Ο κ. Αρτέμης Σώρρας ένας ευυπόληπτος πολίτης της χώρας μας, ένας οπαδός του δωδεκαθεϊσμού, ένας απίθανος τύπος που διαθέτει κάποιες εκατοντάδες δις Ευρώ για να σώσει την Ελλάδα, ένας αγύρτης άνευ προηγουμένου, ένας απατεώνας ολκής έχει χαθεί από την πιάτσα.
Εδώ και κάποιους μήνες καταζητείται από τις ελληνικές αστυνομικές αρχές του κ. Τόσκα ΑΛΛΑ ΜΕΧΡΙ ΣΗΜΕΡΑ ΔΕΝ ΕΧΕΙ ΒΡΕΘΕΙ ΠΟΥΘΕΝΑ.
Επειδή τέτοια πρόσωπα δεν πρέπει να μένουν στην αφάνεια, αποφάσισα ν’ ασχοληθώ εγώ μαζί του. Όχι ότι θα προσπαθήσω να τον συλλάβω και να τον οδηγήσω στις δικαστικές αρχές για να λογοδοτήσει. Όχι ότι θ’ αρχίσω να παίρνω τα βουνά και τα καταράχια για να βρω πού κρύβεται και πού καλοπερνάει, αν καλοπερνάει όπως λένε μερικοί. Αυτά είναι εύκολο να γίνουν.
Άλλο πράγμα έχω στο μυαλό μου. Πρώτα – πρώτα θέλω να δω πώς τα βγάζει πέρα, πώς βολεύεται, πώς κρύβεται και πόσο κινδυνεύει. Αυτές οι πληροφορίες είναι πολύ χρήσιμες και μπορεί να μας χρειαστούν κάποια φορά. Ποτέ δεν ξέρεις.
Ρωτώντας λοιπόν έφτασα κι εγώ στην Πόλη, που λέει ο λόγος. Έψαξα στα ξενοδοχεία της χώρας μας και τον βρήκα σχεδόν αμέσως. Χρησιμοποιεί άλλο όνομα, έχει κόψει το μουσάκι του, άφησε ένα ανδροπρεπέστατο μουστάκι κι άλλαξε ρούχα. Φοράει κάποια ρούχα ρετρό του 70, κάποια γυαλιά ηλίου μεγάλα και πολύ σκούρα, κάποια παπούτσια χοντροκομμένα και μετακινείται με μια γαλάζια βέσπα.
Το ξενοδοχείο του δεν είναι πεντάστερο. Όπως μου εξήγησε ο ίδιος μένει σε τετράστερο τώρα τελευταία, επειδή είναι πολύ δύσκολο να τον βρουν. Όλοι οι ερευνητές αστυνομικοί, ρωτάνε για πεντάστερα. Κανείς δεν ενδιαφέρεται για τα τετράστερα ή χαμηλότερα ξενοδοχεία. Είναι δυνατόν ο κ. Σώρρας με τα 600 δις να μένει σε κοινά ξενοδοχεία κάτω των πέντε αστέρων;
Καθίσαμε , που λέτε, στη βεράντα του ξενοδοχείου, παραγγείλαμε δύο κοκτέιλ περίφημα, μπόλικα παγάκια στο ποτήρι κι αρχίσαμε τη συζήτηση.
Ο κ. Αρτέμης άρχισε να μου συνθέτει έναν ύμνο για τον κ. Υπουργό που δεν καταφέρνει να τον συλλάβει κι έλεγε τα καλύτερα λόγια για τον υπέροχο τρόπο, με τον οποίο γίνεται η αναζήτησή του από τις αρχές. Τι επαίνους, τι υμνητικά σχόλια και τι θαυμασμό δεν διέκρινα στα λόγια του την ώρα που μιλούσε!
Τόση ευγένεια, τόση αβρότητα πρώτη μου φορά τη συναντώ , μου είπε ο κ. Αρτέμης. Περνάνε από το ξενοδοχείο οι ερευνητές, αλλά έχουν εντολή να μην ψάξουν. Απλά υποβάλλουν κάποιες τυποποιημένες ερωτήσεις, ρίχνουν μια φευγαλέα ματιά και αναχωρούν. Εγώ τους βλέπω από το σαλόνι, τους χαιρετώ και τους στέλνω συχνά …φιλάκια. Η ευγένεια πρέπει να πληρώνεται με ευγένεια.
Μόλις φύγουν παίρνω τη βέσπα μου και τους ακολουθώ σε μερικά ακόμη ξενοδοχεία για να δω αν κάνουν καλά τη δουλειά τους. Στη συνέχεια γυρίζω στην άνεσή μου και παραγγέλνω ορεκτικά και λευκό κρασί, με την εντολή να μου τα σερβίρουν στο μπαλκόνι του δωματίου μου.
Τα βράδια, συνήθως κάθομαι στο μπαρ του ξενοδοχείου. Πίνω ένα ή σπανιότερα δύο ποτά, βλέπω λίγη τηλεόραση για να ενημερωθώ για τα τεκταινόμενα στο κράτος μας και πηγαίνω νωρίς για ύπνο.
Το πρωί, μόλις ξυπνήσω, φοράω τα αθλητικά μου ρούχα και παίρνω τα βουνά. Αρχίζω πορείες μέσα στη φύση, που κρατάνε τρεις περίπου ώρες. Κάποτε επιστρέφω, κάνω ένα γρήγορο δροσιστικό και αναζωογονητικό ντους και ετοιμάζομαι για την καθημερινή μου βόλτα με τη βέσπα. Ο αέρας φουσκώνει τα πνευμόνια μου, η κάσκα που φοράω με προστατεύει από πολλούς κινδύνους και αδιάκριτα μάτια και, όταν απολαύσω την πορεία μου, επιστρέφω άνετος και απόλυτα ευχαριστημένος. Πάω στο σαλόνι και αράζω πίνοντας κάποιο αναψυκτικό μέχρι να έρθει η ώρα του φαγητού.
Μιλήσαμε πολλή ώρα με τον κ. Αρτέμη Σώρρα. Δε μου δημιούργησε ούτε για μια στιγμή την εντύπωση πως είναι καταδιωκόμενος κι ότι αναζητείται από τις ελληνικές αστυνομικές αρχές. Ήταν άνετος, ήρεμος, πράος κι όπως πάντα έτοιμος να απαντήσει σε όλα τα ερωτήματα. Με παρακάλεσε μάλιστα να στείλω πολλούς χαιρετισμούς στον κ. Τόσκα και τις ευχαριστίες του σε όλους τους οπαδούς του, που δεν τον ξεχνούν!
Κάποια στιγμή μάλιστα με ρώτησε το εξής απίθανο. «Επειδή η παραμονή μου στα διάφορα τετράστερα ξενοδοχεία μου κοστίζει αρκετά, μήπως υπάρχει κάποια δυνατότητα να υποβάλλω στην Κυβέρνηση της Αριστεράς και της Άκρας Δεξιάς, που διαφεντεύουν τον τόπο, κάποιο υπόμνημα και να ζητήσω μια ΕΠΙΔΟΤΗΣΗ ΕΝΟΙΚΙΟΥ;»
Δεν μπόρεσα να του απαντήσω και τον άφησα στην ησυχία του. Φεύγοντας τραβήξαμε μερικές αναμνηστικές φωτογραφίες για να θυμόμαστε τη συνάντησή μας αυτή και κλείσαμε ραντεβού να τα ξαναπούμε σε λίγες μέρες αφού, όπως μου δήλωσε ο κ. Αρτέμης, του άρεσε πολύ η παρέα μου!
