Ο Γιάννης Καφάτος σχολιάζει την επικαιρότητα που μερικές φορές είναι από μόνη της επιθεωρησιακό νούμερο. (και όταν δεν είναι αι την κάνει!)
Τα καλώδια της ΔΕΗ, η θέα στη Σαντορίνη και η «Μήδεια»
Αφήστε πίσω τις εικόνες με το λευκό του χιονιού να επικρατεί και φανταστείτε εκείνο το υπέροχο ηλιοβασίλεμα στην καλντέρα της Σαντορίνης.
Μάλλον είναι το πιο πολυφωτογραφημένο ηλιοβασίλεμα από ανθρώπους που έρχονται από τα πέρατα του κόσμου να το απολαύσουν και να το κρατήσουν στις καλοκαιρινές αναμνήσεις τους.
Το θυμάμαι κι εγώ. Την πρώτη φορά που πήγα στη Σαντορίνη εκτός των άλλων καλοκαιρινών αξεσουάρ είχα στα μπαγκάζια μου και πολλά μέτρα φιλμ. Τότε οι φωτογραφίες αποτυπώνονταν σε φιλμ. Τα γνωστά (στους μεγαλύτερους) 24αρια και 36αρια – δηλαδή 24 ή 36 πόζες.
Όταν γύρισα από τις διακοπές πήγα στον φωτογράφο τα περίπου 15 36αρια φιλμ που είχα τραβήξει και μετά από λίγες μέρες με τους φίλους μου μαζευτήκαμε να δουμε τη Σαντορίνη.
Οι περισσότεροι μου επεσήμαναν : γιατί βάζεις τα καλώδια της ΔΕΗ μέσα στις φωτογραφίες με τα σπίτια, τα φρεσκοασπρισμένα στενά, κλπ;
– Γιατί αφού φωτογραφίζω το φυσικό περιβάλλον, δεν μπορώ να κάνω ότι δεν υπάρχουν. Τα καλώδια διαμορφώνουν το «αστικό», urban το λεμε στις μέρες μας, περιβάλλον του πιο πυκονοκατοικημένου νησιού τους καλοκαιρινούς μήνες.
Μπορείς να κάνεις ότι δεν βλέπεις τα σύρματα της ΔΕΗ στη Σαντορίνη;
Μπορώ όταν πηγαίνω στον ξάδελφό μου στη Δροσιά και αράζουμε στο μπαλκόνι να μη βλέπω τα σύρματα που ερωτοτροπούν με τα κλαριά των πεύκων;
Μπορώ να μην ακούω τους βόμβους που κάνουν οι μετασχηματιστές πάνω σε κάποιες κολώνες το καλοκαίρι στην Άφησο λίγα μέτρα από τα κλαριά των πλατάνων που κάνουν υπέροχη σκιά το μεσημέρι στην πλατεία;
Μπορώ να κάνω ότι δεν φοβάμαι που καλώδια της ΔΕΗ περνάνε μέσα από το δασάκι δίπλα από το κάμπινγκ το καλοκαίρι;
Μπορείς να κάνεις ότι δεν υπάρχουν τα καλώδια της ΔΕΗ πάνω από το κεφάλι σου όπου γυρίσεις το μάτι σου στην Αθήνα και όχι μόνο;
Και καλά στις φωτογραφίες, ένας καλός φωτοσοπάς, ένας γραφίστας δηλαδή μπορεί να τα εξαφανίσει και να αφήσει τις ομορφιές που αποτυπώθηκαν είτε στο φιλμ – παλιά – είτε στην κάρτα μνήμης – τώρα – αλώβητες και πανέμορφες.
Στην πραγματικότητα όμως δεν μπορείς να τα κάνεις ότι δεν τα βλέπεις. Είναι εκεί ακόμη ακόμη και όταν έχει διακοπή ρεύματος γιατί ίσως λίγο πιο μακριά από το σπίτι σου ένα κλαρί δέντρου έπεσε και τα έκοψε. Ή γιατί ένα αυτοκίνητο έπεσε πάνω σε μια κολώνα και την έριξε, ή γιατί μια κολώνα έπεσε γιατί απλώς πάλιωσε. Τα καλώδια της ΔΕΗ είναι πολύ ευαίσθητα, περισσότερο από το γεγονός ότι είναι ακαλαίσθητα και γι’ αυτό στις πολιτισμένες χώρες του κόσμου, χρόνια τώρα τα έχουν κάνει υπόγεια.
Υπογειοποίηση. Η λέξη που θα παίξει πολύ στην επικαιρότητα (μέχρι να μας βρει κάτι άλλο οπότε θα δώσει τη θέση της στο επόμενο δεινό που θα πρέπει να αντιμετωπίσουμε).
Θυμάμαι τον Τρίτση που έκανε καλωδιακή την εκπομπή του σήματος της τηλεόρασης στην περιοχή της Πλάκας στην Αθήνα για να μην διαταράσσουν το μάτι που ήθελε να δει την Ακρόπολη οι κεραίες που άναρχα ξεφύτρωναν σε ταράτσες και μπαλκόνια. Σου μιλάω για μια μνήμη 30 και βάλε χρόνων πίσω.
Τις τελευταίες ώρες με τη Μήδεια που άσπρισε την Ελλάδα φίλοι και συγγενείς μου χωρίς ρεύμα για πάνω από 20 ώρες μόνο τη λέξη υπογειοποίηση λένε και βλέπουν τα καλώδια της ΔΕΗ ατάραχα να βαραίνουν από το χιόνι και ανενεργά.
Τελικά όλα στο χέρι μας είναι. Και τι θα δούμε, και τι θα υπογειοποιήσουμε. Τρόπος του λέγειν δηλαδή. Στο χέρι άλλων είναι τα πάντα που καθορίζουν την καθημερινότητά μας.
Γιάννης Καφάτος
