Ο Γιάννης Καφάτος σχολιάζει την επικαιρότητα που μερικές φορές είναι από μόνη της επιθεωρησιακό νούμερο. (και όταν δεν είναι αι την κάνει)
Ποιος φταίει που δεν γλυτώνεις με τίποτα;
Αν οι πολιτικοί σέβονται τον λαό που τους δίνει εξουσία τότε θα πρέπει να σέβονται και τις παραδόσεις, τα ήθη, τα έθιμα και σοφία που πηγάζει από αυτά. Αν!
Και ο «σοφός» και «κυρίαρχος» λαός – που έλεγε ο Άντρεας-ΠΑΣΟΚ-ωραία-χρόνια (sic) – έχει μια εξίσου σοφή παροιμία: Το ψάρι βρωμάει απ’ το κεφάλι.
Το πρόβλημα όμως κάθε φορά ότι έχουμε μια κυβερνητική, επιτελική, θεσμική Λερναία Ύδρα και τα κεφάλια είναι πολλά! Έτσι με τα πολλά κεφάλια, τις πολλές γλώσσες, τις πολλές γνώμες χάνεται η μπάλα, χιονόμπαλα στην προκειμένη περίπτωση.
Κεφάλι είναι ο κύριος Στυλιανίδης. Η χρυσή μεταγραφή για να συντονίζει την πολιτική προστασία. Κεφάλι είναι ο κύριος Πατούλης, Περιφέρειαρχης Αττικής. Κεφάλι είναι ο κύριος Καραμανλής, ο κύριος Σκρέκας, ο κύριος Βορίδης και κεφάλια είναι οι Δήμαρχοι κάθε Δήμου.
Φυσικά το μεγάλο κεφάλι, ο μεγάλος αρχηγός είναι ο ίδιος ο Πρωθυπουργός που έχει επιλέξει τους παραπάνω υπουργούς. Α, στην εξίσωση που κανείς δεν έλυσε έχουμε ακόμη ένα κεφάλι τον αρχηγό της Αττικής Οδού.
Δευτέρα, Τρίτη, Τετάρτη κόσμος δεν μπορεί να βγει από τα σπίτια του. Κόσμος δεν μπορεί να ζεσταθεί γιατί δεν έχει ρεύμα. Αυτό είναι το δεδομένο. Όσο κι αν ενοχλούνται οι κυβερνώντες.
Η μπάλα χάθηκε! Η χιονόμπαλα μας πήρε και μας σήκωσε και το επιτελικό κράτος πήγε έναν ωραιότατο περίπατο.
Η αθλιότητα της Αττικής Οδού, της ίδιας που ζητούσε και διεκδικεί αποζημιώση επειδή πέρσι με την καραντίνα και τον περιορισμό της κυκλοφορίας έχασε κέρδη, είναι δεδομένη. Είναι όμως δεδομένη και η αποτυχία να μείνουν ανοιχτοί οι δρόμοι, οι κεντρικοί, δεν λέω για το σοκάκι το ανήλιαγο.
Είναι φοβερό να σου λένε οι άνθρωποι της ΔΕΗ «δεν μπορούμε να πάμε να φτιάξουμε τις βλάβες γιατί είναι κλειστοί οι δρόμοι» και να μην ιδρώνει κανείς.
Ο κύριος Πρωθυπουργός έχει ευθύνη γιατί δεν διάλεξε ανθρώπους ικανούς να φέρουν εις πέρας την αποστολή τους.
Ο κύριος Στυλιανίδης φταίει γιατί δεν μπόρεσε να συντονίσει σωστά – όπως φάνηκε εκ του αποτελέσματος – τους κρατικούς και κυβερνητικούς φορείς.
Ο Περιφερειάρχης φταίει για τα δικά του λάθη, οι Δήμαρχοι για τα δικά τους.
Από σήμερα θα αρχίσει μια κουβέντα, που είναι αέναη για τις Αρμοδιότητες του κάθε βαθμού Αυτοδιοίκησης, για τις αρμοδιότητες της Περιφέρειας δηλαδή και των Δήμων, του κάθε Υπουργείου, κλπ κλπ. Τα ίδια δηλαδή που ακούμε κάθε φορά που οι πολίτες στενάζουν ή και θρηνούν.
Ευτυχώς που δεν πέθανε κανείς από το κρύο στη Λαυρίου ή στην Αττική Οδό από τους χιλιάδες που πέρασαν δεκάδες ώρες μέσα στο ψύχος. Ευτυχώς!
Δεν ξέρω αν αυτή τη φορά θα έχει κανείς την ευθιξία να παραιτηθεί – αν την είχε θα είχε ήδη φανεί.
Δεν ξέρω αν ο Πρωθυπουργός θα έχει το σθένος η συγνώμη που είπε να οδηγήσει στην έξοδο από την κυβέρνηση όποιων δεν κατάφεραν να προφυλάξουν τους πολίτες από την «Ελπίδα».
Δεν ξέρω τι θα γίνει στην επόμενη καταστροφή – οι μετεωρολόγοι λένε ότι μεθαύριο Σάββατο περιμένουν πολύ δυνατές βροχές, δηλαδή πλημμύρες.
Εκείνο που ξέρω είναι ότι δεν γλυτώνουμε με τίποτα!
(φυσικά και πιστεύω ότι πρέπει να διώξει ο Πρωθυπουργός τους αποτυχημένους υπουργούς, όμως εκείνο που οφείλει να αλλάξει είναι οι διαδικασίες. Και το άλλο που πρέπει να αλλάξει είναι οι νοοτροπίες. Η ατιμωρησία που ο κάθε πολίτης ποντάρει πάνω της για τις μικρές ή μεγάλες κομπίνες του, δυστυχώς ισχύει και για τους «μεγάλους»: τους υπουργούς, τους Δημάρχους, τους Περιφερειάρχες, τους έχοντες εξουσία. Ξέρουν ότι το μαχαίρι δε φτάνει ποτέ στο κόκκαλο και ότι ο λαός ξεχνάει! Και συνεχίζουν!)
