Δύο αγώνες απομένουν για να ολοκληρώσει ο Ολυμπιακός την φετινή του πορεία στην Euroleague, με τον ημιτελικό (Ανατολού Εφές) να διεξάγεται την προσεχή Πέμπτη στη STARK ARENA του Βελιγραδίου. Με την ελπίδα ότι θα είναι παρών (το άλλο ζευγάρι είναι ο ισπανικός εμφύλιος ανάμεσα σε Ρεάλ και Μπαρτσελόνα) στον μεγάλο τελικό του επόμενου Σαββάτου.
Η πορεία του Ολυμπιακού προς το Βελιγράδι ήταν ένας συνεχής μαραθώνιος με τον Ολυμπιακό να στηρίζεται στις προσωπικότητές του και τελικά να τα καταφέρνει, έστω κι αν χρειάστηκαν συνολικά πέντε παιγνίδια για να ξεπεραστεί το εμπόδιο της απρόβλεπτης Μονακό.
Ποιοι ήταν όμως οι πρωταγωνιστές του Ολυμπιακού στην πορεία αυτή;
MVP
Πρώτος και καλύτερος ο ΚΩΣΤΑΣ ΣΛΟΥΚΑΣ. Ξεκίνησε τη χρονιά νωχελικά , ο χρόνος συμμετοχής του ήταν ελαφρώς μειωμένος από το αναμενόμενο αλλά στην διάρκεια της περιόδου και κυρίως μετά τον αγώνα πρωταθλήματος απέναντι στην ΑΕΚ στο κλειστό των Λιοσίων ανέβασε σημαντικά και καταλυτικά την απόδοση του. Με 11.9 πόντους 2.6 ριμπάουντ και 4.9 ασίστ βελτίωσε τους μέσους όρους καριέρας του, αλλά το σημαντικότερο είναι ότι οργάνωσε με εξαιρετικό τρόπο την επίθεση του Ολυμπιακού, ενώ ως πραγματικός ηγέτης της ομάδα τους ήταν εκείνος που αναλάμβανε σχεδόν πάντοτε την ενέργεια (κι ενίοτε το τελικό σουτ) όταν η μπάλα «έκαιγε». Επέστρεψε στην Ελλάδα και πήρε τα κλειδιά του Ολυμπικού.
Ο ΣΑΣΑ ΒΕΖΕΝΚΟΦ ήταν χωρίς αμφιβολία ο κορυφαίος και σταθερότερος παίκτης του Ολυμπιακού. Διαπιστευτήρια για το ταλέντο του κυρίως επιθετικά έχει δώσει εδώ και πολλά χρόνια, τόσο στην θητεία του στον Άρη με τον οποίο αναδείχθηκε και πρώτος σκόρερ του πρωταθλήματος μόλις σε ηλικία 19 χρόνων, αλλά και στην πορεία του στην Μπαρτσελόνα παρόλο που δεν κατάφερε όπως πολλοί περίμεναν κι αναλόγως του ταλέντου του. Εφέτος σημείωσε 13.4 πόντους και 6.6 rebound αγωνιζόμενος κάτι περισσότερο από 32 λεπτά ανά αγώνα, περισσότερα από οποιοδήποτε άλλο παίχτη στην διοργάνωση. Ήταν ο πρώτος σκόρερ και ο πρώτος ριμπάουντερ του Ολυμπιακού, αλλά το σημείο που τον εκτόξευσε ήταν η τεράστια διαφορά που παρατηρήθηκε εφέτος στο σώμα του. Γεγονός που τον οδήγησε να γίνει ένας εξαιρετικός αμυντικός και ριμπάουντερ σε αντίθεση με τα προηγούμενα χρόνια στα οποία η άμυνα αποτελούσε την αχίλλειο πτέρνα του. Εξ ου και συμπεριελήφθη τελικά στην αρχική πεντάδα της διοργάνωσης.
