Ο Γιάννης Καφάτος σχολιάζει την επικαιρότητα που μερικές φορές είναι από μόνη της επιθεωρησιακό νούμερο. (και όταν δεν είναι την κάνει!)
Και να θες ν’ αγιάσεις δε σ’ αφήνουν
Οι παπάδες κι οι μπαμπάδες! Αυτοί δε σ’ αφήνουν ν’ αγιάσεις.
Όσο και να θέλω να μην τους πιάνω στο στόμα μου τους μεν γιατί κάποιοι τους πιστεύουν τους δε γιατί τους σέβομαι, μ’ αυτά που γίνονται αυτές τις μέρες δεν μπορώ και στο φινάλε δε θέλω και ν’ αγιάσω!
Πάει ο παπάς να κάνει τον αγιασμό κι αντί να πει καλή χρονιά, να προσέχετε την υγεία σας, τους παππούδες και τις γιαγιάδες αρχίζει να τσιροβολάει σε παιδιά και γονείς ότι «δε σας είδα να κάνετε πορεία για τις μάσκες ενώ κάνατε για τον Φύσσα, τον άλλον τον γκέι (εννοεί τον άγρια δολοφονημένο από λιντσάρισμα, Ζακ Κωστόπουλο).
Ο παπάς. Ο «φορέας» της αγάπης! Ο άνθρωπος που πληρώνεται ως δημόσιος υπάλληλος προτρέπει γονείς και παιδιά να μη φοράνε μάσκα.
Ο παπάς θέτει με το λόγο του, και την δύναμη που ξέρει ότι έχει, σε μέρος του κόσμου ολόκληρες οικογένειες σε κίνδυνο. Και δεν ντρέπεται!
Εκθέτει παιδιά και ποίμνιο σε έναν άγνωστο κίνδυνο με τις συνέπειες που διαβάζουμε στα στατιστικά της μέρας. Τα στατιστικά της μέρας είναι κρούσματα, διασωληνωμένοι, και νεκροί. Άνθρωποι, με παιδιά, εγγόνια, φίλους, συγγενείς και πνευματικούς ενδεχομένως – που τους εμπιστεύονται.
Πώς κάποιοι λειτουργοί ρε παιδί μου γίνονται τόσο ρόμπα και εκθέτουν τους «προϊσταμένους» τους.
Και μετά τον παπά τον νταή αντιμασκοφόρο, έχουμε και τον μπαμπά που έσπασε στο ξύλο έναν δάσκαλο επειδή ο δάσκαλος, και πολύ σωστά, επέμενε να βάλει μάσκα το παιδί για να μπει στο σχολείο.
Ο νταής, ο άντρακλας, ο κρητίκαρος. (κάτι μας θυμίζει αυτό από την πρόσφατη επικαιρότητα) Με ράμματα έστειλε τον δάσκαλο που θα μάθει γράμματα στο παιδί του.
Και πολύ σωστά ο εισαγγελέας παρενέβη και πλήρωσε και με κοινωνική ποινή το βαρύ του χέρι.
Αλήθεια φανταζόμαστε ότι θα βγει έτσι μια χρονιά, που όλα δείχνουν ότι θα είναι δύσκολη;
Δηλαδή οι αντιμασκιστές θα δέρνουν δασκάλους. Και αν τα παιδιά τους ακούνε τους δασκάλους θα δέρνουν και τα παιδιά;
Ομολογώ ότι μέσα στις τόσες ειδήσεις που προκαλούν γέλια και κλάματα και μας «χτυπάνε» αυτές τις μέρες, αυτά τα δύο περιστατικά είναι μια καμπάνα κινδύνου. Ένας «συναγερμός» για πράγματα και καταστάσεις που φοβάμαι θα ζήσουμε το προσεχές διάστημα.
Γιάννης Καφάτος
