Ο Γιάννης Καφάτος σχολιάζει την επικαιρότητα που μερικές φορές είναι από μόνη της επιθεωρησιακό νούμερο. (και όταν δεν είναι την κάνει)
Έχουμε περισσότερα νταηλίκια από όσα μπορούμε να καταναλώσουμε
Τα νταηλίκια μας έχουν πλημμυρίσει. Πώς έγινε τις προάλλες με τη βροχή που γεμίσαμε παντού νερά; Ε, έτσι ένα πράμα!
Κι όταν μιλάω για νταηλίκια αναφέρομαι σε όλες τις πτυχές της ζωής μας. Κοινωνικά και πολιτικά. Στο δρόμο και στην καθημερινότητα. Εσωτερικού και εξωτερικού.
Κάθε μέρα έχουμε μια είδηση για κάποιον νταή που χτύπησε, τραμπούκισε ή δολοφόνησε – σε πιο ακραίες περιπτώσεις.
Κάθε μέρα αν ψάξεις στο πολιτικό προσωπικό της χώρας και τους δεις στις τηλεοπτικές εκπομπές θα βρεις τον νταή που δεν αφήνει τον άλλον να μιλήσει και χρησιμοποιεί κραυγές αντί επιχειρημάτων.
Ακόμη και η συμπεριφορά του Έρντογάν και των άλλων υποτελών του, στρατηγών κλπ, νταηλίδικη συμπεριφορά είναι.
Οι απειλές λοιπόν, αυτές που αποτελούν τον πολιορκητικό κριό του κάθε νταή, έχουν μπει τόσο έντονα στη ζωή μας που φοβάμαι ότι μας έχουν προκαλέσει το μεγαλύτερο κακό που θα μπορούσαμε να πάθουμε. Και ποιο είναι αυτό; Μα η συνήθεια φυσικά.
Συνηθίσαμε τις νταηλήδικες συμπεριφορές και μου φαίνεται ότι δεν τους δίνουμε πια την αρνητική σημασία που τους οφείλεται.
Αναρωτιέμαι αν πιάνουμε τον εαυτό μας μέσα στην ημέρα, στη δουλειά, στο δρόμο, στην ουρά του σούπερ μάρκετ, στο σπίτι να συμπεριφέρεται με τον νταηλήδικο τρόπο που κάνει τους άλλους να μας κοιτούν με μισό μάτι.
Οι νταήδες της πολιτικής αλλά – για να τα λέμε όλα σωστά – και εμείς οι δημοσιογράφοι έχουμε ένα μεγάλο μερίδιο ευθύνης για αυτόν τον κοινωνικό μιθριδατισμό που έχουμε διασπείρει προβάλλοντας τις σχετικές νταηλήδικες στιγμές των πολιτικών μας ταγών.
Η περίοδος της καραντίνας έχει παίξει και αυτή το ρόλο της – κι όσο το σκέφτομαι οι επιστήμονες πολλές συμπεριφορές θα τις αποδώσουν σε αυτή την περίοδο εγκλεισμού και κοινωνικής απομόνωσης που αναγκαστικά μπήκαμε όλοι λόγω του κόβιντ 19.
Με λίγα λόγια είμαστε όλοι έτοιμοι ν’ απασφαλίσουμε και το χειρότερο είναι ότι θεωρούμε ότι φυσικά έχουμε το δίκιο με το μέρος μας, όταν μας συμβαίνει.
Ζόρικη κατάσταση που απαιτεί καλή ενδοσκόπηση. Ψάξιμο. Και να μη συνηθίζουμε. Αυτές οι «συνήθειες» είναι κακό πράγμα!
Γιάννης Καφάτος