Ο Γιάννης Καφάτος σχολιάζει την επικαιρότητα που μερικές φορές είναι από μόνη της επιθεωρησιακό νούμερο. (και όταν δεν είναι αι την κάνει!)
Μαργαρίτα! Κάτι περισσότερο από μια πρωτιά σε τηλεοπτικό ριάλιτι
Η Μαργαρίτα, Μαργαρίτα Νικολαΐδη είναι το πλήρες όνομά της το βράδυ της Τετάρτης που μας πέρασε, 9 Ιουνίου έγινε η πρώτη «ελληνίδα μάστερ σεφ». Κέρδισε τον τίτλο και το τρόπαιο ενός ανδροκρατούμενου, ως τώρα τηλεοπτικού διαγωνισμού μαγειρικής.
Το ενδιαφέρον με το μάστερ σεφ ήταν ότι ενώ ξεκίνησε ως μαγειρικό ριάλιτι πολύ συχνά, ειδικά στα φετινά επεισόδιά του «επέλεξε» να είναι πιο πολύ ριάλιτι και λιγότερο μαγειρική.
Η Μαργαρίτα ήταν ένα φωτεινό παράδειγμα από την αρχή και συνέχιζε έτσι μέχρι που κέρδισε τον τίτλο.
Χαμογελαστή, πάντα προσηλωμένη στο στόχο της που δεν ήταν άλλος από το να μαγειρεύει με την ψυχή της και να μαγεύει τους κριτές με τα πιάτα της.
Κατάφερε κι έμεινε μακριά από τις τοξικές σχέσεις και συμπεριφορές που μοιραία αναπτύσσονται μεταξύ ανταγωνιστών που τους δείχνει η τηλεόραση και μάλιστα πολλές φορές της βδομάδα.
Η Μαργαρίτα Νικολαΐδη δεν ξέρω πώς και πόσο καλά μαγειρεύει. Ξέρω όμως ότι ξεχώρισε και μόνο κέρδος είχε κάποιος που παρακολουθούσε το ριάλιτι μαγειρικής αν την άκουγε και την παρατηρούσε.
Πρόσεξε. Και για τη Μαργαρίτα και για τους άλλους μιλάμε μόνο με την εικόνα τους. Μόνο με ότι αυθόρμητα ή όχι έλεγαν μπροστά στις κάμερες.
Ούτε δικαστής, ούτε παιδονόμος, ούτε τίποτα δεν είμαι. Βλέπω, παρατηρώ και γράφω. Αυτή είναι η δουλειά μου. Και όπως έχω πει η μόνη βαρύτητα που έχει η απόψή μου είναι αυτή του δικού μου εαυτού. Είναι η γνώμη μου και σε καμία περίπτωση δεν λέω ότι είναι η σωστή γνώμη.
Με γνώμονα αυτά λοιπόν, με αυτά που βλέπω, που έβλεπα αρκετά τον χειμώνα, η Μαργαρίτα είναι εκείνη η παίκτρια που κράτησε τις δικές της δυσκολίες και προσωπικές αγωνίες μακριά από την αδηφάγα κάμερα. Πρόβαλε τη θετική πλευρά της ζωής που λέει και το τραγούδι. Κι αυτό στις μέρες μας είναι πολύ σημαντικό.
Μιλούσε για τη σκληρή δουλειά που έριχνε, τα μικρά μεροκάματα, τη χαρά που έπαιρνε από τη δουλειά της όχι σαν ιστρούχτορας που μάζευε ασκέρι αλλά απλά, αβίαστα , έτσι όπως χιλιάδες νέοι με όνειρα ζουν τη ζωή τους σε μια επαγγελματική αρένα γεμάτη λιοντάρια.
Η Μαργαρίτα δείχνει – πάντα μέσα από την εικόνα της στο παιχνίδι/ριάλιτι μαγειρικής – ότι είναι ένας άνθρωπος που προσπαθεί, που δεν τα παρατάει, που έχει όνειρα και πείσμα να τα κυνηγήσει. Κατάφερε να κερδίσει και να γίνει η πρώτη ελληνίδα μάστερ σεφ, να πάρει τη δόξα, τα λεφτά, τη φήμη.
Τώρα που τα φώτα του στούντιο έσβησαν η Μαργαρίτα έχει την πιο δύσκολη δοκιμασία. Πρέπει να βρει τον εαυτό της, να πιάσει τους στόχους της και να κάνει τα όνειρά της πραγματικότητα. Της το εύχομαι.
Εύχομαι να είναι πάντα ένας χαρούμενος άνθρωπος που κάνει αυτό που λατρεύει και βιοπορίζεται από αυτό – το όνειρο δηλαδή πολλών ανθρώπων.
Η προσωπικότητά της ήταν μια όαση σε μια εποχή μισαλλοδοξίας, αναπαραγωγής στερεοτύπων και ξεκατινιάσματος.
Γιάννης Καφάτος