ΟΙ ΕΞΟΛΟΘΡΕΦΤΕΣ
Ο Κώστας Παπανικολάου και ο Τόμας Γουόκαπ ήταν δύο από τους καταλύτες στην εφετινή πορεία του Ολυμπιακού. Στον επιθετικό τομέα παρουσίασαν χαρακτηριστική αστάθεια . Σε ελάχιστα παιχνίδια κατάφεραν να ξεχωρίσουν, αλλά δεν είναι αυτός ο ρόλος τους. Στο αμυντικό κομμάτι όμως ήταν κι οι δυο καταλυτικοί. Αναλάμβαναν σε κάθε παιχνίδι το προσωπικό μαρκάρισμα των πιο ταλαντούχων αντιπάλων τους, πίεζαν εξαιρετικά τη μπάλα και διάβαζαν τις περισσότερες φάσεις σωστά ώστε να βοηθήσουν τους συμπαίχτες τους. Άξια αναφοράς φυσικά είναι η σπουδαία σειρά που έκανε στα play off o Γουόκαp, poy ήταν ο κορυφαίος του Ολυμπιακού.
ΟΙ ΘΕΤΙΚΟΙ
Ο Τάυλερ Ντόρσευ αποτελούσε τον παίκτη που μαζί με τον Βεζένκοφ έπαιρναν το μεγαλύτερο φορτίο στις επιθέσεις . Έδωσε στον Ολυμπιακό στοιχεία που χρειαζόταν και του έλειπαν τα προηγούμενα χρόνια. δηλαδή το μακρινό σουτ και το 1 on 1 παιχνίδι. Στην άμυνα, παρότι δεν θεωρείται το δυνατό του σημείο, προσπάθησε και ήταν αξιοπρεπής. Η συμμετοχή του είναι θετική και είναι ένας παίκτης καταλύτης για τον Ολυμπιακό εξαιτίας των πολλών και δύσκολων σουτ που καλείται να εκτελεί σε κάθε αγώνα.
Ο Μουστάφα Φoλ είναι άλλος ένας παίκτης που έδωσε πολλά στοιχεία που έλειπαν από τον Ολυμπιακό τα προηγούμενα χρόνια. Αποτελούσε την κολόνα κοντά στην ρακέτα στο αμυντικό κομμάτι. Στην επίθεση η μπάλα περνούσε πολλές φορές από τα χέρια του κυρίως στο ξεκίνημα των παιχνιδιών και αυτός με μεγάλη επιτυχία είτε της τελείωνε μόνος του, είτε με την εξαιρετική για το μέγεθος του ικανότητα να πασάρει, δημιουργούσε για τους συμπαίκτες του. Η πρώτη του χρονιά στον Ολυμπιακό έχει σίγουρα θετικό πρόσημο. Θα είχε ακόμα καλύτερη χρονιά αν από πίσω του στην θέση 5 είχε τον περσινό και όχι τον φετινό Χασάν Μάρτιν για να μπορεί να έχει περισσότερες ανάσες.
Ο Σακίλ Μακίσικ ήταν ο game changer του Ολυμπιακού, ο οποίος με την ενέργεια του , την ικανότητα του στο 1on 1 παιχνίδι αλλά και την βελτίωση στο μακρινό σουτ κατάφερε να δώσει σημαντικές λύσεις κυρίως σε ορισμένες σημεία των παιχνιδιών στα οποία ο Ολυμπιακός έμοιαζε να μην λειτουργεί , όπως στο πρώτο ημίχρονο του GAME 5 με την Μονακό στο οποίο κράτησε σχεδόν μόνος του τον Ολυμπιακό ζωντανό.
Υ.Γ.1 Ο Χασάν Μάρτιν ήταν ο αρνητικός πρωταγωνιστής της χρονιάς αλλά στον σημαντικότερο αγώνα δήλωσε παρών.
Υ.Γ.2 Εξαιρετική διαχείριση του ρόστερ από τον coach Mπαρτζώκα κυρίως στο δεύτερο μισό της χρονιάς.
