Ο Γιάννης Καφάτος σχολιάζει την επικαιρότητα που μερικές φορές είναι από μόνη της επιθεωρησιακό νούμερο. (και όταν δεν είναι την κάνει!)
Η χαμένη τιμή της Πυροσβεστικής ή η Πολυτέλεια που μας αξίζει και θέλει περιφρούρηση!
Ακόμη ένα καλοκαίρι που μετράμε καμένα στρέμματα γης. Μόλις έπιασαν οι αέρηδες άρχισαν οι πυρκαγιές.
Η μεγαλύτερη πυρκαγιά όμως νομίζω ότι καίει το Πυροσβεστικό Σώμα, μετά τις αποκαλύψεις της «Καθημερινής» για την τα όσα ακολούθησαν την τραγωδία στο Μάτι.
Αυτή η «πυρκαγιά» στην καρδιά αυτών που μας σώζουν από τις πραγματικές πυρκαγιές είναι η πιο ουσιαστική, πιο οδυνηρή και πιο επικίνδυνη.
Και πέραν της σπουδαίας δημοσιογραφικής επιτυχίας εκείνο που μένει είναι η ανασφάλεια για την αντιμετώπιση των πυρκαγιών που μαίνονται και αυτών που θα ξεσπάσουν.
Μπορεί να διανοηθεί ανθρώπινος νους ότι θα αφεθεί μια περιοχή χωρίς τα αναγκαία πυροσβεστικά μέσα για να τιμωρηθεί ένας αξιωματικός ή για να μην πάρει προαγωγή κάποιος άλλος;
Είναι δυνατόν ένας μικρόκοσμος να οδηγεί σε αφανισμό το περιβάλλον που ζούμε, το βουνό που πάμε μια εκδρομή, τα χωράφια που μας θρέφουν, το μέλλον μας, σε τελική ανάλυση;
Τόσες μέρες διαβάζω αυτά που έρχονται στο φως και, όπως όλοι μας, μένω άφωνος και έντρομος για το τι μπορεί να συμβεί στο μέλλον εφόσον δεν αλλάξει κάτι συθέμελα στο πυροσβεστικό μας σώμα.
Την ώρα που οι χιλιάδες πυροσβέστες, οι εθελοντές, οι εποχικοί ( που δεν ξέρω αν επαναπροσλαμβάνονται εγκαίρως) δίνουν μάχη σε κάθε γωνιά της πατρίδας μας όταν ξεσπάει μια πυρκαγιά μπορεί να υπάρχουν γραφειοκράτες που νομίζουν ότι παίζουν στρατέγκο ενώ ο φλόγες καταβροχθίζουν το περιβάλλον μας;
Είχα την ευκαιρία πριν κανά μήνα να βρεθώ σε ένα πυροσβεστικό σταθμό, ένα πυροσβεστικό τμήμα και φεύγοντας, αφού είχα κάνει το γύρισμα που χρειαζόμουν, ευχήθηκα στον ευγενέστατο Διοικητή κάτι που το πιστεύω βαθιά: Μακάρι να κάθεστε, να πληρώνεστε, και να μην χρειάζεται να αφήσετε το γραφείο σας.
Οι πυροσβέστες είναι το σώμα που πρέπει να φροντίζουμε να έχει όλα τα μέσα που χρειάζεται για μπορεί να μας σώσει και όλοι πρέπει να ευχόμαστε να μην χρειάζεται να τους δούμε εν δράσει. Καλύτερα να τους πληρώνουμε να παίζουν τάβλι (το κλασικό στερεότυπο για τους συγκεκριμένους επαγγελματίες) παρά να χρειάζεται να τρέχουν να σώσουν ζωές, περιουσίες και το περιβάλλον που είναι η κοινή μας περιουσία και το μέλλον των παιδιών μας.
Ο κυνισμός όσων λέχθηκαν, σύμφωνα με το ρεπορτάζ της «Καθημερινής», που δεν έχει διαψευστεί – κάποιοι κάνουν καυγά «γιατί δημοσιεύτηκε», κακώς κατά τη γνώμη μου – είναι τρομακτικός.
Οι φωτιές που καίνε και φέτος την Ελλάδα, καταμεσής του καλοκαιριού θέλουν ένα πυροσβεστικό σώμα με εκπαιδευμένους πυροσβέστες, καλοπληρωμένους, με σύγχρονα μέσα πυρόσβεσης στη διάθεσή τους και με μια ηγεσία πιο καθαρή από διαμάντι.
Νομίζω ότι οι πολίτες έχουμε δεχθεί πολλά πλήγματα που μας έχουν κάνει, άλλες φορές δικαιολογημένα και άλλες λιγότερο δικαιολογημένα, να έχουμε χάσει την εμπιστοσύνη μας σε θεσμούς. Η πυροσβεστική και τα όσα νοσηρά έρχονται στο φως για κάποια μέλη του Σώματος είναι σαν το κερασάκι στην τούρτα.
Φοβόμαστε πολλά και πολλούς οι πολίτες. Ας μη φοβόμαστε και τους εν δυνάμει διασώστε μας. Κάποιοι οφείλουν να τους προστατέψουν.
Γιάννης Καφάτος
