Ομιλία του Πρωθυπουργού και Προέδρου της Νέας Δημοκρατίας Κυριάκου Μητσοτάκη στη συνεδρίαση της Πολιτικής Επιτροπής του κόμματος
Σας ευχαριστώ πολύ στελέχη της Νέας Δημοκρατίας, φίλες και φίλοι της Πολιτικής Επιτροπής. Συναντιόμαστε σήμερα σε μία ειδική συνεδρίαση της Πολιτικής μας Επιτροπής, καθώς κανονικά θα ακολουθούσε το 14ο Συνέδριό μας. Όμως η απρόβλεπτη εξέλιξη της πανδημίας αποφάσισε αλλιώς και έτσι η μετάθεση του Συνεδρίου μας ήταν απαραίτητη. Πήραμε νομίζω μία απόφαση σωστή, που εξέπεμψε ένα μήνυμα ευθύνης και σωφροσύνης.
Ενώ παράλληλα μας δίνει και το χρόνο ώστε να οργανώσουμε ακόμα καλύτερα την κορυφαία αυτή εκδήλωση της παράταξής μας. Τα ετήσια Συνέδριά μας έχουν άλλωστε κατοχυρωθεί πλέον στο καταστατικό μας, το καταστατικό της Νέας Δημοκρατίας. Γιατί Συνέδριο σημαίνει ανοιχτός προβληματισμός, όπως και η εκλογή Προέδρου και όλων των στελεχών μας από τη βάση. Γιατί η ψήφος των μελών σημαίνει, τελικά, συμμετοχή των πολλών, που γίνονται ακόμα περισσότεροι με την ηλεκτρονική ψήφο που και πάλι μόνο εμείς τολμήσαμε. Συγχαρητήρια σε όσους οργάνωσαν αυτό το καινοτόμο εγχείρημα.
Σκεφτείτε ότι στις πρόσφατες εσωτερικές μας διεργασίες πήραν μέρος σχεδόν 135.000 μέλη μας και από αυτά 32.936 -για την ακρίβεια- συμμετείχαν και ψήφισαν ψηφιακά.
Γνωρίζετε από πρώτο χέρι πως η ραχοκοκαλιά αυτής της παράταξης ήταν και είναι οι άνθρωποί της. Αυτοί που με τη συνδρομή τους, την οικονομική τους συνδρομή, στηρίζουν τη λειτουργία της και με τη δράση τους ενισχύουν τη δύναμή της.
Οι γυναίκες και οι άνδρες που μεταφέρουν στο κόμμα τον παλμό των πολιτών από κάθε γωνιά της χώρας. Λοιπόν, αυτόν τον παλμό εμείς τον θέλουμε για να δίνει τον ρυθμό στην πολιτική μας. Γι’ αυτό ακριβώς επιλέγουμε τις ανοιχτές διαδικασίες που ταιριάζουν στα ανοιχτά μυαλά.
Βλέπω, με χαρά, ότι στον ίδιο δρόμο κινείται και το ΚΙΝΑΛ. ΚΙΝΑΛ, ΠΑΣΟΚ, δεν ξέρω πώς θα μετονομαστούν. Πάντως είναι υγεία για το πολιτικό σύστημα η δημοκρατία στα κόμματα.
Η κυβέρνηση δεν έκρυψε ποτέ ότι αναζητά ουσιαστικές, ποιοτικές προτάσεις από την αντιπολίτευση. Ελπίζω να τις ακούσει τώρα από το τρίτο κόμμα της Βουλής, γιατί το δεύτερο, δυστυχώς, αποδείχθηκε ήδη ουραγός σε αξιοπιστία. Προσδοκώ, συνεπώς, υπεύθυνη κριτική από το ΚΙΝΑΛ.
Δεν αισιοδοξώ όμως ότι η εσωκομματική δημοκρατία θα μπορέσει να φτάσει κάποτε και στην Κουμουνδούρου, γιατί είναι αλήθεια αξιοπερίεργο το γεγονός ότι ένα κόμμα που κάθε τόσο συντόνιζε κινητοποιήσεις σήμερα δυσκολεύεται να οργανώσει ακόμα και ένα Συνέδριο. Μία παράταξη που αυτοαποκαλείται λαϊκή, να αρνείται να εκλέξει αρχηγό από το λαό.
Και, βέβαια, είναι παράδοξο μία δύναμη που διαλαλεί ότι, τάχα, είναι προοδευτική να παραμένει αραχνιασμένη σε παλαιοκομματικές πρακτικές, όμηρος συσχετισμών που συμφωνούνται σε εσωκομματικά υπόγεια. Θεωρώ μάλιστα ότι αυτή η δημόσια καταστροφολογία την οποία εκτοξεύει διαρκώς ο ΣΥΡΙΖΑ συνδέεται τελικά με την εσωτερική ακινησία και την ατολμία του, για να μην πω τελικά τη δειλία του, απέναντι στην ίδια τη δημοκρατία.
