Κατά μια έννοια και προϋποθέσεις η απόφαση της Βουλής, προχθές για τις Γερμανικές αποζημιώσεις, θα μπορούσε να είναι και ιστορική. Δεν είναι, όμως, ούτε θα γίνει ποτέ.
Δεν ακούσαμε, δεν μάθαμε κάτι νέο, πλην αυτού που παγίως διακηρύσσει η Αριστερά όταν είναι στριμωγμένη και θέλει να πετάξει τη μπάλα στην εξέδρα αποπροσανατολίζοντας την κοινωνία.
Δεν θα σταθώ στους βερμπαλισμούς που ακούστηκαν από τους περισσότερους βουλευτές αλλά σ’ εκείνο που μένει. Δηλαδή σε μια άδοξη κατάληξη στην οποία η Αριστερά και μεγάλο τμήμα της λαϊκιστικής Δεξιάς είχαν (και το κάνουν ακόμη) επενδύσει και καλλιεργήσει μείζονες αυταπάτες και παραπλανήσεις του κοσμάκη.
Να πούμε αρχικά το εξής: Σχεδόν σύσσωμη η Αριστερά αλλά κι όπως είπαμε και τμήματα της Δεξιάς, πίστεψε αυτά που του σερβίρζαν στοχεύοντας στο θυμικό της κοινωνίας. Οι θηριωδίες των Γερμανών άλλωστε ήταν απίστευτες και φτάνουν από στόμα σε στόμα και την βιβλιογραφία στην ημέρες μας. Τι πιο δίκαιο λοιπόν, να πληρώσουν;
Έλεγαν λοιπόν, ότι θα πάρουμε τις Γερμανικές αποζημιώσεις (400 δις τα έβγαλαν, αλλά δεν ξέρω τίνι τρόπω) και θα ξεχρεώσουμε … το χρέος της χώρας, που είναι κάτι λιγότερο. Μετά, έλεγαν, θα κάνουμε σεισάχθεια με τα χρήματα που θα πάρουμε από τη λίστα Λαγκάρντ, την πάταξη του λαθρεμπορίου, την πώληση τηλεοπτικών αδειών και την πλήρη καταπολέμηση της φοροδιαφυγής!
Αυτές ήταν οι αφελείς (;;) και ακραία λαϊκίστικες προσεγγίσεις. Έτσι μας έλεγαν όταν τους ρωτούσαμε πού θα βρουν χρήματα για να εφαρμόσουν το …πρόγραμμα της Θεσσαλονίκης. Έτσι, δηλητηρίασαν χιλιάδες ανθρώπους που δεν μπορούσαν να κατανοήσουν ή να συνειδητοποιήσουν τι τους έπεσε στο κεφάλι με την κρίση.
Μετά, η Κωνσταντοπούλου έφτιαξε μια επιτροπή … αλήθειας δημοσίου χρέους, με τον …Κραουνάκη και κάτι άλλους περίεργους και παντελώς αγνώστους για να διεκδικηθούν οι αποζημιώσεις και οι περισσότεροι κυβερνητικοί ήθελαν να… εγγράψουν στον κρατικό προϋπολογισμό …. 400 δις που μας… χρωστούν οι Γερμανοί, για να μη προβληματιζόμαστε για την αποπληρωμή του χρέους μας! Φαντάζομαι όλα αυτά να μη τα έχετε ξεχάσει.
Η κοροϊδία, λοιπόν, η ανοησία συνεχίστηκε στη Βουλή.
Προσέξτε:
Η απόφαση προχθές της Βουλής, δεν σημαίνει απολύτως τίποτα!
Απλώς εξέδωσε ένα ψήφισμα κι αυτό παντελώς ανίσχυρο, αφού δεν προβλέπεται ούτε από το Σύνταγμα ούτε από τον κανονισμό της Βουλής.
Τι λέει αυτό το ψήφισμα; «Καλεί την ελληνική κυβέρνηση να προβεί σε όλες τις ενδεδειγμένες, ιδίως τις διπλωματικές και νομικές, ενέργειες για τη διεκδίκηση των οφειλών και την πλήρη ικανοποίηση όλων των αξιώσεων του Ελληνικού Κράτους από τον Α΄ και Β΄ Παγκόσμιο Πόλεμο»!
Άρα, το προσεχές διάστημα ο Τσίπρας πρέπει να προβεί σε ρηματική διακοίνωση στη Γερμανία .
Προσέξτε κι αυτό:
Κάτι αντίστοιχο έχει συμβεί κι άλλες φορές στο παρελθόν. Χωρίς να ευαισθητοποιηθούν ή συγκινηθούν οι Γερμανοί. Που εδώ και δεκαετίες ισχυρίζονται και περιορίζονται στην ηθική διάσταση αναγνώρισης των θηριωδιών τους εις βάρος των Ελλήνων.
