευθεί και ξεχάσει) σημειώνοντας ότι δεν είναι παροχές αλλά το …όραμά του.
- Όσα εξήγγειλε ο Κυριάκος Μητσοτάκης για τις φοροααπαλλαγές και τη μείωση ασφαλιστικών εισφορών και φορολογίας είναι απολύτως ρεαλιστική λύση. Αντιθέτως οι απαλλαγές που εξήγγειλε ο πρωθυπουργός δεν υποστηρίζονταν από κάποιο αναπτυξιακό σχέδιο.
- Ο Κυριάκος Μητσοτάκης έθεσε την επιστροφή της χώρας στις αγορές ως κεντρικό σημείο αναφοράς του οικονομικού του προγράμματος και της ανάπτυξης της Ελλάδας. Εν αντιθέσει με τον πρωθυπουργό που έδειξε ότι δεν τον απασχολούν οι αγορές αφού διαθέτει το «ματωμένο μαξιλάρι» από τους φόρους όλων μας. Χωρίς, βεβαίως, να πει τι θα συμβεί όταν αυτό το μαξιλάρι τελειώσει. Δηλαδή ο Μητσοτάκης ουσιαστικά είπε ότι δεν νοείται κανονικότητα με τα λεφτά άλλων και μαξιλάρια κι ο πρωθυπουργός είπε ότι θα ζούμε με δανεικά.
- Ο Κυριάκος Μητσοτάκης έδειξε ξεκάθαρα ότι βλέπει τις φορολογικές ελαφρύνσεις ως υποβοήθηση της ανάπτυξης μέσω της δημιουργίας κινήτρων επιχειρηματικής δραστηριοποίησης. Ενώ ο Αλέξης Τσίπρας έδειξε ότι τις βλέπει ως ελάφρυσνη του φορολογικού βάρους και κατ’ επέκταση της ενεργούς ζήτησης.
- Ο Κυριάκος Μητσοτάκης μίλησε για το συνταξιοδοτικό σύστημα των τριών πυλώνων που είναι πιο δίκαιο κι αποτελεσματικό. Ενώ ο Αλέξης Τσίπρας το χαρακτήρισε… Πινοσέτ, αδιαφορώντας αν εφαρμόζεται σε χώρες όπως η Βρετανία , η Ελβετία, η Ολλανδία, ο Καναδάς, η Σουηδία, η Αυστραλία κλπ κι επιμένει σε ένα σύστημα που δεν βγαίνει και είναι χρεοκοπημένο.
- Ο Κυριάκος Μητσοτάκης μίλησε για την ανάγκη αναπροσανατολισμού του υπουργείου Εξωτερικών προς την Οικονομική εξωστρέφεια και την αρωγή του σε επιχειρηματικές ομάδες, αγρότες κλπ, προκειμένου να προωθούνται προϊόντα κι υπηρεσίες ευκολότερα σε ξένες αγορές. Ο πρωθυπουργός δεν είπε το παραμικρό, προτιμώντας την εξωτερική πολιτική του ενός ανδρός, στο πρότυπο του Νίκου Κοτζιά.
- Ο λόγος του Κυριάκου Μητσοτάκη κι οι τοποθετήσεις του ήταν άκρως συναινετικές κι έδειξε τον δρόμο που ακολουθήθηκε στη Γερμανία το 2000, στην Πορτογαλία και στην Κύπρο σήμερα. Εν αντιθέσει με αυτές του πρωθυπουργού που ήταν άκρως διχαστικές αφού είναι σαφές ότι παραμένει προσκολλημένος στις παλιές διαιρέσεις της Αριστεράς. Ο Μητσοτάκης δεν αναλώθηκε σε πομφόλυφγες και συνθήματα του τύπου «ή τους τελειώνουμε ή μας τελειώνουν», γνωρίζοντας ότι δεν μπορεί να μην είναι πρωθυπουργός όλων των Ελλήνων.
Εν κατακλείδι:
Το πακέτο του Κυριάκου Μητοστάκη στοχεύει να κινητοποιήσει συνολικά την οικονομική δραστηριότητα, δημιουργώντας κίνητρα σε ατομικό και επιχειρηματικό επίπεδο. Την ίδια στιγμή που ο Αλέξης Τσίπρας έχει εγκλωβιστεί σε μία δημοσιονομική παραλογία φόρων για τη συντήρηση του κράτους, όταν σχεδόν το σύνολο της κοινωνίας προσβλέπει πλέον στον περιορισμό του Δημόσιου τομέα και την δραστηριοποίηση του ιδιωτικού τομέα.
Ο Κυριάκος απέπνευσε κανονικότητα κι ο Αλέξης Τσίπρας τσαλαβούτησε πάλι στη μιζέρια μιας διαχείρισης και συντήρησης, που εκτός ότι την επιτελεί χωρίς επιτυχία, δεν οδηγεί πουθενά.