Γιατί ένας πολιτικός σχηματισμός που επί δυόμισι χρόνια αρνείται να εξετάσει γιατί ηττήθηκε στις κάλπες και ένας αρχηγός που αποφεύγει να αξιολογηθεί από τους ίδιους τους ψηφοφόρους δεν μπορούν να χαράξουν νέα ρότα.
Η εσωκομματική ασφυξία οδηγεί όχι μόνο σε πολιτική παραλυσία αλλά συχνά -και αυτό είναι το πιο ανησυχητικό- γίνεται μεγάφωνο για τα πιο χυδαία fake news, ειδικά στο ζήτημα της πανδημίας, που προσβάλλουν πρώτα και πάνω από όλα τους υγειονομικούς μας που δίνουν καθημερινά έναν σκληρό αγώνα.
Η επιλογή του τρόπου λειτουργίας, όμως, του κόμματος είναι και μέρος της κοσμοθεωρίας του κάθε φορέα. Γίνεται, λοιπόν, και αυτή ένας καθρέφτης που δείχνει ποιος είναι πραγματικά προοδευτικός και ποιος είναι βαλτωμένος στο χθες.
Και προοδευτική είναι η Νέα Δημοκρατία, «η πολιτική παράταξη που ταυτίζει το έθνος με τον λαό, την πατρίδα με τους ανθρώπους της, την εθνική ανεξαρτησία με την λαϊκή κυριαρχία, την πρόοδο με το κοινό αγαθό και την πολιτική ελευθερία με την έννομη τάξη και την κοινωνική δικαιοσύνη». Αυτό το πολιτικό κείμενο -απόσπασμα της ιδρυτικής μας διακήρυξης- θα μπορούσε να είχε γραφτεί σήμερα. Εμένα πάντως με συνοδεύει καθημερινά στο τιμόνι του κόμματος.
Γιατί μας βοηθά να ενισχύονται οι δομές του και να ανανεώνεται το δυναμικό του. Για παράδειγμα, το μητρώο στελεχών. Ταυτόχρονα, όμως, να εμπλουτίζεται και το οπλοστάσιο των ιδεών μας, ανοίγοντας τα παράθυρα των γραφείων μας σε κάθε θετικό από τα ρεύματα των καιρών, αλλά ανοίγοντας και τις πόρτες μας σε όποιον πολίτη θέλει να συναντηθεί μαζί μας.
Είναι και αυτή μία ιδρυτική μας κατεύθυνση, να υπηρετούμε τα εθνικά συμφέροντα πέρα και πάνω από τις ετικέτες της δεξιάς, του κέντρου και της αριστεράς, όπως έγραφε τότε ο Κωνσταντίνος Καραμανλής. Ενώ από την παράδοση να συντηρούμε μόνο, όσα αποδείχθηκαν σωστά, βαδίζοντας με τολμηρά βήματα στις νέες συνθήκες.
Προσέξτε, δεν επαναλαμβάνω λόγια του χθες, περιγράφω την ουσία, επαναλαμβάνω την ουσία της πολιτικής μας δράσης που διαρκεί και δικαιώνεται ακριβώς επειδή συνεχώς ανανεώνεται.
Χάρη σε αυτή, μάλιστα, διευρύναμε την επιρροή και πέραν των κομματικών μας τειχών. Γιατί υποδεχόμενοι κάθε γόνιμη σκέψη ουσιαστικά τι κάνουμε; Στερούμε ιδεολογικό οξυγόνο από τους αντιπάλους μας. Αφαιρώντας τους διχασμούς, προσθέτουμε συμμάχους. Και δουλεύοντας με σχέδιο φέρνουμε αποτέλεσμα. Πείθουμε, έτσι, στην πράξη ότι είμαστε πράγματι η παράταξη όλων των Ελλήνων. Και με τα προγράμματα μας να συμβαδίζουν σταθερά με τα δυο συνθήματα μας: «Το είπαμε, το κάναμε» και «Ανάπτυξη για όλους».
Φίλες και φίλοι,
Γνωρίζετε καλά που στους 71 μήνες που ηγούμαι της Νέας Δημοκρατίας το κόμμα μας άλλαξε ριζικά πρόσωπο. Αλλά στους 29 από αυτούς που η παράταξη βρίσκεται στην κυβέρνηση αλλάζει πρόσωπο και η πατρίδα. Η Ελλάδα άφησε οριστικά πίσω της το ψέμα, την κοινωνική συννεφιά και την οικονομική καθήλωση, κινούμενη πια σε μια τροχιά προόδου. Έχει επανακτήσει την εθνική της αξιοπρέπεια, προστατεύοντας τα δικαιώματα της. Και πρωταγωνιστεί στην Ευρώπη και σε όλα τα διεθνή μέτωπα.
