Ο Γιάννης Καφάτος σχολιάζει την επικαιρότητα που μερικές φορές είναι από μόνη της επιθεωρησιακό νούμερο. (και όταν δεν είναι αι την κάνει)
Μια καθημερινότητα σαν ριάλιτι
Μπορεί να τα ριάλιτι να υποχώρησαν, σχετικά, στις τηλεθεάσεις τους απέναντι στη μυθοπλασία, τα σίριαλ δηλαδή, αλλά η καθημερινότητά μας έχει γίνει ένα μεγάλο ριάλιτι χωρίς όμως το μεγάλο έπαθλο και χωρίς προκαθορισμένο χρόνο λήξης.
Είμαστε καθημερινά σε έναν στίβο μάχης που μπορεί να ξεκινάει από την απίστευτη κίνηση χωρίς τροχονόμους.
Αν βγάλεις αυτή την πίστα χωρίς νευρικό κλονισμό, περνάς στην επόμενη. Να παρκάρεις.
Νικητής αναδεικνύεται όποιος παρκάρει πιο γρήγορα, πιο κοντά στον προορισμό του, με τη χαμηλότερη πίεση και φυσικά χωρίς να βρει κλήση στο τέλος της ημέρας, όταν πάει να πάρει το αυτοκίνητό του.
Η επόμενη πίστα είναι ακόμη πιο δύσκολη: να αποφύγεις τους άγνωστους φορείς που μπορεί να σε κολλήσουν κοβιντ. Εδώ τα πράγματα είναι πιο ασαφή και βεβαίως υπάρχει και ο παράγων «βλακεία». Κι επειδή ως γνωστόν η βλακεία είναι αήττητη, ελπίζεις απλώς να τη σκαπουλάρεις.
Μετά έχεις ν’ αντιμετωπίσεις την δοκιμασία των σόσιαλ μίντια. Πόσο αντέχεις χωρίς να σε επηρεάσουν, χωρίς να σου κλέψουν χρόνο από τον πολύτιμο προσωπικό σου χρόνο; Πόσο εύκολα μπορείς να ξεχωρίσεις την ψευτιά και την βλακεία που κυκλοφορεί εκεί;
Πόσο το διαχεόμενο μίσος και η ψευτιά μπορούν να σε αφήσουν αλώβητο ;
Βλέπεις, πέραν την πλάκας, ποσα προβλήματα έχεις ν’ αντιμετωπίσεις όλη τη μέρα;
Το μόνο παρήγορο είναι ότι δεν είσαι μόνος σου. Είμαστε όλοι μέσα σ’ αυτό το γαϊτανάκι και παλεύουμε να τη βγάλουμε καθαρή.
Ένα ριάλιτι έχει γίνει η ζωή μας. Έχουμε κι εμείς τις ευθύνες μας. Πρωτίστως όμως έχουμε το χρέος να είμαστε αλληλέγγυοι και μαζί στις δυσκολίες και να προσπαθούμε να προφυλαχτούμε από τη βλακεία που μας περιβάλλει – κι αυτό δεν είναι εύκολο!
Η πρώτη εργάσιμη εβδομάδα της νέας χρονιάς καραδοκεί! Ας είμαστε δυνατοί, υποψιασμένοι και σε συναγερμό. Είμαστε πιο δυνατοί όταν ξέρουμε τι έχουμε ν’ αντιμετωπίσουμε και όταν είμαστε μαζί!
Γιάννης Καφάτος