Κι άντε, λοιπόν, να υποθέσουμε ότι προηγούμενες κυβερνήσεις ήταν κυβερνήσεις δοσίλογων και γερμανοτσολιάδων και στις αρνήσεις των Γερμανών δεν επέμεναν.
Ο Τσίπρας, όμως, ο Καμμένος, αυτή η κυβέρνηση γιατί εδώ και τέσσερα χρόνια κρατούσαν το σχετικό πόρισμα της διακομματικής επιτροπής της Βουλής στα συρτάρια τους; Γιατί δεν το αξιοποίησαν (όσο γίνεται τέλος πάντων) και τώρα –εν μέσω προεκλογικής περιόδου- το θυμήθηκαν πάλι;
Ο Τσίπρας δικαιολογήθηκε με τον ισχυρισμό ότι δεν ήθελε να δοθεί το δικαίωμα σε κάποιους που παραμονεύουν σε κάθε γωνιά της Ευρώπης να επαναλάβουν όσα άθλια είπαν το 2015…».
Μπα; Διακύβευσε δηλαδή 400 δις, για να μη πουν κάτι … κάποιοι;
Διακύβευσε τα χρήματα τα οποία… θα παίρναμε για να… αποπληρώσουμε το χρέος, μόνο και μόνο για να μη μπει στο μάτι κάποιων;
Και ότι το κάνει τώρα που «η κατάσταση έχει αλλάξει ριζικά. Η ολοκλήρωση του προγράμματος, η έξοδος από την μνημονιακή επιτροπεία, η εξομάλυνση και η θεαματική βελτίωση στη συνέχεια των σχέσεων με τη Γερμανία έχουν δημιουργήσει ένα θετικό περιβάλλον, μια συνθήκη αλληλοκατανόησης, συνεργασίας και εμβάθυνσης του διαλόγου».
Κάτι ακόμη:
Δεν νομίζετε ότι θα πρέπει να μάθουμε τι κινήσεις, τι σχέδιο έχει ο Τσίπρας για τη διεκδίκηση των αποζημιώσεων; Φαντάζομαι ότι δεν αρκεί ότι το είπε μπροστά στη Μέρκελ. Κι άλλοι το είχαν πει.
Άρα, δεν πρέπει να μάθουμε το παρακάτω; Δεν πρέπει να μάθουμε αν έχει γίνει σχέδιο, χρονοδιάγραμμα κι αν έχουν καταγραφεί Νομικά κι ιστορικά δεδομένα;
Τι θα κάνει; Δεν θα κάνουμε πια εισαγωγές λουκάνικων, BMW, Mercedes, Siemens; Θα διώξει τα Lidl;
Δεν μπορεί, κάποιος κάτι θα έχει σκεφτεί. Γιατί μας το κρύβουν;
Κι αφού, λοιπόν, συνέβησαν αυτά τα εξόχως συναρπαστικά στη Βουλή, αφού μαζί με τους κυβερνητικούς ψήφισαν –εκόντες, άκοντες- και οι αντιπολιτευόμενοι βουλευτές αφού ο λαϊκισμός δεν μπορεί να ηττηθεί εύκολα, «κτύπησε» κι ο πρόεδρος της καρδιάς μας. Ο σεβαστός Προκόπης που οι φίλοι τον αποκαλούν Πάκη.
Ο οποίος έκανε ένα μικρό διάλλειμα από το κυνήγι του Μινώταυρου του… νεοφιλελευθερισμού και μας είπε εν είδη έκθεσης ιδεών (σαν αυτές που μας λέει συχνά πυκνά) ότι είναι πρωταρχικός σκοπός του η επιστροφή των γλυπτών του Παρθενώνα!
Κάθισα να δω και μετά να διαβάσω τι ακριβώς όσα είπε. Δεν μπορεί, σκέφτηκα, αφού έχει τέτοιο στόχο και σκοπό, θα μας πει και πώς θα τα πάρει, πώς θα τα φέρει πίσω.
Τζίφος!
Αναρωτιέμαι λοιπόν:
Τι θα κάνουμε; Ποιο είναι το σχέδιό του μέγιστου αυτού πολιτικού ανδρός;
Θα πάμε το Βρετανικό Μουσείο στα δικαστήρια;
Θα στείλουμε το ΠΑΜΕ να τους κρεμάσει πανό;
Θα στείλουμε έξω από το Βρετανικό κοινοβούλιο τον Βαρουφάκη να τους κάνει «Ουάαααου», όπως έκανε στον Ντάισελμπλουμ;
Θα βάλουμε την Αμάλ του Κλούνεϊ να τους απειλήσει ότι θα τους κάνουμε ότι έκανε η Τότεναμ στον Γκουαρντιόλα;
Δεν βαριέστε. Κουβέντα να γίνεται… Και ν’ ακούει το πόπολο…