Έχω αναφερθεί και πάλι στο παράδοξο της τελευταίας διετίας. Η μεγάλη, θα έλεγα συχνά καταιγιστική παραγωγή κυβερνητικού έργου να αφομοιώνεται γρήγορα ώστε να μην την συγκρατεί εύκολα η μνήμη. Αυτός ο ταχύς, θα έλεγα, πολιτικός μεταβολισμός κάνει πολλούς να νιώθουν πως οι μεγάλες τομές που γίνονται είναι απλές, είναι αυτονόητες. Υποτιμούν έτσι τα εμπόδια, τα μεγάλα εμπόδια που συναντά η υπέρβαση προβλημάτων με ηλικία δεκαετιών. Και βέβαια, αυξάνουν εύλογα οι προσδοκίες των πολιτών.
Από την άλλη πλευρά και η ίδια η κυβέρνηση πολλές φορές αιχμαλωτίζεται από τους ρυθμούς της. Υποβαθμίζει την ανάγκη να προβάλλει το πολιτικό και κοινωνικό περιεχόμενο της δράσης της. Και μερικές φορές ξεχνάμε ότι δεν αρκεί να σχεδιάζουμε, να αποφασίζουμε και να υλοποιούμε ένα έργο, αλλά οφείλουμε και να το παρουσιάζουμε σωστά στους πολίτες, να το εξηγούμε αναλυτικά όπως και όποτε πρέπει σε όσους και όπου πρέπει.
Ακριβώς εδώ αναδεικνύεται ο δικός σας ρόλος, ο ρόλος του κόμματος, της φωνής μας μέσα στην κοινωνία. Μια φωνή που πρέπει να θυμίζει συνέχεια πώς η κυβέρνησή μας δεν ανέλαβε απλά να συνεχίσει ή να διορθώσει μία πορεία. Ανέλαβε για να ανατάξει συνολικά τη χώρα. Να λύνει τα προβλήματα του χθες, να αντιμετωπίζει τις προκλήσεις του σήμερα και να διαχειρίζεται ταυτόχρονα πολλές κρίσεις.
Θυμηθείτε: μεταναστευτικό στον Έβρο και στα νησιά, εθνικές απειλές, πανδημία και φυσικές καταστροφές, είναι μόνο κάποιες από αυτές. Και σε όλες η πατρίδα αντέδρασε, αμύνθηκε, οργανώθηκε και τελικά νίκησε. Σε αυτά τα πρώτα δύο δύσκολα χρόνια, όμως, έγιναν πάρα πολλά. Η χώρα απέκτησε νέο Σύνταγμα. Οι απόδημοι το δικαίωμα να ψηφίζουν από το μόνιμο τόπο διαμονής τους. Η Δικαιοσύνη, Ποινικό Κώδικα αυστηρότερο αλλά πιο δίκαιο. Την ίδια ώρα, το Υπουργικό Συμβούλιο συνέρχεται τακτικά ανά μήνα. Ενώ η Βουλή έχει ήδη ψηφίσει 250 νέους νόμους με τη δική μου παρουσία ως Πρωθυπουργού να είναι πολύ συχνή, πολύ πυκνή. Θεσμοί λοιπόν αποκαταστάθηκαν και λειτουργούν.
Μόλις χθες στην Παγκόσμια Διάσκεψη για τη Δημοκρατία που οργανώθηκε με πρωτοβουλία του Προέδρου Biden, είχα την ευκαιρία να συνομιλήσω με πολλούς ηγέτες και πιστεύω ότι ήταν κοινή η διαπίστωση ότι η σύγχρονη Δημοκρατία δοκιμάζεται από νέες μορφές αυταρχισμού και λαϊκισμού.
Με βεβαιότητα σας λέω πως η Ελλάδα δεν εξέπεμψε σε αυτό το forum μόνο τα μηνύματα από το παρελθόν, μιας χώρας στην οποία γεννήθηκε η Δημοκρατία, αλλά και έμπρακτες εμπειρίες για τον τρόπο με τον οποίο το πολίτευμά μας μπορεί σήμερα να αντιμετωπίζει τη δημαγωγία των καιρών, δίνοντας νέο περιεχόμενο στις αρχές του.
Η ενδυνάμωση της Δημοκρατίας λοιπόν συμβαδίζει με την ανάπτυξη της κοινωνίας και της οικονομίας, γιατί δίπλα στους ισχυρούς θεσμούς οι πολίτες και οι επιχειρήσεις, σήμερα, πληρώνουν λιγότερους φόρους, χαμηλότερο ΕΝΦΙΑ και μειωμένες εισφορές.
