Ο Γιάννης Καφάτος σχολιάζει την επικαιρότητα που μερικές φορές είναι από μόνη της επιθεωρησιακό νούμερο. (και όταν δεν είναι την κάνει!)

Mail από την Αθήνα #154 – Μεγάλη Παρασκευή 5 Απριλίου 2018

Ο Γιάννης Καφάτος σχολιάζει την επικαιρότητα που μερικές φορές είναι από μόνη της επιθεωρησιακό νούμερο. (και όταν δεν είναι την κάνει!)

• Το θείο Δράμα κορυφώνεται και οι πιστοί συρρέουν στις εκκλησίες για να τιμήσουν τον Εσταυρωμένο Ιησού.
• Απόψε το ανοιξιάτικο αεράκι θα γίνει ένα με τις πένθιμες αλλά τόσο οικείες μελωδίες του επιτάφιου θρήνου.
• Οι σκέψεις πλημμυρίζουν κάθε κεφάλι σκεπτόμενου.
• Αλλά και μέσα σε αυτή την κατανυκτική ατμόσφαιρα οι δόλιες σκέψεις, που μπορείς να τις πεις και βλάσφημες, με έναν τρόπο, κατακλύζουν το κεφάλι μου.
• Προς τι ο θρήνος για το θείο δράμα όταν δεν έχεις μάτια να δεις και ψυχή να νιώσεις τα δράματα που παίζονται δίπλα σου.
• Δεν βγάζω την ουρά μου απ’ έξω – κι ας φαίνεται σαν του βελζεβούλη.
• Σκέψεις κάνω κι εγώ, που ξεκινάνε από τις δικές μου αδυναμίες.
• Απλώς εγώ δεν έχω εκείνη την διάθεση να αφήσω «θείες» βουλήσεις να μου εξηγήσουν τα ανεξήγητα.
• Σήμερα όλοι σκεφτόμαστε υπό το θολό και στρεβλό πρίσμα του «πόσα μας λείπουν», «πόσα μας χρωστάνε» και κυρίως «πόσα χρωστάμε».
• Σε αυτό το οικονομοτεχνικό κλίμα των ημερών οι επιστήμονες αφού έκαναν το «τρεις το λάδι, τρεις το ξύδι» κατέληξαν ότι τα 30 αργύρια του Ιούδα είναι σημερινά 15.000 ευρώ.
• Δηλαδή ούτε τα μισά δεν θα του έμεναν του προδότη του Ισκαριώτη. Βγάλε τους φόρους, βγάλε όλα όσα καταδυναστεύουν την τσέπη σου, ούτε να προδώσεις δεν αξίζει.
• Βεβαίως μια και λέμε για προδότες έχω το «απόφθεγμα» ότι: Προδότες λίγοι, προδομένοι μιλιούνια!
• Πόσους προδομένους βλέπεις όταν κυκλοφορείς;
• Προδομένους από την ζωή που ζούσαν, από τη ζωή που λαχταράνε, από φίλους που τους ξέχασαν, από έρωτες που ξέφτυσαν, από σχέσεις της συμφοράς;
• Πόσα αργύρια είναι η δική σου τιμή, αν υποθέσουμε ότι ο Ιούδας πήρε τα 30 αργύρια που, είπαμε, σήμερα είναι μια δεκαπεντάρα χιλιάρικα;
• Ή δεν έχεις «τιμή» (δεν πουλιέσαι εννοώ, μην παρεξηγηθώ μέρα που είναι);
• Πιστεύω ότι όλοι έχουμε την τιμή μας, και αναλόγως την κατάστασή που βρισκόμαστε αντιδρούμε άλλοτε ως Ιούδες κι άλλοτε ως Πέτρος.
• Γιατί και ο Πέτρος αμάρτησε πριν αγιάσει. Αυτή είναι και η ουσία της αγιοσύνης.
• Το έλεγε και η συχωρεμένη η Αρλέτα στο «Μπαρ το ναυάγιο»: Αν θες ν’ αγιάσεις πρέπει ν’ αμαρτήσεις…
• Και τώρα που λέμε αυτό: πόσες «συγγνώμες» μπορείς να αντέξεις, εσύ, κι εγώ και όλοι μας στην καθημερινή μας ζωή.
• Μπορείς;
• Κι αν τη δεχτείς τη «συγνώμη» είναι μια ειλικρινής εσωτερική πράξη ή μετά σε τρώει και χαλιέσαι;
• Γιατί, νομίζω, αν συμβαίνει το δεύτερο δεν μου προκύπτει ότι η «συγγνώμη» έπιασε τόπο – έγινε δεκτή.
• Σκέψεις λοιπόν με φόντο τον επιτάφιο, την πομπή πιστών, λιγότερο πιστών και απλώς όσων σέβονται τις θρησκευτικές συνήθειες των άλλων.
• Σκέψεις, που δεν δίνουν πάντα απαντήσεις αλλά τουλάχιστον βάζουν τα ερωτήματα.
• Καλή ανάσταση σε όλες και όλους – όπως την εννοεί ο καθένας.
• Και προσοχή στους δρόμους. Ας είμαστε όλοι πίσω την Τρίτη στα πόστα μας.

Γιάννης Καφάτος