40 ΗΜΕΡΕΣ ΑΠΟ ΤΗΝ ΑΠΩΛΕΙΑ ΤΗΣ ΑΠΟ ΤΟ ΚΤΙΡΙΟ ΤΗΣ ΧΑΡΙΛΑΟΥ ΤΡΙΚΟΥΠΗ 50
Αγαπημένη μου Πρόεδρε, ξέρω ότι μας ακούς, για αυτό θα απευθυνθώ σήμερα σε σένα.
Σαράντα μέρες μετά τον αποχωρισμό μας, με την πληγή ακόμη να αιμορραγεί….
Θυμάμαι τις τελευταίες μας κουβέντες …
Όχι μόνο ήξερες αλλά και ήθελες τα πράγματα να πάρουν το δρόμο τους.
«Η ζωή σπρώχνει τα πράγματα βίαια προς τα εμπρός Μανώλη» μου είπες,
«Όλα θα πάρουν το δρόμο τους και έτσι πρέπει να γίνει».
Για αυτό ακόμα και όσοι με σπαραγμό και οδύνη αρνούμαστε να συμβιβαστούμε με την απώλεια σου, οφείλουμε να κοιτάξουμε μπροστά.
Με το κενό της απουσίας σου να γεμίζει η διαρκής παρουσία της παρακαταθήκης όσων, ως Άνθρωπος και ως Πολιτικός, χάραξες ανεξίτηλα στην συλλογική συνείδηση ενός ολόκληρου λαού.
Υπηρετώντας ένα μια στάση ζωής αλλά και ένα πλαίσιο αρχών και αξιών στην Πολιτική για το οποίο η ίδια αγωνίστηκες με τόσο πάθος, αγέρωχη, απτόητη, χαμογελαστή, μοναδική και συχνά τόσο μόνη.
Κανείς δεν θα μπορέσει να παραδώσει στη λήθη όσα κατάφερες να εγγράψεις ως υποθήκη για τη χώρα, την Πολιτική και την παράταξή μας.
Αυτό – καλό για τους ίδιους θα είναι – να το αποδεχθούν έστω και τώρα όσοι συστηματικά σε στοχοποιούσαν και επιχειρούσαν να σε απαξιώσουν. Γιατί για όσοι επιμένουν ακόμα και μετά το θάνατο σου, απλά φαίνονται τόσο μικροί απέναντι στο δικό σου μεγαλείο.
Παρ’ ότι αρκετοί προσπάθησαν να αφήσουν στη σκιά την πολιτική σου παρουσία, υπερτονίζοντας το ανθρώπινο δράμα σου, η πολιτική σου προσφορά στη χώρα και στη παράταξη, ούτε διαγράφεται, ούτε παραγράφεται.
- Γιατί μόνη μέσα στην πολιτική αντιπαράθεση, απέναντι σε κραυγές, στην πόλωση, στο διχασμό ακόμα και στις ύβρεις, μπόρεσες να αντιτάξεις την ευγένεια και την διαλλακτικότητα όχι από αδυναμία αλλά από επιλογή.
- Γιατί πάντα κράτησες ψηλά την σημαία της Ηθικής στην Πολιτική
- Γιατί είχες ως διαρκή επιδίωξη την Εθνική Συνεννόηση και την διαμόρφωση Εθνικής Στρατηγικής ως αναγκαία συνθήκη για να πορευτεί ο Ελληνισμός με ασφάλεια στο μέλλον.
- Γιατί ποτέ δεν κουράστηκες να προσπαθείς να διαμορφώνεις συναινέσεις και συνθέσεις, χωρίς να ξεθωριάζεις τις κόκκινες γραμμές του αξιακού και ιδεολογικού σου κώδικα.
- Γιατί επαναχάραξες και υπηρέτησες τις αξίες μιας σύγχρονης προοδευτικής παράταξης χωρίς να συμβιβαστείς ούτε στιγμή με το λαϊκισμό και τις ψευδεπίγραφες απομιμήσεις αλλά ούτε βέβαια και με όσους θεωρούν το προοδευτικό πρόσημο παρωχημένο και τοξικό για να καλύψουν τη δική τους συντηρητική μετάλλαξη.
- Γιατί πίστευες ότι η υπέρτερη προτεραιότητα της Πολιτικής είναι να υπηρετεί τον Άνθρωπο, τις αγωνίες, τις ανάγκες, τα προβλήματα αλλά και τα όνειρα του.