Όλοι οι συντελεστές υποχώρησαν. Το αφορολόγητο αυξήθηκε, η Εισφορά Αλληλεγγύης έχει ανασταλεί στον ιδιωτικό τομέα. Και φέτος τα Χριστούγεννα θα δοθεί διπλό Ελάχιστο Εγγυημένο Εισόδημα στους πιο αδύναμους συμπολίτες μας. Στις αρχές του έτους θα έχουμε αύξηση του κατώτατου μισθού ενώ μέσα στο 2022 θα έρθει και δεύτερη αύξηση στον κατώτατο μισθό, όπως έχουμε δεσμευτεί.
Και όλα αυτά με την ανεργία να έχει υποχωρήσει κατά 3 ολόκληρες μονάδες. Μόλις προ ολίγων ημερών η ΕΛΣΤΑΤ επιβεβαίωσε την αύξηση του ΑΕΠ κατά 13,4% το τρίτο τρίμηνο του 2021 σε σύγκριση με το 2020. Είναι η υψηλότερη επίδοση στην Ευρώπη. Είναι ρεκόρ δεκαετίας για την Ελλάδα. Είναι κάτι που σημαίνει ανάπτυξη 9,3% στο πρώτο 9μηνο και αύξηση του διαθέσιμου εισοδήματος των Ελλήνων κατά 7,2% το πρώτο εξάμηνο. Με την Ευρωπαϊκή Επιτροπή, μάλιστα, να προβλέπει ετήσια ανάπτυξη της τάξης του 7,1%. Δεν θα εκπλαγώ καθόλου, κύριοι Υπουργοί, αν είναι υψηλότερη. Σε κάθε περίπτωση μιλάμε για την τρίτη υψηλότερη ανάπτυξη στην Ευρώπη.
Οι δείκτες αυτοί δεν στηρίζονται -όπως στο παρελθόν- σε υπερβολική κατανάλωση. Στην άνοδο των εξαγωγών στηρίζονται, κατά 28% τους τελευταίους 9 μήνες, κινούμενες μάλιστα οι εξαγωγές μας σε ιστορικά υψηλά επίπεδα. Όπως και στην ανάπτυξη των επενδύσεων, όπως το είχαμε σχεδιάσει. Ο ετήσιος ρυθμός αύξησής τους, κ. Αντιπρόεδρε, φτάνει στο 18,1%, που είναι ο καλύτερος της τελευταίας δεκαετίας.
Σημαντική η αύξηση της επιχειρηματικής δράσης ξένων κολοσσών στην Ελλάδα. Κολοσσοί όπως η Pfizer, η Microsoft, η CISCO, πολύ πρόσφατα η Amazon, ενώ και η βιομηχανική παραγωγή αυξάνεται για 10ο συνεχόμενο μήνα. Δεν μου αρέσει να μιλώ πολύ με αριθμούς, τους επικαλούμαι όμως -και είναι απαραίτητο να το κάνουμε όλοι μας- γιατί δηλώνουν πολιτικές με αποτύπωμα για τους πολίτες. Γιατί η αύξηση του ΑΕΠ μεταφράζεται σε καλύτερο εισόδημα για όλους τους συμπολίτες μας, ή σε μέτρα ανακούφισης απέναντι στην ενεργειακή κρίση που φοβάμαι ότι θα μας συνοδεύει για κάποιο διάστημα ακόμα.
Τα σχεδόν 10 δισεκατομμύρια των συμπράξεων Δημοσίου και ιδιωτικού τομέα και των στρατηγικών επενδύσεων δεν είναι στεγνά νούμερα. Μεταφράζονται σε νέες χειροπιαστές δουλειές: 4,1 εκατομμύρια θέσεις εργασίας στην ελληνική οικονομία, ρεκόρ των τελευταίων 11 ετών.
Αυτή είναι η καλύτερη απάντηση σε όσους καταστροφολογούν. Το έκαναν με πολύ μεγάλη ένταση, για παράδειγμα, στον τουρισμό τα αποτελέσματα του οποίου όμως ξεπέρασαν κάθε στόχο.
Αλλά είναι και μία πρόκληση αυτή για διεθνείς συγκρίσεις, για παράδειγμα με την Ισπανία του κυρίου Sánchez και των Podemos. Γιατί με τις δικές μας επιλογές η ελληνική οικονομία έχει πλέον και με το παραπάνω ανακάμψει από τις συνέπειες της πανδημίας, στην κραταιά όμως χώρα του ευρωπαϊκού Νότου στην δυτική Ευρώπη, στην Ισπανία η ανάκαμψη παραμένει αναιμική.
