Προσπάθησα να ασχοληθώ και να γράψω σήμερα για άλλα θέματα της επικαιρότητας, μα ο νους κι η καρδιά δεν φεύγουν από το ανείπωτο γεγονός στο λιμάνι του Πειραιά. Παρ’ ότι έγραψα και χθες για το θέμα, το κάνω πάλι. Σκέφτομαι ότι όλοι όσοι γεννηθήκαμε και μεγαλώσαμε στον Πειραιά, ταυτιστήκαμε με τη θάλασσα. Άλλωστε για πολλές δεκαετίες δεν υπήρχε σπίτι που να μην έχει ναυτικό. Ήταν, είναι η μεγάλη παράδοση της πόλης, είναι η θάλασσα … από τα χρόνια του Θεμιστοκλή. Είναι η ναυτική ιστορία που αναπτύχθηκε στον Πειραιά, που έσωσε την Ελλάδα κι ολόκληρη την Ευρώπη, με την επιβλητική νίκη στη Σαλαμίνα.
Η ναυτοσύνη λοιπόν, έγινε χαρακτηριστικό του Πειραιά. Το ίδιο, σχεδόν, όλης της Ελλάδας κι ειδικά των νησιών. Κι οι ναυτικοί είναι άνθρωποι με βαθιά ψυχή, μεγάλη καρδιά, μεγαλύτερες ευαισθησίες κι αντοχές. Οι ναυτικοί σώζουν παντού ανθρώπους, τους βγάζουν από φουρτουνιασμένα κύματα σε δύσκολες διασώσεις, είναι άνθρωποι σκληρά εργαζόμενοι. Πολλοί κάνουν εβδομάδες ή και μήνες να δουν τις συντρόφους τους, να αγκαλιάσουν τα παιδιά τους. Κι όποιος αντικρίζει ναυτικό, γνωρίζει ότι έχει να κάνει με έναν άξιο άνθρωπο, συνήθως έξω καρδιά, που ποτέ δεν θα κάνει αυτό που έγινε στον καταπέλτη του Blue Horizon.
Μιλάμε, τα έγραψα και χθες αλλά ο νους δεν ησυχάζει, για μια αδιανόητη, απάνθρωπη βαρβαρότητα. Μιλάμε για κάτι ανείπωτο που δεν μπορεί να συμβεί πουθενά. Μιλάμε για έγκλημα!
Ξέρετε κάτι; Όσοι κάνουν μια απλή βόλτα στο λιμάνι του Πειραιά, στα λιμάνια της Κρήτης ή των άλλων νησιών, βλέπουν καθημερινά ανάλογα περιστατικά με την είσοδο ή έξοδο σε κάποιο πλοίο. Πάντα υπάρχει ο καθυστερημένος που αγκομαχά να μπει. Μα δεν τον πετάνε στη θάλασσα. Πάντα ή συχνά υπάρχει ο συνοδός επιβάτης που τρέχει ν’ αποβιβαστεί επειδή ξεχάστηκε. Ακόμη και με σάλτο! Μα δεν τον πετάει κανένας στη θάλασσα.
Αυτοί δεν είναι ναυτικοί. Αλμπάνηδες είναι. Υπάνθρωποι είναι. Θλιβερή μειονότητα. Είναι δυνατόν να έχει πέσει άνθρωπος στη θάλασσα, να μη νοιαστεί κανένας κι ο καπετάνιος να συνεχίζει τον απόπλου και να ταξιδεύει σχεδόν μια ώρα, μέχρι να τον γυρίσουν πίσω οι αρχές; Είναι ασύλληπτο! Πόσο μάλλον που αυτόν τον άνθρωπο τον πέταξε στη θάλασσα πλήρωμα του πλοίου του!
Αναρωτιέμαι σε ποια σχολή ανδρώθηκαν ναυτικά αυτοί οι άνθρωποι; Για ποια ναυτοσύνη μπορούν να μιλάνε; Πού στο διάβολο ήταν ο δημόσιος υπάλληλος- λιμενικός, που έπρεπε να είναι παρών, μα δεν φαίνεται στο βίντεο να είναι;
Είμαι θυμωμένος. Προσπαθώ να γράψω, να καταθέσω απορίες, συναισθήματα, μα δεν βγαίνουν οι λέξεις. Χώρια που με θυμώνει ακόμη περισσότερο η ανοησία. Έκοψαν, λέει, το συγκεκριμένο πλοίο, από τα δρομολόγια της Κρήτης! Δηλαδή τι; Τιμώρησαν το πλοίο;
Ειλικρινά δεν ξέρω… Τι να πω, τι να γράψω… Αλήθεια…
