Ο Γιάννης Καφάτος σχολιάζει την επικαιρότητα που μερικές φορές είναι από μόνη της επιθεωρησιακό νούμερο. (και όταν δεν είναι αι την κάνει!)
Μέτρα με το μέτρο – Οκαζιόν
Με 2.702 κρούσματα και 40 νεκρούς στην πλάτη μας η κατάσταση που βιώνουμε είναι πολύ άγρια!
Μετά από σχεδόν ένα χρόνο μέτρων αυτό που με βεβαιότητα μπορώ να πω είναι όπως και με τους νόμους, έτσι και στα μέτρα το πρόβλημα είναι η τήρησή τους.
Τα μέτρα δεν τηρούνται, τα μέτρα καταστρατηγούνται, τα μέτρα κουράζουν, τα μέτρα δεν αποδίδουν, τα μέτρα είναι αναγκαία.
Δεν νομίζω ότι πολλοί θα διαφωνούν με τις παραπάνω διαπιστώσεις.
Το ζήτημα είναι ότι περάσαμε κάποιες ώρες που τα ΜΜΕ διοχέτευαν χαλάρωση των μέτρων σε σημείο που αναρωτιόμαστε: πώς, αφού τα κρούσματα ανεβαίνουν;
Και στο καπάκι άρχισε να διοχετεύεται ότι πάμε για πολύ αυστηρό Lockdown, που μετά μετατράπηκε σε «έξυπνα μέτρα» και πες μου τώρα εσύ ως πολίτης πώς να μη λαλήσεις;
Τα ΜΜΕ θέλουν να πουλήσουν και να πάρουν «κλικ», η κυβέρνηση θέλει να βρει λύσεις αλλά δεν τις βλέπουμε, η αντιπολίτευση πιστεύει ότι έχει τις καλύτερες λύσεις αλλά τις κρατάει ως επτασφράγιστο μυστικό, οι αρνητές της μάσκας και του εμβολίου βρίσκουν παραθυράκια και ξελουφάζουν οπότε … «είμαστε μια ωραία ατμόσφαιρα» που έλεγε κι η παλιά ελληνική ταινία
Είναι δύσκολη και πολυπαραγοντική η εξίσωση που έχει να λύσει η κυβέρνηση.
Οι επιτελείς των οικονομικών υπουργείων έχουν αρχίσει να βαράνε καμπάνες για τη ρευστότητα που τελειώνει και η αδυναμία στήριξης εργαζομένων και επαγγελματιών φαντάζει ως εφιάλτης στο δρόμο με τον κόβιντ.
Οπότε; Τι κάνουμε;
Ξαναβάζουμε μπροστά την ατομική ευθύνη και για όλα θα φταίμε εμείς; (εξαιρώ τους πραγματικούς κάφρους που δεν καταλαβαίνουν ντιπ, που έλεγε η γιαγιά μου, και παρτάρουν και δεν τηρούν κανόνες, και μέτρα)
Και ξέρεις τελικά, η «ατμόσφαιρα δεν είναι ωραία», καθόλου ωραία. Είμαστε πολύ κουρασμένοι, τα παιδιά μας είναι στα κάγκελα, περιμένουμε να εμβολιαστούμε μπας και αγκαλιάσουμε τους γονείς μας, θέλουμε να πάμε ένα θέατρο, να πιούμε ένα κρασί με τους φίλους μας, έναν καφέ. Τίποτα παράλογο δηλαδή.
Και μέσα σε αυτό το κλίμα πόσα μέτρα να αντέξουμε όταν δε βλέπουμε προκοπή?
Πρέπει όμως να αντέξουμε! Και να προσέχουμε και σε τελική ανάλυση πρέπει να κοιτάζουμε πώς θα προφυλάξουμε τους εαυτούς μας και τους αγαπημένους μας!