Νεοδημοκράτισσες και Νεοδημοκράτες,
Όλα τα παραπάνω δεν ήταν, σας διαβεβαιώνω, ούτε εύκολα ούτε αυτονόητα. Δεν έτυχαν αλλά πέτυχαν, εν μέσω μάλιστα πανδημίας και έχοντας μία αντιπολίτευση που αντί για πλάτη έβαζε πάντα τρικλοποδιές.
Και πέτυχαν γιατί η κυβέρνηση συνδύασε την θωράκιση της υγείας με τη στήριξη της οικονομίας, την αποφασιστική τόλμη με την πειθώ, προσπαθώντας πάντα να μετατρέψει τα εμπόδια σε ευκαιρίες και χωρίς ποτέ να αφήσει την επικαιρότητα να αλλάξει τη στρατηγική επιλογή των μεγάλων μεταρρυθμίσεων.
Αυτά τα δύο χρόνια κινητοποιήσαμε παραπάνω από 40 δισεκατομμύρια ευρώ σε πόρους. Το κράτος ανέλαβε αμέσως τις αμοιβές όσων δεν μπορούσαν να δουλέψουν. Κάλυψε τα επαγγελματικά ενοίκια. Ανέστειλε τις οφειλές των επιχειρήσεων. Τους προσέφερε μέσα από την επιστρεπτέα προκαταβολή ευνοϊκή χρηματοδότηση. Σε χρόνο ρεκόρ ενισχύσαμε σημαντικά το Εθνικό Σύστημα Υγείας. Υπερδιπλασιάσαμε τις ΜΕΘ. Προχωρήσαμε σε πάνω από 10.000 τακτικές και έκτακτες προσλήψεις. Η χώρα οργάνωσε τις δυνάμεις της και ψηφιοποίησε τις υπηρεσίες της. Και διαθέτει τώρα ένα υποδειγματικό σύστημα εμβολιασμού, την Επιχείρηση «Ελευθερία».
Και μπορεί να ακούστηκαν πολλά για την ευέλικτη πολιτική την οποία χαράξαμε απέναντι στις διακυμάνσεις του Covid, αλλά τα αποτελέσματα δείχνουν να μας δικαιώνουν. Με πιο πρόσφατη απόδειξη την επιτάχυνση της χορήγησης της τρίτης δόσης την οποία εμείς πρώτοι καθιερώσαμε στην Ευρώπη και σπεύδουν τώρα όλες οι ευρωπαϊκές χώρες να ακολουθήσουν.
Θα επιμείνω, λοιπόν, στη διαχείριση αυτής της ισορροπίας μεταξύ προστασίας της υγείας και ανοιχτής κοινωνίας και οικονομίας. Οι απώλειες μας πληγώνουν. Και μας πληγώνουν πολύ. Συνολικά, ωστόσο, αυτές κινούνται λίγο κάτω από τους ευρωπαϊκούς μέσους όρους, ενώ οι επιδόσεις της οικονομίας και της κοινωνίας τους υπερβαίνουν. Γι’ αυτό άλλωστε και πολλές χώρες πια επιλέγουν τώρα, μετά από εμάς, τον δρόμο των στοχευμένων παρεμβάσεων για την επιτάχυνση του εμβολιασμού.
Ενώ για τις τελευταίες αποφάσεις μας, για τους ανεμβολίαστους άνω των 60, μιλάει ήδη η πραγματικότητα. Σχεδόν 7,4 εκατομμύρια πολίτες έχουν εμβολιαστεί ή έκλεισαν ραντεβού. Και από την περασμένη Τρίτη έγιναν 150.000 πρώτα εμβόλια. Τα μισά από αυτά σε εξηντάρηδες και σε εβδομηντάρηδες.
Η κυβέρνηση συνεπώς αποφασίζει με τόλμη και η κοινωνία αυτό το αναγνωρίζει και ανταποκρίνεται. Και αυτό δεν αφορά μόνο το μέτωπο της πανδημίας αλλά και τη γενική κατεύθυνση της χώρας. Γιατί η καθημερινότητα αλλάζει γρήγορα, σε όλα τα πεδία. Τις 1.300 και γρήγορες και απλές υπηρεσίες του ψηφιακού κράτους, του gov.gr, που διευκολύνουν τον πολίτη, μέχρι το νέο σχολείο του μέλλοντος το οποίο χτίζουμε σήμερα. Και από το σύγχρονο περιβάλλον με τα περισσότερα δικαιώματα στην εργασία μέχρι τα βήματα που γίνονται, παρά τις δυσκολίες, στη δημόσια ασφάλεια.
