Ο Κυριάκος μας το δίνει να το καταλάβουμε. Η κυβέρνησή του επιθυμεί κι εύχεται για ένα αναπτυξιακό σοκ. Όμως, προσωπικά, δυσκολεύομαι να κατανοήσω με ποιον τρόπο θα συμβεί αυτό.
Ναι, μπορεί η κυβέρνηση να προχώρησε αμέσως σε κινήσεις με τις οποίες ξεπερνιούνται τα Αριστερά ηθελημένα εμπόδια και να ξεκινά το Ελληνικό μέχρι το τέλος του χρόνου! Ναι, βγήκαν κι από τα’ αραχνιασμένα συρτάρια υπουργείων σχεδόν 2,5 χιλιάδες φάκελοι μικρών, μεγαλύτερων και μεγάλων επενδύσεων τις οποίες τορπίλιζε ο ΣΥΡΙΖΑ! Ναι, μπορεί να μίλησε ο Κυριάκος με Γάλλους και Γερμανούς και να δρομολογήθηκαν κάποια πράγματα.
Όμως, οι επενδύσεις, η τεχνολογία κι η κατάκτηση ξένων αγορών δεν είναι στο χέρι της κυβέρνησης. Είναι υπόθεση των σοβαρών επενδυτών. Κυρίως ξένων, αφού οι ημέτεροι επιχειρηματίες και τα τζάκια τους είναι κατά το πλείστον κρατικοδίαιτοι νταραβερητζήδες! Που εμφανίστηκαν στις αρχές της δεκαετία του 1980 κι ακόμη είναι στις πλάτες μας και παίζουν πολιτικά κι επιχειρηματικά παιγνίδια. Είχαν ή έχουν και μια ομαδούλα για το απαραίτητο λαϊκό αίσθημα και έγδαραν τον τόπο. Να μην λέμε ονόματα και τους διαφημίζουμε χωρίς λόγο. Όλοι τους ξέρουμε …
Άρα, λοιπόν, ο Κυριάκος δεν μπορεί να στηριχθεί σε δαύτους. Που εκτός άλλων τον πολεμούν κιόλας. Συνεπώς στόχος του δεν μπορεί να είναι άλλος από το να προκαλέσει και να προσκαλέσει πραγματικούς και σοβαρούς κεφαλαιούχους και επενδυτές.
Εδώ προκύπτει το μέγιστο ερώτημα: Μπορεί να το κάνει με τις δομές που έχει το σοβιετικό/πολύνομο/γραφειοκρατικό/ διεφθαρμένο ελληνικό κράτος; Και με την αδυναμία του τραπεζικού τομέα να στηρίξει επενδύσεις; Ή και με την αδυναμία/Δαμόκλεια σπάθη των πλεονασμάτων του 3% μέχρι το 2022; Μπορεί να το κάνει όταν οι αγορές για ν’ ανάψουν πράσινο στην αναβάθμιση της οικονομίας θα ζητήσουν ρυθμούς 4% που απέχουν ακόμη, παρασάγγας από την πραγματικότητα, όπως αντιλαμβάνονται οι πάντες στην κυβέρνηση; Και αυτό το γνωρίζουμε όλοι μας;
Συνεπώς οι αγορές αλλά και οι κεφαλαιούχοι οι προσφερόμενοι να ανταποκριθούν στις προσκλήσεις μας περιμένουν άλλο νεύμα… για να ανταποκριθούν.
Τι είναι αυτό; Να πεισθούν ότι η κυβέρνηση του Κυριάκου Μητσοτάκη απομακρύνει όλα τα χαρακτηριστικά της ελληνικής σοβιετίας από την οικονομία και (κυρίως) αποδυναμώνει κάθε πιθανότητα επιστροφής της, σε περίπτωση κυβερνητικής αλλαγής στο μέλλον. Έστω και στο μακρινό…
Μόνο έτσι θα αντιληφθούμε και εμείς, ως λαός, ότι έχουμε λόγους να περιμένουμε από τον τόπο μας προκοπή και μέλλον. Ότι η οικονομία είναι αξιόπιστη και δίνει το κουράγιο στους σημερινούς 20άρηδες και 30άρηδες. Αυτούς οι οποίοι (στην πράξη) ενώ συμπιέζονται μέσα σε ένα, βαλκανικής μορφής, εργασιακό περιβάλλον, είναι δυνατόν να ελπίζουν για μελλοντικές ευκαιρίες, ισότιμες με εκείνες που αναζήτησαν οι 500.000 νέοι μας, σε αγορές της Ευρωπαϊκή Ένωσης, των ΗΠΑ κι αλλού.
Πώς θα συμβούν όμως όλα αυτά, όταν μιλάμε για σωτηρία ζημιογόνων και πτωχευμένων ΔΕΚΟ;
Πώς θα πείσουμε για ανατροπή της ελληνικής σοβιετίας αν δεν κρεμάσουμε πωλητήρια ή δεν κλείσουμε την κρατική σαβούρα, 4-5 συγκροτημάτων που αποκαλούμε βιομηχανία, αλλά τοποθετούμε δικά μας Δ.Σ. και εγκαθιστούμε νομενκλατούρα να τα σώσει και να τα εκσυγχρονίσει; Λες και είναι ηλίθιοι οι κομματικοί που διορίζονται να χάσουν τέτοιες κρατικές καρέκλες.
Γι’ αυτό αγαπητέ Κυριάκο πούλησε ή κλείσε κράτος, για να πειστούν τόσο οι αγορές/επενδυτές όσο κι οι ιθαγενείς της χώρας, ότι είσαι πράγματι αποφασισμένος για αναπτυξιακό σοκ στην οικονομία.