Σε δύο εβδομάδες από σήμερα, ο επόμενος πρόεδρος του κόμματος θα διαβεί το κατώφλι αυτού του ιστορικού κτιρίου, πηγαίνοντας στο γραφείο σου. Το βάρος της ευθύνης του προσδιορίζεται από το ηθικό και πολίτικό ανάστημα σου, το ανάστημα μιας γυναίκας που ανέλαβε να μετρήσει βήμα- βήμα τον ανήφορο ενός πολιτικού Γολγοθά για να αναστήσει μια παράταξη. Να της δώσει ξανά αξιοπρέπεια, φωνή και να ανοίξει τον κύκλο μιας νέας εποχής.
Σήμερα πια, όλοι συμφωνούν με αυτό που πίστευες και διακήρυττες μέχρι και την τελευταία σου μέρα. Ότι τώρα διαμορφώνονται οι κοινωνικές συνθήκες και οι πολιτικές προϋποθέσεις για το μεγάλο άλμα της παράταξης. Και βέβαια αναγνωρίζουν ότι η Φώφη Γεννηματά παρέλαβε αυτήν την Παράταξη, απαξιωμένη και κατακερματισμένη και δημοσκοπικά στο 2,8% τον Ιούνιο του 2015. Ο επόμενος Πρόεδρος θα το την παραλάβει πάνω από το 10%. Μια Παράταξη που έχει ξανά καθαρή πολιτική ταυτότητα σε προοδευτική κατεύθυνση, με σημαντικά ανανεωμένο στελεχιακό δυναμικό και ολοκληρωμένη πρόταση για την επόμενη μέρα της χώρας.
Όλα αυτά δεν έγιναν στον αυτόματο πιλότο αλλά με πολιτικό σχέδιο, πίστη στις αστείρευτες δυνάμεις αυτής της παράταξης και προσήλωση στο στόχο. Παίρνοντας εσύ το ρίσκο, αναλαμβάνοντας εσύ το βάρος και το κόστος για τις αναγκαίες υπερβάσεις. Με σεβασμό στο ΠΑΣΟΚ όχι με εύκολα λόγια αλλά με δύσκολες αποφάσεις. Το κράτησες ζωντανό, υπερασπίστηκες το έργο και την προσφορά του στον τόπο σε όλη του την διαδρομή, αναγνωρίζοντας την θετική συμβολή όλων των προκατόχων της.
Συνολικά, ενιαία, χωρίς επιλεκτικές και αποσπασματικές κατατμήσεις όπως γινόταν δυστυχώς συστηματικά μέχρι τότε. Κράτησες τον ήλιο φωτεινό και ψηλά στα ψηφοδέλτια μας και δημιούργησες το χώρο δημιουργικής συνύπαρξης όλων των πολιτικών ρευμάτων και συλλογικοτήτων της ευρύτερης δημοκρατικής παράταξης με το Κίνημα Αλλαγής. Χωρίς το οποίο δεν θα είμαστε σήμερα εδώ, ούτε θα υπήρχε χώρος εκπλήρωσης συλλογικών και προσωπικών φιλοδοξιών.
Αγαπημένη μας Πρόεδρε,
Είμαστε σήμερα εδώ για να δούμε την αισθητική αναβάθμιση της πρόσοψης του κτιρίου μας με τους υψηλούς συμβολισμούς που εσύ επέλεξες με τόσο μεράκι και κέφι, όπως έκανες πάντα και για όλα.
Και να σου πούμε ότι η Χ. Τρικούπη 50, το δεύτερο σπίτι σου, θα είναι πάντα γεμάτο από σένα.
Τις αρχές, τις αξίες, την παρακαταθήκη σου. Τη δέσμευση για ενότητα, ασυμβίβαστη αυτόνομη πορεία με σύγχρονη προοδευτική ταυτότητα, ως όρο και προϋπόθεση για την επανάκτηση ενός πρωταγωνιστικού ρόλου αντάξιου όσων πίστευες ότι μπορούμε να κάνουμε ξανά για την Ελλάδα και τους Έλληνες.
Σε αυτό το χρέος εμείς θα μείνουμε πιστοί.
Για να μας κοιτάς από εκεί ψηλά με το φωτεινό χαμόγελο σου.
Γιατί αυτό το χαμόγελο θα είναι πάντα για εμάς πηγή έμπνευσης, αισιοδοξίας και ανεξάντλητης δύναμης.