Ο χαρακτήρας αυτής της συνεδρίασης, φίλες και φίλοι, δεν είναι αποκλειστικά απολογιστικός για την πρώτη κυβερνητική μας διετία, για αυτό και δεν θέλω να επεκταθώ πολύ σε σημαντικές τομές όπως η απολιγνιτοποίηση στη Δυτική Μακεδονία, τα εκατοντάδες έργα τα οποία δρομολογούνται στα πλαίσια του σχεδίου «Ελλάδα 2.0». Ούτε και στη θεσμική αναβάθμιση της χώρας στον τομέα των δικαιωμάτων. Αυτήν που υπηρετούν για πρώτη φορά εθνικά προγράμματα δράσης για την ισότητα. Σήμερα είχαμε την ευκαιρία να μιλήσουμε για το θέμα αυτό με τον Υπουργό, την Υφυπουργό και τη Γενική Γραμματέα, και προγράμματα δράσης για τη γυναίκα, για το παιδί, για τα άτομα με αναπηρία -μία προσωπική μου δέσμευση- αλλά και για την κοινότητα ΛΟΑΤΚΙ.
Θα επιμείνω, όμως, σε κάτι που έχει ευθεία αναφορά στον πατριωτικό χαρακτήρα αυτής της παράταξης: στη συνεπή αμυντική και διπλωματική μας πολιτική. Μια πολιτική που όχι μόνο μας έκανε υπερήφανους στον Έβρο και στο Αιγαίο, αλλά βάζει τη δική της σφραγίδα. Είναι μια σφραγίδα ειρήνης και συνεργασίας σε ολόκληρη την περιοχή μας. Γιατί η Ελλάδα πλέον πρωταγωνιστεί στην Ευρώπη και στην Ανατολική Μεσόγειο. Αυστηρή με όσους αμφισβητούν τα δίκαιά της, αλλά και ανοιχτή στον διάλογο, με γνώμονα πάντα τη διεθνή νομιμότητα.
Μπορεί η αξιωματική αντιπολίτευση, δυστυχώς, να μην την ψήφισε, όλοι οι Έλληνες όμως αναγνωρίζουν πως η τελευταία συμφωνία αμυντικής συνδρομής με τη Γαλλία θωρακίζει ουσιαστικά την εθνική μας άμυνα. Όχι μόνο γιατί ενισχύει την αποτρεπτική ισχύ μας με τα 24 νέα Rafale και τις νέες υπερσύγχρονες φρεγάτες, αλλά γιατί αποτελεί και ένα σημαντικό βήμα προς την Ευρωπαϊκή στρατηγική αυτονομία.
Κάτι το οποίο συνιστά την άλλη όψη της ασπίδας, που κρατά η Ελληνική διπλωματία. Αυτής που υπογράφει συνθήκες συνεργασίας με όλα τα πρόθυμα κράτη της περιοχής. Την Ιταλία, την Αίγυπτο, το Ισραήλ, τα Ηνωμένα Αραβικά Εμιράτα, φυσικά την αδερφή Κύπρο και πλαισιώνει αυτές τις συνεργασίες με στρατηγικές σχέσεις, όπως εκείνη με τις Ηνωμένες Πολιτείες. Αλλά και με ειλικρινείς γέφυρες με τη Ρωσία, όπου βρέθηκα προχθές.
Όσα συντελέστηκαν, λοιπόν, στο διπλωματικό και στο αμυντικό πεδίο αυτά τα δυόμισι χρόνια είναι, πιστεύω, πολύ σημαντικά. Γιατί το πρώτο, το διπλωματικό πεδίο, παράγει κεκτημένα ειρήνης ενώ το δεύτερο, το αμυντικό, τα υπερασπίζεται.
Φίλες και φίλοι,
Είναι αλήθεια ότι πολύ δύσκολα θα φανταζόμασταν τον Ιούλιο του 2019, όταν μας εμπιστεύτηκε ο ελληνικός λαός, αυτά τα οποία συνέβησαν. Πολύ περισσότερο καθώς σύντομα θα πλαισιώνονταν από ακόμα περισσότερα απρόβλεπτα εμπόδια τα οποία ωστόσο τα μετατρέψαμε και αυτά σε νικηφόρες ευκαιρίες. Όμως, θέλω να τονίσω πως η πολιτική μας παραμένει φιλόδοξη. Παραμένει τολμηρή γιατί οδηγεί σε αποτελέσματα και γιατί τελικά είναι αληθινά προοδευτική.
