Αν δεν το έχετε συνειδητοποιήσει, σήμερα είναι η όγδοη ημέρα που δυο Έλληνες αξιωματικοί είναι φυλακισμένοι στις φυλακές ύψιστης ασφαλείας της Ανδριανούπολης.
Προσωπικά με θλίβει το γεγονός.
Μ’ εξοργίζουν οι χειρισμοί της ελληνικής κυβέρνησης που αναδεικνύουν την χωρίς προηγούμενο ανεπάρκειά της.
Από τις πρώτες ώρες έδειξε απίστευτη χαλαρότητα και προχειρότητα.
Με τον υπουργό Άμυνας εξαφανισμένο, τον κυβερνητικό εκπρόσωπο να δηλώνει ότι σύντομα θα επανέρθουν στην Ελλάδα, τον Κουβέλη να μιλά τη γνωστή ακατάληπτη γλώσσα της υπνηλίας και του … Αριστερού προσήμου και διάφορους κυβερνητικούς βουλευτές να επιδεικνύουν απίστευτη αναλγησία με λογής λογής δηλώσεις τους.
Είναι σαφές πια ότι όσοι παρουσίασαν στην ελληνική κοινή γνώμη την κατάσταση ως διαχειρίσιμη, είκοσι ώρες μετά την αποκάλυψη του συμβάντος, έσφαλλαν εγκληματικά.
Είναι σαφές ότι ο διοικητής της Ταξιαρχίας στην περιοχή πιάστηκε στον ύπνο και δεν αντιλήφθηκε καν την αλλαγή στάσης και την επιθετικότητα των Τούρκων εδώ και καιρό, διαβεβαιώνοντας ότι το θέμα θα λυθεί σε επίπεδο στρατιωτικών διοικητών.
Τι είναι αυτά; Ηλιθιώδης αφέλεια ή ανικανότητα; Ή διάλυση των πάντων επί κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ –ΑΝΕΛ;
Πόνεσε η καρδιά και μάτωσε η ψυχή κάποιου εξ αυτών βλέποντας τους δυο Έλληνες αξιωματικούς να προσάγονται με χειροπέδες φορώντας το εθνόσημο;
Έχω χίλιους λόγους να ισχυριστώ πως όχι.
Η ουσία είναι ότι η κυβέρνηση υποτίμησε την πραγματικότητα. Δεν τη διάβασε σωστά. Κι όταν πήραν χαμπάρι τη σοβαρότητά της αντί αν συγκαλέσουν το θεσμικό κυβερνητικό όργανο (ΚΥΣΕΑ) συγκάλεσαν … άτυπο κυβερνητικό συμβούλιο. Μεταξύ Τσίπρα, Δραγασάκη, Παππά, Φλαμπουράρη, Τζανακόπουλου, Τσακαλώτου και Κοτζιά. Όλοι άσχετοι με το θέμα. Κι απόντες οι δυο υπουργοί Άμυνας!!!
Επαναλαμβάνω: Όγδοη ημέρα σήμερα που δυο Έλληνες αξιωματικοί είναι φυλακισμένοι εν καιρώ ειρήνης στην Τουρκία.
Κι αναρωτιέμαι: Τι σκέφτονται τώρα όλοι εκείνοι που πριν λίγο καιρό έφεραν στην Ελλάδα τον επιθετικό και θρασύ «δικτάτορα» Ερντογάν και του έκαναν οθωμανικούς τεμενάδες;
Τι σκέφτεται ο λαλίστατος –κατά τα άλλα- πρόεδρος της Δημοκρατίας με τις διαλέξεις επιπέδου δημοδιδασκάλου της δεκαετίας του πενήντα;
Τι σκέφτεται τώρα ο υπουργός Άμυνας, που έχει λάβει διδακτορικό στους ψευτοπαλικαρισμούς αλλά δεν τόλμησε να πάρει ούτε ένα τηλέφωνό τον Τούρκο ομόλογό του;
Τι σκέφτονται όλοι εκείνοι που σκέφτονταν και σκέφτονται με λογικές θαμώνων συνοικιακών καφενείων;
Ξέρετε ποιο είναι το πιο τραγικό; Ότι οι Έλληνες ήδη αισθάνονταν ανασφάλεια από την ασυδοσία του κάθε «Ρουβίκωνα» και την παντελή έλλειψη προστασίας.
Τώρα νιώθουν ότι τούτη η κυβέρνηση αφήνει απροστάτευτους και τους στρατιώτες της.
Εκείνους, που ω μη γένοιτο, θα ζητηθεί να χύσουν το αίμα τους για τον τόπο.
Κι είναι θλιβερή η φράση που ξέφυγε (;;) από τα χείλη του υπουργού Εξωτερικών στην Επιτροπή Εξωτερικών και Άμυνας στη Βουλή. Ότι, δηλαδή, θα πάρει χρόνο η διαδικασία επιστροφής…
