Έχοντας περάσει από τη διελκυστίνδα των πανελληνίων εξετάσεων δύο φορές, η αντίστροφη μέτρηση των οποίων έχει αρχίσει, καταλαβαίνω απόλυτα την αγωνία. Αντιλαμβάνομαι την κούραση των νέων και χαμογελώ όταν σκέφτομαι τα όνειρα που έκανα εγώ για τη φοιτητική ζωή εκείνο το διάστημα.
Θυμάμαι το πείσμα μου, την προσπάθεια που κατέβαλα εγώ και η οικογένεια μου, το άγχος εκείνων των ημερών, την ανακοίνωση των αποτελεσμάτων την πρώτη φορά που πέρασα σε διαφορετική σχολή από τη Νομική και τον ενθουσιασμό μου όταν κέρδισα το στοίχημα, βλέποντας ότι το όνομα μου ήταν γραμμένο στους επιτυχόντες της. Θυμάμαι τις ατελείωτες ώρες διαβάσματος. Ήμουν και εγώ εκεί που είστε τώρα. Σας νιώθω και σας συναισθάνομαι!
Θέλω να θυμάστε ότι οι πανελλαδικές εξετάσεις ανοίγουν απλώς ένα παράθυρο στο μέλλον, δεν είναι το διαβατήριο για αυτό. Η επιτυχία σε αυτές δεν είναι το τέλος της διαδρομής, όπως δεν είναι ακριβώς και η αποτυχία. Τα ορόσημα της ζωής μας, μας διαμορφώνουν αλλά δεν μας καθορίζουν!
Εύχομαι σε όλα τα παιδιά που δίνουν πανελλήνιες σε μια πολύ δύσκολη χρονιά, επιτυχίες, αισιοδοξία και αποθέματα δύναμης! Αυτού του είδους οι εξετάσεις αξίζουν προκαταβολικά τα συγχαρητήρια!