Προσέξτε, αυτό έχει ξεχωριστή σημασία γιατί έχει έρθει ο καιρός να αποκατασταθεί, επιτέλους, σε αυτή τη χώρα η σημασία των λέξεων. Γιατί στην εφαρμοσμένη πολιτική ο όρος «πρόοδος» δεν μπορεί να έχει αποκλειστικούς ιδιοκτήτες, ούτε και να είναι περίκλειστος και συμπλεγματικός. Είναι μία αντίληψη η πρόοδος, η οποία δοκιμάζεται στην πράξη από τη συμμετοχή της στην αύξηση του εθνικού πλούτου και από το αποτύπωμά της τελικά στη ζωή όλων των συμπολιτών μας. Κυρίως, όμως, από τα χειροπιαστά αποτελέσματα στα οποία οδηγούν οι κατευθύνσεις της.
Η ελληνική εμπειρία δικαιώνει χωρίς αμφιβολία την κεντρική θέση της παράταξής μας ότι η ανοιχτή οικονομία με σαφείς κανόνες είναι η καλύτερη επιλογή για τη δημιουργία πλούτου και ότι η φιλελεύθερη προσέγγιση είναι αυτή που, τελικά, αξιοποιεί το σύνολο των κοινωνικών δυνάμεων. Και ότι μόνο ο πολιτικός φιλελευθερισμός μπορεί να εξασφαλίσει ποιότητα στη δημόσια ζωή, γιατί ενσωματώνει χωρίς δογματισμούς χρήσιμες πλευρές από κάθε ρεύμα σκέψης. Και με την ίδια άνεση μπορεί να τις ανανεώσει, μπορεί να τις εξελίξει.
Η πραγματική πρόοδος συνεπώς σημαίνει πρώτα από όλα αποτέλεσμα. Αποφάσεις και πράξεις που επιτρέπουν στους πολίτες να προκόβουν και να κερδίζουν, να μπορούν να κερδίσουν για τους ίδιους και για τη χώρα. Προσφέρουν ασφάλεια, ισονομία και δικαιοσύνη, ώστε η δημόσια περιουσία να μπορεί κατ’ αρχάς να μεγεθύνεται και μετά μερίδιο σε αυτή να έχουν όλοι. Με φροντίδα, πρώτα και πάνω από όλα, για τους πιο αδύναμους αλλά και ίσες ευκαιρίες στο ξεκίνημα των νεότερων και με την ευχέρεια κινητικότητας και ανόδου σε όλη την διαδρομή.
Πρόοδος δεν είναι να υπόσχεσαι σε κάποιον αμοιβές χωρίς να αξιολογείσαι. Αλλά να έχεις κίνητρα για να προοδεύεις στη ζωή σου. Δεν είναι πρόοδος να τάζεις ελεύθερη είσοδο στο πανεπιστήμιο που συχνά ισοδυναμεί με ανεργία, αλλά να παρέχεις εξειδικευμένη δημόσια παιδεία που να μεταφράζεται τελικά σε καλές δουλειές.
Και να μην θεωρείς δικαίωμα τάχα την αυθαιρεσία, αυτό δεν είναι πρόοδος, αλλά να μπορείς να προσφέρεις ασφάλεια σε όλους διότι -όπως έχουμε πει πολλές φορές- αυτή είναι προϋπόθεση της ελευθερίας. Πρόοδος, λοιπόν, δεν είναι λόγια, είναι πράξη.
Πρόοδος είναι το ψηφιακό κράτος που εξυπηρετεί αδιαμεσολάβητα, εύκολα και γρήγορα τον πολίτη εξοικονομώντας κόπο, χρόνο, χρήμα αλλά και κλείνοντας τις πόρτες σε ύποπτες συναλλαγές. Όπως πρόοδος, επίσης, είναι να αγκαλιάζεις την ατζέντα της προόδου, του μέλλοντος, Πράσινες πολιτικές, αυτό είναι πρόοδος. Δεν μπορεί να λερώνονται από το φλερτ με το κάρβουνο και το λιγνίτη. Και οι πολιτικές για τα δικαιώματα που αντί για εύηχα συνθήματα ζητούν μελετημένες κινήσεις, οι οποίες να ωθούν ενωμένες τις κοινωνίες προς τα εμπρός.
Ανοίγω μια παρένθεση, αγαπητέ Κωστή, πρόοδος είναι αυτά το οποίο είπαμε σήμερα για την ισότητα: η νταντά της γειτονιάς, η δίχρονη προσχολική αγωγή, το πώς θα στηρίξουμε τις γυναίκες που θέλουν να κάνουν οικογένεια να μπορέσουν να ισορροπήσουν ανάμεσα στις υποχρεώσεις που έχουν στο σπίτι με την επιθυμία τους να εργαστούν και ταυτόχρονα φροντίζουν τα παιδιά τους.
