Ο Γιάννης Καφάτος σχολιάζει την επικαιρότητα που μερικές φορές είναι από μόνη της επιθεωρησιακό νούμερο. (και όταν δεν είναι την κάνει)
Ποιοι φοβούνται τον Καπουτζίδη;
Ο Γιώργος Καπουτζίδης είναι απίστευτα ταλαντούχος και προφανώς προκαλεί κακίες γιατί έχει καταφέρει να κάνει αυτό που θέλει επαγγελματικά, βάζοντας τους δικούς του όρους.
Ο Γιώργος Καπουτζίδης κατάφερε και πάλι, μέσα από τη γιουροβίζιον, να διδάξει ήθος – όπως έχει κάνει στο παρελθόν και ως πρόσωπο αλλά και ως σεναριογράφος – δίνοντας φωνή στις «αδερφές», αυτές που τρώνε το κράξιμο της αρκούδας από τους «άντρακλες»
Είπε ο Γιώργος Καπουτζίδης: την Πέμπτη που σχολίαζα τη Σουηδία, κάποιος μου έγραψε ότι είμαι κακιά αδερφή. Που αδερφή είμαι, αλλά είμαι καλή. Κι όμορφη κι έξυπνη και πετυχημένη. Και μη σοκάρεστε, μη σοκάρεστε. Αυτά πρέπει να τα συζητάμε. Και να τα συζητάμε ανοιχτά. Αν δεν τα συζητήσουμε, δεν θα τα αντιμετωπίσουμε ποτέ»
Γι’ αυτό ο Γιώργος Καπουτζίδης ενοχλεί. Γιατί δεν απολαμβάνει μια δημοσιότητα μόνο για να κάνει stories στο Instagram. Χρησιμοποιεί το δημόσιο λόγο του, χρόνια τώρα, για να δώσει φωνή σε κάθε αδερφή που ντρέπεται ή που δεν αντέχει την κοινωνική κατακραυγή.
Ενοχλεί ο Γιώργος Καπουτζίδης γιατί θέλει να αντιμετωπίσει η κοινωνία την ομοφοβία, τον αποκλεισμό, τον ρατσισμό.
Κακώς, κάκιστα, το ελληνικό κράτος είναι περισσότερο θεοκρατικό και κολλημένο σε συμπεριφορές «ελληναράδων», σε στάσεις «άντρακλα πολλά βαρύ» και δεν είναι εύκολο για όλους που είναι διαφορετικοί, είτε είναι ομοφυλόφιλοι, είτε λεσβίες, είτε ό,τι θέλουν να είναι να αντιμετωπίσουν μόνοι τους το «θηρίο» με τις πολλές όψεις που τους βάζει στο περιθώριο.
Ο Γιώργος Καπουτζίδης, με την εξαιρετική του ατακά: είμαι αδερφή αλλά όχι κακιά, είπε με τον ιδιαίτερο ευγενή και καυστικό του τρόπο ένα μεγάλο: Σκασμό σε όλους τους θρασύδειλους που απειλούν την καθημερινότητα χιλιάδων ανθρώπων, συνανθρώπων μας.
Είναι φυσικό να τους τρομάζει όλους αυτούς ο Καπουτζίδης!
Όταν οι μεμονωμένοι αποκτούν φωνή, τότε γίνονται υπολογίσιμοι.
Είναι χρέος μας να γίνουμε σαν τον Γιώργο Καπουτζίδη. Το παράδειγμά του πρέπει να το ακολουθούμε όλοι για να δίνουμε φωνή σε όλους όσοι είναι μόνοι, φοβισμένοι, τραμπουκισμένοι, απελπισμένοι.
Τότε ίσως αρχίσουν, όλοι αυτοί που φοβούνται τον Καπουτζίδη να υπολογίζουν και τους ανώνυμους «Καπουτζίδηδες» . Και τότε ίσως γίνουμε καλύτερη κοινωνία!
Γιάννης Καφάτος
