Ο Γιάννης Καφάτος σχολιάζει την επικαιρότητα που μερικές φορές είναι από μόνη της επιθεωρησιακό νούμερο. (και όταν δεν είναι την κάνει!)

Mail από την Αθήνα #163  – Δευτέρα 7  Μαΐου 2018

Ο Γιάννης Καφάτος σχολιάζει την επικαιρότητα που μερικές φορές είναι από μόνη της επιθεωρησιακό νούμερο. (και όταν δεν είναι την κάνει!)

• Η χθεσινή Κυριακή δεν ήταν όπως κάθε άλλη Κυριακή: ήταν η παγκόσμια ημέρα γέλιου.
• Γελάσατε εσείς ή είστε τίποτα τύποι με προβλήματα που δεν σας αφήνουν να σκάσετε το χειλάκι σας;
• Μεγάλο φάρμακο το γέλιο! Κι ακόμη μεγαλύτερη το «γιατρικό» που βγαίνει από μέσα σου όταν μπορείς να γελάς και με τον εαυτό σου!
• Θέλει πολλά κότσια και ψυχικά αποθέματα!
• Δεν ξέρω πώς τα έφερε η «μοίρα» αλλά στις 6 Μαΐου, που την θέσπισαν ως μέρα γέλιου, ήταν και η μέρα που γεννήθηκε ο πατέρας της ψυχανάλυσης, Σίγκμουντ Φρόιντ (1856)
• Σπουδαία πράγματα και το γέλιο και η ψυχανάλυση!
• Είναι νομίζεις εύκολο να σκάψεις μέσα σου και να φανερώσεις στον εαυτό σου ξεχασμένες ιστορίες που σε στοιχειώνουν;
• Είναι το ίδιο – και πιο δύσκολο – από αυτό που λέγαμε παραπάνω: να μπορείς να γελάς και με τον ίδιο σου τον εαυτό.
• Γι’ αυτό βλέπεις βλοσυρούς τύπους στα πέριξ! Όχι, ,δεν είναι απαραιτήτως σοβαροί! Είναι χαμένοι και εγκλωβισμένοι.
• Αν μιλήσουμε και για τους αγαπημένους μας πολιτικούς που με τις αποφάσεις τους παίζουν τις ζωές μας στα ζάρια κάθε μέρα και κάθε ψηφοφορία που περνάει, το θέμα αποκτά ακόμη μεγαλύτερες διαστάσεις.
• Ο πολιτικός που θεωρεί τον εαυτό του πιο σπουδαίο από τον κόσμο που, υποτίθεται ότι, εκπροσωπεί είναι κατ’ εξοχήν προβληματικός άνθρωπος που ούτε το γέλιο δεν μπορεί να απολαύσει, ούτε φυσικά θα παραδεχτεί ποτέ ότι χρειάζεται ψυχανάλυση.
• Δυστυχώς δεν μου έρχεται στο μυαλό ούτε ένα όνομα για να δώσω ένα παράδειγμα, θετικό!
• Μπορεί να μην είμαι κι εγώ καλός άνρθωπος και δεν μπορώ να ξεχωρίσω κάποιον που έχει την τόλμη να αυτοσαρκάζεται και τη σοφία να δέχεται ότι έχει κι αυτός προβληματάκια να λύσει, πριν καταπιαστεί με την επίλυση των δικών μας…
• Αν ήταν υποχρεωτική η ψυχανάλυση σε όποιον γινόταν βουλευτής μπορεί τα πράγματα να ήταν καλύτερα. Μπορεί και όχι. Δεν θα το μάθουμε ποτέ! Οπότε …
• Οπότε ας κοιτάξει ο καθένας από εμάς πώς θα θωρακίσει τον εαυτό του, που δεν είναι ούτε καλύτερος ούτε χειρότερος από τον διπλανό του. Είμαστε απλώς διαφορετικοί.
• Το γεγονός ότι συχνά δεν μπορούμε να ανεχτούμε κανέναν και τίποτα δείχνει ότι δεν έχει αρχίσει το «σκάψιμο» μέσα μας.
• Κάθε φορά όμως που ξεσπάμε σε γέλια, κάνουμε μια καλή αρχή.
• Σας έχει τύχει να σας πουν: Πώς γελάς έτσι;
• Δεν έχω ακούσει μεγαλύτερη πίπα, μπούρδα, κι εγωιστική κουβέντα!
• Το γέλιο βγαίνει από μέσα μας. Ποιος θα μπει κεχαγιάς στο μέσα σου;
• Πρόσεξε: δε λέω να γελάς με ο,τιδήποτε! Υπάρχουν πράγματα με τα οποία ούτε πλάκα ούτε αστείο μπορείς να κάνεις. Αλλά υπάρχουν κι άλλα!
• Και αυτά τα άλλα που θα κάνουν το γάργαρο γέλιο, και το χαχανητό να βγουν από μέσα σου, κι από μέσα μου, είναι ιαματικά!
• Και ναι, το γέλιο μας, κάνει κάποιους να τρομάζουν! Ας τους κρατάμε τρομαγμένους!
• Και καλή εβδομάδα!

Γιάννης Καφάτος