Θυμόσαστε ότι την ημέρα της επιστροφής της Άννας Κορακάκη από το Ρίο, ανάμεσα στα κόκκινα χαλιά και τα λουλούδια, το …δώρο που της είχε κάνει ο δήμαρχος της πόλης της, της Δράμας, ήταν το γκρέμισμα του πρόχειρου σκοπευτηρίου της;
Θυμόσαστε που είχαμε αναδείξει το θέμα, εδώ από emvolos. gr και μετά πήρε τεράστιες διαστάσεις;
Θυμόσαστε που ο ανεκδιήγητος αυτός δήμαρχος, μόλις το θέμα φούντωσε βγήκε κι έλεγε ότι μέσα σε λίγες ημέρες θα της φτιάξουν νέους χώρους και άλλα τέτοια φληναφήματα;
Δεν ξέρω αν ο δήμαρχος της Δράμας είναι εύκολος στο παραμύθι όπως ο πρωθυπουργός της χώρας, αλλά ξέρω ότι σ’ αυτόν τον τόπο κάθε θαύμα διαρκεί τρεις ημέρες.
Μόλις έσβησαν τα φώτα των τηλεοράσεων λοιπόν, μόλις οι φωτογραφίες μπήκαν στις προθήκες όλα έγιναν ίδια.
Κι αφού ξεκουράστηκε λίγες ημέρες, η Άννα Κορακάκη πήγε για προπόνηση εν όψει του παγκοσμίου κυπέλλου στο οποίο θα λάβει μέρος ως Ολυμπιονίκης τον Οκτώβριο.
Και τι είδε η κοπέλα;
Χάος και καταστροφή. Ακόμη και οι στόχοι εξαφανισμένοι ήταν.
Κι ο παραμυθάς δήμαρχος το ίδιο.
Κι η ομοσπονδία το ίδιο.
Κι η Άννα πρέπει να ξεσπιτωθεί και να πάει στην Αθήνα ή στον Βόλο για να μπορεί να κάνει προπόνηση.
Τα παλιά χρόνια γκρέμιζαν τα τείχη των πόλεων για να υποδέχονται τους Ολυμπιονίκες.
Σήμερα τους γκρεμίζουν τα γυμναστήρια ή τους απαξιώνουν όπως έκανε η «Αυγή» με την Στεφανίδου και τον Πύρρο.
Αυτή είναι η χώρα μας… Έτσι συμπεριφέρεται στα παιδιά της… Σε όλα τα παιδιά της…
Σιγά μη γλίτωνε η Άννα…
Κι ο δήμαρχος ασφαλώς θα βολτάρει για χειραψίες κι αγκαλιάσματα σε πλατείες και χωριά…
Πώς το έλεγαν στην παλιά ελληνική ταινία; Μαύρο στον Μαυρογιαλούρο…
