Ο Γιάννης Καφάτος σχολιάζει την επικαιρότητα που μερικές φορές είναι από μόνη της επιθεωρησιακό νούμερο. (και όταν δεν είναι αι την κάνει!)
Τα παιδιά πρόσφυγες δεν είναι εμπόρευμα – Ελέγξτε τις ΜΚΟ
Οι κατηγορίες που απαγγέλθηκαν κατά του Δημήτρη Λιγνάδη είναι πολλές και σοβαρές. Θα περιμένουμε την Τετάρτη που θα απολογηθεί να τον «ακούσουμε». Μέχρι τότε μένουμε στη δήλωση του δικηγόρου του που μεταφέρει ότι ο πελάτης του δεν αποδέχεται τις κατηγορίες.
Χωρίς να παρεξηγηθώ ότι μειώνω τον ζόφο και την κακοποίηση που βίωσαν τα μεμονωμένα θύματα του σκηνοθέτη, θέλω να σταθώ σε μια πτυχή αυτής της υπόθεσης που προσωπικά με έχει μουδιάσει.
Παιδιά, πρόσφυγες, προσφυγάκια, ΠΑΙΔΙΑ – το τονίζω – μεταφέρονταν στο σπίτι του για θεατρικά μαθήματα. Μετά τις πρώτες επισκέψεις τα παιδιά δεν ήθελαν να ξαναπάνε.
Καταλαβαίνεις τι συζητάμε; ΑΝ ισχύουν αυτές οι καταγγελίες!
ΑΝ ισχύουν μιλάμε για ένα οργανωμένο κύκλωμα που εκμεταλλευόταν παιδιά. Παιδιά που δεν πνίγηκαν περνώντας το αιγαίο, παιδιά που επέζησαν, ενδεχομένως μόνο αυτά από την οικογένειά τους έγιναν αντικείμενα.
Αυτοί που χρηματοδοτούνται, υποτίθεται για να τα προστατεύουν τα εκμεταλλεύτηκαν; Είναι δυνατόν; Ή «πέφτουμε από τα σύννεφα» και γινόμαστε περίγελως των υποψιασμένων κυνικών ;
Ποια ή ποιες ΜΚΟ πήγαιναν για θεατρικό παιχνίδι παιδιά στο σπίτι του σκηνοθέτη;
Τι έκανε όταν τα παιδιά αρνήθηκαν να ξαναπάνε;
Τι έκαναν αυτοί που έλαβαν, αν έλαβαν, τις καταγγελίες;
Τρομάζω ότι μπορεί κάποιοι να με κοροϊδεύουν και να λένε από μέσα τους «καλά ρε Καφάτε, τώρα το πήρες χαμπάρι ότι κάποιοι εκμεταλλεύονται τα προσφυγάκια ενώ πληρώνονται για να τα προστατεύουν;»
Τρομάζω όχι γιατί ντρέπομαι για τον δικό μου τρόπο σκέψης. Τρομάζω αν υπάρχουν άνθρωποι που ήξεραν και δεν μίλησαν.
Είναι φριχτό αυτό που έζησε κάθε θύμα βιασμού. Κορίτσι, αγόρι, γυναίκα, άντρας. Αλλά όταν το θύμα είναι ένα παιδί, που από την ιδιότητά του και μόνο είναι στη θέση του αδύναμου, τότε επιτρέψτε μου να φρικάρω περισσότερο.
Τα παιδιά δεν είναι εμπόρευμα. Ακόμη και τα παιδιά των προσφύγων, που κάποιοι τους θεωρούν μίασμα, τους θεωρούν πανούκλα, τους θεωρούν απειλή έχουν δικαίωμα να ζήσουν την παιδική τους ηλικία.
Οι Λιγνάδηδες αυτής της κοινωνίας πρέπει να λογοδοτήσουν. Αυτούς τους μάθαμε με τον έναν ή τον άλλον τρόπο. Τους άλλους που δεν έχουν μαθευτεί οφείλουν ο αρχές να τους ψάξουν χωρίς αύριο, και να τους βρουν για να λογοδοτήσουν κι εκείνοι.
Ειλικρινά, ζητώ συγγνώμη από θύματα, που βάζω πάνω από τη δική τους περιπέτεια και φρίκη τη φρίκη που βιώνουν τα μικρά παιδιά. Λυπάμαι αλλά δεν μπορώ να το χωνέψω και να το αντέξω.
Γιάννης Καφάτος