Αυτές είναι οι πραγματικές προοδευτικές πολιτικές. Είναι ο δρόμος στον οποίο συναντώνται τώρα ολοένα και περισσότεροι πολίτες γιατί η χώρα γνώρισε, πλήρωσε και καταδίκασε τις ξεπερασμένες συνταγές του κράτους-αφέντη, εκείνου που επιζεί μόνο για λογαριασμό του, επιβάλλοντας βαρείς φόρους στους πολίτες για να τους κάνει μετά ικέτες επιδομάτων από τα δικά τους χρήματα. Ταυτόχρονα, όμως, και δεσμώτες των κυβερνήσεων που τάχα τους ελεημονούν.
Λοιπόν, όσοι επιμένουν ακόμα σε αυτές τις λογικές δεν έχουν καμία σχέση με την πρόοδο. Μπορεί στον τίτλο τους να βάζουν την ταμπέλα «Προοδευτική Συμμαχία» όμως παραμένουν οπισθοδρομική κομπανία. Και δεν αναφέρομαι στο εξαιρετικό συγκρότημα.
Γι’ αυτό και εκτιμώ πως η καταστροφολογία και ο τυχοδιωκτισμός των αντιπάλων μας θα ενταθούν από εδώ και στο εξής. Η εσωτερική τους αφωνία θα γίνεται -το διαπιστώνουμε εξάλλου αυτό κάθε μέρα- επιθετική κακοφωνία. Και από κει και πέρα θα πρέπει να είμαστε έτοιμοι να αντιμετωπίσουμε αυτές τις προκλήσεις.
Και αν το σκεφτείτε, λίγος χρόνος μένει ακόμα μέχρι τις εκλογές: μόλις 18 μήνες. Και όσο διαστέλλεται η ατζέντα των στόχων μας τόσο θα συστέλλεται ο πολιτικός χρόνος. Σε αυτούς τους μήνες, λοιπόν, που μένουν, από τώρα μέχρι τη λήξη της τετραετίας, οι δράσεις μας πρέπει να ενταθούν. Με την Νέα Δημοκρατία παρούσα σε κάθε γειτονιά, σε κάθε χώρο εργασίας, ακόμα και σε κάθε παρέα. Διαχέοντας από την μια πλευρά το κυβερνητικό μας έργο και μεταφέροντας από την άλλη τον παλμό των πολιτών στην κυβέρνηση.
Με τις σκέψεις αυτές, αγαπητά μέλη της Πολιτικής Επιτροπής, σας καλώ σήμερα να δώσουμε μία ακόμα πνοή ανανέωσης στον κομματικό μας κορμό. Εκλέγοντας στην θέση του Γραμματέα της Πολιτικής Επιτροπής έναν νέο, δυναμικό άνθρωπο, τον Παύλο Μαρινάκη. Που θα παραλάβει τη σκυτάλη από τον Γιώργο Στεργίου, ένα στέλεχος με ήθος, γνώση και πυκνό έργο στο κόμμα.
Τον Γιώργο τον συνοδεύουν οι ευχαριστίες όλων μας και οι ευχές μας για μία καλή συνέχεια στην πορεία. Ενώ τον Παύλο πλαισιώνουν οι μεγάλες προσδοκίες και η στήριξη μας. Δεν χρειάζεται εξάλλου ιδιαίτερα διαπιστευτήρια, καθώς όλοι γνωρίζουμε καλά την επιτυχημένη διαδρομή του ως Προέδρου της ΟΝΝΕΔ. Από τη θέση αυτή ανέδειξε και την οργανωτική του ικανότητα αλλά και την πολιτική του συγκρότηση. Απέκτησε εμπειρία και τριβή. Και είμαι βέβαιος ότι αυτή η ωριμότητα του χρόνου θα πλαισιώσει τώρα αρμονικά και αποτελεσματικά την ορμή της ηλικίας του.
Βαδίζοντας, συνεπώς, προς το 14ο Συνέδριό μας, έχουμε ήδη στείλει ένα ισχυρό μήνυμα ανανέωσης στο πρόσωπο του νέου μας Γραμματέα και θα συνεχίσουμε. Γιατί; Γιατί τα όσα έγιναν μέσα σε κάτι παραπάνω από δύο χρόνια, ήταν πράγματι πολλά. Δεν ήταν, όμως, όλα όσα χρειάζεται ο τόπος.
Ας μετατρέψουμε, λοιπόν, αυτή τη συγκυρία σε μία νέα διπλή αφετηρία για ακόμα περισσότερα έργα της κυβέρνησης και για ακόμα μεγαλύτερη πολιτική ακτινοβολία της Νέας Δημοκρατίας. Το θέλουμε, το μπορούμε και θα το πετύχουμε.
Σας ευχαριστώ. Ευχαριστώ τον Γιώργο Στεργίου. Καλή δύναμη στον Παύλο Μαρινάκη και καλές γιορτές σε όλες και σε όλους. Να είστε καλά. Σας ευχαριστώ.
