Ο Διονύσης Τσακνής έγραφε, το μακρινό 1991, «γυρίζω τις πλάτες μου στο μέλλον» και προφανώς εκ τούτου δεν μπόρεσε να διακρίνει ποτέ το δικό του μέλλον.
Ο τραγουδοποιός που έγινε σύμβολο του ΣΥΡΙΖΑ στην ΕΡΤ, μόλις προχθές τα βρόντηξε και παραιτήθηκε καταγγέλλοντας τον κρατικοδίαιτο συνδικαλισμό! Τα ίδια είχε κάνει πριν λίγο καιρό κι ο διευθύνων σύμβουλος Λάμπης Ταγματάρχης.
Πριν προχωρήσουμε στην ουσία του θέματος, πρέπει να αναφέρουμε τον τρόπο που μετέδωσε το γεγονός η ΕΡΤ: Παρουσίασε ένα μεγάλο θέμα στο δελτίο ειδήσεων για τη νέα διοίκησή της. Σ’ αυτό το θέμα –ρεπορτάζ, είδαμε τον Παππά, είδαμε τον Σπίρτζη, είδαμε τον Παπαγγελόπουλο, είδαμε πολλούς και διάφορους. Κι όταν ολοκληρώθηκε αυτό, ακούσαμε τον παρουσιαστή να λέει ότι παραιτήθηκε ο πρόεδρος της ΕΡΤ. Έτσι απλά, χωρίς τίποτα άλλο, χωρίς ν’ αναφέρει τους λόγους παραίτησης που επικαλέστηκε ο Τσακνής.
Δείγμα για ποιον λόγο δεν την βλέπει κανένας.
Ο τραγουδοποιός, λοιπόν, σαρξ εκ της σαρκός του ΣΥΡΙΖΑ και της Αριστεράς (ουκ ολίγοι πιστεύουν ότι εξ αυτού έκανε καριέρα στη μουσική) διαπίστωσε αυτό που έχουν διαπιστώσει σχεδόν όλοι οι Έλληνες: Ότι ο κρατικοδίαιτος συνδικαλισμός αποτελεί ένα τεράστιο κακοήθες καρκίνωμα. Στην προκειμένη περίπτωση ο συνδικαλισμός της ΠΟΣΠΕΡΤ και του προέδρου της Καλφαγιάννη.
Του πήρε πολλά χρόνια βεβαίως για να το κατανοήσει, εμείς πληρώσαμε τα δίδακτρά του, αλλά αυτό είναι κατανοητό. Μπροστά στον στόχο της καρέκλας δεν μπορούσε να έχει ανοιχτές τις κεραίες της αντίληψής του.
Συμβαίνει σε όλους τους Αριστερούς αυτό… Άλλωστε, δεν ξεχνάμε τι έγινε και με τον Κουβέλη που είχε ανοικτές τις κεραίες και μόλις ο Σαμαράς είχε κλείσει την ΕΡΤ, εκείνος διέγνωσε την «βουβή λαϊκή οργή» κι ουσιαστικά άνοιξε τον δρόμο της πτώσης του… Αργότερα, όταν έμεινε έξω από τις καρέκλες που ονειρευόταν, λέγεται ότι σκέφτηκε μήπως οι κεραίες του έπιασαν λάθος μηνύματα…
Με τη βούλα του Αριστερού Τσακνή, λοιπόν, η ΕΡΤ δεν είναι τίποτα περισσότερο από αυτό που λέμε και γράφουμε συστηματικά: Ένα κακοφορμισμένο μαγαζί του δημόσιου τομέα, σπάταλο και προκλητικά ασυνείδητο απέναντι σ’ αυτούς που το συντηρούν. Ένα κυβερνητικό μαγαζάκι προπαγάνδας, γεμάτο προστατευόμενα κομματόσκυλα και παρασιτικούς συνδικαλιστές.
Όμως, το μείζον θέμα, δεν είναι η παραίτησή του. Μα η τοποθέτησή του στην ΕΡΤ. Με ποια προσόντα ανέλαβε τη διοίκησή της; Προφανώς με όσα ο Καρανίκας ανέλαβε σύμβουλος στρατηγικού σχεδιασμού της χώρας…
Και, πού ήταν ο Τσακνής όταν η ΕΡΤ συστηματικά παρείχε την προπαγάνδα της στην κυβέρνηση; Όταν από το πρωί μέχρι το βράδυ μας πληροφορούσε και μας πληροφορεί ότι από στιγμή σε στιγμή έρχεται η ανάπτυξη; Όταν στελέχη της αποκαλούσαν τον αρχηγό της αξιωματικής αντιπολίτευσης με σκαιό τρόπο;
Πού ήταν και τι έκανε ο Τσακνής όταν άρχισαν να φτάνουν στο γραφείο του οι χαμηλές έως μηδενικές πτήσεις τηλεθέασης;
Πού ήταν ο Τσακνής όταν από την πρώτη στιγμή ήταν γνωστό ότι η ενημέρωση από την ΕΡΤ τελούσε υπό την εποπτεία υπουργών και συνδικαλιστών;
Γιατί εγκαινίασε το γελοίο συνδικαλιστικό κατασκεύασμα που ονομάστηκε με δόξα –τιμή και την δέουσα συντριβή… μνημείο νεκρών της ΕΡΤ;
Τέλος, είναι σκόπιμο ν’ αναρωτηθούμε ποια πνευματική ή άλλη παρακαταθήκη άφησε στην ΕΡΤ μετά από δυόμιση χρόνια παρουσίας του;
Λοιπόν, για να τελειώνουμε: Ο Τσακνής παραιτήθηκε με αφορμή τη διένεξή του με τους συνδικαλιστές της ΕΡΤ. Η αιτία, όμως, ήταν ότι είχε πάψει να είναι για τους κυβερνώντες ένας «χρήσιμος ηλίθιος»… Και δεν του έδιναν αρμοδιότητες!
Απλά, αναρωτιέμαι αν ο Cipolla, γράφοντας το περίφημο βιβλίο του «οι βασικοί νόμοι της ανθρώπινης ηλιθιότητας», τον είχε κατά νου.
Με τη φράση «ένα ηλίθιο άτομο, είναι ένα πρόσωπο που προκαλεί ζημιές σε άλλα πρόσωπα ή ομάδα προσώπων ενώ ο ίδιος δεν απολαμβάνει κανένα κέρδος ή ακόμα υφίσταται κάποια απώλεια».
Αναρωτιέμαι και για κάτι ακόμη: Αν ο Καρανίκας, μόλις έμαθε τα καθέκαστα της παραίτησής του, ψιθύρισε «στα τσακίδια» ή από συναδελφική αλληλεγγύη δεν είπε τίποτα κι έτρεξε να δει την αγαπημένη του Μενεγάκη…
