Ο Γιάννης Καφάτος σχολιάζει την επικαιρότητα που μερικές φορές είναι από μόνη της επιθεωρησιακό νούμερο. (και όταν δεν είναι αι την κάνει)
Το 10 το καλό και η θεά τύχη!
10 Ιανουαρίου, η μητέρα όλων των μαχών για τη κλινική και ψυχική μας υγεία!
Για μια φορά είμαστε χωρισμένοι και ταμπουρωμένοι στα στρατόπεδά μας.
Οι υπέρ του ανοίγματος των σχολείων, οι κατά, και κοντά στα δύο αυτά, νέα ταμπούρια, υπάρχουν και τα γνωστά των εμβολιαστών και των αντιεμβολιαστών.
Προσωπικά, και πέστε να με φάτε, προτιμώ τα παιδιά μου (που πάνε στο λύκειο) να είναι στο σχολείο τους.
Φοβάμαι τι θα τους συμβεί, αλλά έχουν διπλοεμβολιαστεί, τους τρώμε τ’ αυτιά να προσέχουν, βλέπουν ότι κι εμείς προσέχουμε και ελπίζουμε να είναι τυχερά με τους συμμαθητές τους και να μην κολλήσουν.
Το πρόβλημα δεν είμαστε εμείς που συμφωνούμε, ή εκείνοι που διαφωνούν. Το πρόβλημα είναι πολιτικό και έχει να κάνει με όλο εκείνο το «τίποτα» που δεν έχει γίνει για την ασφάλεια μαθητών και εκπαιδευτικών.
Ακόμη και τα έξτρα σελφ τεστ δεν πρόκαμαν να τα μοιράσουν και οι κυβερνητικοί ρίξανε το μπαλάκι στην Τοπική Αυτοδιοίκηση – που ευτυχώς και στην πανδημία έχει αποδείξει ότι όχι μόνο ξέρει να βγάζει το φίδι από την τρύπα αλλά και να πρωτοστατεί με πρωτοβουλίες για την ασφάλεια των πολιτών.
Μέχρι να διαβάσεις αυτές τις γραμμές θα έχουμε ζήσει μεγάλες στιγμές με μανάδες και παιδιά έξω από τα σχολεία να παίρνουν τα τεστ, να τα κάνουν εκτός προαυλίου, να τα δηλώνουν μετά στην πλατφόρμα…
Θα έχουμε αντιδράσεις γονιών που δεν θα αφήσουν τα παιδιά τους να πάνε σχολείο.
Θα έχουμε τα γνωστά νούμερα που διαμαρτύρονται για τον αποκλεισμό του Τζόκοβιτς, τους θεματοφύλακες, και πάει λέγοντας.
Ζούμε μεγάλες στιγμές ανικανότητας που περισσότερο απ’ όλα φοβάμαι ότι οφείλεται σε εμμονικά σύνδρομα πολιτικαντισμού.
Οπότε τι μας μένει; Μόνο η τύχη! Να είναι τυχερά τα παιδιά μας και στο θέμα του κόβιντ και της όποιας μετάλλαξης. Να είναι τυχεροί οι εκπαιδευτικοί. Με δεδομένο βέβαιως ότι όλοι θα τηρούν σωστά τα Μέσα Ατομικής Προστασίας.
Καλή εβδομάδα και καλή μας τύχη!!!
