Όταν ο απόμαχος των ριάλιτι, πάμπλουτος μα και πρώην οικονομικός χορηγός των… Δημοκρατικών Ντόλανλντ Τραμπ πήρε το χρίσμα των Ρεπουμπλικάνων, πολιτικοί αναλυτές σε ΗΠΑ και Ευρώπη αναφέρθηκαν σε … συμπτωματικό ατύχημα.
Το ίδιο ακριβώς αναφέρθηκε κι όταν ο άνθρωπος με την πορτοκαλί κώμη έλαβε ώθηση από εξωτερικούς παράγοντες και μέσω ενός ξεπερασμένου εκλογικού συστήματος υπέκλεψε την προεδρία, το 2016, παρά το γεγονός ότι υστερούσε σε ψήφους από την αντίπαλό του.
Τέσσερα χρόνια μετά, όλη η υφήλιος γνωρίζει ότι αυτός ο άνθρωπος παρά την απόλυτη ασυναρτησία του δεν ήταν…. συμπτωματικό ατύχημα. Αυτή δεν η ασυναρτησία του ήταν ο συνδετικός κρίκος που τον συνέδεσε με το κοινό του.
Για σκεφτείτε: Στις πρόσφατες εκλογές σχεδόν 68 εκ. άνθρωποι πήγαν και ψήφισαν τον άνθρωπο που χαρακτηρίζεται ως ο χειρότερος πρόεδρος των ΗΠΑ. Μέγα κατόρθωμα αυτό για τον Τραμπ!
Τον ψήφισαν παρά το γεγονός ότι τέσσερα χρόνια τώρα είχε δείξει την εγωπάθειά του, είχε διχάσει την κοινή γνώμη , είχε δηλητηριάσει τα πολιτικά ήθη κι είχε καταβυθίσει την αξιοπρέπεια της χώρας του στον κόσμο. Τον ψήφισαν παρά το γεγονός ότι περιφρόνησε χυδαία την κλιματική αλλαγή και τελικά επέδειξε συμπεριφορές προσβλητικές εντός κι εκτός ΗΠΑ.
Η πεποίθηση που υπάρχει σήμερα είναι ότι η νίκη των αντιπάλων του είναι ΜΟΝΟ εκλογική. Οι Δημοκρατικοί μπορεί να φτάνουν στην εξουσία αλλά έχουν ηττηθεί θεσμικά ως οπαδοί της φιλελεύθερης δημοκρατίας. Πίστευαν ότι θα επικρατήσουν άνετα βασισμένοι και στα θεσμικά ατοπήματα και τον αυταρχισμό του του Τραμπ μα τελικά δεν κατάφεραν να σηματοδοτήσουν την απαρχή για να τελειώσει το αβυσσαλέο χάσμα που διχάζει την κοινωνία.
Ο Τραμπ έχει ναρκοθετήσει τις ΗΠΑ. Έχει απενοχοποιήσει μεγάλα ρεύματα ρατσισμού και φανατισμού αίματος. Αυτά ήταν ελεγχόμενα μέχρι και τις ημέρες του Ομπαμα. Ταυτοχρόνως, έχει διορίσει περισσότερους από 200 δικαστές ! Όχι μόνο στο Ανώτατο δικαστήριο αλλά και σε δεκάδες ομοσπονδιακά. Αυτά και πολλά άλλα καθιστούν τις ΗΠΑ μη κυβερνήσιμη. Με τη μισή Αμερική να τάσσεται φανατικά –ακόμη κι ενόπλως όπως είδαμε προχθές- υπέρ του…
Ο κομπογιαννίτης με τη χλωρίνη που πολιτεύθηκε μικρόψυχα και υπερφίαλα έπαιρνε αποφάσεις συζητώντας με τον καθρέφτη του, παραδίδει μια Αμερική που ποτέ δεν θα είναι όπως την παρέλαβε αλλά πολιτικά ανίσχυρη σε παγκόσμια κλίμακα.
Άλλωστε λόγω επιπέδου δεν τα πήγε καλά με δημοκράτες ηγέτες της Ευρώπης αλλά έγινε φίλος με τον Όρμπαν, τη Λεπέν, τον Σαλβίνι, τον Ερντογάν και τα αστέρια του ημέτερου λαϊκισμού…
