Ο Γιάννης Καφάτος σχολιάζει την επικαιρότητα που μερικές φορές είναι από μόνη της επιθεωρησιακό νούμερο. (και όταν δεν είναι αι την κάνει)
Δημοσιογραφία αλά ολαντέζ
Ωραία η σάλτσα ολαντέζ! Η Ολλανδή δημοσιογράφος όμως τάραξε τα νερά της ελληνικής δημοσιογραφίας και πίκρανε, εξόργισε, εκνεύρισε τον Πρωθυπουργό μας με την … ερώτηση-τοποθέτηση της για τους πρόσφυγες.
Ας δούμε τα πράγματα με τον τρόπο που τα σκέφτομαι εγώ και να συμφωνήσουμε ή να διαφωνήσουμε.
Η συνάδελφος έκανε κυρίως τοποθέτηση. Η ερώτηση «γιατί σταματήσατε να χτυπάτε την πόρτα των Βρυξελλών» για το θέμα των προσφύγων χάθηκε μέσα στην τοποθέτησή της «είστε ψεύτης» κλπ.
Έκανε δηλαδή αυτό που κάνουν και αρκετοί οι έλληνες δημοσιογράφοι: έμπλεξε την τοποθέτηση με την ερώτηση.
Αυτό είναι ένα σοβαρό πρόβλημα της δημοσιογραφίας. Οι δημοσιογράφοι νομίζουν ότι είναι μέρος του συστήματος εξουσίας και όχι οι ελεγκτές του! Οι δημοσιογράφοι ρωτάνε εκ μέρους του κόσμου. Ρωτάνε για να μάθει ο κόσμος. Ρωτάνε για να μπορεί ο κόσμος να καταλάβει.
Η κυρία λοιπόν αυτή, αν και Ολλανδέζα μου θύμισε πολλούς έλληνες πολιτικούς συντάκτες.
Ήταν όντως αγενής. Αλλά μέχρι εκεί!
Από εκεί και πέρα η αγενής δημοσιογράφος εξέθεσε τον νευριασμένο Πρωθυπουργό.
Το ελληνικό πολιτικό προσωπικό έχει ξεχάσει τις σκληρές ερωτήσεις. Χρόνια τώρα έχει μάθει αλλιώς!
Οι πολιτικοί οφείλουν να απαντάνε ακόμη κι αν δεν τους αρέσει το ύφος και η ερώτηση που θα τους θέσει ένας δημοσιογράφος. Μπορώ να δεχτώ ακόμη και μια μη απάντηση – αφού τελικά κι αυτή απάντηση είναι.
Η απάντηση του Πρωθυπουργού «έχετε μάθει να θέτετε ευθέως τις ερωτήσεις σας» είναι δείγμα του πώς ασκείται η δημοσιογραφία στην Ελλάδα. Και πώς έχουν καλομάθει οι πολιτικοί με τις συμπεριφορές που έχουν καλλιεργηθεί μέσα από το πλέγμα σχέσεων που συνθέτει αυτή την περιλάλητη έκφραση: διαπλοκή!
Ο (κάθε) Πρωθυπουργός, οι Υπουργοί, ο αρχηγός της αντιπολίτευσης, γενικά όλοι οι πολιτικοί οφείλουν να απαντάνε είτε τους αρέσει είτε όχι. Οφείλουν να απαντάνε ακόμη και σε δύσκολες ερωτήσεις. Οφείλουν να απαντάνε ακόμη και σε αγενείς δημοσιογράφους. Το οφείλουν στην κοινωνία και στον λαό, εκείνον τον περίφημο, στο όνομα του οποίου ομνύουν και πράττουν.
Η δημοσιογραφία έχει καταρρακωθεί εξ’ αιτίας των δημοσιογράφων που νομίζουν ότι είναι συνεργάτες αυτών τους οποίους θα έπρεπε να ελέγχουν στο όνομα της ενημέρωσης του λαού.
Θυμάστε πώς ξεσηκώθηκαν οι δημοσιογράφοι, κάποιοι δημοσιογράφοι, όταν ο δημοσιογράφος των Financial Times, Ρίτσαρντ Εντγκαρ, κυνηγούσε τον τότε Πρωθυπουργό Γιώργο Παπανδρέου στο Νταβός, και ζητούσε απάντηση για την κρίση; Ήταν ένας δημοσιογράφος που ζητούσε την είδηση ήταν ένας επίμονος συντάκτης, κι ακόμη απορώ με τους Έλληνες συναδέλφους που δεν μπορούσαν να ανεχτούν αυτή τη «συμπεριφορά».
Γιάννης Καφάτος
