Ο Γιάννης Καφάτος σχολιάζει την επικαιρότητα που μερικές φορές είναι από μόνη της επιθεωρησιακό νούμερο. (και όταν δεν είναι την κάνει!)
Γράφει ο συνεργάτης του Έμβολος δημοσιογράφος Γιάννης Καφάτος
Πάσχα του καλοκαιριού ο δεκαπενταύγουστος, άρα σήμερα λένε την ευχή «Καλή Παναγιά»
Μ’ αρέσει αυτή η ευχή. Δεν έχει σχέση με την νεωτερίστικη μπούρδα «καλό παράδεισο» που γεμίζει το facebook κάθε που αποχωρεί κάποιος!
Πέραν του κοντέρ της πίστης του καθενός ο Δεκαπενταύγουστος είναι η γιορτή των νησιών, των απλών ανθρώπων που ασβεστώνουν τα καλντερίμια, τις μάντρες.
Είναι νομίζω μια κατ’ εξοχήν ελληνική υπαίθρια γιορτή.
Δεν παραγνωρίζω – ξαναλέω – το θέμα της πίστης για όσους πιστεύουν.
Εκείνο που θέλω να τονίσω είναι ότι για τους άπιστους, τους άθεους η μέρα του Δεκαπενταύγουστου είναι τελικά εξόχως ξεχωριστή!
Εκείνο που δεν μπορείς να ξεχωρίσεις πια είναι ο δύο αρχηγοί: Τραμπ και Ουν
Ο Ντόναλντ και ο Κιμ-Γιονγκ
Οι πολεμοχαρείς Μπόλεκ και Λόλεκ που απειλούν τον πλανήτη με τον υπέρμετρο ναρκισισμό και τον θανάσιμο εγωκεντρισμό τους
Και φυσικά τα καμώματά τους κάνουν τόσο «άκυρο» (έκφραση που έφερε σπίτι ο νεαρός γιος μου) τον συγχωρεμένο καθηγητή Ουμπέρτο Έκο που είχε γράψει το δοκίμιο: Τον Αύγουστο δεν υπάρχουν ειδήσεις
Ας γελάσουμε φωναχτά. Και καλύτερα να μη σου θυμήσω ειδήσεις που σκάσανε αυγουστιάτικα και κάνανε σμάρια τους δημοσιογράφους να τρέχουν και τους πολίτες να αγωνιούν!
Γιουσέιν Μπόλτ: Ένας θρύλος όσο τραυματισμένος κι αν είναι φεύγει από το στάδιο υποβασταζόμενος – έστω – αλλά ποτέ με αναπηρικό αμαξίδιο.
Και ξαφνικά η Άνγκελα Μέρκελ «μαλώνει» τους Γερμανούς που λένε ότι οι Έλληνες δε δουλεύουν και τους κουνάει το δάχτυλο – το ίδιο που κούναγε και σε μας πριν από μερικά χρόνια – και τους λέει να μας αγαπήσουν…
Προφανώς στο πλαίσιο της προεκλογικής της εκστρατείας, γιατί αν βάλω τι έχουμε ακούσει προεκλογικά τα τελευταία έτη …
…θα μαζευτεί ένας σωρός σαν τις σταφίδες και τις τομάτες που τις αφήνουν να ψηθούν στον ήλιο για να γίνουν λιαστές!
Τρομάζουν, λέει, οι ευρωπαίοι γιατί η Ευρώπη γερνάει!
Σωστά κάνουν αλλά αφού περάσει η τρομάρα ας ψηφίσουν νόμους, ας φέρουν δουελειές γιατί με 300 ευρώ στα 24 όχι οικογένεια δεν κάνεις, ούτε από το πατρογονικό σπίτι δε φεύγεις!
Ας αφήσουν τα ξεφτιλίκια και τις τρομάρες και ας συνεργαστούν όχι για να κερδίζουν οι τράπεζες – πρωτίστως οι γερμανικές – αλλά για να αισθανθούν ασφαλείς και άνθρωποι οι … άνθρωποι!
Γιατί τώρα όχι μόνο δεν αισθάνονται ασφαλείς αλλά βιώνουν καθημερινά ότι γίνόνται αποδέκτες συμπεριφοράς «res» που λέγανε κι οι λατίνοι!
Πράγμα! Και ως γνωστόν τα «πράγματα» μπορεί να κάνουν διάφορα πράγματα αλλά σίγουρα δεν κάνουν …θαύματα!
Εκτός αν τελικά αφεθούμε όλοι σε ένα δεκαπενταυγουστιάτικο θαύμα!
Χρησιμοποιούμε cookies για να σας προσφέρουμε την καλύτερη δυνατή εμπειρία στη σελίδα μας. Εάν συνεχίσετε να χρησιμοποιείτε τη σελίδα, θα υποθέσουμε πως είστε ικανοποιημένοι με αυτό.Εντάξει
