Στην Ελλάδα που το να είσαι Αριστερός αποτελεί τιμή και φιλελεύθερος αποτελεί, περίπου, ποινικό αδίκημα, στην Ελλάδα που ιδεολογία είναι η νομή του κράτους, που ο μανιχαϊσμός είναι ορατός ολούθε, δεν μου έκανε καμιά εντύπωση η αγαστή συμπόρευση του πιο χυδαίου κυβερνητικού υπουργού με τον στρατηγό που θέλει να σώσει την Ελλάδα.
Δεν μου έκανε καμιά εντύπωση που ο Πολάκης, ως δήμαρχος στα Σφακιά, είχε τιμήσει τον Φράγκο Φραγκούλη, προφανώς λόγω της έλξης των άκρων.
Γιατί, τι άλλο θα μπορούσε να είναι αυτό που θα ανάγκαζε κοτζάμ δήμαρχο να τιμήσει έναν στρατηγό που είχε διωχθεί από το στράτευμα με άπειρες θεωρίες –εκείνη την περίοδο- για σοβαρές κινήσεις πραξικοπήματος, όπως είχε ισχυριστεί ο Γιώργος Παπανδρέου σε Μέρκελ και Σαρκοζί; Τι άλλο θα ανάγκαζε έναν Αριστερό δήμαρχο να ταυτιστεί με έναν μιλιταριστή αρεσκόμενο σε θεωρίες συνωμοσίας;
Άλλωστε, έχουμε πει επανειλημμένως ότι υπάρχουν συγκοινωνούντα δοχεία ανάμεσα στην Αριστερά και την αυτοαποκαλούμενη «πατριωτική Δεξιά».
Ο Καμμένος, είναι τρανταχτό παράδειγμα. Κι ο Φράγκος άλλο ένα. Θεωρούν ότι είναι χίλιες φορές προτιμότερο να κυβερνά η Αριστερά, παρά η Νέα Δημοκρατία.
Συμπτωματικά, είναι στενοί συνοδοιπόροι και φίλοι του ομογενούς επιχειρηματία που έχει δηλώσει ότι θα κάνει τα πάντα για να μη γίνει ο Μητσοτάκης πρωθυπουργός…
Για να γυρίσουμε στον Πολάκη και στον Φράγκο, φαίνεται ότι η μοίρα τους έφερε πάλι δίπλα.
Τον μεν αντισυμβατικό Πολάκη σε θέση υπουργού κι εντός «συστήματος», τον δε Φράγκο αντισυστημικό και λέγοντας ότι αναμένει πρόταση (από ποιον άραγε;) για να γίνει αρχηγός κόμματος.
Το ότι ο Πολάκης θεωρεί τον Φράγκο νοσταλγό της χούντας, όπως είπε μετά το συλλαλητήριο της Θεσσαλονίκης, αποτελεί γεγονός ήσσονος σημασίας.
Είπαμε: Τα άκρα συναντώνται.
Αύριο μπορεί να βρεθούν σε κάποιο κρασοπουλειό, να δώσουν όρκους αιώνιας πίστης, να ενώσουν την αλαζονεία τους και να επιβάλλουν στο πόπολο ότι γουστάρουν.
Κι ύστερα να τσουγκρίσουν τα ποτήρια τους με το κρασί, στην υγεία του πόπολου…
Που ούτε ήξερε, ούτε ρώταγε, ούτε έμαθε.
Ότι κάποιοι παίζουν τα παιγνίδια τους στην πλάτη του και στις ευγενείς του αξίες και προθέσεις…
