Ο Γιάννης Καφάτος σχολιάζει την επικαιρότητα που μερικές φορές είναι από μόνη της επιθεωρησιακό νούμερο. (και όταν δεν είναι αι την κάνει).
Του διαγγέλματος ανήμερα
Αναμένουμε το προαναγγελθέν διάγγελμα του Πρωθυπουργού για την πανδημία και τις εορτές. Αυτό τουλάχιστον διακινείται ότι θα είναι το περιεχόμενό του.
Φυσικά, όπως αναμενόταν, μετά την ανακοίνωση για το διάγγελμα Μητσοτάκη, ο Τσίπρας ενημέρωσε, μέσω τουίτ, ότι θα απαντήσει με δήλωσή του στα ΜΜΕ.
Κανονικά πράγματα δηλαδή.
Όμως αυτή η πολιτική κανονικότητα είναι πολύ ενοχλητική τελικά.
Τα τελευταία χρόνια η πολιτική πράξη, έχω την αίσθηση – και μερικές φορές τη βεβαιότητα – ότι έχει αντικατασταθεί από την πολιτική επικοινωνία.
Κι αυτό με χαλάει και ως πολίτη και ως άνθρωπο της επικοινωνίας.
Οι πολιτικοί μας πριν την πολιτική σκέφτονται ατάκες για Like, hastag και φόλοουερς στο ίνσταγκραμ. Και αυτό μου κάνει πολύ ενοχλητικό.
Οι πολιτικοί είναι a priori ινφουένσερς, δεν χρειάζονται να δονούν τους ψηφοφόρους τους στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης για να αποδείξουν κάτι! Έχουν τη βουλή, τα νομοσχέδια για πράξουν, να λάμψουν και να κερδίσουν τον περιζήτητο σταυρό που θα τους κρατήσει στη Βουλή.
Όμως με τη βοήθεια των ΜΜΕ, χρόνια τώρα, πολιτικοί γίνονται όσοι φωνάζουν δυνατότερα, καλύτερα και πρόθυμα!
Κι έτσι έχουμε πολιτικούς-τηλεοπτικά προϊόντα που τους διαλέγουμε κυρίως γιατί τους είδαμε πολλές φορές στην τηλεόραση.
Τα σκέφτομαι όλα αυτά με αφορμή την αναγγελία του διαγγέλματος, που φυσικά κάθε Πρωθυπουργός έχει κάθε δικαίωμα να κάνει για να πει τα σημαντικά που πρέπει να ακούσουμε. Και μου έκανε εντύπωση ότι ο Αλέξης Τσίπρας, δήλωσε ότι θα απαντήσει. Γιατί δηλαδή πρέπει να δηλώσει ότι θα κάνει το αυτονόητο. Τέλος πάντων. Παιχνίδια επικοινωνίας.
Απλώς ως πολίτες χρειαζόμαστε πολιτικές και όχι πολιτικάντικες καντρίλιες.
Γιάννης Καφάτος
